ذره‌بین درشهر
📌 آشنایی با مشاهیر و مفاخر ایران و جهان 🍃 #غلامحسین_ساعدی 👇👇👇👇👇👇👇 @zarrhbin
📌 آشنایی با مشاهیر و مفاخر ایران و جهان
🍃 #غلامحسین_ساعدی( زاده ۲۴ دی ماه ۱۳۱۴ تبریز -- درگذشته ۲ آذر ۱۳۶۴ پاریس )
ناموَر با نام مستعارِ #گوهرِمراد ، نویسنده ، پزشک ایرانی و از نمایشنامه نویسان نامدار روزگار خود بود.
📝غلامحسین ساعدی در ۲۴ دی ۱۳۱۴ در #تبریز و در خانواده‌ای کارمند و به قول خودش اندکی بدحال به دنیا آمد. پدرش، علی‌اصغر ، کارمند دولت و مادرش طیبه ، خانه‌دار بود . اگرچه پدربزرگ مادری او از #مشروطه‌خواهان تبریز بود و خانوادهٔ پدری‌اش در دستگاه ولیعهدِ وقت ، مظفرالدین‌شاه ، شغل و مقامی داشتند ، ولی وضع اقتصادی خانواده مناسب نبود. در مهرماه ۱۳۲۱ دورهٔ ابتدایی را در دبستانِ بدر آغاز کرد و در سال ۱۳۲۷ توانست گواهی‌نامهٔ ششم ابتدایی خویش را بگیرد.
📝 ساعدی " #گوهرمراد" نوشتن را ابتدا به صورت گزارش و تفسیر در هنگامه نوجوانی آغاز و با نشریات فریاد، صعود و ... همکاری کرد و اولین بار در ارتباط با همین نوشته‌ها به #زندان افتاد.
او نخستین آثارش را از ۱۳۳۴ در #مجلات‌ادبی به چاپ رساند که در ابتدا به عنوان نمایشنامه نویسی چیره دست "با نام مستعار گوهر مراد" شهرت یافته بود، با نگارش داستان‌های زیبایی چون «گدا» «دو برادر» و «آرامش در حضور دیگران» جایگاه خود را به عنوان یکی از #خلاق‌ترین داستان‌نویسان ایران نیز تثبیت کرد.
📝آثار وی دستمایه برخی از بهترین فیلم‌های بلند سینمای ایران قرار گرفته است که از جمله‌ی آنها می‌توان فیلم‌های " #گاو" "ساخته‌ی داریوش مهرجویی ۱۳۴۸" #آرامش‌در‌حضوردیگران "ساخته‌ی ناصر تقوایی ۱۳۴۹" و #دایره‌‌مینا "ساخته داریوش مهرجویی ۱۳۵۳" را نام برد.
📝 ساعدی در امرداد ۱۳۳۲ وارد #دانشکده‌‌پزشکی تبریز شد و در اواخر سال‌های دانشکده، فعالیت هنری و ادبی را مجدانه پی‌گیری کرد. وی در دهه چهل که دوره‌ای خاص در ادبیات ایران محسوب می‌شود، رشد کرد و به تحصیل خود در رشته #روانپزشکی ادامه داد.
📝 عمده فعالیت‌های قلمی ساعدی در حوزه نمایشنامه نویسی است و به همراه تنی چند همچون بیضایی، رادی و نصیریان، پیش زمینه #تئاتر را بنیان نهادند. بخش دیگر از نوآوری او در زمینه تئاتر، چاپ آثار #پانتومیم تحت عنوان #لال‌بازی‌هاست. ساعدی در اوایل دهه پنجاه گاهنامه الفبا را به همراه تنی چند منتشر کرد و در سال ۱۳۵۶ همزمان با احمد شاملو در چاپ مجله‌ی ایرانشهر در خارج از کشور همکاری داشت. بعد از انقلاب نیز داستان‌های او هم چنان در کتاب جمعه، ویژه هنر و ادبیات چاپ می‌شد.
📝 او در دهه شصت از ایران به #فرانسه رفت و در آنجا با "بدری لنکرانی" ازدواج کرد و در ۵۰ سالگی درگذشت . پیکر او در گورستان پرلاشز در کنار صادق هدایت در فرانسه به خاک سپرده شد.
▪️روحش شاد و یادش گرامی🌷
📝ساعدی در جوانی درگیر عشقی شورانگیز و پنهانی به دختر تبریزی به نام #طاهره‌کوزه‌گرانی شد. سال‌های سال کسی از این عشق خبر نداشت ، حتی دوستان نزدیک ساعدی . تا اینکه چندسال پس از مرگ طاهره کوزه‌گرانی ، خواهرزاده او نامه‌هایی که این نویسنده بزرگ به خاله‌اش نوشته بود را در قالب کتابی به نام " #طاهره_طاهره‌عزیزم" منتشر کرد.
این کتاب شامل نامه‌های ساعدی در یک فاصله زمانی ۱۳ ساله از سال ۱۳۳۲ تا سال ۱۳۴۵ به طاهره کوزه‌گرانی است ، نامه‌هایی که اغلب #بی‌جواب ماندند و خبر از عشقی سوزان و البته بی‌فرجام می‌دادند.
در یکی از نامه‌ها ساعدی یک صفحه‌ی تمام تنها نام معشوقش را ۳۰۰ بار تکرار کرده و در پایان نوشته : "طاهره‌ام، دوستت دارم"
📝ساعدی در یکی دیگر از نامه‌هایش به طاهره نوشته بود :
"گذشت روزگاران اگر همه‌چیز را کهنه و فرسوده می‌سازد بر آنچه که بین من و توست ، سایه‌ی پوسیدگی و مرگ نینداخته است . همه‌چیز بین من و تو جوان و سالم و شکوهمند است."
📚 طاهره،طاهره عزیزم
✍غلامحسین ساعدی
@zarrhbin