پیش از این‌ها -حتی در ادوار پیشین انتخابات ریاست‌جمهوری- نوشتم که جلیلی باید بیش از این به جامعه‌ی اسلامی و ایرانی معرفی شود و باز هم می‌گویم که او انسان توانمند و موثری‌ست؛ لکن مساله‌ام یک بام و دو هوای هوادارهای اوست. فرض کنید در این تیتر به جای جلیلی، قالیباف را از منظر لاریجانی تعریف می‌کردند. چه اتفاقی می‌افتاد؟! غیر از این است که سیل #تحلیل‌های_رائفی‌پوری راه می‌افتاد که دیدید قالیباف ادامه‌ی سیاسی لاریجانی‌ست؟! و این تاییدیه را «دم خروس» و نشانه‌ی هم‌راهی و هم‌فکری با لاریجانی و طبعاً در ادامه‌، هم‌راستایی با روحانی می‌دانستند؟! هنوز تصمیم قطعی نگرفته‌ام؛ ولی به شخصه انتظار دارم سعید جلیلی نسبتش را با جماعتِ -به اصطلاح- عدالت‌خواهی که سینه‌چاک او و عقایدش هستند مشخص کند. سوال من واضح است: آیا ممکن است که این جماعت از نو مانند دهه ۹۰ و با دوگانه‌ی خوساخته‌ای مانند «عدالت-امنیت» به رهبری نامه بنویسند و مدعی شوند که رهبر انقلاب با تکیه بر شعار امنیت، عدالت را به مسلخ برده است؟! و اگر چنین شد موضع آقاسعید چیست؟ منظورم البته موضع مشخص نسبت به این طیف هوادار و و قرائت خاص‌شان از موضوعاتی مثل امنیت و عدالت است و الا که در حوزه نظری پیش از این‌ها پاسخ سعید جلیلی را شنیده‌ام... #مصعب_یحیایی 🔴@yahyaei_m