⭕️واکنش حجت‌الاسلام پژمانفر به سیل روز گذشته مشهد/برخورد دستگاه قضایی با مدیران مدیریت شهری در دوره‌های قبل حجت‌الاسلام والمسلمین پژمان‌فر، نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس شورای اسلامی: ▫️درگذشت تعدادی از مردم شریف #مشهد در #سیل روز گذشته را تسلیت عرض میکنم. سالهاست در مقابل مداخلات در ارتفاعات جنوبی مشهد(جاده‌سازی و برج‌سازی) فریاد زدیم ولی جریان قدرت و فساد، آن را سیاسی جلوه داد. مدیران مدیریت شهری در دوره‌های قبل قطعا مقصر و مرتکب جرم شدند و باید به دستگاه #قضایی احضار شوند. #خبر @zandahlm1357

چالش عکس فرزند 😍😍 به مناسبت دهه کرامت🌱🌱 😊277 محمد طاها با جوایز👇👇 نفراول👈 300 هزارتومان نفردوم 👈 200 هزار تومان نفر سوم👈 100 هزارتومان عکس فرزندتون به این ایدی بفرستید 👇 @A_BAHARER برای شرکت در مسابقه 👇 https://eitaa.com/joinchat/834536084Cc9b4a8e270

#صفحه_روایت_تاریخ @zandahlm1357

🔰 سلسله سخنرانی های #زمانه_ات_را_بشناس 35 🌀 بازخوانی تحلیل های مهم #وقایع_تاریخی مقام معظم رهبری 🎬 جلسه 35 👈برای آشنا شدن جوانان انقلابی با تحلیل های #تاریخی رهبری عزیز، در نشر این فایلها حتی با لینک خودتان، همکاری بفرمایید @zandahlm1357👈

جلسۀ هشتم: جنگ نهروان اشاره فتنۀ خوارج و جنگ نهروان اشاره پس از رسيدن خبر رأى حكمين، خوارج به ديدار هم رفتند و قرار گذاشتند در نزد عبدالله بن وهب راسبى جمع شوند. آن‌ها عده اى از خوارج بودند كه هنوز در كوفه مانده و به حرورا نرفته بودند. اين گروه تصميم گرفتند در برابر نتيجۀ حكميت موضع بگيرند. بنابراين لازم بود يكى را به عنوان فرمانده و رهبر خويش انتخاب كنند. پيشوايى به چند تن از قاريان و زاهدان پيشنهاد شد، اما نپذيرفتند. سرانجام عبدالله بن وهب راسبى را بر خود امير كردند و تصميم گرفتند پنهانى از شهر خارج شوند و خوارج بصره را نيز خبر كنند و همگى كنار پل نهروان اجتماع كنند. در حرورا نيز دوزاده هزار نفر اجتماع كرده بودند. فرماندهى آن‌ها را «شبث بن ربعى رياحى»، و امامت نمازشان را «عبدالله بن كوّاء يشكرى» بر عهده داشتند. اميرالمؤمنين (عليه السّلام) سپاهى را براى جنگ با معاويه بسيج كرده بود و قصد حركت به سوى شام داشت. برخى گفتند بهتر است اوّل به جنگ خوارج برويم و پس از قلع و قمع آن‌ها به سوى شام حركت كنيم. حضرت امير (عليه السّلام) در پاسخ اين سخن، فرمود: «به نظر من منحرفان شام از خوارج مهم تر هستند. سخن از اين‌ها را رها كرده و به طرف شام حركت كنيد». مردم اطاعت خود را از آن حضرت اعلام داشتند. اما خوارج با جنايتى كه مرتكب شدند، در تصميم حضرت على (عليه السّلام) خلل ايجاد كردند. آن‌ها عبدالله بن خبّاب بن ارت و همسر وى را با جنينى كه در شكم داشت به جرم اعتقاد به اميرالمؤمنين (عليه السّلام) به طرز فجيعى به قتل رساندند. اين عمل باعث شد تا كوفيان به آن حضرت خرده بگيرند: «چرا زمانى كه ما را به شام مى برى خوارج را پشت سر ما باقى مى گذارى كه بر زنان و فرزندان ما چيره شوند». اشعث بن قيس در اين حركت نقش اساسى داشت. مردم تا آن هنگام فكر مى كردند وى بر عقيدۀ خوارج باقى است. اشعث با اين زيركى, خود را از مظان اتهام خارج كرد. اصرار بسيار اشعث و ديگران باعث شد تا اميرالمؤمنين (عليه السّلام) بر خلاف تصميم قبلى، بالاجبار به سوى خوارج حركت كند. [۱] حضرت امير (عليه السّلام) پيش از رسيدن به نهروان، نامه هايى براى سران خوارج به منظور تسليم آن‌ها و جلوگيرى از خون ريزى و جنگ فرستاد و عبدالله بن عباس را نيز براى مذاكره اعزام كرد، ولى نتيجه اى نگرفت. سرانجام خود به سوى آن‌ها رفت و با سخنان بسيار نافذ و عميق خويش، خوارج را منفعل ساخت. به گونه اى كه در پايان سخنان آن حضرت از صفوف خوارج صداى «يا اميرالمؤمنين توبه! توبه! » برخاست. اميرالمؤمنين (عليه السّلام) پرچم امانى به دست ابو ايوب انصارى داد. در پى آن هشت هزار تن از خوارج جدا شدند. چون بقيۀ خوارج مصمّم به جنگ بودند و سر تسليم نداشتند، اميرالمؤمنين (عليه السّلام) براى اتمام حجّت، داوطلب شهادتى خواست تا قرآنى برگيرد و خوارج ---------- [۱]: . پيرامون نوع برخورد اميرالمؤمنين (عليه السّلام) با خوارج، نگاه كنيد به مبحث «رفتار على (عليه السّلام) با خوارج» در كتاب سيرۀ ائمۀ اطهار، شهيد مطهرى، ص ۳۵. همچنين در مورد شناخت خوارج و چگونگى پيدايش آن ها، اصول اعتقادات، قيام‌ها و طغيان آن‌ها و روحيات و حالات خوارج نگاه كنيد به بحث نسبتاً مفصل شهيد مطهرى در كتاب «جاذبه و دافعۀ على (عليه السّلام) » ص ۱۱۴ تا ۱۸۰. را به كتاب خدا و سنت پيغمبر (صلّى الله عليه وآله) دعوت كند. جوانى داوطلب شد و پيش رفت. همين كه به آن‌ها نزديك شد، بارانى از تير به سوى او باريدن گرفت و به شهادت رسيد. اميرالمؤمنين (عليه السّلام) با مشاهدۀ اين وضع، فرمان حمله داد. جنگ سختى درگرفت و سرانجام همان گونه كه حضرت امير (عليه السّلام) پيش بينى كرده بود، از خوارج بيش از ده تن باقى نماندند، و از سپاه على (عليه السّلام) نيز بيش از ده نفر به شهادت نرسيدند. [۱] (سال ۳۹ هجرى) ---------- [۱]: . نگاه كنيد به: الامامة و السياسة، ج ۱، ص ۱۲۶ تا ۱۲۸ و تاريخ يعقوبى، ج ۲، ص ۱۹۱ تا ۱۹۳ و اخبار الطوال، ص ۲۰۲ تا ۲۱۰ و تاريخ طبرى، ج ۵، ص ۷۳ تا ۹۲ و كتاب الفتوح، ج ۴، ص ۲۵۱ تا ۲۷۴ و مروج الذهب، ج ۲، ص ۴۱۵ تا ۴۱۸ و شرح نهج البلاغة، ج ۲، ص ۲۶۵ تا ۲۸۳. براى شناخت اجمالى از خوارج نگاه كنيد به: اجتهاد در مقابل نص، ص ۱۲۱ به بعد. #تاریخ_تشیع ✍️استاد محمد حسین رجبی https://eitaa.com/zandahlm1357

🔴شهید مطهری و بابک خرمدین ◾️می‌گویند بابک با اعراب می‏‌جنگید. کجا بابک با اعراب می‏‌جنگید؟! بابک با ایرانی‌ها می‏‌جنگید نه با اعراب. بابک را ایرانی‌ها کشتند و دویست و پنجاه هزار کشته دادند. عرب که اصلاً یک نژاد کوچکی بود و افراد زیادی نداشت. سردارشان یک ایرانی به نام افشین بود که با بابک می‏‌جنگید، نفراتش هم همه ایرانی بودند. تاریخ را شما بخوانید! می‌بینید شعارها ایرانی است، اسم‌ها همه ایرانی است. ایرانی‌هایی که با بابک می‏‌جنگیدند گرزی داشتند اسمش را گذاشته بودند کافرکوب. بابک با اسلام و مسلمین می‏‌جنگید، با عرب نمی‏‌جنگید، عربی در کار نبود. معتصَم خلیفه بود ولی او که با معتصم [نمی‏‌جنگید.] اگر ایرانی‌های مسلمان بابک را یک عنصر ضد اسلامی تشخیص نمی‌دادند که با او به نفع معتصم نمی‏‌جنگیدند. ایرانی‌ها از معتصم نهایت تنفر را داشتند ولی حاضر نبودند به قیمت جنگیدن با معتصم‌‏ها بیایند بابکها را تأیید کنند. می‌دیدند اگر امر دائر بشود میان بابک و معتصم، باز معتصم از بابک بهتر است. بچه‌ای بزرگ می‌شود در حالی که می‌بیند اسمش بابک است. طبعاً در او یک احساس علاقه‌‏ای نسبت به هم‏‌اسمش پیدا می‌شود و بسا هست که بعد، همین اسم‏‌گذاری این بچه را منحرف کند. یا می‌بیند اسمش اسم یک گبر آتش‌‏پرستی است که در چهارهزار سال پیش وجود داشته است. شوخی‌‏بردار نیست. اسلام است. ما باید شعارهای اسلامی را حفظ کنیم. اگر اسلام را می‌خواهیم باید شعارهایش را هم حفظ کنیم، اگر نمی‌خواهیم حساب دیگری است. من با کسانی دارم حرف می‏‌زنم‏ که مسلمانند و از روی غفلت چنین کارهایی را می‌کنند. می‌خواهم از غفلتشان خارج بشوند. حال اگر کسی مسلمان نیست و با اسلام ضدیتی دارد ما با آنها منطق و سخن دیگری داریم. https://lms.motahari.ir/book-page/84/%D9%BE%D8%A7%D9%86%D8%B2%D8%AF%D9%87%20%DA%AF%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1?page=167

🔴اینم زبان اصیل فارسی باستان هخامنشیان اینگونه سخن می گفتند...

مطالب ذيل جهت اطلاع وزارت خارجه ضميمه مي‌شود. نويسنده نامه كه خلاصه آن در ادامه ذكر خواهد شد، جواني بسيار متين و قابل اطمينان است... مطمئن هستم كه اين اطلاعات تصوير بسيار مناسبي از اوضاع و احوال جاري در اختيار شما مي‌گذارد. در بخش‌هايي از اين نامه مي‌خوانيم: «انگليسي‌هاي مقيم تبريز تصميم گرفته اند اين شهر را ترك كنند. دو روز پيش از تهران دستور رسيد كه همة انگليسي‌هاي ساكن تبريز، شهر را ترك كنند. و همين مسئله ترس و واهمه زيادي را در ميان مسيحيان دامن زد. روز بعد، يعني ديروز، مثل هميشه باز هم اوضاع رو به آرامش رفت... در حال حاضر اوضاع كاملاً آرام است و به نظر مي‌رسد بر همين منوال باقي بماند. اما از اين پس خارج شدن از شهر، آسان نخواهد بود و رد و بدل كردن نامه نيز كمتر خواهد شد. گمان نكنيد كه من ضد انگليسي هستم؛ من به هيچ وجه ضدانگليسي نيستم... همانطور كه درياسالار بريستول به من گفت، افراد و جامعه آنها [ (انگليس هاي) ] كاملاً خرسند و راضي هستند، اما از لحاظ سياسي پوسيده و فاسد شده اند؛ ايشان با توسل به پول، ارعاب و حربه‌هايي از اين قبيل، معاهدات مخفي و تشكل‌هاي سياسي محرمانه را خراب كرده اند. سروان گيرد، كه اخيراً در جاده [تبريز- تهران] هدف گلوله قرار گرفت، تنها يكي از بخش‌هاي اين بازي است. او با پرداخت پول سران و رؤسا[ي قبايل] اطراف شهر را مطيع خود كرده و كرد‌هاي تبعيدي را دستگير مي‌كرد. اين كرد‌ها كه احتمالاً از اتباع ايران بودند، دردسر‌هاي فراواني را براي انگليسي‌ها به وجود آورده و تشكلات زيرزميني به راه انداخته بودند. وي به آقاي مولر در اروميه گفت كه البته در كار او اخلاق نمي تواند جايگاهي داشته باشد! البته مردم در مورد آنها اغراق كرده و بيش از حد ايشان را متهم مي‌سازند- به عنوان مثال احتمال آن مي‌رود كه ايشان مقصر اصلي قتل عام نخجوان باشند و ممكن است كس ديگري مسئول اين كار باشد. واقعيت اين است كه عملكرد آنها، هم مسلمانان و هم مسيحيان را دچار شك و ترديد كرده است. مردم معتقدند كه ايشان با خروج خود درصددند، مشقت و سختي بيشتري را بر كشور تحميل كنند. آنها با حذف كردن بانك‌ها و مسدود كردن بندرها مي‌خواهند اوضاع اقتصادي را مغشوش سازند. آنها تلاش مي‌كنند بي نظمي، تنگدستي و نارضايتي عمومي بر كشور حاكم شود تا بدين سبب مردم كشور و همچنين اتباع بيگانه مصرانه خواهان بازگشت آنها، انعقاد قرارداد و آرام كردن اوضاع مملكت شوند. مردم بر اين گمانند كه براي ايشان اهميتي ندارد كه در اين روند چه كسي و يا چه چيزي قرباني مي‌شود. اين كثيف ترين اتهامي است كه مي‌توان به آنها [انگليسي ها] وارد كرد. اما يك يا چند سال پيش، معاون قنسول انگلستان ابلاغيه اي در اين مورد براي مردم مسئوليت پذير تهران صادر كرد... » 📚#از_قاجار_تا_پهلوی ✍محمد قلی مجد @zandahlm1357