eitaa logo
برداشت‌ها
633 دنبال‌کننده
66 عکس
23 ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
ما، افغانستان و همه جا اگر برادران افغان هم با یکدیگر آشتی کنند ما ایرانی‌ها با خودمان آشتی نخواهیم کرد و حتماً کوره دیگری دست وپا خواهیم کرد تا در آن بدمیم. در کشور ما دوقطبی سیاسی آن‌چنان به "کینه سیاسی" تبدیل شده است که، بر سر همه چیز اختلاف است و بر سر هیچ چیز، حتی "بقای ایران" اتحاد نیست. هر طرف دوست دارد رقیب را نیست و نابود کند حتی به بهای نابودی کشور. دو قطبی کین‌توزانه رخدادهای خارجی را نیز در فضای ایران، دورنگ ظاهر می‌کند. انتخابات امریکا که یادتان نرفته است؟ در ایران بیشتر از خود امریکا دوقطبی ایجاد شده بود.در جنگ آذربایجان و ارمنستان، در باره احیای جاده ابریشم وگسترش همکاری‌های ایران باچین و روسیه، یا حمایت ایران از حزب‌الله و حشد‌الشعبی، بشار اسد، در داخل ایران دعوای "حیدری-نعمتی" راه می‌افتد‌. حتی در باره نوع واکسن، جناح‌بندی شکل می‌گیرد. نمونه تازه‌ اش رویداد‌های تازه افغانستان است. اگر نظام سیاسی ایران هواخواه پنجشیر می‌شد، دسته بندی کنونی در ایران ضربدری شده بود و بسی از هواداران کنونی پنجشیر شعار ساخته‌ بوند که "نه پنجشیر نه افغان جانم فدای ایران"(!) و برعکس صدا وسیما، نماز‌های‌جمعه، تریبون‌ها و تابلو‌های رسمی پُر‌ شده بود از آیات مقاومت و روایت‌های ظلم ستیزانه و "هیهات مناالذله" و عکس‌های مشترک احمدشاه مسعود با شهید سلیمانی. این دو تیرگی داخلی، فراگیرتر نیز می‌شود و در همه جای کشور و رده‌های گونه گون خود را نشان می‌دهد. از سطح وکیل‌های مجلس و وزیرهای دولت گرفته تا سطح مدیران مدارس و مُبصرهای کلاس‌ها، همه را تقسیم بر دو شده‌اند.و اکنون با یکدست شدن قدرت، این دو تیرگی به تقابل ملت- دولت تبدیل شده‌‌ است. انتخابات نشان داد که یک قطب در خانه نشستند و از اصلاح طلبان نیز عبور کرده و آنان را "استمرار طلب" می‌خوانند و بگو مگوهای آنها را جنگ زرگری می‌دانند. ظاهراً برای این نقطه توقف و استراحت و یا ماه‌های حرام(!)دیده نمی‌شود. گویی کشور همیشه در حال تبلیغات و تخریبات انتخاباتی است. این فلاکت فرهنگی، یکباره سامان‌ نمی‌یابد، در طول زمان آمده و در زمانی طولانی خواهد رفت. البته اگر بزرگتر‌ها بخواهند. ۱۴۰۰/۶/۲۳ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi
سکوت‌های ! وقتی هشتاد نفر انسان را در عربستان گردن می‌زنند، نعمتی‌‌ها خاموشند. در عوض وقتی مظلومانی را در چین و چچن و اوکراین می‌کُشند حیدری‌ها خاموشند. شش سال در یمن جنایت می‌کنند و پنجاه سال خاک فلسطین را به توبره می‌کِشند و کودک می‌کُشند، نعمتی‌ها خاموشند در عوض وقتی روسیه شبه جزیره کریمه را اشغال می‌کند، نعمتی‌ها خاموشند. وقتی شهردار تهران "هفت‌تیر" می‌کشد و همسر دومش را می‌کُشد نعمتی‌ها خاموشند. در عوض وقتی هواپیمای اوکراینی (به اشتباه) سرنگون می‌‌شود،حیدری‌ها چند روز (به عمد) خاموشند. وقتی جنایتکاران عربستان خاشقچی را قصابی می‌کنند نعمتی‌ها خاموشند. اما در‌عوض حیدری‌ها، قتل خاشقچی را بیش‌از خانواده او پی‌گیری می‌کنند ولی وقتی اسیدپاشان اصفهان پیدا نمی‌شوند حیدری‌ها خاموشند. وقتی در خیابان‌های تهران قرآن کریم را، و پرچم ایران را، آتش می‌زنند نعمتی‌ها خاموشند. در عوض وقتی آتش زنندگان قرآن و پرچم ایران، محاکمه علنی نمی‌شوند حیدری‌ها خاموشند! در باره اختلاس‌ها حیدری‌ها خاموشند و در باره حقوق‌های نجومی نعمتی‌ها و "توخود حدیث مفصل بخوان از این مجمل" به گمان من این سکوت‌ها به یکدیگر ارتباط دارند. بسوزد پدر "دوقطبی" و که درسکوت یکی، دیگری فریاد می‌کشد و برعکس!! بسوزد پدر این لج‌بازیِ که در آن هیچ گروهی "جبهه خودی"(!) را تضعیف نمی‌کند! ۱۴۰۰/۱۲/۲۴ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: @seyed_zeinolabedin_safavi
"نومید کردن" تنها با گفتار و نوشتار نیست. بلکه بیشتر، با "رفتار"است. "نا امید شدن" ، "واکنشی" است در برابر "کُنش‌". "نومیدسازِ" واقعی آن کسی است که با "تصمیم‌" و "اقدام‌" دل‌مردم را‌ خالی و مایوس گرداند. آیا براستی"ایجاد" فقر و تبعیض‌، نامید کننده‌تر است یا " اعلام" فقر و تبعیض؟ آیا وعده‌های ناشدنی‌، امیدسوزترند یا هشدارهای‌دلسوزانه؟ آیا تحلیل‌ها و خیال‌های آرزومندانه امید را نابود می‌کنند یا پیش‌بینی‌های واقع‌بینانه؟ بدتر از‌همه و بیشتر از هرچیز "امید‌آفرینی کاذب" مردم را نومید می‌کند. این دلخوش کردن‌ها شاید سپنج روزی مردم را امیدوار کند ولی پس از چندی و اندی، اندک امید را نیز از می‌خشکاند. چه خوش گفت علی(ع) که:"بسی امیدها موجب بی‌بهرگی است"(غُرَر، باب رجاء) و نیز فرمود: "از کسانی مباش که بی‌عمل امیدوار است"( نهج،حکمت۱۵۰) ۱۴۰۱/۴/۶ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: @seyed_zeinolabedin_safav i ؟  
-۳ منتقدان محترم کافی است دوباره دقت کنند و ببینند که و کدامند؟ مقایسه دو صنعت در یک کشور نه قیاس مع‌الفارق است نه تمثیل ناروا بلکه مقایسه‌ای است کاملاً صحیح و در شرایط مساوی. مانند این است که بگویید یک‌ دانش آموزِ مشخص، در درس ریاضی‌ قوی و در درس فیزیک ضعیف است. این مقایسه هیچ اشکالی ندارد زیرا در این مثال دانش"فیزیک را با دانش ریاضی مقایسه نکرده‌اید بلکه "دو درسِ از یک شخص" را با هم مقایسه کرده‌اید. همین مقایسه(موشک و خودرو) را ناقدانِ سخن من نیز بارها انجام داده‌اند. هر‌بار که خواسته‌اند به تفاوت نیروهای جهادی و لیبرال‌ها در صنعت اشاره کنند! هم "قیاس" کرده‌اند هم ضعف را پذیرفته‌، و هم -به گمان خود-علت آن را معرفی کرده‌اند! در مقایسه‌ها "وحدت شرایط" لازم است مهم این است که این دو صنعت مال یک کشور و تحت یک سیاست و در یک شرایط باشد. ۱۴۰۲/۳/۲۷ سید زین‌العابدین صفوی تلگرام @zeinoddin43 @zeinoddin43 ایتا اینستاگرام: @seyed_zeinolabedin_safav i ؟   # اجماع_مرکب