آیا ایران و آمریکا با یکدیگر وارد جنگ خواهند شد؟
#ترجمه
#زینب_اصغریان
گروه بین المللی بحران که یک اندیشکده بین المللی است معتقد است تا کنون ایران و آمریکا علی رغم همه دشمنی ها تلاش کرده اند ضمن تنش زدایی، بازدارندگی شکننده داشته اند. این درگیری های بین ایران و آمریکا بسیار مهم است چون ممکن است تحت شرایطی بازدارندگی از بین برود و جنگ آغاز شود
این که آستانه شکنندگی کجاست کسی نمی داند
روزنامه قدس | گردباد تخاصمات ایران و آمریکا بزرگ‌تر می‌شود؟
https://www.qudsdaily.com/Newspaper/item/74243
https://eitaa.com/asgharian_zeinab
نشریه فارین افرز در تحلیلی، هماهنگی چهار قدرت ضدغربی برای تغییر در نظم جهانی را بررسی کرده است
محور تحولات و حذف دشمن مشترک
#ترجمه: #زینب_اصغریان
آندریا کندال-تیلور مدیر برنامه امنیت ترانس‌آتلانتیک و ریچارد فونتین دبیر اجرایی مرکز امنیت جدید آمریکا در یادداشتی در فارین افرز ، به براندازی نظم جهانی کنونی توسط چهار کشور چین، ایران و کره شمالی و روسیه می‌پردازند. در این یادداشت آمده است: همکاری این کشورها فقط منحصر به نبرد روسیه و اوکراین نیست.
این فقط نوک کوه یخ است و عمق همکاری‌ها بسیار بیشتر است. جنگ اوکراین صرفاً به تعمیق روابط اقتصادی، نظامی، سیاسی و فناوری آن‌ها سرعت بخشیده است. در حال حاضر همگرایی در روابط این کشورها به ایجاد یک محور جدید تحولات منجر شده که می تواند چشم انداز ژئوپلتیکی جهان را تغییر دهد.
وقتی دولت‌های ناراضی کارشکنی می‌کنند
این اندیشکده آمریکایی تأکید می‌کند : همگرایی این گروه، به منزله ایجاد یک بلوک انحصاری و متحد نیست، بلکه به منزله شکل‌گیری مجموعه‌ای از دولت‌های ناراضی است که بر سر هدف مشترکی برای براندازی اصول فعلی، اتفاق‌نظر دارند. وقتی این چهار کشور همکاری می‌کنند، اقدامات آن‌ها هم‌افزایی پیدا می‌کند و اثربخشی ابزارهای سیاست خارجی ایالات متحده برای تحریم‌ها را کاهش می‌دهند. در حقیقت باید گفت هدف جمعی آن‌ها ایجاد جایگزینی برای نظم فعلی است که به نظر آن‌ها تحت سلطه ایالات متحده است.
تشکیل باشگاه ضدغرب
این دو عضو ارشد برنامه‌های امنیتی ایالات متحده ادامه می‌دهند: همکاری میان اعضای این محور چیز جدیدی نیست. چین و روسیه شراکت خود را از پایان جنگ سرد تقویت کرده‌اند. ایران و روسیه نیز پس از شروع جنگ سوریه با یکدیگر همکاری کردند. چین با پیوستن به همکاری‌های روسیه و مشارکت در توافق‌نامه‌های انرژی با ایران، از تهران در برابر اثرات تحریم‌های ایالات متحده حمایت کرده است. مسکو در دو دهه گذشته یکی از بزرگ‌ترین تأمین‌کنندگان تسلیحات تهران بوده و اکنون بزرگ‌ترین منبع سرمایه‌گذاری خارجی آن است. صادرات روسیه به ایران در ۱۰ ماهه اول سال ۲۰۲۲، ۲۷ درصد افزایش یافته است. برای سه سال متوالی چین، ایران و روسیه مانورهای دریایی مشترکی را در خلیج عمان برگزار کرده‌اند که آخرین آن در مارس ۲۰۲۴ بود.
مجله فارین افرز معتقد است : همکاری فزاینده میان چین، ایران، کره شمالی و روسیه ناشی از مخالفت مشترک آن‌ها با نظم جهانی تحت سلطه غرب است؛ رویکردی که ریشه در این باور دارد که این سیستم به آن‌ها موقعیت یا آزادی عملی را که شایسته آن هستند، نمی‌دهد. البته تاریخ نشان می‌دهد ممکن است برای گروهی از قدرت‌های ناراضی، آینده مثبت پیش‌رو نباشد. مانند پیمان سه‌جانبه ۱۹۴۰ که آلمان، ایتالیا و ژاپن را متحد کرد و آن‌ها موفق نشدند، اما جنگ جهانی دوم قطعاً تحولات جهانی را به همراه داشت.
تهدید چهار قدرت
آندریا کندال-تیلور و ریچارد فونتین ضمن بررسی همکاری رو به رشد میان چین، ایران، کره شمالی و روسیه معتقدند اختلافات جدی میان این کشورها وجود دارد؛ چرا که با روی آوردن مسکو به پکن، مسکو به پذیرش نقش شریک کوچک‌تر باید قانع باشد. البته در چنین تحلیلی شدت تهدید نادیده گرفته می‌شود. از سویی دیگر اقتصاد آمریکا بسیار بزرگ‌تر، ارتش آن به طور قابل توجهی قدرتمندتر و سیستم دموکراتیک آن پایدارتر است و واشنگتن هنوز هم می‌تواند از تحولات این محور جلوگیری کند.
┄┅✧❁🇮🇷@zeinab_asgharian_ir🇮🇷❁✧┅┄
پیشنهاد فارین افرز برای دعوت از ایران
شرکت در مذاکرات پساصلح غزه
#ترجمه
#زینب_اصغریان
اندیشکده آمریکایی فارین‌افرز ضمن مروری بر ریشه‌های خصومت ایران با رژیم اسرائیل، با نگاهی تاریخی به بررسی برخی تغییر رویکرد‌ها پرداخته است. در این یادداشت علی مسعود انصاری در۲۹ مه ۲۰۲۴ با نگاهی به روابط حسنه پهلوی و رژیم اسرائیل می‌نویسد:
پس از جنگ ۱۹۶۷ که با اشغال سرزمین‌های عربی توسط رژیم اسرائیل به پایان رسید، روابط حسنه ایران و رژیم رو به سرد شدن کرد. در این میان جلال آل احمد معترض شد که صهیونیست‌ها شروع به تقلید از قدرت‌های استعماری کرده‌اند اما شاه همچنان اسرائیل را دوست و متحد می‌دانست. نکته قابل توجه این است که ایران به تحریم نفت اعراب که در پاسخ به حمایت دولت نیکسون از اسرائیل بود، در جنگ یوم‌کیپور در سال ۱۹۷۳ نپیوست و از افزایش قیمت نفت تا پایان آن سال سود زیادی برد.
علی مسعود انصاری که استاد تاریخ مدرن با گرایش خاورمیانه در دانشگاه سنت‌اندروز اسکاتلند است، ادامه می‌دهد: آیت‌الله روح‌الله خمینی پس از بازگشت پیروزمندانه‌اش به ایران در فوریه ۱۹۷۹، در انتقاد از شاه و متحدان آمریکایی و صهیونیستی‌اش ورود کرد. انتقام اسلام گرایان از دولت سلطنتی سریع بود و به زودی منجر به تسخیر سفارت ایالات متحده و گروگان‌گیری بیش از ۵۰ آمریکایی شد. از آنجا که‌یهودیان ایرانی افراد سلطنت‌طلب تلقی می‌شدند، آن‌ها نیز با خشم انقلابیون مواجه شدند. در طول انقلاب، حبیب القانیان، تاجری که جامعه‌یهودی تهران را رهبری می‌کرد، به‌اتهام فساد و «ارتباط» با اسرائیل اعدام شد - رویدادی که مهاجرت سریع‌یهودیان به اسرائیل و ایالات متحده را تسریع کرد.
مدیر مؤسسه ایران‌شناسی اسکاتلند ادامه می‌دهد رهبران جدید این کشور به سرعت اماکن دیپلماتیک غیررسمی تل‌آویو در تهران را به سازمان آزادی‌بخش فلسطین، سپردند.
هنگامی که روند صلح اسلو در سال ۱۹۹۳ علنی شد، مقامات دولت ایران آشکارا با آن مخالفت کردند و ادعا کردند این روند سبب سلب حقوق فلسطینیان می‌شود.
در راستای نزدیک شدن رژیم اسرائیل به جهان عرب - که در سال ۱۹۹۴ یک معاهده صلح با اردن امضا کرده بود - چشم انداز استراتژیک خود را از دیدگاه سابق - که ایران را متعادل‌کننده قدرت در منطقه می‌دانست - به دیدگاهی که ایران را دشمن می‌دانست تغییر یافت. از این پس، ایالات متحده تلاش کرد جمهوری اسلامی را طرد و منزوی کند و دولت کلینتون نیز بسیار زیاد به این امر مایل بود.
فارین افرز معتقد است: نقطه عطف نهایی، زمانی بود که آخرین تلاش تا حدودی مبهم ایران برای «معامله بزرگ» بدون هیچ توضیحاتی توسط ایالات متحده رد شد. با توجه به اینکه دولت بوش درگیر جنگ در عراق بود، قدرت مانورکمی برای تعامل سازنده با همسایه خود داشت. در هر صورت، تمرکز واشنگتن به سمت برنامه هسته‌ای مخفی ایران تغییر کرده بود. در ادامه در ایران، اسرائیل سنگ بنای هژمونی ناعادلانه سرمایه‌داری غربی تلقی می‌شد که پس از جنگ جهانی دوم بنا نهاده شده بود. حالا قرار بود نظم نوین جهانی را بشارت دهد که شیعه ایرانی بود.
این اندیشکده آمریکایی در انتها ذکر می‌کند این نوع تفکر از سوی مردم ایران پذیرفته شده و به آزمونی برای سنجش وفاداری نخبگان انقلابی تبدیل شده است. این اعتقاد وجود دارد که نظم نوین جهانی «از اورشلیم (قدس) می‌گذرد» و در نتیجه مستلزم شکست رژیم اسرائیل است.
نویسنده در انتها پیشنهاد می‌کند از ایران برای مذاکرات پس از صلح دعوت شود و می‌افزاید: قدرت‌های غربی و بین‌المللی می‌توانند از ایران دعوت کنند در مذاکرات صلح پس از غزه که شامل راه حل دو کشور در ازای عادی‌سازی باشد، شرکت کند. البته احتمال کمی وجود دارد که چنین پیشنهادی نتیجه مثبتی در پی داشته باشد.
https://www.qudsdaily.com/Newspaper/item/91922
✧❁🇮🇷@zeinab_asgharian_ir🇮🇷❁✧
بنیاد دفاع از دموکراسی در تحلیلی ادعا کرده است
کاهش اعتماد به نفس آمریکا در خاورمیانه
#ترجمه
#زینب_اصغریان
بنیاد دفاع از دموکراسی در مطلبی با عنوان « آنچه آمریکا در مورد جمهوری اسلامی ایران اشتباه می‌فهمد» گفت‌وگویی میان «مارک دوبوویتز» مدیر اجرایی بنیاد دفاع از دموکراسی و «کریم سجادپور» عضو بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی منتشر کرد و در آن به بررسی سیاست‌های ایالات متحده و مواجهه با تحولات مختلف از جمله «زن، زندگی، آزادی» و سیاست خارجی پرداخته است. این مطلب ۷ ژوئن ۲۰۲۴ منتشر شده که بخش‌هایی از آن را در ادامه می‌خوانید.
مارک دوبوویتز در گفت‌وگوی خود در پاسخ به این پرسش که آیا توافق بهتری چه در دوران اوباما و چه در دوران دولت ترامپ قابل دستیابی بود، اظهار کرد: من فکر می‌کنم آمریکا با تیم مذاکره‌کننده‌ای بهتر می‌توانست به توافق بهتری دست یابد. می‌دانید آیت الله خامنه‌ای یک استراتژیست و مذاکره‌کننده درخشان است. او همچنین تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای بسیار موفقی را در روحانی و ظریف پیدا کرد و آن‌ها حاضر شدند هاردبال بازی کنند. من فکر می‌کنم اوباما، کری و شرمن، در یک احساس امنیت کاذب غرق شده بودند. آن‌ها در واقع ادعای میانه‌روی ظریف و روحانی را قبول کردند و حاضر بودند امتیازات گسترده‌ای بدهند تا میانه‌رو‌ها را قدرتمند کنند؛ زیرا آن‌ها به چیزی اعتقاد دارند که جمهوری اسلامی اصلاح‌پذیر است.
تحلیلگر سیاست‌گذاری ایرانی-آمریکایی در بنیاد کارنگی نیز معتقد است: جالب است که گفته می‌شود پرزیدنت اوباما اغلب در جلسات کابینه به آن‌ها می‌گفت توافق برجام برای توانمندسازی نیرو‌های اعتدال در داخل ایران مهم است. ما قطعاً می‌توانیم تعداد دفعاتی که جمهوری اسلامی ایران با توافق معنادار موافقت کرده است را بشماریم که مهم‌ترین آن تصمیم آیت‌الله خمینی برای نوشیدن جام زهر و پایان دادن به جنگ ایران و عراق بود و دیگری برجام ۲۰۱۵. به نظر من وقتی نگاه می‌کنید ایران در چه شرایطی سازش می‌کند، فکر می‌کنم اساساً سه شرط باید رعایت شود. یک، آن‌ها باید با فشار‌های چندجانبه بسیار مهمی مواجه شوند. اگر فشار تحریم‌ها فقط یک‌طرفه از سوی ایالات متحده باشد و آن‌ها احساس کنند که در پکن، مسکو یا بروکسل امکان خروج از معرکه را دارند، اتفاق اصلی رقم نمی‌خورد. دو؛ تعامل مستقیم ایالات متحده با ایران لازم است. سه؛ باید به دنبال یک نتیجه واقعی و قابل دوام بود، در هر صورت منتظر ژانویه آینده باشید، چه دولت بایدن باشد و چه دولت ترامپ بیاید، به نظر من، مقابله با جاه‌طلبی‌های هسته‌ای ایران اولویت اصلی دولت بعدی خواهد بود.
بنیاد دفاع از دموکراسی می‌افزاید: یکی از چالش‌هایی که اکنون در واشنگتن وجود دارد، این است که پس از چند دهه شکست در خاورمیانه و عراق و افغانستان، عدم اعتماد به نفس جمعی در واشنگتن وجود دارد؛ چه در میان دموکرات‌ها و چه جمهوری‌خواهان در مورد توانایی آمریکا برای رسیدن به نتایج مطلوب در خاورمیانه. آنچه من بیشتر می‌گویم این است که از نظر من، عراق و افغانستان مورد‌های مشابهی برای ایران نیستند. مطمئناً در زمان آیت‌الله خامنه‌ای در این رژیم کنونی، امکان برقراری رابطه همکاری برای آمریکا با ایران وجود دارد. اما با توجه به آنچه در افغانستان، عراق و... دیده می‌شود، این عدم اعتماد به نفس جمعی در توانایی آمریکا به چشم می‌خورد.
این دو تحلیلگر در پایان می‌گویند: اگر از اتاق بیضی آمریکایی به دنیا نگاه می‌کنید و به چالش‌های مختلفی که ایالات متحده با آن مواجه است فکر می‌کنید، چه جنگ روسیه علیه اوکراین، چه جاه طلبی‌های چین در تایوان، چه پرونده هسته‌ای، گسترش سلاح‌های هسته‌ای، تروریسم، امنیت سایبری، امنیت انرژی، دیگر حکومت‌های خودکامه ضدآمریکایی در ونزوئلا و کره شمالی؛ ایران تقریباً محور هر یک از این چالش‌هاست و تقریباً در همه آن‌ها نقش دارد. ایران یکی از معدود دولت‌های جهان است که تمام هویتش بر اساس مخالفت با منافع آمریکاست.
✧❁🇮🇷@zeinab_asgharian_ir🇮🇷❁✧
نگرانی اروپا از عمق استراتژیک ایران در شامات
خارج از سایه
#ترجمه
#زینب_اصغریان
شورای روابط خارجی اروپا به قلم حمیدرضا عزیزی و جولین بارنز دیسی ، ۵ ژوئن ۲۰۲۴ به بررسی روابط ایران و شامات می پردازد و معتقد است این روابط فراتر از نیابتی بودن است و راهبرد عمیق‌تری توسط ایران در سوریه و لبنان دنبال می‌شود.
حمیدرضا عزیزی عضو مدعو مؤسسه آلمانی امور بین‌الملل و امنیت در برلین و جولین بارنز دیسی مدیر برنامه خاورمیانه و شمال آفریقا در شورای روابط خارجی اروپا معتقدند ایران در حال تعقیب شرایطی است که منجر به خروجش از نبرد سایه‌ها با اسرائیل خواهد شد.
این اندیشکده اروپایی معتقد است: از اکتبر ۲۰۲۳، پس از ۱۷۰ حمله علیه پایگاه‌های آمریکایی در سوریه و عراق ، به نظر می‌رسد پویایی‌های تحرکات ایران افزایش‌یافته و راهبرد کنونی در واکنش گسترده‌تر با عنوان «دفاع رو به جلو» شدت بیشتری یافته است، در چارچوب این استراتژی، لبنان و سوریه همواره عرصه‌های مهمی برای نقشه‌های راهبردی تهران بوده‌اند. از ۷ اکتبر، متحدان تهران در لبنان و سوریه با بستن راه‌های تعاملی (و اقتصادی) اسرائیل در جبهه‌های دیگر، برخی از حمایت‌های نظامی را به حماس ارائه کرده‌اند. اما تهران همچنین از نفوذ خود برای تقویت موضع بازدارندگی‌اش سخن می‌گوید.
شورای روابط خارجی اروپا ادامه می‌دهد: درگذشت ناگهانی رئیس جمهور ایران، این رویکرد را تغییر نخواهد داد. برعکس، دیدار در مراسم تشییع او، رهبران گروه‌های لبنانی، فلسطینی، یمنی و عراقی مورد حمایت ایران با فرماندهان ارشد سپاه حامل این پیام روشن بود که راهبرد منطقه‌ای ایران، در درجه اول مبتنی بر حمایت از محور مقاومت، بدون تغییر باقی خواهد ماند.اعضای این اندیشکده اروپایی معتقدند: تهران در دهه گذشته با افزایش تنش‌ها با آمریکا و اسرائیل این راهبرد را دوچندان کرده است. اما لبنان و سوریه عرصه‌های اصلی تداوم این استراتژی ایران هستند و مقامات ارشد ایرانی اکنون ادعا می‌کنند «عمق استراتژیک طبیعی» ایران تا دریای مدیترانه امتداد دارد.
حمیدرضا عزیزی و جولین بارنز دیسی ادامه می‌دهند: ترور ژنرال سلیمانی، فرمانده سابق نیروی قدس سپاه پاسداران - در سال ۲۰۲۰ توسط آمریکا، منجر به توسعه روابط باحزب الله شد. سفر رئیس جمهور فقید ایران به دمشق در ماه می ۲۰۲۳، اندکی پس از پیوستن دوباره سوریه به اتحادیه عرب، نیز به عنوان یادآوری برای اسد و جهان تلقی شد که نشان دهد ایران همچنان مهم‌ترین حامی این کشور باقی مانده است.
به نظر می‌رسد ایران همچنان در تلاش است روند نزدیکی خود را با کشورهای عربی - مانند توافق مارس ۲۰۲۳ با عربستان سعودی - به عادی‌سازی اعراب و سوریه مرتبط کند تا فضاهای جدیدی را برای همکاری اقتصادی در سوریه با کشورهای عربی خلیج فارس باز کند.
نفوذ اقتصادی
روابط اقتصادی ایران با سوریه عمیقاً با استراتژی ژئوپلتیکی آن در هم تنیده است که در آن ایران به عنوان تأمین کننده اصلی نفت و میلیاردها دلار خطوط اعتباری برای تضمین بقای اسد عمل می‌کند. در سال ۲۰۲۳، سوریه ۳۷.۹۷ میلیون بشکه نفت از ایران وارد کرد که ۲۱ درصد نسبت به سال ۲۰۲۲ افزایش داشت. همچنین یکی از ابتکارات اقتصادی استراتژیک تهران، کریدور ترانزیتی پیشنهادی است که مرز شلمچه ایران را از طریق عراق به سواحل مدیترانه سوریه متصل می‌کند. این پروژه، ایران را قادر می‌سازد به یک مرکز ارتباطی با طرح کمربند و جاده چین تبدیل شود و نقش تاریخی خود را به عنوان مجرای تجاری میان شرق و غرب احیا کند. با توجه به اینکه اسد عملاً در جنگ داخلی پیروز شده است، تهران اکنون به دنبال این است که از مزایای اقتصادی بازسازی بهره‌مند شود.
در انتهای این مقاله بسیار مفصل و مبسوط سه‌گام برای پاسخ به نفوذ ایران در شام به اتحادیه اروپا پیشنهاد شده است که می‌بایست رویکرد بازیگران کلیدی اروپایی – از جمله اتحادیه اروپا، فرانسه، آلمان و بریتانیا باشد:
۱) جلوگیری از گسترش جنگ در لبنان و سوریه و قرار دادن مستقیم اسرائیل در مقابل ایران.
۲) از نگرانی‌های شرکای تهران در لبنان و سوریه برای پیشبرد منافع مشترک بشردوستانه و ثبات و مقابله با فروپاشی دولت استفاده کنید.
۳) حمایت از اصلاحات ساختاری که می‌تواند به آرامی سلطه ایران در سوریه و لبنان را کمرنگ کند.
این مقاله در پایان می افزاید : اروپایی‌ها باید این گام‌ها را با یک راهبرد کل‌نگر بلندمدت برای مقابله با نفوذ ایران در شام همراهی کنند. کمپین «فشار حداکثری» غرب بر ایران در پوشش‌های مختلف آن تنها به تقویت بدترین انگیزه‌های دولت ایران که به طور فزاینده‌ای امن‌تر می‌شود، کمک کرده است که نتیجه آن تعمیق تسلط ایران بر لبنان و سوریه است.
✧❁🇮🇷@zeinab_asgharian_ir🇮🇷❁✧