. 🍃ن والقلم و مایسطرون🍃 به بهانه‌ی روز قلم ✍️نجمه صالحی ▫️نوشتن، نوعی از برقراری ارتباط با انسان‌ها و جهان پیرامون است با بهره‌گیری از واژه‌هایی که حاکی از تجربیات، حقایق و ایده‌هاست. ▫️هنگامی که حس را در بند کلمات و کاغذ نمی‌آوریم، گویی به شیوه انسان‌های نخستین آتشی از دور روشن می‌کنیم و با دودش به خودمان پیام می‌دهیم که چه شده است و گاهی اصلا سر در نمی‌آوریم دلیل حس‌مان چیست!؟ گاهی باید نور را نزدیک‌تر آورد. حس‌ها هم شکل دارند تا زیر نورِ عقل نباشند رنگ و رخ‌شان هويدا نمی‌شود! ▫️هنگامی که با این نور از حس می‌نویسیم، تازه می‌فهمیم "ناراحتی" با "دل‌خوری" تفاوت دارد! تازه می‌فهمیم "دلم گرفته "با "حوصله‌ام سر رفته "فرق می‌کند! آن‌گاه می‌فهمیم "دچار سردرگمی شده‌ام" ترجمه‌اش می‌شود" دلم یک هم صحبت می‌خواهد تا حرفم را بشنود و کمکم کند!" ▫️با تابیدن نور، شور و شوقی در جان قلم می‌افتد و حسی را که حجم آن به‌اندازۀ تمام مغزمان شده، به‌اندازۀ یک‌کف‌دست می‌کند و راحت‌تر می‌توان سبزی و طراوت بهار و رقص پرندگان میان آسمان آبی را لمس کرد و دید. ▫️نوشتن، نوعی تفکر و استخدام واژه‌ها برای آرایش کلام است و کلام، تنها رسانه‌ی فکر. ▫️این روز بر آنان‌که #قلم جزیی از زندگی‌شان شده و در مسیر اعتلا دین و فرهنگ سرزمین ‌مادری #ایران آن را به جنبش وا می‌دارند، بر صاحبان قلم تهنیت! #چهاردهم_تیر_روز_قلم #اللهم_بارک_لمولانا_صاحب_الزمان @zemzemh60