#خدا_باهات_حرف_داره 🔅 آیه ۱۷۱ سوره نساء به پیامبران اشاره دارد. ☘ کلمة اللّه» به انبیا و اولیا گفته مى‏ شود، چون همانطور که کلمه، بیانگر مطالبى است که در ذهن گوینده است، پیامبران و اولیا بیانگر کمالات پروردگارند. ☘ چنانکه در حدیث آمده است: «نحن کلمات اللّه التّامات» ما کلمات کامل الهى هستیم. ☘شاید هم مراد از کلمه، همان جمله‏ «کن فیکون» باشد که قول خداوند است و مانند هر سخن دیگر، محصول آن کلمه است. چنان که در جاى دیگر، خداوند آفرینش عیسى (ع) را به آفرینش آدم‏ (ع) تشبیه نموده و مى‏ فرماید: «انّ مثل عیسى عنداللّه کمثل آدم خلقه من تراب ثمّ قال له کن فیکون» ☘از امام صادق‏ (ع) درباره‏ «روح منه» سؤال شد، حضرت پاسخ دادند: مقصود روح خداست که خداوند آن را در آدم و عیسى‏ (ع) قرار داد. ☘مسیحیان عقیده به تثلیث دارند و اللّه را خداى پدر، مسیح را خداى پسر و جبرئیل را واسطه‏ این دو خدا مى‏دانند، که نوعى کفر است. قرآن هم مى‏ فرماید: «لقد کفر الّذین قالوا انّ اللّه ثالث ثلاثة» آنانکه خدا را یکى از خدایان سه ‏گانه مى‏ دانند، کافرند. ☘البتّه گروهى از آنان نیز حضرت مریم را به جاى جبرئیل، یکى از خدایان سه‏ گانه مى‏ دانند که قرآن در این باره مى ‏فرماید: «یا عیسى‏ بن مریم ءانت قلت للناس اتّخذونى و امّى الهَین من دون اللّه»اى عیسى! آیا تو به مردم گفته‏ اى که مرا و مادرم را دو خدا قرار دهید؟  ☘در روایات، به غلوّ کنندگان نفرین شده و آنان از بدترین اقسام کفّار و مشرکان به شمار آمده ‏اند. اگر نداشتن پدر، دلیل بر الوهیّت باشد، حضرت آدم باید به طریق اولى الوهیّت داشته باشد، چون نه پدر داشت و نه مادر.  📝پیام ها ۱- غلوّ نشانه‏ ى تعصّب نابجا است و در همه‏ ادیان ممنوع مى‏ باشد. یهود، «عُزیر» را فرزند خدا مى ‏دانستند و مسیحیان «عیسى» را. «لاتغلوا فى دینکم»  ۲- یکى از آفات ادیان آسمانى، غلوّ درباره رهبران دینى است. «لاتغلوا فى‏ دینکم»  ۳- میانه روى و اعتدال در همه جا لازم است و عشق به اولیاى خدا نباید سر از غلوّ درآورد. «لاتغلوا فى دینکم»  ۴- غلوّ کردن درباره‏ انسان‏ها، گرچه پیامبر باشند، توهین به خداوند و نسبت ناروا دادن به اوست. «لاتقولوا على‏ الله الاالحقّ»  ۵ - در قرآن و انجیل، حضرت عیسى پیامبر خدا معرفى شده است، نه خدا یا فرزند خدا. «عیسى‏ بن مریم رسول اللّه»  ۶- آفرینش غیر طبیعى عیسى، آیه و نشانه‏ خداست، آن گونه که کلمه، تابلو و نشانه‏ ى معناست. «کلمته القاها»  ۷- عیسى جزیى از خدا نیست، بلکه پرتوى از قدرت حیات بخش الهى است. «روح منه»  ۸ - قرآن، بیانگر عقیده‏ صحیح و نافى عقاید باطل است. «لاتغلوا...لاتقولوا ثلاثة...»  ۹- خداوند جسم نیست تا فرزند داشته باشد. «سبحانه ان یکون له ولد» (تعبیراتى چون ثارالله، یدالله، کلمةالله که در متون دینى آمده، تعبیرات مجازى است)  ۱۰- خدایى که آسمان‏ ها ملک اوست، چه نیازى به فرزند و شریک دارد؟ «سبحانه ان یکون له ولد له ما فى السموات»  ۱۱- هر چیزى از خداست، پس باید بنده‏ او بود و تنها به او توکّل کرد. «له ما فى ‏السموات و ما فى الارض و کفى باللّه وکیلا»  💠 پیام صفحه ۱۰۵ قرآن #قرآن📿 🌸|| @yazahraa_1397

حضور رای اولی های #پایگاه_تخصصی_شهیده_معصومه_آرامش

«بسم الله الرحمن الرحیم و لَسوفـے یُعطیکَ ربـَّک فَتـَرضے» |به نام خداوند بخشنده مهـربان و بزودی پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد کرد کہ راضے شوے....🌿😊 سوره ضحی❤ #روز_بخیر✨ 🌸 || @yazahraa_1397

#خدا_باهات_حرف_داره 🔅 آیه ۱ سوره مائده به وفای به عهد پرداخته است. 🌱 کلمه‏ «بهیمة» در اینجا به معناى چهارپا و اعم از «اَنعام» است، «اَنعام» را به گاو و شتر و گوسفند مى‏ گویند و «بهیمة الانعام» که سه بار در قرآن آمده به معناى حلال بودن گوشت این چهارپایان است. 🌱امام صادق‏ (ع) فرمودند: مراد از «بهیمة الانعام»، جنین حیوان ذبح شده است که تزکیه‏ مادرش، تزکیه‏ او نیز به شمار مى‏ رود. مرحوم فیض در تفسیر صافى مى‏ فرماید: ممکن است این روایت بیان مصداق پنهان آن باشد و یا اینکه از شکم مادر به آنها «بهیمة» گفته مى‏ شود، بنابراین منافاتى با تعمیم ندارد.  🌱پیامبر فرمود: «لادین لمَن لاعهد له» ، کسى که وفا ندارد، دین ندارد. آرى، اگر به پیمان‏ها عمل نشود، اساس جامعه واعتماد عمومى بهم مى ‏ریزد و هرج و مرج پیش مى‏ آید.  🌱قرآن، وفاى به پیمان حتّى با مشرکان را لازم مى‏ داند، «فأتمّوا الیهم عهدهم الى مدّتهم» و طبق حدیثى از امام صادق‏ (ع) وفا به پیمان فاجران هم لازم است. ] بر اساس روایتى دیگر، اگر یک مسلمان حتّى با اشاره، به دشمن کافر امان داد، بر دیگر مسلمانان رعایت این پیمان اشاره اى، الزامى است.  🌱کتب آسمانى، عهد خداوند هستند و باید به آنها وفادار بود، عهد قدیم (تورات)، عهد جدید (انجیل) و عهد اخیر (قرآن). در حدیث مى‏ خوانیم: «القرآن عهداللّه»  📝 پیام ها ۱. مسلمانان باید به همه‏ پیمان‏ ها، (با هر کس و هر گروه،) پایبند باشند، چه قراردادهاى لفظى، چه کتبى و چه عملى ؛ پیمان‏ هاى سیاسى، اقتصادى، اجتماعى و یا خانوادگى ؛ با قوى یا ضیعف، با دوست یا دشمن، با خدا (مثل نذر و عهد) یا مردم، با فرد یا جامعه، با کوچک یا بزرگ، با کشورهاى منطقه یا قراردادهاى بین المللى. کلمه‏ «العقود» داراى الف و لام است که شامل همه‏ ى قراردادها مى‏ شود. «أوفوا بالعقود»  ۲- ایمان، ضامن وفا به عهد و پیمان‏ هاست. «یا ایّها الّذین آمنوا اوفوا بالعقود»  ۳- آن گونه که پیمان‏ شکنى و ظلم، رمز محرومیّت از نعمت‏ ها و الطاف الهى است، پایبندى به عهد و پیمان، عامل بهره ‏گیرى از آنهاست. «أوفوا بالعقود احلّت لکم» (آرى، خوش قولى، رمز خوش روزى بودن است. در مَثَل است: آدم خوش حساب، شریک مال مردم است.)  ۴- حال که خداوند انواع نعمت ‏ها را در اختیار ما گذاشته است، پس به پیمان‏ هاى او وفادار باشیم. «أوفوا بالعقود احلّت لکم»  ۵ - یکى از پیمان‏ هاى الهى، توجّه به احکام حلال وحرام در خوردنى‏ هاست. «اوفوا بالعقود اُحلّت لکم»  ۶- اسلام، هم به مسائل اجتماعى و هم به مسائل اقتصادى توجّه دارد. (وفاى به عهد، مسئله‏ اجتماعى و بهره‏ گیرى از حیوانات، از مسائل اقتصادى است.) «أوفوا بالعقود اُحِلّت لکم بهیمة الانعام»  ۷- مصرف گوشت گاو، شتر و گوسفندى که مرده یا خفّه و... شده باشند، حرام است. «الاّ ما یتلى علیکم»  ۸ - همه‏ چهارپایان حلال نیستند. «الاّ ما یُتلى علیکم» (بنابر اینکه جمله، مربوط به انواع چهارپایان باشد.)  ۹- براى حفظ حرمت احرام باید کمى هم محرومیّت چشید و از شکار، چشم پوشید. «غیر مُحلّى الصید و انتم حُرُم»  ۱۰- عمل به محرّمات احرام، از جمله موارد وفاى به عهد و پیمان با خداست. «أوفوا بالعقود... غیر مُحلّى الصید و انتم حُرُم»  ۱۱- احرام، عهد و پیمان با خداوند است. «أوفوا بالعقود... و انتم حُرُم»  ۱۲- احرام، حالتى خاص و ویژه و داراى احترام است. «و انتم حُرُم»  💠 پیام صفحه ۱۰۶ قرآن #قرآن📿 🌸|| @yazahraa_1397

حالشو ببرید😍😍😍😍🙏🙏🙏🌺🌺🌺🌺