مناظره امام رضا با مأمون و علماي عراق و خراسان در مجلسي که در محضر حضرت رضا عليه السلام تشکيل شد، مأمون و عده اي از علماي عراق و خراسان حضور داشتند. مأمون از علما پرسيد: « معني اين آيه چيست: « ثم اورثنا الکتاب الذين اصطفينا من عبادنا » ؛ (آيه ي ۳۲ سوره فاطر) ؛ (پس ما کتاب را نزد بندگان برگزيده ي خود به ارث گذاشتيم. ) » علماي حاضر در مجلس گفتند: « مقصود، همه امت است. » مأمون از امام رضا پرسيد: « يا اباالحسن، نظر شما چيست؟ » حضرت رضا عليه السلام فرمود: « مقصود عترت طاهره عليهم السلام است. يعني علم کتاب و قرآن نزد اهل بيت رسول الله است ؛ زيرا اگر مقصود، همه ي امت بود، بايد همه ي آنها به بهشت بروند، چون خداوند بعد از اين آيه بلافاصله مي‌فرمايد: « جنات عدن يدخلونها » (آن وارثين کتاب وارد بهشت مي‌شوند) ولي همه ي امت وارد بهشت نمي شود ؛ پس مقصود عترت پيامبر است ؛ همان‌هايي که خداوند فرمود: « خداوند اراده کرده است که هر گونه پليدي را از شما اهل بيت بزدايد و شما را پاک گرداند. » (آيه ۳۳ سوره احزاب) و نيز رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم درباره شان فرمود: « من دو چيز گرانقدر نزد شما باقي مي‌گذارم: کتاب خدا و اهل بيتم. اين دو از يکديگر جدا نمي شوند تا کنار حوض کوثر بر من وارد شوند. ببينيد با آنها چگونه رفتار مي‌کنيد. اي مردم، به آنها چيزي ياد ندهيد که از شما داناترند. » #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

‍ حکایت دارالشفای حضرتی؛ از «سرای ناصری» تا «سرای ملک» 🔹 اگر قرار باشد بر اساس اسناد درباره دارالشفای حضرتی صحبت کنیم، قدمت آن به ابتدای دوره صفویه باز می‌گردد. احتمالاً قدیمی‌ترین سند، وقفنامه‌ای متعلق به خواجه عتیق منشی، نخستین نایب‌التولیه آستان قدس رضوی و منصوب شاه اسماعیل یکم صفوی است که در سال ۹۳۱ ق / ۹۰۴ ش، یعنی چیزی حدود ۵۰۰ سال قبل، بخشی از اموال خود را در مشهد، وقف دارالشفای حضرتی کرد تا به درمان و رسیدگی امور بیماران نیازمند و به ویژه زائران محتاج به کمک، اختصاص یابد. 🔹 رسیدگی به امور بیماران همیشه یکی از بهترین اعمال و از امور توصیه شده در شرع انور بوده و هست. به همین دلیل، دور از انتظار نیست اگر ما برای برپایی شفاخانه و رسیدگی به امور بیماران در جوار حرم مطهر و ذیل نظارت آستان‌قدس رضوی، قدمتی بیش از این‌ها قائل شویم، هر چند که ناچاریم به دلیل محدودیت اسناد، حد مطالعات تاریخی را در محدوده دوره صفویه متوقف کنیم. 🔹 رسیدگی به امور مربوط به شفاخانه حضرتی که به احتمال زیاد، جایی در حاشیه بازار مشهد و در نزدیکی مدرسه «دو در» و «پریزاد» قرار داشت – و تا اواسط دوره قاجار نیز، در همین مکان واقع بود – در دوره صفویه و با عنایت ویژه فرمانروایان این دودمان به توسعه شهر مشهد، وارد مرحله جدیدی شد. 👇 برای مطالعه متن کامل گزارشی از سرگذشت قدیمی‌ترین مرکز درمانی شرق کشور، از دوره صفویه تا قاجار، به لینک زیر مراجعه کنید: yun.ir/xmg7j9

❇️ تدریس کتاب #خدمات_متقابل_اسلام_و_ایران 13 ❇️ جلسه 13 ( جلسه 13 کتاب خدمات متقابل) 🎤 با توضیحات استاد احسان عبادی از اساتید مهدویت و پژوهشگر علوم حدیث و تاریخ 👌 کتب شهید مطهری، راهی عالی برای قوی شدن

#امام_زمان عج 🔻 در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست... ⬅️فکر و برنامه ریزی بکن ولی اینقدر دیگه کشش نده... چون طبق روایات مکرر، شیطان مانع درست میکند❗️ استاد_رحیمپور_ازغدی @zandahlm1357

📗کتاب صوتی #شاهرخ_حر_انقلاب قسمت 9⃣

مثنوی زیبای "و تو را برای خود پروردم" 🔹 با نوای حاج صادق آهنگران خدایا چو پروانه می خوانم‌ات تو ای نور، مستانه می خوانم‌ات تو را ای خداوند حی ودود تو ای شعله شمع های وجود @zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

رجاء به حضرت حق و دعا بدو قوله علیه السلام: وَ إِیَّاکَ أَرْجُو، وَ لَکَ أَدْعُو [۱] . الرجاء: بمعنی الخوف، کما قال تعالی: « لاَ تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا [۲] »، أی لایخافون للّه عظمة. والرجاء أیضاً: التأخیر، قال تعالی: « أَرْجِهْ وَ أَخَاهُ [۳] » أی أخّره و لاتعجّل بقتله و لایقبل دعوته. و الرجاء: الآمال و الامید [۴] . و هذا المعنی الأخیر مناسب لما نحن فیه. و الرجاء بهذا المعنی قسمان: ممدوح و مذموم. ---------- [۱]: ۲ - اصل: + و الیک الجأ. [۲]: ۳ - سوره مبارکه نوح، آیه ۱۳. [۳]: ۴ - سوره مبارکه شعراء آیه ۱۳ ؛ سوره مبارکه اعراف، آیه ۱۱۱. [۴]: ۵ - کذا/ امید واژه فارسی است. و الممدوح منه: الرجاء الی اللّه حال کون رجاء المرجی مقروناً بالطاعات و إتیان أعمال الخیر. و المذموم منه: أن یکون مع اقترانه بسوء الأعمال، و یقال: إنّی أرجوا اللّه أن یغفر لی و یعطینی. و لایعلم أنّ المشروط ینتفی بانتفاء الشرط، کما قال مولی امیرالمؤمنین علیه السلام: ترجو النجاة و لم تسلک مسالکها أنّ السفینة لاتجری علی الیبس [۵] و فی الحدیث: « یدّعی [بزعمه] أ نّه [۶] یرجو اللّه [۷] کذب. و العظیم ما باله لا یتبیّن رجاؤه فی عمله » [۸] و فیه ذمّ من یرجو اللّه بلا عمل، کالمدّعی للرجا. الدعاء: هو العبادة له ؛ لأ نّها هی الإقبال علیه و الإعراض عمّا سواه، یقال: ادعوه دعاءً، أی ابتهلت الیه بالسؤال. و رغبت فیما عنده من الخیر. و فی حدیث عرفه: «أکثر دعائی و دعاء الأنبیاء قبلی لا اله إلاّ اللّه وحده لا شریک له، له الملک و له الحمد و هو علی کلّ شی ء قدیر » [۱] . و الدعاء الذی علّمه جبرئیل لیعقوب، فردّ اللّه ابنه هو: « یا من لایعلم أحد کیف هو الاّ هو، یا مَن سدّ السماء بالهواء و کبس الأرض علی الماء، و اختار لنفسه أحسن الاسماء آتنی بکذا» [۲] . انّما سمّی التهلیل و التحمید و التمجید دعاءً، لأ نّه بمنزلة فی [۳] استیجاب ثواب اللّه و جزائه. ---------- [۵]: ۶ - دیوان علی علیه السلام، ص ۲۴۱ ؛ شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۳۲۰. [۶]: ۷ - اصل: أن. [۷]: ۸ - اصل: + الیه. [۸]: ۹ - نهج البلاغه، ص ۲۲۵ ؛ شرح نهج البلاغه، ج ۹، ص ۲۲۶ ؛ بحارالأنوار، ج ۶۷، ص ۳۵۸. [۱]: ۱۰ - بحارالأنوار، ج ۸۳، ص ۲۵۶. [۲]: ۱ - بحارالأنوار، ج ۱۲، ص ۲۴۴ و ج ۹۲، ص ۱۸۵ ؛ مجمع البحرین، ج ۲، ص ۳۸. [۳]: ۲ - در اصل به اندازه یک کلمه سفید است. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357