هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

.......: بیشتر دوست داشت گمنام باشد به همین دلیل گاهی به اسم‌های دیگر مقاله می‌نوشت، نام‌هایی مانند: سجاد شکیب، مرتضی علم الهدی، مرتضی حق گو، مهدی علم الهدی و فرهاد گلزار که از این نام آخر بیشتر در مجلات سینمایی استفاده می‌کرد. گاهی نیز با نام مستعار «کاکتوس» می‌نوشت که بعدها عنوان صفحه طنز ماهنامه ی سوره شد. ۷ روی نیمکت راهروی بخش تدوین فیلم برایم شعری خواند که خیلی قشنگ بود. بعدها به من گفت تمام اشعار و قصه‌های پیش از انقلابش را سوزانده است به همین خاطر امیدوار بودم آن شعر کار بعد از انقلاب باشد که آن را نسوزانده باشد. در تمام آن سال‌ها همیشه فکر می‌کردم در یک فرصت مناسب از او درخواست کنم که همان شعرش را دوباره برایم بخواند و من یادداشت کنم. حالا که ناگهان خیلی دیر شده، بدون هیچ دلیلی احساس می‌کنم که تنها شنونده ی آن شعر من بوده ام. ۸ قبل از پرواز آمده بود دفتر. موقع خدا حافظی همینطور که داشت می‌رفت گفت: نمی خواهی روبوسی کنی؟ گفتم: مگه دو سه روز بیشتر طول می‌کشه؟ خندید و راه افتاد. دوباره بر گشت و گفت: «تا حالا فکر کردی اگه من نباشم، می‌خواهید روایت فتح را چه بکنید؟ » حرفش را جدی نگرفتم و گفتم: «تعطیل می‌کنیم؟ » گفت: «یعنی چی؟ » گفتم: « جدی دارم می‌گم. تعطیلش می‌کنیم. » ... و برای همیشه رفت. ۹ هیچ وقت نمی گذاشت ازش عکس یادگاری بگیریم. شوخی می‌کرد و از جلوی دوربین فرار می‌کرد. آن سفر آخر، خیلی اصرار کردم تا راضی شد عکس بگیرم. ولی گفت: «بگیر! اما به شرطی که عکس حجله ای باشد. » آن وقت راحت ایستاد و عکس گرفتم. لاله ای در فکه https://eitaa.com/zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

غرور حُسنت اجازت مگر نداد ای گل

.......: کار عصا حجاج بن یوسف بادیه نشینی را دید و به او گفت: چه در دست داری؟ گفت: عصایی است که موقع نهار بر زمین می‌گذارم و در حال حرکت با خود بر می‌دارم و چهارپایانم را با آن می رانم، در سفر از آن کمک می‌گیرم، در راه رفتن تکیه گاه من است تا قدمهای بلند بردارم، با آن از رودخانه می‌گذرم، از افتادن بازم می‌دارد، عبایم بر آن می‌افکنم تا از گرمای آفتاب سایبانی و از سرما محافظتم نماید، هرچه دور است با کمک آن به خود نزدیکش می‌سازم، مرکب سفر و وسیله باز کردن در خانه‌ام می‌باشد، سگ را از خود با کمک آن دور می‌کنم، مانند شمشیر است در جنگ، از پدرم به من ارث رسیده و از من به فرزندم ارث می‌رسد، نیز گله‌ام را با آن می‌چرانم و کارهای زیادی با آن دارم، حجاج مبهوت شد و بازگشت. امیر شاهی اگر در پایت افکندم سری عیبم مکن کاندم چنان بودم که از مستی ز سر نشناختم پارا حقا که به افسون دگرش خواب نیاید آنکس که شبی بشنود افسانه ی ما را #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه نماز خوب @zandahlm1357

۱۱- تداوم عبادت پرتوی از اسرار نماز » تداوم عبادت رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود دوام و پشتکار در هر کاری پسندیده است، در عبادت هم چنین است. از نظر اسلام، عبادت کوچک و کم، ولی پیوسته، ارزشمندتر از عمل نیک بزرگ ولی بی دوام است. قرآن می‌فرماید: «فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَدَتِهِ» (۶۵) خدا را بپرست، و در راه عبادت او صبور و شکیبا باش. از رسولخدا صلی الله علیه وآله نقل شده که: «آفَةُالْعِبادَةِ الْفَتْرَةُ» (۶۶) آفت عبادت، سستی و گاهی انجام دادن و گاهی ترک است. ابراهیم علیه السلام نمونه کامل یک بنده مطیع و تسلیم است، چه در قربانی کردن فرزند، چه در رها کردن هاجر و اسماعیل در بیابان‌های خشک مکّه، چه در آمادگی برای افتادن در آتش نمرودیان. و در احادیث بسیاری این مضمون آمده است که: «اِنَّ اَحَبَّ الاعْمالِ اِلَی اللهِ تَعالی اَدْوَمُها و اِنْ قَلَّ» [۱] ---------- [۱]: ۶۷) نهج الفصاحه، جمله ۴۵۳. ✍محسن قرائتی https://eitaa.com/zandahlm1357

🌷 آیت‌الله بهجت قدس‌سره: ✍ معیار اصلی، نماز است. این نماز بالاترین ذکر است، شیرین‌ترین ذکر است، برترین چیز است. حال، برخی به دنبال ذکرهای ویژه‌ای می‌گردند که کسی نشنیده باشد! 🔹 همه چیز تابع نماز است. 📚 فریادگر توحید، ص١٨٣