#مشاوره خشم همراه من است مریم کمالی فرسودگی و استرس باعث خشم و عصبانیت می شود. ممکن است از حجم خشم و عصبانیتی که با خودتان حمل می کنید، جا بخورید. این شما نیستید. آن آدم شیرین و مهربان گذشته چه بلایی سرش آمد؟ بعد احساس گناه و شرمندگی خواهید کرد و گمان می کنید یک هیولای بدجنسید که حتی نسبت به فرزندتان خشم دارید. احتمالاً آدم های اطراف تان این اتفاقات و تغییرات شما را چند برابر بیشتر حس خواهند کرد چون عادت کرده اند همیشه مهربان، آرام و در دسترس باشید. خشم شما احتمالاً بروز و ظهور هایی هم خواهد داشت. مثلاً ممکن است خسته شوید و سر فرزندتان فریاد بکشید که من نوکر تو نیستم، خودت کارت را انجام بده. این اتفاق ممکن است در محل کار و در ارتباط با والدین، خواهر و برادر یا همسر هم اتفاق بیفتد و کم کم از شما فاصله می گیرند تا عصبانی تان نکنند. در هر صورت مرز ها انگار با خشونت ساخته شده اند اما شما همچنان حالتان خوب نیست. قبل از رسیدن به این نقطه باید مرز های خود را مشخص کنید. شما یک مادر دوست داشتنی، یک دوست وفادار، یک همکار با معرفت، یک رئیس دلسور یا یک کارآفرین باانگیزه هستید اما نمی توانید برای همیشه، همه چیز با هم باشید. اگر از خودتان توقع همه چیز بودن دارید، احتمالاً به زودی به جایی خواهید رسید که برای هیچ کس خوب نخواهید بود. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره هویت شخصی بسازید مریم کمالی حقیقیت این است که بدون مرز های شخصی قوی، هرگز استقلال نخواهید داشت. تو مادر همسرت نیستی، تو همسر اویی. تو دوست نوجوانت نیستی، مادر او هستی، تو تراپیست همکار شکست خورده ات نیستی، تو فقط همکار او هستی. تو راننده شخصی دوستت نیستی، تو فقط یک دوست وفادار هستی. ممکن است هرچیزی باشید اما قبل از آن، خودتان هستید. باید مشخص کنید که چه چیزی را دوست دارید و چه چیزی را دوست ندارید که مردم در ارتباط با شما انجام دهند. چه زمانی از روز می خواهید که با بقیه معاشرت کنید و چقدر اجازه می دهید به شما نزدیک شوند؟ چه زمان هایی در هفته را برای بیرون رفتن ترجیح می دهید. چای را ترجیح می دهید یا قهوه؟ می خواهید میزبان دوستان در خانه باشید یا بیرون از خانه با آن ها قرار بگذارید؟ این ها همه چیز های ساده ای هستند که شخصیت و هویت یک فرد را شکل می دهند. اگر هیچ حد و مرزی نداشته باشید تبدیل به یک آفتاب پرست می شوید که مدام بر اساس اطرافیانش تغییر رنگ می دهد. داشتن حد و مرز خودخوا هانه نیست. در واقع، نداشتن حد و مرز خودخوا هانه است. زیرا اگر مایل به مراقبت از خود و نیاز های خود با قرار دادن مرز های سالم نباشید، به دیگران اجازه نمی دهید به شما کمک کنند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره خیال‌پردازی ممنوع مریم کمالی ازدواج یکی از پیچیده ترین ارتباط های انسانی است. به همان اندازه که ساده به نظر می رسد، چالش ها و پیچیدگی های خودش را دارد. خوشبختانه در سال های اخیر، جوانان مایل به ازدواج، این آگاهی را کسب کرده اند که باید برای آن آماده شوند و این آمادگی از پس مطالعه، مشاوره و خودشناسی به دست می آید. اما تا همین چند دهه قبل آدم ها تنها چیزی را که برای یک ازدواج ضروری می دانستند وجود دو انسان با جنسیت های مختلف بود. دو انسانی که مایلند با هم زیر یک سقف بروند و خانواده بسازند. خوب می دانید که داشتن «نیت» ازدواج کنیم، خانواده بسازیم، خوشبخت و عاشق بمانیم، به معنای دست یافتن به تمام آن ها نیست. برخی از جزییات مربوط به ازدواج، فقط با زیر یک سقف رفتن و هم زیستی مداوم با همسر، عیان می شود و تا قبل از آن ممکن است هیچ تصوری نسبت به آن نداشته باشید. اما به طور کلی می توان ارتباط آدم ها و الگوهای رفتاری شان را شناخت و نسبت به آن آگاه شد. آدم ها ازدواج می کنند، چنانچه همه چیز معمولی باشد، در کنار هم سال های سال ادامه می دهند اما یک ازدواج شاد و طولانی نیاز به مدیریت دارد. وقتی در هیجان ابتدای رابطه هستید، تصور اینکه ممکن است روزی با همسرتان دچار مشکل شوید و حال ناخوشی را تجربه کنید، سخت است. اما به اشتراک گذاشتن زندگی خود با یک شخص دیگر می تواند به حد قابل تأملی چالش برانگیز باشد. ازدواج نیازمند کار، تعهد و عشق و احترام است. و ازدواج مبتنی بر عشق، احترام، کار و تعهد به خودی خود اتفاق نمی افتد. هر دو فرد باید وظایف خود را انجام دهند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره ارتباط، کلید یک رابطه و ازدواج شاد است. ارتباط سالم چطور شکل می گیرد؟ پیشنهاد ما این است که اطمینان حاصل کنید که همیشه به روشنی و واضح در مورد آنچه می خواهید و انتظار دارید، با هم صحبت کنید. فراموش نکنید که آدم ها حتی نزدیک ترین افراد به شما از جمله همسرتان، نمی توانند مکنونات ذهنی و قلبی شما را حدس بزنند و اصلاً وظیفه شان این نیست. شما باید از آنچه در ذهن و قلب تان می گذرد صحبت کنید. نیازهایتان را با همسرتان در میان بگذارید و این ها ارتباط شما را رشد می دهد. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره یکی از اشتباهات رایج در ازدواج، برداشتن همه ی حد و مرزهاست. گمان می کنیم که به محض ازدواج کردن دیگر هیچ مرزی بین ما و همسرمان وجود ندارد و زندگی فردی از بین رفته است. زندگی فردی خودتان را داشته باشید و اجازه دهید همسرتان هم این فضا را برای خودش درست کند. برای خودتان وقت بگذارید. معاشرت کنید، دوستان و فامیل را ببینید و علایقتان را دنبال کنید. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره ما با خیالات، فیلم ها، افسانه ها و فانتزی ها بزرگ می شویم. متأسفانه محصولات هنری و فرهنگی اطراف ما همه مؤید و دنباله رو یک فانتزی غیر واقعی در ازدواج است و اغلب دیدگاهی نادرست را به ما تزریق می کند. باید بدانید که ازدواج بسیار زیباست، اما بدون زحمت نیست و هرگز کامل نخواهد بود. انتظارات واقع بینانه داشته باشید و قربانی فانتزی ها نشوید. این نه تنها یکی از مهم ترین کلیدهای یک ازدواج موفق است، بلکه نقش مهمی در شادی شما به عنوان یک فرد واقعی دارد. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره اقتصاد و خانواده مریم کمالی چند خانواده را می شناسید که دغدغه ی اقتصاد و مسائل مالی نداشته باشند؟ می توانم پاسخ دهم که هیچ خانواده ای وجود ندارد که درگیر مسائل مالی نباشد. حتی باثبات ترین خانواده ها از نظر مالی، در سطح خودشان دغدغه دارند. ورشکستی، بیکاری، تورم، هزینه های غیرقابل پیش بینی و اضافه، قسط وام های متعدد، چالش های طولانی مدت و... تمام این نکاتی که گفته شد برای اغلب خانواده ها وجود دارد. صحبت کردن در مورد این مسائل با بچه ها، هیچ کار آسانی نیست. البته احتمال زیادی دارد که آن ها مکالمات شما را با همسرتان یا دیگران شنیده باشند، وقتی که استرس پیدا کردن خانه و اجاره خانه های سر به فلک کشیده را بیرون می ریزید. بهترین راه برای بحث در مورد محدودیت های مالی به عنوان یک خانواده بدون وارد کردن استرس به کودکان چیست؟ چگونه والدین می توانند از رفاه فرزندان و در عین حال از سلامتی خود مراقبت کنند؟ دکتر کاترین گراند ـ روانشناس و استاد دانشگاه دی پال ـ که در مورد راه های محافظت از کودکان در برابر اثرات منفی مطالعه می کند می گوید: «مشکلات مالی یکی از استرس زاترین چیزهایی است که می تواند برای یک خانواده اتفاق بیفتد، اگرچه امری بسیار رایج است» @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره چطور صحبت کنیم؟ مریم کمالی طرز فکر کودکان در مورد «پول» و مسائل مالی از نحوه ی صحبت والدینشان در مورد آن، آموخته می شود. پس در قدم اول مراقب مکالمات تان باشید. گفتن جملاتی مثل: «انگار جنگ است» «چرا ما هیچ وقت پول نداریم» «همه وضعشان انگار از ما بهتر است» «خسته شدم از این بی پولی» در عوض از جملات امیدوارکننده استفاده کنید. کودک باید بداند که اگرچه خانواده در حال حاضر با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کند اما والدین او با خوش بینی در موردش صحبت می کنند. پیام ما به بچه ها باید این باشد: «بله، سخت است، اما خانواده ما می تواند این مسئله را مدیریت کند» نزدیک و فعال باشید؛ بی پولی باعث می شود کمتر لباس بخریم، کمتر اسباب بازی داشته باشیم، کمتر با هم به رستوران برویم و تفریحات دیگری انجام دهیم و این در حس «با هم بودن» اختلال ایجاد می کند که باعث می شود کودکان احساس کنند با هم سالان خود متفاوتند. آن ها از اینکه مورد تمسخر دوستان شان واقع شوند نگرانند و احساس خجالت می کنند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره مشکل و برنامه! مریم کمالی آگاه نبودن کودکان در واقعیت امر، باعث می شود که آن ها دست به تصویر و تخیل بزنند و نگرانی هایشان زیاد شود. بهتر است که شما واقعیت را با آرامش به آن ها بگویید. موقعیت را توضیح دهید و برنامه تان را با او در میان بگذارید؛ «ما آن قدر که می خواهیم پول نداریم، اما برنامه ای داریم که به خانواده کمک می کند» ترس و احساس گناه را جملات اطمینان بخشی مثل «این تقصیر تو نیست، ما می توانیم هر چیزی را که نیاز داری برایت تهیه کنیم، نگران این قسمت نباش» از بین ببرید. از گفتن «ما نمی توانیم این هزینه را بپردازیم» پرهیز کنید. در عوض بر اهمیت بودجه بندی، قناعت و عدم اسراف تأکید کنید. به عنوان مثال به جای گفتن: «ما نمی تونیم برایت کنسول بازی بخریم چون پولشو نداریم»، بگویید: «این بهترین راه برای خرج کردن پول ما نیست، چون که می خواهیم برای چیز دیگری پس انداز کنیم.» @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره خواسته ها و نیازها مریم کمالی بچه ها هر چقدر بزرگ تر می شوند و به بلوغ نزدیک می شوند می توانند موضوعاتی مانند بودجه بندی و حقوق را درک می کنند و احتمالا از شما سؤالاتی با جزییات بیشتر می پرسند. مثل اینکه حقوق شما چقدر است؟ این بهترین زمان برای صحبت کردن در مورد تفاوت بین خواسته ها و نیازهاست. این آگاهی تا آخر عمر به درد فرزندتان می خورد. به فرزندتان بیاموزید که هنگام خرید کردن این سؤال را از خودشان بپرسند: «آیا من به این جنس نیاز دارم؟» اغلب چیزهایی که بچه ها از آن لذت می برند، در دسته ی نیازها جا نمی شود و اغلب «خواسته» هستند. به کودکتان بیاموزید که بر اساس نیازهایش پول خرج کند و درگیر مصرف گرایی نشود. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره مادرشوهر سمی مریم کمالی حتماً شما هم در چند سال اخیر واژه ی «سمی» زیاد به گوش تان خورده است. واژه ای که با اضافه شدن نسبت ها در کنارش، سعی دارد که تعریفی جدید از روابط ما بسازد. «والدین سمی» «دوستی سمی» «رئیس سمی» و... نظر شخصی نگارنده این است که به سادگی نمی توان به هر رابطه ای برچسب سمی زد. سمی بودن یک رابطه یعنی فاصله گرفتن و از دست دادن آن. یعنی شما هر طور که شده باید برای زنده ماندن روح تان از سمی که قرار است به خوردتان برود، فاصله بگیرید و چنین قضاوت و تصمیمی هیچ راحت نیست. اما برخی از روابط به دلایلی که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد، سالم نیستند. یکی از روابطی که معمولاً آدم ها از آن گلایه دارند، رابطه با مادرشوهر است. الگوی رفتاری مادرشوهر چیزی است که از قدیم در ذهن ما نسل به نسل مانده. با اینکه مادرشوهرهای امروزی و حتی بسیاری از مادرشوهرهای قدیمی، هرگز آن الگوها را تکرار نمی کنند، اما پس زمینه ی ذهن ما ممکن است کار را برایمان دشوار کند. با این حال ما در این نوشتار می خواهیم نشانه هایی که ممکن است یک مادرشوهر داشته باشد تا برچسب سمی بودن را برای خودش بخرد، با هم بررسی کنیم. اگر مادرشوهر دارید، مادرشوهر داشته اید، مادرشوهر هستید یا قرار است بشوید، خواندن این مطلب به دردتان خواهد خورد. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره مادرشوهر سمی کیست؟ مریم کمالی مادرشوهر سمی کسی است که به طور مداوم در خانواده ی فرزندش، تنش ایجاد می کند. ممکن است شخصیتی بیش از اندازه کنترل گر یا انتقادی داشته باشد. ممکن است با بی احترامی با شما برخورد کند و اغلب در تصمیماتی که در ازدواج یا حتی والدگری تان می گیرید، دخالت کند. این افراد معمولاً به مرزهای شما احترام نمی گذارند و انتظار دارند همه چیز همچنان حول محور خواسته های آن ها بچرخد. این نوع از برخوردها می تواند روابط شما با مادر شوهر و حتی شوهرتان را تحت فشار قرار دهد و باعث استرس عاطفی و درگیری شود. همه می دانند که برخورد با چنین مادرشوهری چقدر کار سختی است و با این حال هر طور که هست با آن کنار می آیند. با این حال درک و پرداختن به این مسئله می تواند به یافتن راهی سالم برای کنار آمدن با شرایط کمک کند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره با مادرشوهر سمی چه کنیم؟ مریم کمالی تعیین حد و مرز با یک مادرشوهر سمی مستلزم آن است که با همسرتان در مورد قوانین خانواده صحبت کنید. انتظار می رود که آدم ها بتوانند از مرزهای هم پیروی کنند. اگر کسی تمایلی به پیروزی از قوانین و مرزهای خانواده ای ندارد، باید مدتی از او فاصله گرفت تا بفهمد چرا دیگران نمی توانند به خواسته هایش احترام بگذارند و به درک متقابل برسد. البته مادرشوهر شما باید توسط شما و پسرش در جریان این قوانین و مرزها قرار بگیرد. تصور نکنید که خود به خود باید همه ی آن ها را بداند. قبل از هر چیزی با او به گفتگو بنشینید. همچنین برای ارتباط مادرشوهر کنترل گر نیاز به همدلی و صبر دارید. آرام صحبت کنید و احساسات خود را صادقانه بیان کنید. مرزهای شخصی تان را تعیین کنید و به آن ها پایبند بمانید تا به حفظ استقلال تان کمک کند و همچنین مهم تر از همه اینکه با همسرتان متحد بمانید و از یکدیگر در برخورد با رفتار او حمایت کنید. با اولویت دادن به مسائلی که واقعاً مهم هستند و کنار گذاشتن اختلافات جزئی، رفتارهای عاقلانه تری انتخاب کنید. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره از خوب بودنتان پشیمان نشوید مریم کمالی علیرغم سمی بودن مادرشوهرتان همچنان می توانید به آنچه هستید، پایبند بمانید. اگر فردی مهربان، با ملاحظه و مؤدب هستید، پشیمان نشوید و تغییر رویه ندهید. ادامه دهید. شاید او برای مدتی بتواند دیگران را گول بزند، اما این همیشگی نخواهد بود. اگر اوضاع به حدی بد پیش می رود که احساس می کنید مورد توهین و تحقیر قرار گرفته اید، وقت آن است که اجازه دهید شریک زندگی تان وارد عمل شود و با مادرش صحبت کند. در حالی که روی موضع خود ایستاده اید، ضروری است که شریک زندگی تان نیز در مورد این رفتار به مادرش توصیه هایی بکند. هیچ کس نباید اقدامات غیرقابل قبول را تحمل کند. اجازه دهید توی قلب تان به جای نفرت، تأسف باشد. برای چنین شخصی باید متأسف بود. آن وقت به جای بدجنسی ناشی از کینه و نفرت، با احساس درک و همدلی پیش خواهید رفت. او واقعاً بیچاره است که چنین شخصیتی دارد. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره نبردی با رمز «مشق» مریم کمالی مشق ننوشتن آن قدر رایج است که می توانم مطمئن باشم اگر دانش آموزی در خانه دارید، حتماً در برهه ای با این مسئله دست و پنجه نرم کرده اید. پای صحبت های مادران که می نشینم، اغلب شکایت دارند که بچه ها بازیگوش و حواس پرتند و گاهی به طور کلی نمی دانند که تکلیف امروزشان چیست. وقتی می دانند هم، حاضر به انجامش نیستند یا کامل انجام نمی دهند. لیلا پسری ۱۰ ساله دارد؛ او می گوید بارها با صحبت، محبت کردن و توضیح دادن سعی کرده که ضرورت و جدیت تکالیف مدرسه را برای پسرش روشن کند اما فایده ای نداشته است. می گوید همین دیروز رونویسی فارسی را طبق شگرد همیشگی اش با جا انداختن خط و کلمه های متن، انجام داده و مطمئن است که معلمش متوجه تقلب او نمی شود. ضرب ها را با ماشین حساب حل می کند و می گوید نیازی به یادگیری ساعت و جدول ضرب ندارد در حالی که ساعت دیجیتال و ماشین حساب وجود دارد. لیلا، مادری است که از دو جهت نگران است؛ اول به خاطر ننوشتن تکالیف و یاد نگرفتن دروسی که لازمه ی پیشرفت تحصیلی فرزندش است و دوم کلک زدن ها و تقلب هایی که ممکن است برای بچه نهادینه شود و همیشه، حتی در بزرگ سالی، سعی کند که دنبال راه های میان بُر و تقلبی باشد. ما در «مشاوره» این هفته به دنبال علت یابی و سپس بررسی راهکارهایی برای حل چالش مشق ننوشتن بچه ها هستیم. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره مهم ترین و رایج ترین علت مشق ننوشتن وجود عوامل حواس پرتی در خانه است. فرزندتان را تصور کنید که در کلاس درسی که با هم کلاسی ها و دفتر و کتاب پر شده است، نشسته، دلیلی برای حواس پرتی وجود ندارد. او در فضای انجام تکالیف و یادگیری قرار دارد. اما همین که پایش به خانه می رسد، عوامل حواس پرتی یکی یکی جذابیت شان را به رخ می کشند. خوراکی های خوشمزه، وسایل بازی، خواهر و برادر کوچک تر و بزرگ تر که هم بازی های جذابی هستند، تلویزیون و دیگر وسایل الکترونیکی و... در چنین محیطی تمرکز کردن و انجام تکالیف برای بچه ها بسیار سخت است. وقتی فرزندتان پایش به خانه می رسد، مغز او روی حالت «اوقات فراغت» یا «وقت آزاد» قرار می گیرد. در ذهنش، خانه مکانی برای استراحت، صرف غذا، دیدن تلویزیون و انجام بازی است. پس بچه ها به خانه به عنوان مکانی برای انجام تکالیف مدرسه نگاه نمی کنند. با این وضعیت، معلوم است که آن ها عاشق توی خانه ماندن و مدرسه نرفتن اند. در چنین شرایطی اصرار کردن مداوم و راه انداختن جنگ، نتیجه ای جز ناامیدی، عصبانیت و خستگی شما و تنفر از درس و مدرسه برای فرزندتان ندارد. کودکان ما باید یاد بگیرند که تکالیف مدرسه، بخشی از برنامه ی منظم زندگی است که حتی در خانه هم ادامه دارد. هنگامی که این مسئله را به عنوان بخش روزمره زندگی پذیرفتند، نیمی از راه را رفته اید. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره معلم های زیادی هستند که در دادن تکالیف خوب عمل می کنند که بازخوردی به تکالیف انجام شده نمی دهند. بچه دفتر ریاضی اش را به معلم نشان می دهد و انتظار دارد که او همه ی مسئله ها را ببیند و او را به خاطر کارش تشویق یا بابت تعلل و ناکارآمدی اش، تنبیه کند. اما معلم هیچ بازخوردی نمی دهد. خطی می کشد بر تلاش ها یا تقلب های کودک و می رود به سوی نفر بعدی. مطمئن باشید که چنین بچه ای برای تکالیف بعدی دنبال راه هایی می گردد که بتواند مسئله را دور بزند. از معلم فرزندتان بخواهید که تکالیف او را بررسی کند و به او و شما بازخورد بدهد. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره معلوم است که چند ساعت پیاپی تمرکز کردن برای بچه ها خسته کننده است. بسیاری از بچه ها در نیمه ی راه خسته می شوند و این زمانی است که چالش مشق ننوشتن شروع می شود. در ازای هر ۴۵ دقیقه انجام تکالیف ۱۵ دقیقه استراحت بدهید که به خوردن یک میان وعده یا دراز کشیدن و استراحت کردن بگذرد. البته مطمئن شوید که درست رأس ساعت به سر کارش برمی گردد و در مدت استراحت، به انجام بازی های طولانی و اعتیادآور مشغول نشود. مثلا قانون تان این باشد که در ۱۵ دقیقه استراحت بین تکالیف، نباید از تلفن همراه و کامپیوتر استفاده کند. به او بگویید: «می دونم کارت سخته، اما به این فکر کن که وقتی تکلیفت رو انجام بدی، بقیه شب مال خودته» یا «اگر در طول هفته کاراتو سر وقت و مرتب انجام بدی، آخر هفته می تونی تعطیلات رو به کارهایی که دوست داری بپردازی» @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره ترس از کامل نبودن مریم کمالی حتما شما هم افرادی را دیده اید که درباره ی ترس هایشان زیاد حرف می زنند. اصلا شاید خود شما هم یکی از آن ها باشید. ترس های اغلب بی دلیل یا فوبیا، به عنوان نوعی اختلال اضطرابی شناسایی می شوند. کلاستروفوبیایا تنگناهراسی، ترایپوفوبیا یا ترس از حفره های کوچک، آتلوفوبیا یا ترس از ناقص بودن و... نمونه ای از ترس هایی هستند که در میان اطرافیان مان اغلب شاهدش بوده ایم. ما در «مشاوره» این هفته می خواهیم درباره ی آتلوفوبیا صحبت کنیم. آتلوفوبیا، وسواس و ترس درباره ی ناقص بودن است. فردی که دارای آتلوفوبیا است از اشتباه کردن می ترسد و این فوبیا باعث نگرانی شدید او می شود تا آنجا که از موقعیت های اجتماعی و حرفه ای به خاطر ترس از اشتباه کردن، اجتناب می کند. چه چیزی در اشتباه کردن هست که باعث ترس شدید این افراد می شود؟ دلایل زیادی در ذهن فرد مبتلا به آتلوفوبیا وجود دارد اما معمولا از ناامید کردن دیگران یا قضاوت شدن به خاطر اشتباه شان است که می ترسند. با این شرایط مشخص است که آتلوفوبیا باعث اختلال قابل توجهی در عملکرد فردی می شود. آتلوفوبیا معمولا در کنار شرایط سلامت روان دیگر مانند اختلال اضطراب فراگیر، افسردگی یا مصرف مواد رخ می دهد. آتلوفوبیا شباهت زیادی به OCD دارد که همان اختلال وسواس فکری است. در کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی که توسط انجمن روان پزشکی آمریکا منتشر می شود، به عنوان یک فوبی خاص در نظر گرفته شده است. فوبیای خاص نوعی اختلال اضطرابی است که در اثر یک محرک خاص مانند شخص، مکان، موقعیت یا یک شیء، ترس شدید و غیرمنطقی ایجاد می کند. تحقیقاتی که تا به امروز در مورد آتلوفوبیا صورت گرفته است نشان می دهد که «کمال گرایی» به عنوان یک ویژگی شخصیتی افرادی که به آن مبتلا هستند، شناخته می شود. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره چگونه بفهمیم که به آتلوفوبیا مبتلا هستیم؟ مریم کمالی ✨قضاوت کردن خود: بیش از حد از خودتان انتقاد می کنید و به شدت خودتان را مورد قضاوت قرار می دهید که من به هیچ عنوان نمی توانم به اهدافم برسم و فردی اهمال کار و ناتوانم. ✨ناتوانی در پذیرش خود: احتمالا اگر فرد مبتلا به آتلوفوبیا باشید نمی توانید کوچک ترین انتقادی را تحمل کنید. حتی اگر یک نظر سازنده به شما ارائه شود، آن را حمله تلقی می کنید چرا که هر نظر متفاوتی هدفش این است که شما را ناقص جلوه دهد. ✨تجربه ترس و پریشانی: در موقعیت هایی که ممکن است در بهترین حالت خود نباشید، دچار استرس و وحشت می شوید که در این شرایط علاوه بر علائم احساسی، علائم فیزیکی که در بالا به آن ها اشاره شد مانند ضربان قلب تند، عرق کردن و حالت تهوع را هم تجربه می کنید. ✨کناره گیری از موقعیت هایی که باعث ناراحتی شما می شود: احتمالا از هر شغل، تکلیف یا موقعیتی که ممکن است در آن کامل نباشید اجتناب می کنید. حتی در معاشرت با کسانی که بیش از بقیه متوجه اشتباهات شما می شوند، وسواس به خرج می دهید. ✨نشخوار اشتباهات گذشته: به شکل وسواس گونه ای در حال نشخوار اشتباهات گذشته خود و تکرار مداوم آن ها در ذهنتان هستید و هر بار به شدت ناراحت می شوید. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره مواجهه درمانی نوعی درمان شناختی است که می تواند با افزایش تدریجی قرار گرفتن در معرض محرک های ترسناک به افراد مبتلا به فوبیای خاص کمک کند و در نتیجه حساسیت زدایی را افزایش دهد. برای افراد مبتلا به آتلوفوبیا، شامل قرار گرفتن تدریجی در معرض نواقص برای ایجاد تحمل و کاهش پریشانی باشد. پیشنهاد ما این است که اگر علائم آتلوفوبیا را در خود دارید، سعی کنید مهارتی را بیاموزید که هیچ سررشته ای در آن ندارید. سعی کنید نقاشی بکشید، مثلا وقتی از روی یک مدل نقاشی می کشید، احتمالا بسیار نادرست و ناقص از آب در می آید، این تمرین را تحمل کنید. پیش بروید و کامل نبودن را دوام بیاورید. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره دو جان آرام مریم کمالی بزرگ ترین و سخت ترین تصمیمی که زوجین در طول زندگی شان می گیرند، تصمیم برای فرزندآوری است. کسانی که از بیرون تماششا می کنند، احتمالا میزان سختی و فشارهای روانی این مسئله را چندان متوجه نمی شوند و حق هم دارند، چون از شرایط محیطی، احساسات و آنچه در پس زمینه ی ذهنی زن و مرد می گذرد، خبر ندارند. اغلب زوجین می دانند که با این تصمیم قرار است زندگی دو نفره شان برای همیشه متحول شود و کسی به آن ها قول نداده که همه چیز به آسانی طی شود. سختی هایی در پیش است که البته در کنار شیرینی های بچه، رنگ می بازد و بالأخره زن و مرد به این نتیجه می رسند که می خواهد یک زندگی دیگر را به دنیا دعوت کنند. روشن است که زن ها حداقل از نظر فیزیکی بیش از مردها درگیر بچه هستند. از همان ابتدا باید بچه را در درون خود برای مدت طولانی ۹ ماه، حمل کنند و بعد از آن نگهداری های اولیه به مقدار زیادی وابسته به مادر است. زن در دوران بارداری، که دوران شگفت انگیزی در زندگی اوست، تغییرات زیادی می کند چون در حال ایجاد یک زندگی است. با این حال بارداری می تواند استرس و اضطراب زیادی داشته باشد. به همین دلیل مراقبت از سلامت روان زن در دوران بارداری بسیار مهم است. ما در «مشاوره» این هفته می خواهیم به این مسئله ی مهم بپردازیم. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره علائم افسردگی و اضطراب دوران بارداری مریم کمالی علائم رایجی که زنان باردار از افسردگی و اضطراب تجربه می کنند شامل بی قراری، بی خوابی، تغییر در الگوی خواب، تهوع صبحگانی، تغییر در اشتها و نوسانات خلقی می شود. برخی از افراد مبتلا به افسردگی از کاهش توانایی در احساس لذت یا احساس حساسیت نسبت به انتقاد از خود یا به طور کلی بازخوردهای دیگران رنج می برند. تا حدودی علائم افسردگی و اضطراب بخشی از تجربه ی معمولی هر انسانی است. همه ی ما گاهی اوقات احساس غمگینی یا استرس می کنیم و این بخش طبیعی از پاسخ ما نسبت به عوامل استرس زاست. بنابراین تجربیات جدید دوره بارداری نیز می توانند به اندازه ی کافی استرس زا باشند و باعث ایجاد پریشانی شوند. اما اگر استرس یا ناراحتی، شدید یا مداوم باشد، ممکن است مادر دچار رنج زیادی شود. سطوح بالای اضطراب نتیجه معکوس دارد و مانع ما برای یافتن راه حل مناسب برای مشکلات مان می شود. غم و اندوه طولانی و شدید مشکل ساز است و این می تواند بر احساس ارزشمندی مادر و سلامت روان او و کودکش اثر بگذارد. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره چطور مادر باردار باید سلامت روان خود را مدیریت کند؟ مریم کمالی اگر حواس مان به خودمان باشد و خودمراقبتی را انجام دهیم، سلامت روان ما بهبود پیدا می کند. به عنوان مثال، خود مراقبتی بر میزان خستگی ما اثر می گذارد. همچنین علاوه بر مراقبت، مادر باردار باید نسبت به خود شفقت و دلسوزی داشته باشد و همین باعث سلامت روان او خواهد شد. داشتن سطوح بالای شفقت نسبت به خود با سطوح پایین تر افسردگی و استرس والدگری، هنگام مواجهه با انتقادات دیگران مرتبط است. این یعنی که مدام خود را سرزنش نکند. اعتمادبه نفسش را افزایش دهد. خودش را درک کند و دست از قضاوت کردن خود بکشد. شفقت یا مهربانی نسبت به خود یعنی در مواجهه با شکست های شخصی یا اشتباهاتی که مرتکب شده ایم، خود را ببخشیم. مثلا یک بی احتیاطی جزیی در عدم رعایت رژیم غذایی خاص دوران بارداری یا از دست دادن یک قرار ملاقات، می تواند به راحتی به فراموشی سپرده شود. اشتباهات خود را بپذیریم، ببخشیم و سعی کنیم در آینده تصمیم های بهتری بگیریم و به آن ها متعهد باشیم. همین. همین شفقت می تواند در از بین بردن اثر منفی انتقاد دیگران که کم هم نیستند به مادر، کمک کند و منجر به بهبود سلامت روان او شود. با این حال تحقیقات می گوید که بسیاری از تازه والدها، هیچ استراتژی منظمی برای مراقبت از خود ندارند. همین تحقیق می گوید والدینی که از خودشان مراقبت می کنند و نسبت به خود آگاه هستند، به فرزندپروری خود اطمینان بیشتری دارند، اما والدینی که اعتمادبه نفس کمتری داشتند بیشتر درگیر خودانتقادگری می شدند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97

#مشاوره گاهی خانواده و جامعه خود را در ارتباط با زنان باردار بیش از حد لازم نگران می بینند. احتمالاً مادران باردار توصیه و نصیحت های زیادی دریافت می کنند، سرزنش و انتقاد هم در این مورد کم نیست. توجه داشته باشید که خانواده ی ما همچنان عزیزان ما هستند که نمی توانند نظرات خود را در مورد آنچه باید انجام دهیم با ما به اشتراک نگذارند، نیت شان کمک و دلسوزی است اما قابل درک است که گاه این نصایح و توصیه ها برای مادر طاقت فرسا می شود. در این موارد بد نیست که به دیگران توضیح دهید به چه نوع کمک و اطلاعاتی نیاز دارید. فقط می خواهید چند ساعتی سرگرم شوید بدون اینکه کسی وضعیت بارداری شما را مدام گوش زد کند؟ همین را بگویید. و آگاه باشید که در نهایت این شما هستید که تصمیم می گیرید به کدام نصایح و توصیه ها گوش دهید و کدام شان را به فراموشی بسپارید. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97