eitaa logo
هفته‌نامه زن روز
712 دنبال‌کننده
14.8هزار عکس
130 ویدیو
1.5هزار فایل
کانال رسمی هفته‌نامه «زن روز» قدیمی‌ترین نشریه فرهنگی اجتماعی زنان ارتباط با ادمین: @zaneruz97
مشاهده در ایتا
دانلود
هفته‌نامه زن روز
زایش انرژی مریم کمالی انرژی نداشتن تمام امید و انگیزه و ذوق تان را انگار می شوید و می برد. دلایل زیادی برای کمبود انرژی وجود دارد که برای هر کسی متفاوت است. گاه کمبود یک ویتامین ساده، انرژی را کاهش داده است و گاهی اضطراب و استرس باعث آن شده. ضمن یافتن دلیل اصلی کمبود انرژی، باید بگوییم که برای افزایش انرژی، راهکارهایی وجود دارد، راهکارهایی طبیعی که برای همه مشترک است. ما در «مشاوره» این هفته می خواهیم به این راهکارها بپردازیم. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
کنترل استرس مریم کمالی گفتنش خیلی راحت تر از انجام دادنش است. همه مان می دانیم که اولین قدم کنترل استرس است. استرس همان چیزی است که انرژی مان را مثل یک هیولای بی رحم می بلعد. اما دانستن به تنهایی به دردمان نمی خورد. دکتر پاتریس لو گوی می گوید: «استرس واقعاً بر سطوح انرژی ما تأثیر می گذارد. زیرا ذهن ما نیاز دارد که بر فعالیت های استرس زا و اینکه چگونه می توانیم آن را مدیریت کنیم، به جای استفاده بهینه از انرژی، تمرکز کند» @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
ورزش مریم کمالی ورزش کنید. حتی اگر ورزش کردن را به چند نرمش صبحگاهی یا پیاده روی پانزده دقیقه ای روزانه محدود کنید. ممکن است با خودتان بگویید من انرژی ساده تر از این ها را هم ندارم، چه رسد به ورزش کردن. درست است، متناقض به نظر می رسد. وقتی احساس کمبود انرژی داریم، آخرین کاری که ممکن است بخواهیم انجام دهیم ورزش کردن است. اما باید بدانید که ورزش با بهبود خواب و سلامت و قدرت بدن در ارتباط مستقیم است. نتایج علمی ثابت کرده اند که ورزش خستگی را کاهش می دهد. درست خلاف آنچه گمان می کنیم. پس اگر برای یک تمرین بزرگ یک ساعته آماده نیستید. کافی است در اتاق کوچک خودتان ۲۰ دقیقه حرکات کششی را انجام دهید. این یک پیروزی است و شک نکنید که انرژی تان را افزایش خواهد داد. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
معاشرت کنید مریم کمالی دست از گفتن «من آدم درون گرایی» هستم و نمی خواهم زیاد آدم ها را ببینم، بردارید. زندگی اجتماعی می تواند به ما انرژی بدهد. هر چقدر هم که درونگرا باشید بالأخره نیاز به معاشرت کردن دارید. همه چیز در زندگی ما به روابطی که دارید و نحوه ی برخوردمان با مردم و واکنش آن ها بستگی دارد. البته منظور ما این نیست که با هر کسی معاشرت کنید. برخی از آدم ها سمی اند، بعد از معاشرت با آن ها نه تنها انرژی خوبی دریافت نکرده ایم که حس بدی نسبت به خودمان و زندگی مان داریم. منظور ما این چنین روابطی نیستند. گاهی آن قدر به حاشیه ی امن و دنیای خاص خودمان عادت کرده ایم که حتی نمی دانیم آن ها به ما انرژی می دهند یا آن را مصرف می کنند. مهم است که بعد از گذراندن وقت با دیگران، خودمان را بررسی کنیم تا مشخص شود که می خواهیم زمان و تمرکز خودمان را کجا بگذاریم. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
کودکان چه اندازه می‌توانند از گوشی استفاده کنند؟ بیماری اوتیسم در کمین کودکانی است که از تلفن همراه و تلویزیون حتی در مدت زمانی کوتاهی استفاده می‌کنند. «والدین امروزی از تلفن همراه به‌جای پستانک استفاده می‌کنند، وقتی از کودکشان صدایی بیرون می‌آید سریع یک گوشی، دستش می‌دهند تا او را ساکت کنند.» این را عضو هیئت‌علمی دانشکده علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی شهین علیایی زند می‌گوید. محققان آژانس سلامت سوئد اعلام کرده‌اند که کودکان زیر ۲ سال به هیچ وجه نباید اجازه تماشای صفحه‌نمایش تلفن همراه یا تلویزیون را داشته باشند و ۲ تا ۵ ساله ها نیز باید حداکثر یک ساعت در روز از صفحه‌نمایش استفاده کنند، این در حالی است که آمارهای غیررسمی نشان می‌دهد اغلب کودکان ایرانی وابستگی بسیار شدیدی به تلفن همراه دارند و بیشتر ساعات روز را پای تلفن همراه و تلویزیون می‌نشینند. پیش‌تر نیز سازمان جهانی بهداشت تماشای تلویزیون یا بازی با تلفن‌های هوشمند را برای کودکان زیر دو سال ممنوع اعلام کرده بود چرا که باعث اختلال در خواب و رشد آنها خواهد شد. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
۲ ساله‌های گوشی به دست اوتیسم می‌گیرند! طبق آخرین آمار مرکز تحقیقات صداوسیما کودکان ایرانی بیشتر از ۴ ساعت از روزشان را به تماشای تلویزیون سپری می‌کنند. نتایج یک تحقیقات نشان می‌دهد ۶۶ درصد کودکان ایرانی فراغتشان را با تلفن همراه می‌گذرانند و خانواده‌های ایرانی از ۶ماهگی تلفن همراه به دست کودکشان می‌دهند. حضور پررنگ و تأثیرگذار صفحات الکترونیک سال‌هاست در جامعه انسانی رخ داده است به‌طوری که کودکان که هنوز زبان باز نکرده‌اند هم وابسته به تلفن همراه هستند اما به گفته کارشناسان کودک استفاده از ابزارهای الکترونیک علاوه بر اختلال در خواب، رشد، اضافه‌وزن، دیابت، ناراحتی‌های قلبی، یکی از عوامل مهم ابتلای کودکان به اوتیسم است. متخصص کودک علیرضا تبریزی معتقد است که جذابیت تلفن همراه کودکان را جذب می‌کند و می‌گوید که «تصاویر رنگارنگ، بازی‌های مختلف، فیلم‌های جذاب، اینترنت و... تلفن همراه را به یک سرگرم‌کننده جذاب برای کودکان تبدیل کرده است.» @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
کودک را گرفتار دام رسانه نکنید اما متخصص آسیب‌شناسی حمید مساعدیان معتقد است که کودکان قبل از آشنایی با جذابیت بازی‌های حرکتی به تشویق خانواده گوشی به دست می‌‍شوند و می‌گوید که«والدین با یک گوشی، کودک را ساکت می‌کنند تا خانواده احساس آرامش کند.» معاونت پژوهشی پژوهشکده علوم‌ شناختی و مغز دانشگاه شهید بهشتی محمدرضا بیگدلی توصیه می‌کند که خانواده‌ها فرزندشان را از کودکی در دام اعتیاد رسانه گرفتار نکنند. مادر به دلیل آرام‌کردن کودک و اینکه بتواند راحت به امور خانه رسیدگی کند، او را پای تلویزیون و تلفن همراه ننشاند. همچنین والدین ساعات استفاده از تلفن‌همراه‌شان را کاهش بدهند. مادر موظف است نیاز عاطفی کودک را تأمین کند. در واقع به‌گونه‌ای فرزند خود را بامحبت سیراب کند که او برای سرگرمی سراغ صفحات الکترونیک نرود. انجام بازی، مهارت‌آموزی و شرکت‌دادن او در کارها رابطه مادر و فرزند را قوی‌تر می‌کند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
من زشتم؟! مریم کمالی ما روزانه آدم های زیادی را در فضای مجازی می بینیم. آن ها را دنبال می کنیم و البته انواع فیلتر و آرایش هم برای فریب دادن مان به خوبی در دسترس هستند. با این حال حسی که به اغلب ما به عنوان جمعیت گسترده ای از زنان القا شده «نازیبا» بودن است. ما با معیارهای فضای مجازی یا زیبا نیستیم یا حداقل در چند مورد، لنگ می زنیم. اضافه وزن داریم، پوست مان جوش و لک دارد. بینی بزرگی داریم. چشم های کوچک یا.... بالأخره همه مان آدمیم و ما را از روی الگوی یکسانی نساخته اند و تفاوت هایی که منبع زیبایی اند، ما را شرمنده می کنند. شاید شما هم جزو کسانی باشید که مدام احساس زشتی می کنند. از خودشان راضی نیستند. از بخشی از بدن شان متنفرند و این باعث شده که هم اعتماد به نفسشان را از دست بدهند و هم دچار احساس بد، ناراحتی و حتی افسردگی شوند. با این احساس چه باید کرد؟ ما در صفحه‌ی «مشاوره» این هفته می خواهیم به موضوع فراگیر «خودزشت پنداری» بپردازیم. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
چرا فکر می کنم زشتم؟ مریم کمالی افکاری مانند «من چرا این قدر زشتم» «این چه دماغی است» و جملاتی از این دست، مصادق زشت بودن شما نیست. آدم ها به دنیا نمی آیند که از ظاهر خودشان متنفر شوند. بلکه شرایط بیرونی مانند والدینی که مدام در حال انتقادند، تجربه ی قلدری در مدرسه، و آنچه در بالا به آن اشاره شد، باعث نفرت از خود می شود. البته برخی شرایط درونی مثل افسردگی و دیگر شرایط سلامت روان هم به این مسئله دامن می زنند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
چه کنم؟ مریم کمالی مبارزه با خودگویی منفی بسیار دشوار است. ما مدام در حال فکر کردن به این مسئله هستیم که چقدر مردم ما را قضاوت می کنند یا متوجه نقص های ما می شوند. به این پدیده نورافکن می گویند. کارهایی وجود دارد که می توانید برای کاهش افکار منفی و افزایش ارزش خود انجام دهید. ✨عمل مخالف را تمرین کنید با یک مثال این تمرین را توضیح می دهم. ممکن است احساس خودزشت پنداری شما باعث شود که از پوشیدن برخی لباس ها و رنگ ها خودداری کنید. هستند کسانی که از پوشیدن لباس های رنگ روشن یا حتی سایز مناسب خودداری می کنند، همیشه کمرشان را خم می کنند تا کمتر اضافه وزن شان به چشم بیاید و از این دست کارها. تمرین اول این است که دقیقاً خلاف کارهایی که تا الان انجام می دادید را تمرین کنید. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
منشا حس زشتی چیست؟ مریم کمالی حس زشتی ای که برخی با آن دست و پنجه نرم می کنند از نیاز ما به کامل بودن نشأت گرفته است. همه ی ما می خواهیم کامل باشیم. پس سعی کنید در یک کار که هر روز انجام می دهید و در آن به اندازه ی کافی خوب هستید تمرکز کنید و به آن اعتبار بدهید و رشدش دهید. این باعث اعتمادبه نفس و عشق به خود می شود. ✨از جملات مثبت استفاده کنید وقتی احساس زشتی می کنیم، شروع می کنیم با خودمان صحبت کردن، به جای گفتن جملات منفی یک تأیید مثبت پیدا کنید که بریکی از نقاط قوت تان تمرکز دارد. این جمله را هر روز صبح قبل از شروع زندگی با خود تکرار کنید. ✨محدود کردن اینترنت این یک سیکل معیوب است. استفاده از شبکه های اجتماعی، احساس زشت بودن و استفاده بیشتر از شبکه های اجتماعی. خودتان را از این سیکل معیوب بیرون بکشید و استفاده از این شبکه ها را محدود کنید. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
هفته‌نامه زن روز
وقتی کتک می‌زنی! مریم کمالی اگر بچه داشته باشید، احتمالاً زمانی را به خاطر می آورید که او هنوز نمی توانست کلمات را به خوبی ادا کند، اما خوب می توانست دیگران و حتی خود شما را به باد کتک بگیرد. موها را بکشد، گاز بگیرد و کتک بزند. درصد بالایی از کودکان در ابتدای رشد به این رفتارها دست می زنند و ما به عنوان والد، اغلب خشمگین، ناامید و شرمنده می شویم و نمی دانیم در مقابل باید چه کنیم. البته یک چیز را خوب می دانیم و آن مدارا کردن با بچه ای است که هنوز اول راه است و چیز زیادی از بد و خوب نمی داند. اما هر چه مدارا می کنیم، وضعیت او به مراتب بدتر و کنترل خشم و ناامیدی برای ما سخت تر می شود. معمولاً کتک زدن دیگران، رفتاری است که کودکان ۱ تا ۳ ساله انجام می دهند. ما در «مشاوره» این هفته می خواهیم به این مسئله بپردازیم و روش های مقابله را مرور کنیم. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
احساسات، در تمام انسان ها مشترک است. کودکان ما در صورت سلامت جسم و روح، دارای خشم، ناراحتی، غم، خوشحالی و... هستند. اما نحوه ی مدیریت این احساسات به روشی قابل قبول اجتماع، چیزی است که در ادامه ی زندگی و باتجربه مند شدن و رشد کردن به دست می آید. کودکان ما نمی دانند چطور باید احساسات شان را مدیریت کنند. بنابراین همه را در قالب کتک کاری می ریزند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
بچه های نوپا احتمالاً متوجه نیستند که ضربه زدن و کتک زدن به دیگری می تواند به او صدمه بزند. تا حدود ۳ سالگی بچه ها احساس ترحم و شفقت را در خود نمی توانند پرورش دهند. حتی اگر کودک تان به سنی رسیده که این مسئله را درک می کند، باز هم ممکن است نتواند خودش را کنترل کند. بنابراین به خاطر داشته باشید که آن ها به احتمال قوی برای ناراحت کردن دیگری کتک کاری نمی کنند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
وقتی کودکان به شما یا دیگری ضربه می زنند، هر نوع ضربه ای، اعم از گاز گرفتن، لگد زدن و... سریعاً به این مسئله رسیدگی کنید. اگر او ببیند که شما بی تفاوتید و رسیدگی را به وقت دیگری موکول می کنید، خیالش راحت می شود. هنگام رسیدگی به موضوع، در مقابل او بنشینید، دست هایش را به آرامی بگیرید و به چشم هایش نگاه کنید و با صدایی آرام اما قاطع بگویید: «اشکال ندارد که عصبانی، ناراحت و خسته شوی اما کتک زدن کار درستی نیست». شما احساسات را تأیید می کنید «اشکال ندارد که فلان احساس را داری» و سپس حد و مرز را تعیین می کنید: «اما کتک زدن درست نیست». توضیح طولانی تر برای کودکان خردسال چندان اثری ندارد. اگر دوباره تکرار کرد، او را از محیط خارج کنید یا دست او را بگیرید و بگویید: «من اجازه نمی دهم بزنی.» @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
هفته‌نامه زن روز
بالا و پایین شدن خلق و خو مریم کمالی حتماً برای شما هم پیش آمده است که ناگهان از احساس شادی و سرخوشی به غم و اندوه تغییر حالت بدهید. یا در حالی که از ناامیدی در خودتان فرو رفته اید، حالتان خوب می شود و تغییر بین این حالت با سرعت اتفاق می افتد. این همان نوسانات خلقی است. نوسانات خلقی تغییرات سریع و قابل توجهی در خلق و خو هستند. قدیم ترها به آدم هایی که خیلی زود فازشان تغییر می کرد می گفتند: «مودی» مود همان خلق است. شما هم اگر تابه حال از حالت خوب به احساس عبوس، غمگین یا عصبانی تغییر کرده اید دقیقاً می دانید که خلق و خو می تواند با چه سرعتی عوض شود. بنابراین «نوسان خلق» معمولاً برای توصیف احساسات با نوسانات سریع و شدید استفاده می شود. مردم نوسانات خلقی را این گونه توصیف می کنند: «انگار سوار یک ترن هوایی هستی و احساساتت با سرعت از شادی و رضایت به عصبانیت و افسردگی تغییر می کند. ممکن است فردی چیزی را تشخیص دهد که باعث تغییر در خلق وخوی او شده است، مثل اتفاقی که در محل کارش افتاده است، یا دعوایی که با همسرش داشته. این عجیب نیست که نوسانات خلقی در پشت خود، دلیلی داشته باشند. اما نوسانات خلقی بدون دلیل واضح هم چیز غیر معمولی نیست. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
علل شایع نوسانات خلقی مریم کمالی همه ی افراد گهگاهی نوسانات خلقی را تجربه می کنند. اگر به نظر می رسد که به طور مکرر دچار نوسانات خلقی می شوید یا به قدری شدید هستند که زندگی روزمره شما از جمله کار و روابط تان را مختل می کنند، ممکن است نشانه یک بیماری زمینه ای باشد که نیاز به درمان دارد. تغییرات درونی که در طول زندگی ما اتفاق می افتد بر خلق وخوی ما تأثیر می گذارند. اما این فقط آنچه در درون اتفاق می افتد نیست که احساس ما را تعیین می کند. ما همچنین به آنچه در اطراف مان اتفاق می افتد هم پاسخ می دهیم. تغییرات بیرونی در زندگی و محیط ما، مانند افزایش استرس در محل کار، مدرسه یا خانه می تواند بر احساسات ما اثر بگذارد. درک عوامل مرتبط با نوسانات خلقی می تواند به شما در شناسایی بهتر علل بالقوه کمک کند. دانستن اینکه چه چیزی باعث نوسانات خلقی شما می شود، کلید نحوه ی برخورد مؤثر با آن است. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
هفته‌نامه زن روز
درست است که اصطلاح «نوسانات خلقی» ریشه در عواطف و احساسات ما دارد، اما این تغییرات می تواند به دلیل بیماری های مزمن یا آسیب های حادی که بر مغز اثر می گذارند باشد. مانند ضربه ی مغزی، سکته ی مغزی، زوال عقل و آلزایمر و... سایر شرایط پزشکی به ویژه شرایط مرتبط با اعصاب می تواند سبب نوسانات خلقی شود از جمله: دیابت، پارکینسون، اختلالات خواg و تیروئید. به همین خاطر بسیار مهم است که در صورت بروز تغییرات خلقی به پزشک اطلاع دهید تا از طریق علمی و پزشکی علائم شما ارزیابی شده و معاینه فیزیکی انجام شود و چنانچه لازم باشد آزمایش های آزمایشگاهی انجام دهید. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
عوامل موثر بر نوسانات خلقی مریم کمالی چنانچه غذای کافی مصرف نکنید سطح قند خون پایین می آید و نوسانات خلقی شروع می شود. حتماً زمان هایی را به خاطر دارید که با نوشیدن یک لیوان قهوه یا صرف صبحانه حال روحی تان بهتر شده است. این ها همه به خاطر قند خون پایین یا ترک کافئین است. اختلالات گوارشی که بر توانایی بدن در جذب مواد مغذی تأثیر می گذارد مانند بیماری های التهابی نیز بر خلق و خو اثر می گذارند. واضح است که کیفیت خواب ارتباط مستقیم با خلق و خوی ما دارد. آدم هایی را به خاطر آورید که وقتی از خواب بیدار می شوند احساس خشم زیادی دارند و به مرور بهتر می شوند. این افراد احتمالاً خواب خوب و کافی نداشته اند. افرادی که با اختلالات مصرف مواد سر و کار دارند نیز ممکن است بیشتر در معرض تغییرات شدید خلق و خو باشند، به خصوص زمانی که قادر به دریافت یا استفاده از یک ماده نباشند. آن ها همچنین ممکن است هنگام تلاش برای ترک یک دارو و تجربه ترک، نوسانات خلقی را تجربه کنند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
هفته‌نامه زن روز
افسردگی جابه جایی چیست؟ مریم کمالی افسردگی جابجایی یک اصطلاح غیررسمی برای توصیف اختلال سازگاری ناشی از حرکت استفاده می شود. این تشخیص رسمی در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی TR-۵-DSM که منبع تعریف و تشخیص شرایط سلامت روان است، نیامده، به همین خاطر آن را غیررسمی می دانیم؛ بنابراین اگر در چنین شرایطی هستید و گمان می کنید که دچار اختلال سازگاری یا افسردگی جابجایی شده اید، باید علائم آن را در خودتان بیابید و منتظر باشید تا ۶ ماه این علائم کامل از بین بروند و چنانچه بیش از ۶ ماه ادامه پیدا کرده و از بین نرفتند، به پزشک مراجعه کنید چرا که ممکن است دچار افسردگی بالینی شده باشید. شاید برایتان جالب باشد بدانید کسانی که در کودکی جابجایی های زیادی را تجربه کرده اند معمولاً سلامت روان ضعیفی در بزرگ سالی دارند و این نتیجه ی مطالعاتی که در سال ۲۰۱۷ صورت پذیرفته است. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
علائم افسردگی جابجایی چیست؟ مریم کمالی علائم افسردگی جابجایی همان علائم افسردگی است که عبارتند از: ▫️تغییرات در اشتها (کاهش یا افزایش اشتها) ▪️مشکل در تمرکز ▫️احساس غم، ناامیدی و بی حسی ▪️پایین آمدن آستانه تحریک و تحریک پذیری و افزایش خشم ▫️از دست دادن علایق سابق و لذت نبردن از چیزهایی که تا پیش از این باعث لذت می شدند. ▪️عدم علاقه به معاشرت ▫️دردهای فیزیکی غیرقابل توضیح ▪️اختلال در خواب (پرخوابی یا بی خوابی) ▫️افکار خودکشی یا خودآزاری ▪️احساس ناتوانی در سازگارشدن با شرایط جدید @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
هفته‌نامه زن روز
چه کسانی بیشتر دچار افسردگی جابجایی می شوند؟ مریم کمالی به دلیل کمبود داده، هنوز آن قدرها مشخص نیست که چه کسانی بیشتر در معرض این نوع از افسردگی هستند؛ اما با توجه به مطالعات انجام شده باید گفت که؛ افرادی با سن کمتر، سطح آموزشی پایین تر، افراد مجرد، دانش آموزان و کسانی که از یک منطقه شهری به مناطق روستایی نقل مکان می کنند بیش از بقیه در معرض خطر ابتلا به افسردگی جابجایی هستند. عوامل متعددی می تواند به طورکلی خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دهد از جمله؛ ژنتیک، محیط و عوامل روانی، کمبود ویتامین D، سوءاستفاده از موارد مخدر، بیماری های جسمی یا سایر بیماری های مزمن پزشکی مثل بیماری های قلبی یا سرطان. داشتن عوامل خطر برای هر یک از اختلالات لزوماً به این معنا نیست که فرد مدنظر حتماً دچار افسردگی جابجایی می شود، علاوه بر این ممکن است فردی که هیچ فاکتور خطری هم ندارد هنگام نقل مکان به این اختلال دچار شود. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
متصل بمانید مریم کمالی اگر از محیط زندگی و شرایط حمایتی سابق حسابی دور شده اید، مثلاً مهاجرت کرده اید و حمایت عاطفی را از دست داده اید، احتمالاً وضعیت برایتان چالش برانگیزتر باشد. در نتیجه احساسات منفی مانند افسردگی، اضطراب و پشیمانی بیشتر به سراغ تان می آید. برقراری ارتباط با خانواده و دوستان تان در محل زندگی قبلی، می تواند حمایت عاطفی خوبی به حساب آید. دانستن این نکته که شما خانواده ای دارید و کسانی هستند که احساسات شما را درک می کنند و به آن اهمیت می دهند، حالتان را حتماً بهتر خواهد کرد. برای اینکه با شرایط و محیط جدید تطبیق پیدا کنید، شبکه های دوستی و اجتماعی در جای جدید بسازید و تمرکزتان را به شناخت محل جدید و آدم های جدید بگذارید. البته برای ایجاد رابطه عمیق عجله نکنید. شما هنوز در مرحله مشاهده و آشنایی هستید. در عوض سعید کنید با افراد مختلف ملاقات کنید که اشتراکاتی با شما دارند. به طور مثال اگر شما فرد مذهبی ای هستید، می تواند به مسجد، زیارتگاه، کانون های فرهنگی مذهبی، هیأت و... در محیط جدید سر بزنید. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
هفته‌نامه زن روز
خطی روی شن مریم کمالی خودتان را تصور کنید در حالی که ساعت هاست به پرگویی های همکارتان گوش می دهید و سعی دارید با بی تفاوتی، ناراحتش نکنید. یا زمانی را تصور کنید که یکی از اعضای فامیل مدام برایتان در شبکه های اجتماعی مطالبی با موضوعات مختلف می فرستد و از شما می خواهد که به همه ی آن ها واکنش نشان دهید. کمی به گذشته نگاه کنید و خودتان را به یاد آورید وقتی که کودکی خردسال بودید و یکی از فامیل های دور می خواست شما را در آغوش بکشد، ببوسد و ساعت ها روی پا هایش بنشاند اما شما از بوسیده شدن توسط کسانی که نمی شناختید یا حتی می شناختید، بیزار بودید و می خواستید هر چه سریع تر خودتان را به بقیه ی بچه ها برسانید و مشغول بازی شوید. در تمام این موارد شما مجبور به انجام کار هایی هستید که دوست ندارید انجام دهید، حتی نفعی هم در آن ها نمی بینید، فقط توجه و وقت تان گرفته شده است. در این موارد مشخص است که ما مرز های خودمان را مشخص نکرده ایم. یا اگر هم مرز هایی داریم، به آن ها وفادار نیستیم یا به بقیه اطلاع نداده ایم. آیا شما مرز های شخصی روشنی دارید که اجازه نمی دهید دیگران از آن عبور کنند؟ منظور از دیگران، صرفاً غریبه ها نیستند، ما می توانیم در ارتباط با فرزند، والدین، همکار و... مرز های خودمان را داشته باشیم. ما در «مشاوره» این هفته به موضوع مرز های شخصی و مرزبندی پرداخته‌ایم. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
مرزهای شخصی سالم چیست؟ مریم کمالی مرز های شخصی، دستورالعمل ها، قوانین یا محدودیت هایی هستند که هر کدام از ما در زندگی مان تعیین می کنیم تا تشخیص دهیم که راه معقول، ایمن و مجاز برای رفتار دیگران در اطراف مان چیست و وقتی کسی این مرز ها را زیر پا بگذارد، چگونه واکنش نشان خواهیم داد. متأسفانه اغلب ما در تعیین مرز هایمان، الگوی خوبی پیش رو نداشتیم. اما به این معنا نیست که چون الگوی خوبی نداشتیم نباید مرز ها را تعیین کنیم یا این مهارت را یاد بگیریم. مرز ها تعیین می کنند که هویت خودمان را بسازیم و خودمان باشیم. مرز ها هستند که برای حفظ سلامت روان و سلامت عاطفی ضروری اند و از فرسودگی ناشی از خوشایند مردم، بخشش بیش از حد دیگران و مقدم داشتن نیاز های همه بر خودمان، جلوگیری کنیم. اگر مرز نداشته باشیم به راحتی فراموش می کنیم که تصمیمات مان چیست، خواسته ی واقعی مان کدام است و چطور باید به آن ها برسیم. تعیین حد و مرز و اطمینان از اینکه اطرافیان به آن احترام می گذارند، کار کوچکی نیست و ممکن است مردم از آن کوتاه بیایند. اما اگر نسبت به آن ها و ضرورت شان آگاه باشیم، کارمان به مراتب راحت تر است. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97