🎥 کاری کنید امیرالمومنین علیه السلام برایتان دعا کند 🎙 حجت‌الاسلام اسماعیل رمضانی

⭕️علت لزوم توسل به اهل بیت چیست؟! چرا مستقیم با خدا حرف نزنیم؟! 🎙استاد محمدی شاهرودی 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

✅چرا از فرزندان یوسف دیگر کسی به پیامبری مبعوث نشد؟ 🔸هنگامی که جناب یعقوب به طرف مصر روی آورد یوسف به منظور استقبال پدر از شهر خارج گردید و وقتی پدر را دید قصد کرد برای او پیاده شود ولی نظر به پادشاهی و مقام خویش که نمود پیاده نشد و زمانی که بر یعقوب سلام داد جبرئیل نازل شد و به او گفت: ای یوسف: خداوند تبارک و تعالی به تو می‏‌فرماید: از فرود آمدن در مقابل بنده صالح من تو را باز نداشت مگر آن مقام و پادشاهی که تو داری، دستت را بگشا. 🔹یوسف دست گشود، پس از بین انگشتانش نوری خارج شد. یوسف پرسید: این چه بود؟ جبرئیل گفت: این علامت آن است که از صلب تو هرگز پیامبر خارج نمی‌‏شود و جهتش کاری است که تو نسبت به یعقوب نمودی و در مقابلش پیاده نشدی. 📚علل الشرائع، ج‏1، ص205 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

#ادبستان_نماز نماز نردبانی برافراشته در تمام طول عمر است تا بتوان شبانه روزی و چندین بار- نه تنها در ساعتی مشخص – بر فرازش رفت، بی واسطه با معبود سخن کرد وبا حبیب درد دل کرد. #نمازاول_وقت

✍#نکات_قرآنی 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

صفحه ۳۴۷ مصحف شریف سوره مبارکه مومنون #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

🔸ترتیل صفحه 347 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام سه گاه - عراق 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

قرآن ترجمه المیزان سوره 23 سوره مبارکه المؤمنون صفحه 347 ۞ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِنْ ضُرٍّ لَلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (75) و اگر بر آنان رحمت آوريم و رنجى را که گرفتار آنند از ايشان برداريم با حالت کوردلى و سرگردانى، در سرکشى خود لجاجت مى کنند. (75) وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ (76) و همانا ما آنان را به عذاب گرفتيم، پس نه براى پروردگار خود خضوع کردند و نه زارى مى کنند. (76) حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (77) تا وقتى که برايشان درى داراى عذابى سخت گشوديم، ناگهان آنها در آن [حال] نا اميد و غمزده مى شوند. (77) وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ (78) و او است که براى شما گوش ها و چشم ها و دل ها پديد آورد، ولى شما اندک سپاس مى گزاريد. (78) وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (79) و او است که شما را در زمين آفريد و [سرانجام] به سوى او محشور مى شويد. (79) وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (80) و او است که حيات مى بخشد و مى ميراند و جابه جا شدن شب و روز به اراده او است; پس آيا عقل خود را به کار نمى گيريد؟ (80) بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ (81) [آنان عقل خود را به کار نگرفتند] بلکه مانند همان را گفتند که پيشينيان گفتند. (81) قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (82) گفتند: آيا وقتى که مُرديم و [تبديل به] خاک و استخوان هايى شديم باز حتماً برانگيخته مى شويم؟ (82) لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَٰذَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (83) همانا اين را به ما و پدرانمان از پيش وعده دادند، اين جز افسانه هاى پيشينيان نيست. (83) قُلْ لِمَنِ الْأَرْضُ وَمَنْ فِيهَا إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (84) بگو: اگر معرفت داريد، زمين و هر که در آن است از کيست؟ (84) سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (85) خواهند گفت: از خدا است. بگو: با اين وصف آيا متذکر و هشيار نمى شويد؟ (85) قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (86) بگو: چه کسى خداوندگار آسمان هاى هفتگانه و خداوندگار عرش بزرگ است؟ (86) سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (87) خواهند گفت: [همه] از خدا است. بگو: با اين وصف آيا تقوا پيشه نمى کنيد؟ (87) قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (88) بگو: اگر معرفت داريد، کيست که فرمانروايى هر چيزى به دست او است و او امان مى دهد و بر ضدّ او امان داده نمى شود؟ (88) سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ (89) خواهند گفت: [آنچه گفته شد] از آنِ خدا است. بگو: پس چگونه افسون مى شويد؟ (89 #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

نکته تفسیری صفحه ۳۴۷: سه نعمت بزرگ: اگر برای چند دقیقه چشمان خود را ببندیم و گوش هایمان را بگیریم و در حالی که نه چیزی را می بینیم و نه می شنویم، به کارهای روزانه مان ادامه دهیم، ما در این لحظات، دنیای تاریک و ساکتی را تجربه می کنیم، از اتّفاقات اطرافمان ناآگاه می مانیم، از اخبار و حوادث جدید بی اطّلاع می شویم، تغییرات محیط اطرافمان را نمی بینیم، و خلاصه، در جهانِ بی خبری به سر می بریم! به‏ راستی یکی از تفاوت های مهم ما با گیاهان و جمادات، داشتن گوش و چشم است. ما با چشم هایمان، جهان را می بینیم و از مناظر زیبای آن لذّت می بریم. چهره های متفاوت را از یکدیگر تشخیص می دهیم و می توانیم اشکال گوناگون را از هم بشناسیم. همچنین با گوش هایمان صداهای متفاوت را می شنویم؛ از بسیاری از خطرات آگاه می شویم، و از همه مهم تر، می-توانیم سخنان انسان های دیگر را بشنویم و با آنان سخن بگوییم. امّا فراتر از این ها، ما قدرتی داریم که دیگر جانداران از آن بی بهرهاند؛ آن نیروی ارزشمند، قدرت اندیشه است که به انسان ها کمک می کند مسائل را تجزیه و تحلیل کنند، از چند مطلب به هم پیوسته نتیجه بگیرند، رازها و رمزهای جهان را کشف کنند و به اختراعات مهم دست یابند. در واقع، قدرت شنوایی و بینایی، ابزار ما برای شناخت جهان مادّی اند، و قدرت عقل و اندیشه، ابزار ما برای تجزیه و تحلیلِ یافته هایمان از راه چشم و گوش. همچنین مسائل ذهنی محض نیز با عقل بررسی می شود؛ مسائلی مانند ریاضیات و فلسفه. به هر حال، این سه نیرو، یعنی دیدن، شنیدن و اندیشیدن، سه نعمت بسیار بزرگ خدا به ما انسان هاست که به زندگیِ انسانیِ ما معنا و مفهوم بخشیده است. خدای مهربان در این آیات به بندگانش این سه نعمت مهم را یادآوری فرموده، از آنان گله می کند که چرا شکر این نعمت ها را بسیار اندک به جا می آورند. البتّه شکر، مراحل متعددی دارد که آسان ترین آن ها، مرحله‏ی زبانی، و والاترین آن ها، مرحله‏ی عملی است؛ یعنی انسان در عمل، نعمت های خدا را در مسیری به کار بندد که خدا می پسندد و برای آن، چنین نعمتی را به انسان بخشیده است. به‏ راستی، شکر نعمت گوش و چشم و دل چیست و این نعمت ها چه حقّی بر انسان دارند؟ آیا اگر ما پنجره‏ی چشم را به هر صحنه ای بگشاییم و دریچه‏ی گوش را به هر صدایی باز کنیم و هر دزد و راهزنی را به خانه‏ی قلبمان راه دهیم، به این نعمت های مهم کم لطفی نکرده ایم؟ پیشوای چهارم ما فرموده است: «حق گوش این است که آن را پاک نگاه داری و راهی به دل و جانت قرار دهی که فقط سخنان خوب از آن عبور کند تا بدین ‏وسیله در قلبت خوبی ایجاد کنی یا خلق وخوی پسندیده ای به‏ دست آوری؛ زیرا گوش، دریچه ای است که سخن از راه آن به دل می رسد و با آن، انواع و اقسام معانی خوب و بد به آن راه می یابد ... امّا حق چشم این است که از آنچه بر تو حلال نیست، آن را بپوشانی و آن را از این سو و آن سو نگریستن بازداری؛ مگر اینکه به جایی باشد که عبرتی در آن وجود داشته باشد که باید با چشم به آن بنگری و از روی علم و آگاهی از آن بهره گیری؛ زیرا چشم، دریچه‏ی عبرت آموزی است.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4