☀️2) از امام صادق ع روایت شده است: کسی که اختلاط و فرورفتنش در دنیا زیاد شود، حسرتش هنگام فراق آن شدیدتر خواهد بود. 📚الكافي، ج2، ص320 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ حَفْصِ بْنِ قُرْطٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ كَثُرَ اشْتِبَاكُهُ بِالدُّنْيَا كَانَ أَشَدَّ لِحَسْرَتِهِ عِنْدَ فِرَاقِهَا. @yekaye

7⃣ «يا حَسْرَةً عَلَی الْعِبادِ» آیا بر ما هم حسرت خواهند خورد؟! از کجا بفهمیم؟ 🔸هرکس که روز قیامت حسرت بخورد، کسی است که خدا در اینجا بر او حسرت خورده‌ است.🔸 اما چه کسی در آن روز حسرت می‌خورد؟ 🔷کسی که: 🔹هم و غم‌اش در محدوده دنیا تمام ‌شود و دیدار خدا را باور نمی‌کند (انعام/31) 🔹و از فرصتی که خدا به او داده بهره لازم را نمی‌برد و با مسخره بازی، عمر هدر می‌دهد (زمر/56) 🔹و کار تمام می‌شود و او به غفلت سپری کرده است (مریم/39) ؛ و خلاصه اینکه، 🔹زیادی در دنیا فرو می‌رود (حدیث2 https://eitaa.com/yekaye/1677) در عوض، 🔹به جهادگران و مدافعان حرم و حریم دین انتقاد می‌کند که چرا خودتان را به کشتن می‌دهید (آل‌عمران/156) 🔹و به پیروی از کسانی روی می‌آورد که روز قیامت کاری از دستشان ساخته نیست (بقره/167) 🔹 ویا اموالش را به بهانه‌های مختلف در راه مقابله با دین خدا و دستورات خدا خرج می‌کند (انفال/36) ♦️ یادآوری: برای خدا و آخرت کار کردن، صرفا نماز و روزه و ... نیست؛ یعنی هرکاری می‌کنیم خدا را در نظر بگیریم. مثلا کسب روزی حلال برای خانواده، در حد جهاد شمرده شده است. @yekaye

. 8⃣ «ما يَأْتيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ» 🔻برخی فرستادگان خدا را مسخره می‌کنند (مانند کسی که به پیامبر توهین می‌کند یا مسکین واقعی را از خود می‌راند)؛ و 🔻 برخی آیات خدا را مسخره می‌کنند (نساء/140): هر سخن و حکم خدا که رعایت نشود، مسخره کردن آیات (و بنابراین مسخره کردن فرستاده‌ی) خداست. @yekaye

. 9⃣ «يا حَسْرَةً عَلَی الْعِبادِ ما يَأْتيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ» چرا مسخره کردن فرستاده خدا حسرت‌بارترین کار ممکن است؟ 🍃الف. زیرا این فرستاده آمده که به ما کمک کند. به خاطر خودش نیامده و کار تکلف‌آمیز هم از ما نخواسته (ص/86)؛ اگر برخی کارهایش سخت است چون اساسا رشد کردن سخت است (مثل کسی که می‌خواهد دکتری بگیرد). آنگاه کسی فقط این سختی‌ها را ببیند و فرستاده حقیقت را جدی نگیرد، واقعا جز به خودش به چه کسی ضرر زده⁉️ 🍃ب. ... @yekaye

. 🔟 «يا حَسْرَةً عَلَی الْعِبادِ ما يَأْتيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ» فرستادگان الهی فقط پیامبران نیستند. خداوند یک فرستاده ویژه برای همه انسانهای تاریخ ذخیره کرده است که می‌آید و بشریت را نجات می‌بخشد. آیا او را در زندگی‌مان جدی می‌گیریم و منتظرش هستیم؛ یا او را مسخره گرفته‌ایم؟ جدی گرفتن او صرفا به دعای ندبه و ... نیست؛ به این است که در تک‌تک لحظاتمان طوری زندگی کنیم که اگر او را دیدیم اصلا خجالت نکشیم. یکبار دیگر حدیث 1 را بخوانیم. 🔖 https://eitaa.com/yekaye/1661 🚫چه ربطی است بین اهل کنایه بودن، امام زمان ع، و این آیه؟ 🚫آیا وضع کسانی – که امام زمان ع را مسخره گرفته‌اند - جای حسرت ندارد؟ @yekaye

. 1⃣1⃣ «ما يَأْتيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ» هیچ فرستاده الهی نیامد مگر اینکه مسخره‌اش کردند. باور نکردند، خوب❗️ اما چرا مسخره کردند⁉️ در واقع، 🔻مسخره کردن پیام الهی، یکی از مهمترین ویژگی‌های کفار و منکران انبیاست که مایه حسرت بر آنان خواهد بود.🔻 💠تاملی با خویش💠 🌀مواظب نفوذ این ویژگی در خودمان باشیم❗️ اگر در مطلبی از مطالب دینی شک کردیم و هنوز باور نداریم، اشکال ندارد، شک مقدمه یقین است. اما اگر چیزی را که باور نداریم مسخره کردیم، نگران خود شویم❗️ 💢مسخره کردن حکایت از یک نقطه ضعف در وجود آدمی می‌کند: کسی که استدلال دارد، استدلالش را بیان می‌کند، نیازی به مسخره کردن ندارد؛ کسی که کم بیاورد، مسخره می‌کند. اگر نسبت به کسی هم انتقاد داریم، اشکال ندارد؛ ♦️نه همگان معصوم‌اند (که بر هیچکس نتوان انتقاد کرد)؛ و ♦️ نه خود ما معصومیم (که در انتقاد کردن اشتباه نکنیم!)؛ ⛔️اما وقتی مسخره می‌کنیم، یعنی … @yekaye

. 2⃣1⃣ «جَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ ... يا حَسْرَةً عَلَى الْعِبادِ» انسانى كه با موضعگيرى حقّ، مىتوانست فريادگر حقّ باشد و با پيروى از انبيا سعادتمند شود و مورد اکرام الهی قرار گیرد، چگونه با لجاجت خود را مورد قهر قرار مىدهد و به وضعیتی می‌رسد که بر او فقط باید افسوس خورد‼️ 📚(تفسير نور، ج7، ص535) @yekaye

778) 🌺جمع‌بندی آیات 1-30 سوره یس 🌺 1397/3/31 7 شوال 1439 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ؛ يس؛ وَ الْقُرْآنِ الْحَكيمِ؛ إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلينَ؛ عَلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ؛ تَنْزيلَ الْعَزيزِ الرَّحيمِ؛ لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أُنْذِرَ آباؤُهُمْ فَهُمْ غافِلُونَ؛ لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ؛ إِنَّا جَعَلْنا في أَعْناقِهِمْ أَغْلالاً فَهِيَ إِلَى الْأَذْقانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ؛ وَ جَعَلْنا مِنْ بَيْنِ أَيْديهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْناهُمْ فَهُمْ لا يُبْصِرُونَ؛ وَ سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا يُؤْمِنُونَ؛ إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ كَريمٍ؛ إِنَّا نَحْنُ نُحْيِ الْمَوْتى وَ نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْناهُ في إِمامٍ مُبينٍ؛ وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلاً أَصْحابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جاءَهَا الْمُرْسَلُونَ؛ إِذْ أَرْسَلْنا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُما فَعَزَّزْنا بِثالِثٍ فَقالُوا إِنَّا إِلَيْكُمْ مُرْسَلُونَ؛ قالُوا ما أَنْتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنا وَ ما أَنْزَلَ الرَّحْمنُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ تَكْذِبُونَ؛ قالُوا رَبُّنا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ؛ وَ ما عَلَيْنا إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبينُ؛ قالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنا بِكُمْ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَ لَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذابٌ أَليمٌ؛ قالُوا طائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَ إِنْ ذُكِّرْتُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ؛ وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدينَةِ رَجُلٌ يَسْعى قالَ يا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلينَ؛ اتَّبِعُوا مَنْ لا يَسْئَلُكُمْ أَجْراً وَ هُمْ مُهْتَدُونَ؛ وَ ما لِيَ لا أَعْبُدُ الَّذي فَطَرَني وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ؛ أَ أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ آلِهَةً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمنُ بِضُرٍّ لا تُغْنِ عَنِّي شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً وَ لا يُنْقِذُونِ؛ إِنِّي إِذاً لَفي ضَلالٍ مُبينٍ؛ إِنِّي آمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ؛ قيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قالَ يا لَيْتَ قَوْمي يَعْلَمُونَ؛ بِما غَفَرَ لي رَبِّي وَ جَعَلَني مِنَ الْمُكْرَمينَ؛ وَ ما أَنْزَلْنا عَلى قَوْمِهِ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّماءِ وَ ما كُنَّا مُنْزِلينَ؛ إِنْ كانَتْ إِلاَّ صَيْحَةً واحِدَةً فَإِذا هُمْ خامِدُونَ؛ يا حَسْرَةً عَلَى الْعِبادِ ما يَأْتيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ؛ @yekaye

💐ترجمه به نام خداوند رحمت‌گستر و همواره رحیم؛ یاسین؛ سوگند به قرآن حکیم؛ [که] بی‌تردید تو از [جمله] فرستاده‌شدگان هستی. بر صراطی مستقیم؛ فروفرستادن [یا: فروفرستاده، از جانب خداوند] شکست‌ناپذیر مهربان؛ تا انذار دهی قومی را که به پدرانشان انذار داده شد، چرا که آنان غافلان‌اند. قطعا آن گفته در مورد بیشتر آنان محقق شده است، که آنان ایمان نمی‌آورند. همانا در گردن‌هایشان غل و زنجیرهایی گذاشته‌ایم که [دستهایشان بالا آمده] تا به چانه‌هاست، پس آنان سر بالا نگهداشته‌شدگان‌اند. و در پیش رویشان مانعی نهاده‌ایم، و از پشت سرشان هم مانعی، پس آنان را پوشانده‌ایم، پس آنان نمی‌بینند. و یکسان است بر آنان، چه انذارشان بدهی یا ندهی، ایمان نمی‌آورند. تنها تو کسی را هشدار می‌دهی که از این ذکر پیروی کند و از پروردگارش در نهان خشیت داشته باشد پس او را به آمرزش و اجری بزرگمنشانه بشارت بده! همانا ما آنیم که مردگان را زنده می‌کنیم و آنچه از پیش فرستادند و آثارشان [= نتایج و ثمرات کارهای‌شان] را می‌نگاریم و هر چیزی باشد آن را در امامی روشنگر احصاء کرده‌ایم. و برایشان اهل آن شهر را مَثَل بزن، هنگامی که آن فرستادگان بدانجا آمدند؛ آنگاه که دو نفر سوی آنان فرستادیم، پس آن دو را تکذیب کردند، پس با سومین نفر [آنان را] عزت ‌بخشیدیم، پس گفتند همانا ما فرستادگان به سوی شماییم؛ گفتند شما جز بشری همانند ما نیستند و خداوند رحمت‌گستر هیچ چیزی نازل نکرده است؛ شما جز دروغ نمی‌گویید! گفتند پروردگارمان می‌داند که همانا ما واقعا فرستادگان به سوی شماییم؛ و وظیفه ما نیست به جز رسانیدن روشنگرانه؛ گفتند: ما شما را به فال بد گرفتیم؛ اگر کوتاه نیایید قطعاً سنگسارتان می‌کنیم و حتماً شکنجه‌ای دردناک از ما به شما رسد. گفتند: فال بدتان همراه با خودتان است، آیا اگر به شما تذکر داده شد [آن را به حساب فال بد می‌گذارید؟]؛ بلکه شما گروهی گزافکارید. و از آن سوی شهر مردی شتابان آمد، گفت ای مردم! این فرستادگان را پیروی کنید! از کسانی پیروی کنید که از شما اجری درخواست نمی‌کنند و خود هدایت‌یافته‌اند. و آخر چرا کسی را نپرستم که مرا پدید آورد و/درحالی‌که [شما هم] فقط به سوی او بازگردانده می‌شوید؟! آیا فروتر از او خدایانی را برگیرم که اگر خداوند رحمان بخواهد به من زیانی رساند، نه شفاعت آنان نیازی را از من مرتفع سازد، و نه مرا رهایی بخشند؟! من در این صورت قطعاً در گمراهی آشکاری خواهم بود. من به پروردگار شما ایمان آوردم؛ پس، از من بشنوید! گفته شد به بهشت داخل شو! گفت: ای کاش قوم من می‌دانستند؛ که پروردگارم مرا آمرزید و در زمره اکرام‌شدگان قرار داد. و بعد از او بر قومش لشکری از آسمان نازل نکردیم و اصلا نازل‌کننده هم نبودیم [= بنای نازل کردن هم نداشته‌ایم]؛ جز یک فریاد [نیاز] نبود و بناگاه همگی خاموش شدند. دریغا بر این بندگان! هیچ فرستاده‌ای به نزدشان نیامد مگر اینکه روال را بر استهزای او گذاشتند. [= پیوسته او را مسخره می‌کردند] @yekaye