بسمه تعالی سفرنامه (به سوی پایتخت!) یادش بخیر آن روز ها که با ذوق و شوق به تماشای «#پایتخت» می نشستیم! چه قدر خانواده #معمولی با آن رفتار های نامعمول شان از اینکه راهی تهران می شوند گِرد هم شادمان بودند! وقتی که سوار اتوبوس شدم حزنی بر دلم سایه افکند و احساس تنهایی می کردم... من و سعدی در این نقطه مشترک‌ ایم که از #ترک_وطن احساس شوق آلودی نداشته ایم! نمی دانم چرا اینقدر از سفر گریزانم و #تنوع ها را خوش نیایَدَم! استادی می گفت: «سفر ترک عادت است و همینکه آدمی از حریم امن خود فراتر می رود، با انسان ها و اتفاقات غیر قابل پیش بینی مواجه می شود و اين مواجه استعداد های #خام او را به تپش خواهد افکند تا قدری به #پختگی گراید! باری! سفر ترک عادت است و همین مواجه و همین ترک عادت با همه تلخی ها و شیرینی هایش ختم به رشد و #بالندگی تو خواهد شد! سعید! گوش های دلت را باز کن! صدایی نمی شنوی! انگار می گوید : «تو تنها نیستی! من پیشتم!!» به خدای محمد (ص)سوگند 'خیلی محتاج دعایتان هستم 🙏 (یاداشت اولین لحظات سفر) @zarakhsh