وظیفه خود می‌دانیم از همه دوستان و آشنایان و مسئولین شهری و ستاد یادواره شهدای شهر مشکین دشت که با حضور خود باعث دلگرمی و تسلی خاطر در غم از دست دادن پدر عزیزمان مرحوم محمدطاهر بایندور گردیدند ؛ نهایت تشکر و قدردانی را داشته باشیم. بی شک پدر از بهترین نعمت‌های خدا بر روی زمین می باشد که امیدوارم هرکسی که پدر دارد خدا برایش ببخشد و آنان که دار فانی را وداع گفته‌اند روحشان شاد و قبرشان پر نور باشد. از طرف خانواده شهید یوسف بایندور @yadvare_shohada_mishkindasht

#تلنگرانه⚠️ هر جا احساس کردی داری دلبسته میشی،🍃 همون لحظه تمومش کن مهم نیس چیه😶 مهم نیست کیه😉✌️ فقط تمومش کن... 🥀 چون هیچ چیز ارزشش بالاتر امام زمانت نیس تکرار کن... هیچ چیز هیچ چیز هیچ چیز... #اللّٰھم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج #التماس_دعای_فرج ╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮ @yadvare_shohada_mishkindasht

یاد شهدا مصداق یاخدا است و اگر این چنین است باید دل شهید قرآن بالغی باشد که اسرار عالم درآن نهفته است … 🌷شهید شهباز توحیدی🌷 📎سلام ، صبـحتون شهــدایـی 🌺 @yadvare_shohada_mishkindasht

🍃🌸 #تلــاوٺ_قرآטּ_صبحگاهے🌸🍃 91 ڪلام حق امروز هدیہ به روح:شهیدشهبازتوحیدی @yadvare_shohada_mishkindasht

"منی‌ که از تولدم تو کشوری بزرگ شدم... ...♡ #دهه_فجر•🌱 ╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮ @yadvare_shohada_mishkindasht

💥ویژه استفاده در #اینستاگرام ⏯ #شور احساسی 🍃حرم تو دورترین نقطه دنیا باشه میام 🍃مگه من بجز زیارت تو از دنیا چی میخوام 🎤 #حاج_مهدی_رسولی 👌فوق زیبا @yadvare_shohada_mishkindasht

#پیشنهاد_دانلود #مادران_شهدا @yadvare_shohada_mishkindasht

🖤🌱|•••••• دنبال شهرتیم و پی اسم رو رسم غافل از اینکه فاطمه(س) گمنام میخرد💔

#فکه ✦ سجده هاے بسیجیانے را به خاطر دارد ڪه با سر بندهاے سبـز و سـرخ سرهایشان را به خـدا سپردند و به دیدار معشـوق شتافتند

💐🥀🕊🌹🕊🥀💐 #کتاب_صوتی #من_زنده_ام #خاطرات_آزاده_سرافراز #خانم_معصومه_آباد 💐 قسمت #هجدهم💐 #کپی و #استفاده از صوت با ذکر #صلوات ، #بلامانع است . شادی روح #امام_راحل و #شهدا #صلوات #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد #و_عجل_فرجهم 💐🥀🕊🌹🕊🥀💐 @yadvare_shohada_mishkindasht

✍️ #دمشق_شهر_عشق #قسمت_چهل_و_هشتم 💠 تازه می‌فهمیدم پیکر برادرم سپر من بوده که پیراهن سپیدم همه از خونش رنگ گُل شده بود، کمر و گردنش از جای گلوله از هم پاشیده و با آخرین نوری که به نگاهش مانده بود، دنبال من می‌گشت. اسلحه مصطفی کنارش مانده و نفسش هنوز برای #ناموسش می‌تپید که با نگاه نگرانش روی بدنم می‌گشت مبادا زخمی خورده باشم. 💠 گوشه پیشانی‌اش شکسته و کنار صورت و گونه‌اش پُر از #خون شده بود. ابوالفضل از آتش اینهمه زخم در آغوشش پَرپَر می‌زد و او تنها با قطرات اشک، گونه‌های روشن و خونی‌اش را می‌بوسید. دیگر خونی به رگ‌های برادرم نمانده بود که چشمانش خمار خیال #شهادت سنگین می‌شد و دوباره پلک‌هایش را می‌گشود تا صورتم را ببیند و با همان چشم‌ها مثل همیشه به رویم می‌خندید. 💠 اعجاز نجاتم مستش کرده بود که با لبخندی شیرین پیش چشمانم دلبری می‌کرد، صورتش به سپیدی ماه می‌زد و لب‌های خشکش برای حرفی می‌لرزید و آخر نشد که پیش چشمانم مثل ساقه گلی شکست و سرش روی شانه رها شد. انگار عمر چراغ چشمانم به جان برادرم بسته بود که شیشه اشکم شکست و ضجه می‌زدم فقط یکبار دیگر نگاهم کند. 💠 شانه‌های مصطفی از گریه می‌لرزید و داغ دل من با گریه خنک نمی‌شد که با هر دو دستم پیراهن #خونی ابوالفضل را گرفته بودم و تشنه چشمانش، صورتش را می‌بوسیدم و هر چه می‌بوسیدم عطشم بیشتر می‌شد که لب‌هایم روی صورتش ماند و نفسم از گریه رفت. مصطفی تقلّا می‌کرد دستانم را از ابوالفضل جدا کند و من دل رها کردن برادرم را نداشتم که هر چه بیشتر شانه‌ام را می‌کشید، بیشتر در آغوش ابوالفضل فرو می‌رفتم. 💠 جسد ابوجعده و بقیه دور اتاق افتاده و چند نفر از رزمندگان مقابل در صف کشیده بودند تا زودتر از خانه خارج‌مان کنند. مصطفی سر ابوالفضل را روی زمین گذاشت، با هر دو دست بازویم را گرفته و با گریه تمنا می‌کرد تا آخر از پیکر برادرم دل کندم و به‌خدا قلبم روی سینه‌اش جا ماند که دیگر در سینه‌ام تپشی حس نمی‌کردم. 💠 در حفاظ نیروهای #مقاومت مردمی از خانه خارج شدیم و تازه دیدم کنار کوچه جسم بی‌جان مادر مصطفی را میان پتویی پیچیده‌اند. نمی‌دانم مصطفی با چه دلی اینهمه غم را تحمل می‌کرد که خودش سر پتو را گرفت، رزمنده دیگری پایین پتو را بلند کرد و #غریبانه به راه افتادیم. 💠 دو نفر از رزمندگان بدن ابوالفضل را روی برانکاردی قرار داده و دنبال ما برادرم را می‌کشیدند. جسد چند #تکفیری در کوچه افتاده و هنوز صدای تیراندازی از خیابان‌های اطراف شنیده می‌شد. یک دست مصطفی به پتوی #خونی مادرش چسبیده و با دست دیگرش دست لرزانم را گرفته بود که به قدم‌هایم رمقی نمانده و او مرا دنبال خودش می‌کشید. 💠 سرخی غروب همه جا را گرفته و شاید از مظلومیت خون شهدای #زینبیه در و دیوار کوچه‌ها رنگ خون شده بود که در انتهای کوچه مهتاب #حرم پیدا شد و چلچراغ اشک‌مان را در هم شکست. تا رسیدن به آغوش #حضرت_زینب (علیهاالسلام) هزار بار جان کندیم و با آخرین نفس‌مان تقریباً می‌دویدیم تا پیش از رسیدن تکفیری‌ها در حرم پنهان شویم. گوشه و کنار صحن عده‌ای پناه آورده و اینجا دیگر آخرین پناهگاه مردم زینبیه از هجوم تکفیری‌ها بود. 💠 گوشه صحن زیر یکی از کنگره‌ها کِز کرده بودم، پیکر ابوالفضل و مادر مصطفی کنارمان بود و مصطفی نه فقط چشمانش که تمام قامتش از اینهمه مصیبت در هم شکسته بود. در تاریک و روشن آسمان مغرب صورتش از ستاره‌های اشک می‌درخشید و حس می‌کردم هنوز روی پیراهن خونی‌ام دنبال زخمی می‌گردد که گلویم از گریه گرفت و ناله زدم :«من سالمم، اینا همه خون ابوالفضله!» 💠 نگاهش تا پیکر ابوالفضل رفت و مثل اینکه آن لحظات دوباره پیش چشمانش جان گرفته باشد، شرمنده زمزمه کرد :«پشت در که رسیدیم، بچه‌ها آماده حمله بودن. من و ابوالفضل نگران تو بودیم، قرار شد ما تو رو بکشیم بیرون و بقیه برن سراغ اونا.» و همینجا در برابر #عشق ابوالفضل به من کم آورده بود که مقابل چشمانم از خجالت به گریه افتاد :«وقتی با اولین شلیک افتادی رو زمین، من و ابوالفضل با هم اومدیم سمتت، ولی اون زودتر تونست خودش رو بندازه روت.» 💠 من تکان‌های قفسه سینه و فرو رفتن هر گلوله به تنش را حس کرده بودم که از داغ دلتنگی‌اش جگرم آتش گرفت و او همچنان نجوا می‌کرد :«قبل از اینکه بیایم تو خونه، وسط کوچه مامانم رو دیدم.» چشمانش از گریه رنگ #خون شده بود و اینهمه غم در دلش جا نمی‌شد که از کنارم بلند شد، قدمی به سمت پیکر ابوالفضل و مادرش رفت و تاب دیدن آن‌ها را هم نداشت که آشفته دور خودش می‌چرخید... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @yadvare_shohada_mishkindasht

کلیپ مراسم رژه موتوری روز ۱۲ بهمن ماه ۱۳۹۹ سالروز ورود بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی(ره)به کشور عزیزمان ، در روستای فرخ آباد و زییادشت تقدیم به نگاه زیباتون🙏🌹❤️ @yadvare_shohada_mishkindasht