تحف العقول / ترجمه جنتى ؛ متن ؛ ص357 آن شامى گفت از اين (يعنى #امام_حسن (ع) ) مى‏پرسم، سپس آغاز به پرسش كرد: ميان حق و باطل چند است؟ ميان آسمان و زمين چند فاصله است؟ ميان #مشرق و #مغرب چند است؟ اين لكه بى‏نورى كه در #ماه است چيست؟ #قوس-و-قزح چيست؟ #كهكشان چيست؟ نخست آبى كه بر روى #زمين روان شد كدام است؟ نخست چيزى كه بر روى زمين به جنبش درآمد چيست؟ آن #چشمه كه #ارواح مؤمنان و #مشركان بدان مأوى كنند كدام است؟ مؤنث چيست؟ و آن ده چيزى كه هر كدام از ديگرى سخت‏ترند چيست؟ (3) #امام حسن (ع) فرمود: اى برادر شامى ميان حق و باطل چهار انگشت فاصله است، آنچه به چشم خود بينى حق است، با #گوش خود #سخن_بيهوده بسيار بشنوى. (4) ميان آسمان و زمين به اندازه دعاى #ستمديده و مد بصر فاصله است، و هر كه جز آن گويد او را تكذيب كن. (5) ميان مشرق و مغرب يك روز پيوست حركت خورشيد است، نگاه كن به خورشيد كه برآيد، و به آن نگر كه غروب كند هر كه جز آن گويد #دروغگو شمارش. (6) و اما اين كهكشان همان #شكاف هاى آسمان است كه محل نزول آب #سيل‏آسا بوده‏اند در #طوفان نوح (ع). (7) و اما قوس و قزح، مگو قزح زيرا قزح شيطان است ولى آن قوس اللَّه است و امان از غرق است. (8) و اما لكه سياه روى ماه راستى كه #نور-ماه به مانند نور آفتاب بوده و خدايش محو و تاريك كرده و در قرآنش فرموده: «آيت شب را #محو كرديم و آيت روز را بينا و روشن ساختيم.» (اسراء: 12). 🔵منبع🔻 ابن شعبه حرانى، حسن بن على، تحف العقول / ترجمه جنتى - تهران، چاپ: اول، 1382ش. https://eitaa.com/zaminetakhteeslami