🔘 اگه دلت واسه روضه تنگ شده بیا😭😭 ▫️مناجات با خدا... ▫️قرائت دعای هفتم صحیفه سجادیه 🔹حجت الاسلام حیدریان 🔹حاج محمد ابراهیمیان 📆 زمان: ۱۳۹۸/۱۲/۲۳ ⏰ ساعت ۸ شب 🔺پخش زنده 👇👇 📺 از صفحه اینستاگرام بیت الزهرا س: www.instagram.com/yasegharibardakan #در_خانه_بمانیم روابط‌عمومی‌ مجمع عاشقان بقیع اردکان @yasegharibardakan

🔶دانلود فایلهای صوتی اولین جلسه هفتگی مجازی 📆23/اسفند ماه/1398 👤سخنران: حجت الاسلام #حیدریان(موضوع:فضایل ماه رجب و ...) 🗣مداح: #حاج_محمد_ابراهیمیان @YasegharibArdakan

✅ #سخنرانی 🎤حجت الاسلام #حیدریان 🔺جلسه هفتگی مجازی 23 اسفند 1398 @YasegharibArdakan

✅ #مناجات 🎤#حاج_محمد_ابراهیمیان 🔺جلسه هفتگی مجازی 23 اسفند 1398 @YasegharibArdakan

✅ #شعرخوانی و #روضه 🎤#حاج_محمد_ابراهیمیان 🔺جلسه هفتگی مجازی 23 اسفند 1398 @YasegharibArdakan

✅ #قرائت دعای هفتم از #صحیفه_سجادیه 🎤#حاج_محمد_ابراهیمیان 🔺جلسه هفتگی مجازی 23 اسفند 1398 @YasegharibArdakan

روح قاری و تالی قرآن، دبیر انقلابی و فرهنگی عزیز، مرحوم استادحاج غلام رضا معصومی، شاد🌹🌹🌹

عذرخواهی 🙏🙏 🔹به اطلاع همراهان گرامی می رساند با توجه به اینکه فیش خروجی صدا به لپ تاپ مشکل پیدا کرده بود، لذا صدا مستقیم از فضا گرفته شده و از بابت اینکه کیفیت صدا مطلوب نمی باشد پوزش می طلبیم. 🔺ممنون از همراهی همیشگی شما... روابط عمومی مجمع عاشقان بقیع اردکان

🏴🏴 پیام تسلیت امام‌جمعه اردکان در پی درگذشت استاد و قاری قرآن، مرحوم حاج رضا معصومی 📌 متن پیام به این شرح است؛ بسم‌الله الرحمن الرحیم انا لله و انا الیه راجعون درگذشت معلم دلسوز و بااخلاق، قاری و استاد مهربان قرآن حاج رضا معصومی مایه تأسف عمیق گردید. آن مرحوم علاوه بر خدمت در کسوت مدیر و معلمی سالیان زیادی به جامعه قرآنی شهرستان با تعهد و شوق خدمت کرد و با صوت دل‌نشین خود در مساجد و محافل قرآنی دل‌های مشتاق را به کلام الهی مجذوب نمود. انس، تعلیم و تعلم قرآن از برترین سرمایه‌های معنوی دنیا و آخرت هر انسانی است که استاد معصومی اکنون این سرمایه را به همراه دارد و طوبی له. فقدان این قاری و استاد قرآن، خسارتی به جامعه قرآنی شهرستان است که دعا می‌کنیم باهمت و تلاش شاگردان و دوستانش جبران شود. با عرض تسلیت به همه ارادتمندان به‌ویژه خانواده و بستگان محترم و درخواست صبر و اجر و سلامت برای آن عزیزان، علوّ درجات و حشر با اولیای الهی و حاملان کلام‌الله را برای آن مرحوم مسألت می‌نمایم. سید اسماعیل شاکر امام جمعه شهرستان اردکان 24اسفند98 @YasegharibArdakan

چرا وقتی ماشین ات جوش می آورد ، حرکت نمی کنی ؟ کنار زده و می ایستی ؟ چون ممکن است آتش بگیرد و به خودت و دیگران صدمه بزند! خودت هم همینطوری... وقتی جوش می آوری ، عصبی و عصبانی می شوی. در این حال تخته گاز نرو ! بزن کنار ، ساکت باش ، و هیچ نگو...! وگرنه هم به خودت آسیب میزنی هم به اطرافیان... 💕💕💕 @YasegharibArdakan

آشغال فرش 💎 من همیشه وقتی بچه بودم.. از یه کار مامانم خندم میگرفت .. که می نشست روی زمین از روی فرش با انگشتاش آشغال ها رو یکی یکی جمع می کرد. به خودم می گفتم چه مادره ساده ای دارم مگه ما جارو برقی نداریم، جارو نداریم، آخه این چه کاریه مامان با انگشت آشغال فرش ها رو جمع میکنه!!؟ تا این که بزرگ شدم و غرق افکار زندگیم بودم و به مشکلاتم فکر می کردم.. یه لحظه به خودم اومدم دیدم که دست هام پر از آشغاله که از روی فرش جمع کردم. اون وقت یادم اومد.. که مادرم اون روزا غصه داشته و به مشکلاتش فکر می کرده....... 💕💕💕 @YasegharibArdakan

نظرتون چیه یه رمان جدید شروع کنیم؟!!

#رهـایی_ازشــب قسمت۱⃣ 💌گاهے روزگار بہ بازیهاے عجیبے دعوتت میڪند وتو را درمسیرے قرار میده ڪه اصلا تصورش هم نمیڪردی!!پانزده سال پیش هیچ گاه تصور نمیڪردم مغلوب چنین سرنوشتے بشم! ااااااااااههههه..!!!!!!این روزها خیلے درگیر ڪودڪیهامم.چندسالے میشه ڪه خواب آقام رو ندیدم. میدونم باهام قهره.شاید بخاطر همینہ ڪہ بے اختیار هفتہ هاست راهم رو ڪج میڪنم بہ سمت محلہ ی قدیمے و مسجد قدیمے! با اینڪه سالها از ڪودڪیهام گذشتہ هنوز گنبد و مناره ها مثل سابق زیبا و باشڪوهند. من اما بہ جاے اینکہ نزدیڪ مسجد بشم ساعتها روے نیمکتے ڪه درست درمقابل گنبد سبز رنگ مسجد وسط یڪ میدون بزرگ قرار داره مے‌نشینم و با حسرت بہ آدمهایے ڪه باصداے اذان داخل صحن وحیاطش میشن نگاه میڪنم.وقتے هنوز ساڪن این محل بودم شنیدم ڪه چندسالیه پیش نماز پیر ومهربون  ڪودڪیهام دیگه امامت این مسجد رو به عهده نداره و از این محل نقل مڪان ڪردن به جاے دیگرے. پیش نماز جدید رواولین بار دم در مسجد دیدمش.یڪ تسبیح سبز رنگ بہ دست داشت و با جوونایی ڪه دوره اش ڪرده بودند صحبت وخوش وبش میڪرد.معمولا زیاد این صحنه رو میدیدم.درست مثل امروز!!! او ڪنار مسجد ایستاده بود با همون شڪل وسیاق همیشگے ومن از دور تماشاش میکردم بدون اینڪه واقعا نیتے داشته باشم این چند روز ڪارم نشستن رو این نیمڪت و تماشای او و مریدانش شده بود.!  شاید بخاطر مرد مهربون ڪودڪیهام، شاید هم دیدن اونها حواس منو از لجنزاری که توش دست وپا میزدم پرت میڪرد.آره اگر بخوام صادق باشم دیدن اون منظره حس خوبے بهم میداد.ساعتها روے نیمڪت میدون ڪه بہ لطف مسئولین شهردارے یڪ حوض بزرگ با فواره هاے رنگین چشم انداز خوبے بهش داده بود مینشستم و از بین آدمهاے رنگارنگے ڪه از ڪنارم میگذشتند تصویر اون جماعت ڪنار در مسجد حال خوبے بهم میداد.راستش حتے بدم هم نمیومد برم داخل مسجد و اونجا بشینم.اما من ڪجا و مسجد ڪجا؟!!! ادامہ دارد..💌 @YasegharibArdakan

#رهـایـے_ازشـب قسمت۲⃣ 💌یادش بخیر !! بچگے هام چقدر مسجد میرفتم.اون هم تو قسمت مردونہ.!.عشقم این بود ڪه آقام بیاد خونہ و دستمو بگیره ببرتم مسجد ڪنار خودش بنشونہ.آقام براے خودش آقایے بود.یڪ محل بود و یڪ آقا سید مجتبے! همیشہ صف اول مسجد مینشست.یادمہ یڪبار پیش نماز سابق مسجد با یڪ لبخند خیلے مهربون و لهجہ ے زیباے مشهدے بهم گفت:سیده خانوم دیگہ شما بزرگ شدے. اینجا صف آقایونہ.باید برے پیش حاج خانوما نماز بخونے.آقام با شرم و افتخار میخندید و در حالیکه دست منو ڪه با خجالت بہ ڪتش حلقہ شده بود نوازش میڪرد رو بہ حاج آقا گفت:حاج اقا تا چند وقت دیگہ بہ تکلیف میرسہ قول میده بره سمت خانمها..پیش نماز هم بہ صورت اخم ڪرده و دمغ من لبخندے زدو گفت: -ان شالله…ان شالله.پس سیده خانوم ما بزودے مڪلف هم میشن؟! بعد دست ڪرد تو جیبش و یڪ مشت نخودچے ڪشمش دراورد و حلقہ ے دست منو بازڪرد ریخت تو مشتم گفت: -این هم جایزه ے سیده خانوم.خدا حفظت ڪنہ بابا! ان شالله عاقبت بخیرشے و هم مسیر مادرت زهرا حرڪت ڪنے… از یاد آورے این خاطره مو براندامم راست شد ودلم برای یڪ لحظہ لرزید.زیر لب زمزمہ ڪردم:سیده خانوووووم…..هم مسیر مادرت زهرا بشے !!!!!!! غافل از اینڪه من دیگہ نہ سیده خانومم نه هم مسیر مادرم زهرا..ڪاش همیشہ بچہ میموندم.دست در دست آقام.، صف اول نماز جماعت! ڪاش بازهم اون مرد پیر مهربون تو ڪف دستم نخودچے ڪشمش مینداخت و اجازه میداد همیشہ ڪنار آقام صف اول مسجد نماز بخونم.اینطورے شاید مسیرم عوض نمیشد! شاید براے همیشہ سیده خانوم میموندم.. ادامه دارد. …..💌 @YasegharibArdakan

غیر از خدا هیچکس نبود.... @YasegharibArdakan

سلام و عرض ارادت محضر برادران عزیز فنی کار و تاسیساتی بر و بچه های مسئول فنی و تاسیسات بیمارستان ضیایی تماس گرفتند با حقیر و التماس شدید کمک داشتند. میگفتند چند نفر نیرویی که هستیم برای انجام همه کارهای فنی بیمارستان کافی نیست و همه از خستگی بریدن دیگه... اگر عزیزانی هستند که کارفنی یا تاسیساتی کردن و آچار به دستن، هر مقدار که میتونن در روز کمک کنن،برن بیمارستان و دستی برسونن. یک ساعت ، دوساعت،کمتر یا بیشتر... شماره مسلم زارعشاهی رو میزارم، باهاش تماس بگیرین و هماهنگ کنید. 00989138561030 بیمارستان شهرمون رو دریابیم.... واحد خیریه مجمع

ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﮐﺎﺳﻪ ﺷﯿﺮﯼ ﺟﻠﻮی ﺳﻮﺭﺍﺧﯽ می‌گذاشت. ﻣﺎﺭﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽ‌آمد، ﺷﯿﺮ را می‌خورد ﻭ سکه‌اﯼ ﺩﺭ ﺁﻥ می‌انداخت. ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻣﺮﯾﺾ ﺷﺪ. ﺑﻪ ﭘﺴﺮﺵ ﮔﻔﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﺪ. ﭘﺴﺮ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﺎﺭ ﺭﺍ بکشد ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﮑﻪﻫﺎ ﺭا ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ. ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎﺭ را ﮐﺮﺩ. ﻭﻟﯽ ﻣﺎﺭ ﺯﺧﻤﯽ ﺷﺪ و ﭘﺴﺮ را نیش زد و ﭘﺴﺮ ﻣﺮﺩ. ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﺑﯽﭘﻮﻝ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺳﻢ ﻗﺪﯾﻢ، ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮐﺎﺳﻪ ﺷﯿﺮﯼ ﺟﻠﻮی ﺳﻮﺭﺍﺥ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﻣﺎﺭ ﺷﯿﺮ را ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺳﮑﻪﺍﯼ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: «ﺩیگر ﺑﺮﺍیم ﺷﯿﺮ ﻧﯿﺎور، ﭼﻮﻥ ﻧﻪ ﺗﻮ ﻣﺮﮒ ﭘﺴﺮﺕ را فراموش می‌کنی و ﻧﻪ ﻣﻦ ﺩﻡ ﺑﺮﯾﺪﻩام را.» ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻝ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺯﺧﻢ ﮐﻬﻨﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺷﻮﺩ! 💕💕💕 @YasegharibArdakan

#رهـایــے_ازشب  قسمت۳⃣ 💌بعد از رسیدن بہ سن تڪلیف فڪرڪنم فقط سہ یا چهاربارتو مسجد در صف نمازگزاران خانوم ایستادم  ولے آنجا بودنم هیچ لطفی نداشت.چون ڪسے منو سیده خانوم صدا نمیڪرد!چون هیبت آقام ڪنارم نبود.از طرفے چندبار این حاج خانومهایے ڪه ڪنارم نشستہ بودن از نمازم ایراد میگرفتن . یڪیشون ڪه آخرین سرے برگشت با لحن بد بهم گفت : -دختر تو ڪه بلد نیستے درست نماز بخونے چرا میاے صفهاے اول،نماز ما هم بهم میریزے؟.پاشو برو عقب.!!! بعد با سرعت جانمازمو جمع ڪرد بازومم گرفت بلندم؟ڪرد و باصداے نسبتا بلندے روبہ عقب صدا زد: -خانوم حسینے جان بیا اینجا برات جا گرفتم. وبدون اینڪه بہ بغض گره خورده تو سینہ ے من فڪر کنہ و اشڪ چشمهامو ببینهہ شروع ڪرد برای خانوم حسینی از اشڪالات نمازے من صحبت ڪردن..و اینقدر بلند تعریف میڪرد ڪه صفهایے عقب و هم توجهشون بہ سمت من جلب شد و شروع ڪردن بہ اظهار فضل ڪردن.. و من در حالیکہ داشتم از شدت خجالت آب میشدم بہ سمت آخرین صف نمازگزاران پناه بردم و در طول نماز فقط اشڪ میریختم . اون شب آخرین حضور من در مسجد رقم خورد ودیگہ هیچ وقت نرفتم و هرچقدر آقام بازبون خوش وناخوش میگفت گوشم بدهڪار نبود ڪه نبود.میگفتم یا میام پیش خودت نماز میخونم یا اصلن حرفشو نزن.!!! البته اگر دروغ نگم  یڪبار دیگہ هم  رفتم مسجد.پانزده سال پیش واسہ فوت آقام. نویسنده داستان: #ف_مقیمے ادامہ دارد…💌 @YasegharibArdakan

#رهـایـے_ازشــب قسمت۴ 💌آقام ڪه رفت سیده خانومم رفت…. غیر از پیش نماز اون سالها فقط آقام بود ڪه سیده خانوم صدام میڪرد.بقیه صدام میڪردن رقی(مخفف اسم رقیه)اینقدر منو با این اسم صدا زدند ڪه دیگہ از اسمم بدم میومد.هرچقدر هم آقام میگفت این اسم مبارڪه نباید شڪستش ڪسے براے حرفش تره خورد نمیڪرد.البتہ در حضور خودش رقیہ خطابم میڪردند ولے در زمان غیبتش من رقے بودم و دلیل میاوردن ڪه ما عادت ڪردیم به رقی. رقیہ تو دهنمون نمیچرخہ!!اول دبیرستان بودم ڪه بہ پیشنهاد دوست’ صمیمیم اسمم رو عوض ڪردم و تو مدرسه همہ صدام میزدند عسل!!! دوستم عاطفه،عاشق این اسم بود و چون بہ گفتہ ی خودش عاشق منم بود دلش میخواست همه منو به این اسم صدابزنند.عاطفہ بهترین دوست وهمدم من بعد ازمرگ آقام بود. من فقط سیزده سال داشتم که آقام تصادف کرد و مرد.مامانمم که تو چهارسالگے بخاطر هپاتیت ترڪم ڪرد و از خودش براے من فقط یڪ مشت خاطره ے دست به دست چرخیده و یڪ آلبوم عڪس بجا گذاشت ڪه نصف بیشتر عڪسهاش دست بدست بین خالہ هام و داییهام پخش شد واسہ یادگاری! !!از وقتی ڪه یادم میاد واقعا جاے خالی مادرم محسوس بود.هرچند ڪه آقام هوامو داشت و نمیذاشت تو دلم آب تڪون بخوره. ولے شاید بزرگترین اشتباه آقام این بود ڪه واسه ترو خشڪ ڪردن من، دست به دامن دخترعموی ترشیده ش شد وگول مهربونیهای الکیشو خورد و عقدش کرد.تا وقتی که مهری بچہ نداشت برام یکمی مادرے میکرد ولے همچین ڪه بچہ ش بدنیا اومد بدقلقے هاش شروع شد و من تبدیل شدم به هووش.مخصوصا وقتے میدید آقام از درڪه تو میاد برام تحفہ میاره آتش حسادت توچشمش زبونہ میڪشید  ولے جرات نداشت به آقام چیزے بگہ چون شرط آقام واسہ ازدواج احترام ومحبت به من بود. ادامہ دارد…💌 @YasegharibArdakan

سلام علیکم و رحمت الله حالتون خوبه ؟ از خونه نشینی چه خبر😊😊 غصه نخورید ، تموم میشه خدا بخواد.... غرض از مزاحمت این بود که حاج آقای صالحی که معرف حضورتون هستند و از مشاورین بسیار موفق در امر مذهب و خانواده هستند ، طی تماسی با حقیر ،سلام رسوندند و فرمودند : آماده اند تا در دو زمینه مذهبی و خانواده به صورت تلفنی و رایگان به عزیزان مشاوره بدهند. لذا عزیزان بزرگوار اگر مایل بودید و نیاز به مشاوره در این دو زمینه دارید، با همراه حاج آقا تماس بگیرید. خدا به ایشون خیر بده... 09134513390 حاج آقا صالحی @YasegharibArdakan

از عشق تو دلها همه پر امید است.. نُطق تو همیشه مثل یک خورشید است... تا حل بشود مشکل مردم گفتی: امسال شعارِ "جهش تولید" است... @YasegharibArdakan

🌷گرامی باد روز پاسدار ؛ بر آنان ڪہ از جنس شهیدان و هم پیمان با حسین(ع) و از نسل فصل سرخ استقامتند. #سپاه_پاسدار_انقلاب_است.🌺 #میلاد_امام_حسین(ع)🌸 #روز_پاسدار🌺 #مبارڪ_باد🌸 @yasegharibardakan

♦️به یاد خانه نشینان با غیرت... 🔹توی ‏این روزهایی که بیشتر ماها حوصلمون از قرنطینه و خونه‌نشینی سر رفته، یادمون نره که یه عده‌ برای دفاع از خاک وطن، سال‌های ساله که خونه‌نشین شدند و بیرون نرفتند... 🔹شهید سید‌ حسین آملی جانباز قطع نخاع که ۳۶ سال بعد از مجروحیتش را به سینه بر روی تخت بود و تمام دوران مجروحیت و جانبازی‌اش را با زخم بستر به‌همراه درد و رنج جسمی گذراند، در تمام لحظات فقط شکر‌گزار خدا بود ❤️تا ابد مدیون شما هستیم...🙏 🌸💐🌸🌸💐🌸🌸💐🌸🌸💐🌸🌸💐🌸🌸💐🌸 میلاد #حضرت_ابوالفضل_العباس علیه السلام و روز جانباز گرامی باد. @yasegharibardakan

🌷 #امام_سجاد_ع_مدح عرفان به کلام آمده و بندهٔ توست قرآن و قنوت و قبله شرمندهٔ توست ازخط به خطِ صحیفه ات فهمیدم؛ سجّاد شدن فقط برازندهٔ توست! 💐 میلاد با سعادت چهارمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت امام سجاد ع تبریک و تهنیت باد @yasegharibardakan

🤲 دعای روح بخش کمیل بصورت زنده در کانون قرآن شهرستان اردکان 💠 ذاکر: کربلایی حمید ابراهیمیان 📆 پنجشنبه (۹۹/۱/۲۸) ساعت ۸:۳۰ شب 🔹پخش در صفحه اینستاگرام به آدرس 👇 Instagram.com/hamidebrahimian.ir @yasegharibardakan

🤚 سلام و عرض ادب خدمت همه اعضای محترم ✅ ضمن قبولی طاعات و عبادات در ماه بندگی خدا 🙏 لطفا پیج اینستاگرام هئیت رو دنبال کنید و به دوستانتان معرفی نمایید. باتشر 🔺 روابط عمومی مجمع عاشقان بقیع اردکان 👇👇👇👇👇👇 www.instagram.com/yasegharibardakan

#اطلاعیه بسمه تعالی ضمن عرض سلام و ادب و احترام ،محضر همه عزیزان و مستمعین فهیم ، قدرشناس و محترم مجمع به اطلاع مستمعین عزیز میرساند پس از صدور مجوز بازگشایی مساجد در شب‌های قدر و بررسی شرایط موجود مجمع و قوانین بهداشتی ابلاغی از وزارت بهداشت و نظر کادر اجرایی مجمع ، موارد زیر جهت استحضار به اطلاع می رسد. #مهمترین موضوع ،استفاده از یک چهارم فضای مجمع و رعایت فاصله یک متری از اطراف هر مستمع است. با عنایت به استقبال پر شور مردم از برنامه های مجمع( سال گذشته ۳۰۰۰نفر در شب‌های احیا) ، آیا میشود از ورود جمعیت به مجمع جلو گیری کرد؟ آیا میشود دربهای مجمع را بست و مردم را ناراحت کرد و راه نداد ؟ آیا خواهران و برادران و کودکان فاصله را رعایت میکنند؟! به هیچ وجه... #سیستم تهویه مرکزی مجمع ، کاملا تخلیه و زیر پوشش است و تا فردا شب فرصت کافی برای راه اندازی وجود ندارد. #سیستم صوت در قسمت زیرزمین مجمع مستقر هست و به فضای بالا منتقل نشده است. #حسینیه بعد از دوماه تعطیلی نیاز به نظافت دارد که فرصت نیست. #این در حالی از بچه های روزه دار مجمع نمیشود توقع کار قبل از افطار را داشت. #سخنرانی برای مراسم دعوت نشده است. #ای کاش این مجوز حداقل چند شب قبل صادر میشد تا تدارکات لازم اندیشیده میشد. #باتوجه به تغییر علائم مبتلایان به کویید۱۹ ( تب و سرفه)و عدم امکان رعایت فاصله بهداشتی ، اگر خدای نکرده باعث ابتلای تعدادی از مستمعین و کودکان به این بیماری شویم ، چه باید کرد؟ مع الوصف ضمن تشکر از اظهار ارادت مستمعین عزیز ، همه با هم در برنامه مختصر مساجد حضور پیدا کرده و در حق هم دعا خواهیم کرد. آغاز برنامه های مجمع را موکول خواهیم کرد به بعد از ماه رمضان و بهتر شدن اوضاع شیوع بیماری کرونا. با تشکر روابط عمومی مجمع عاشقان بقیع اردکان @YasegharibArdakan

#رمان #رهایی_از_شب #قسمت_صد_و_چهل_و_یکم ‍ ‌ حاج مهدوی اون جمله ی همیشگی رو تکرار میکرد و من مدام این حرفها رو در ذهنم مرور میکردم تا تمرین بندگی کنم.. اما سخت بود. بین حرف تا عمل خیلی فاصله بود. اون هم برای کسی مثل من که تازه خدا رو پیدا کرده بودم و دنبال آدمیت بودم. گاهی کم میآوردم گریه میکردم…شک میکردم..قضاوت میکردم.. اما حاج کمیل درست در همون لحظات بیشتر کنارم بود.کنار گوشم عاشقانه ها میخوند..تصنیف های آرامش بخش و امیدوارانه بر لب میروند و به همه ی اضطراب‌های من میخندید. آپارتمانم رو برای فروش گذاشته بودم و مدتی بود که خریدار جدیدش قصد سکونت در آنجا رو داشت. من به ناچار در اون بحبوحه ی آزار دهنده مجبور بودم جا به جا بشم و به آپارتمانی که حاج احمدی برایم پیدا کرده بود نقل مکان کنم اما حواشی اون محله و آدمهاش دل سردم کرده بود که ساکن اونجا بشم. حاج کمیل وقتی دلسردی ام رو میدید با مهربانی میگفت:شما علی الحساب اثاثیه رو به منزل جدید ببرید ان شالله بعد از ازدواج ،به منزل بنده نقل مکان میکنیم وجای نگرانی نیست. حاج کمیل بعد از فوت الهام خانه اش رو به یک زوج اجاره داده بود و با خانواده اش زندگی میکرد.او بعد از فوت الهام پیش نماز مسجد شد واز کار تبلیغ فاصله گرفت و تدریس میکرد. اگرچه ایشون اصرار داشت که زمان عقدمون محدود باشه و ما هرچه سریعتر ازدواج کنیم ولی بخاطر دودلیها و ترسهای من بهم فرصت دادند تا یک دل بشم. من حتی دیگر به اون مسجد نمیرفتم و در خانه ی خودم نمازهام رو میخوندم که دیگرشاهد حرفهای زشت دیگرون نباشم ولی همین کارم هم موجب شد که همان عده پشت سرم بگویند حاج مهدوی رو تور کرد دیگه مسجد بیاد چیکار؟!!! یک شب حاج کمیل تماس گرفت و گفت: خانوووم خودم چطوره؟ هنوز هم عادت نکرده بودم که او را مالک خودم بدونم! از وقتی این مشکلات پدیدار شده بود فکر میکردم عمر این بهشتی شدن کوتاهه و بالاخره یک روز حاج کمیل تحت تاثیر حرفهای دیگرون قرار میگیره و با من سرد میشه. گفتم:وقتی صدای شما رو میشنوم خوبم. گفت:حالا این که صداست..فکر کن اگر امشب منو ملاقات کنید چه انقلابی ایجاد میشه.. خندیدم.. با خوشحالی گفتم:واقعا قراره شما رو ببینم؟! گفت:بله..تا چند دیقه ی دیگه آماده باشید دارم میام دنبالتون بریم بیخیال دنیا و بی مهریهاش خودمون باشیم و خداا. حدس میزدم که او قراره منو به یک محل زیارتی ببره.برای من مهم نبود کجا.. او هرجا بود من خوش بودم. سریع آماده شدم و تا او زنگ خانه رو زد با شوق بی اندازه از پله ها پایین رفتم. آقای رحمتی در راه پله بهم برخورد کرد و سلام گفت. از وقتی که به عقد حاج کمیل در آمده  بودم دیگر از هیچ کس دلگیر نبودم حتی از او. جواب سلامش رو دادم و با عجله قصد رفتن کردم که گفت:اون حاج آقایی که پایینه با شما کار داره؟ من با اینکه میدونستم او بعد از مراسم عقد قطعا خبر داشته که اون حاج آقا همسر فعلی من بوده ولی باز جواب دادم:بله او با مکث پرسید:ایشون باهاتون نسبتی دارن؟ با افتخار گفتم:بله. همسرم هستن! او ابروها رو بالا انداخت و لبهاش رو پایین آورد وگفت: عجیبه!! ایشالا که خیره… من از غیض دندانهامو روی هم فشار دادم و از پله ها پایین رفتم. وقتی سوار ماشین شدم عصبانیت در صدام موج میزد و با همون خشم به مقابل نگاه میکردم. سنگینی نگاه حاج کمیل رو حس میکردم. پرسید:چیزی شده رقیه سادات خانوم؟ نفس حبس شده م رو بیرون دادم و با حرص گفتم:نه… او داشت همینطوری نگاهم میکرد که با عصبانیت به سمتش چرخیدم و گفتم:مردک با اینکه میدونه شما همسر من هستی ولی باز ازم میپرسه نسبتم باهاتون چیه؟ وقتی هم که میگم شما همسرمید..تاج سرمید بهم با تمسخر میگه عجیبه!!! خیر باشه … او بی خبر از ماجرا با ابروانی بالا رفته از تعجب، با لذت به خشم من خندید و گفت: از کی حرف میزنید سادات خانوم؟ گفتم:رحمتی. او همچنان با لذت وسرگرمی نگاهم میکرد. خندید وگفت:خب راست میگه بنده ی خدا  عجیبه..!! اخم کردم. _کجاش عجیبه؟! گفت:اینکه یه خانوم خوش اخلاق و مهربون که قراره همه ی سعیش رو کنه خدایی زندگی کنه اینقدر عصبانی وبداخلاق باشه! با دلخوری گفتم:حاج کمیل قبول کنید عصبانیت داره..تا قبل از این وصلت یک جور آزارم میدادن بعد از وصلت جور دیگه…بعضیها مثل این آقا شهامتشون زیاده جلو روی خودم میگن بعضیها هم پشت سر..من تحمل شنیدن این حرفها رو ندارم.. او خیره به چشمان عصبانی من دستم رو گرفت و بوسید. داشتم لمس لبهاشو به روی پشت دستم مرور میکردم که با لحنی که دلم رو میلرزوند گفت: چقدر زیبایی!چشمهایی به این زیبایی تا حالا ندیدم.خداکنه اگر اولاد دار شدیم چشمهاشون شبیه شما بشه .. ادامه دارد… نویسنده:#ف_مقیمی

#رمان #رهایی_از_شب #قسمت_صد_و_چهل_و_دوم ‍ ‌ این تعریف اون قدر غیر منتظره بود که حادثه ی چند دقیقه ی پیش را فراموش کردم و با گونه هایی سرخ از شرم سرم رو پایین انداختم! او خنده ی ریزی کرد و ماشین رو روشن کرد. نمیدونستم منو کجا میبره؟دلمم نمیخواست بدونم من فقط به جملاتش فکر میکردم و جای بوسه اش رو در زیر چادر سیاهم نوازش میکردم. او بلند بلند برام تصنیف عاشقونه میخوند و مدهوش و مستانه نگاهم میکرد.. من هرگز باور نمیکردم این مرد همان حاج مهدوی سفت وسخت چندماه  پیشه. انصافا شنیدن جملات عاشقانه از لبهای حاج کمیل شیرین تر از شنیدن همان کلمات از زبان باقی مردها بود.نگاه های با حیا و سرد او بعد از محرمیت تبدیل به نگاههای عمیق وعاشقانه شد و من روز به روز از اینکه عاشقش شده بودم خوشحال تر و راضی تر میشدم. او برخلاف تصورم منو به درکه برد!! من با تعجب میخندیدم و میگفتم: _اینجا چیکارمیکنیم؟؟ اون هم تو این سرما؟!! او درحالیکه کمربندش رو باز میکرد گفت: غر نزنید سادات خانووم..پیاده شید.من که با شما سردم نمیشه شما هم هروقت سردتون شد میتونید رو آتیش دل من حساب کنید.. از تعبیر زیبا وشاعرانه ش غرق غرور و شادی شدم و دست در دست او از کوه بالا رفتیم. من حتی درصدی فکر نمیکردم که حاج کمیل چنین محلی رو برای دعوت من در نظر گرفته باشه. هرکس که مارو میدید با تعجب نگاهی میکرد و کنار گوش دیگری میخندید! عده ای هم دستمون می انداختند و میگفتند.حاجی مواظب باش عبات گیر نکنه به پات بیفتی… و فکر میکنید که حاج کمیل چه پاسخی میداد؟؟! _با روی گشاده وخندان میگفت:ممنون از یادآوری تون اخوی.. یکی به تمسخر گفت:حاجی تقبل الله. . او خندید و گفت: با این فشاری که روی زانو بنده هست و سرمای شدید قطعا قبوله از شما هم تقبل الله. . من از صبروحوصله ی او در حیرت بودم و گاهگاهی از جوابهای زیبا و شوخ طبعانش میخندیدم..یاد اون روزی افتادم که با کامران در ماشین نشسته بودم و او ما رو دید.اون روز هم در مقابل گزافه گوییهای کامران همینگونه رفتار میکرد بی آنکه خم به ابرو بیاره و دلخور  شه. گاهی اوقات از اینهمه صبر و بلند نظری او حیرت زده میشدم و از خودم میپرسیدم من چه عمل خوبی انجام داده بودم که خدا او را به من هدیه داده بود!؟ وقتی به پیسنهاد او به یک رستوران سنتی در همون ناحیه رفتیم تاشام وچای بخوریم.ازش پرسیدم:حاج کمیل واقعا این رفتارها و کنایه ها آزارتون نمیده؟ او که هنوز نفس نفس میزد دستهایش رواز شدت سرما زیر بغل گذاشت و بالبخندی گفت: رقیه سادات خانوم این بنده ی خداها دنبال تیکه پرونی نیستن.جوونند..دنبال شوخی وخنده اند.شاید یکی از علتهای کارشون سر به سر گذاشتن ما باشه ولی ته ته دلشون خبری نیست..اونا فقط یک کم بی اعتمادند. چون مدتیه ما رو اونطوری که باید نمیشناسند.فکر میکنند ما شبیه اون چیزی هستیم که رسانه های غربی نشون میدن..البته بعضی هامونم به این حرفها وحدیثها دامن زدیم.. من وقتی این لباس و تنم کردم یعنی در خدمت همه ام..این همه شامل این جوونها هم میشه..میخوام اونا بفهمن که من هم یکی از خودشونم..شاید تو بعضی موارد مثل اونا فکر نکنم ولی درکشون میکنم. میفهممشون.. همون موقع یکی از همون جوونها به سمت تختمون اومد و درحالیکه نیشش تا بناگوشش باز بود گفت:بههههه سلاااام حاج آقا راه گم کردی..چه عجب از این طرفها. نبودی چند وقت.. حاج مهدوی به احترام او نیم خیز شد و دستهای او را گرفت و صورتش رو بوسید. اون جوون با دیدن من سرش رو پایین انداخت و باحجب وحیا سلام کرد وگفت:ببخشید خانوم. .از ذوق دیدن ایشون بی ادبی کردم سلام نگفتم. من چادرم رو محکم تر گرفتم و با متانت جوابش رو دادم و سرم رو پایین انداختم. جوان که اسمش آرش بود و تیپی کاملا امروزی داشت خطاب به حاج مهدوی نگاه معناداری کرد و پرسید: حاجی بله؟؟ حاج کمیل سرش رو به حالت تایید تکون داد و هردو باهم خندیدند. جوون سرو صورت او رو بوسید و گفت:خیلی خوشحال شدم حاجی..دست راستت رو سر ما بعد رو کرد به من وگفت:خانوم یعنی خوش بسعادتتون..خداوکیلی یه دونست..ماهه..ان شالله مبارکتون باشه.. و با عذرخواهی ازکنار تختمون دور شد. من با کلی سوال به حاج کمیل نگاه کردم. او با لبخندی زیبا سرش رو به اطراف چرخوند وگفت:دوسالی میشه میشناسمش..همینجا باهم آشنا شدیم.جوون خوبیه…از هموناییه که ظاهرش با باطنش کلی فرق داره.. نگاهش کردم.. ودوباره فهمیدم چقدر درمقابل روح او روح ضعیفی دارم. او از بیحیایی نگاهم خنده ی محجوبانه ای کرد. ولی من همچنان نگاهش میکردم.. عاشقانه و بدون هراس! من عاشق این مردم!! بگذار هرکس هرچی میخواد بگه.. میخوام تا ابدیت کنار او باشم. میخوام تا همیشه نگاهش کنم.. ادامه دارد… نویسنده:#ف_مقیمی