بچه که بودم، عشقم خونه بازی و #عروسک بازیو این چیزا بود‌..#کتاب_داستان خریدنو خیلی دوس داشتم... بهم نخندینا! یادمه وسط #بازار یه گلزار شهدای کوچولو بود،هروقت دلم چیزی میخواس ولی مامان اینا نمیخریدن ،به #شهدا میگفتم : (براتون فاتحه میخونم شمام راضیشون کنید برام بخرنش)...اتفاقا اکثرا هم #نذرم جواب میداد!! (: هعیی روزگار گذشت... قبلا شنیده بودم تو #قرآن اومده : #زندگی #دنیا لهو ولعبِ ولی نمیفهمیدمش ... حالا که به خودم نگاه میکنم.به آرزوهام..به افکارم...مثل همون روزان فقط مدلش شکلش عوض شده شاید یه کم بُزُرگونه تر شده! واقعا زندگی یه بازیه ، دلمون خوشه به خیلی رفتارا قواعدا یه سری چیزای الکی که از خودمون ساختیم برای معنا کردن دنیای بزرگترها ...‌باخودم میگم...کاش یه روزِ خیلی زود واقعا بزرگشم... پ.ن : «اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ.‌‌‌....» ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺩﻧﻴﺎ، ﭼﻴﺰﻱ ﺟﺰ ﺑﺎﺯﻱ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﻣﻲ ﻭ ﺯﻳﻨﺖ ﻃﻠﺒﻲ ﻭ ﻓﺨﺮﻓﺮﻭﺷﻲ درمیان خودوافزون خواهی برهمدیگر در اموال وفرزندان نیست! ۲۰حدید