و ضربه آخَرُ عَلی عاتِقِهِ المقدّس بالسیف ضربةً کَبّاً (ع) بها علی وجهه،
وکان قد أَعْیی ،فجعل(ع) یَنُو ٔٔ و یَکُبُّ.
آنچنان ضربهای بر دوش حضرت زد که به صورت روی زمین افتاد،
امام دیگر خسته شده بود؛ لذا بلند می شد اما به زمین خورد.
#لهوف سید ابن طاووس ص ۱۶۸
#عاشوراء