واگر رهبر انقلاب در یکی از حساس ترین زمان های تاریخ جهان،
دانشجویان ایالات متحده را هم چنان با #زبان_قران دعوت به فکر و تامل در پدیده های امروز جهان می کنند ،
و در جمله پایانی هم آنان را دعوت به #آشنایی_با_قرآن می نمایند ،
ما باید چه بگوییم ،آن گاه که در گنگی زبان ها و ناتوانی از شنیدن های همدیگر ، باز همتمنایی برای هم زبانی با قرآن نداریم!!!
و به راستی آن گاه که کودک و زن ومرد غزه ، ایمان به وعده های الهی را با قرائت آیات الهی به ما متذکر می شوند:
حسبنا الله و نعمالوکیل.
خوب است که قدری ساده عبور نکنیم:
توجه به تفکر و تاریخ در قرآن کریم می توانست به پدید آمدن نوعی #تاریخ_جهانی بینجامد ،
(و تاریخ در قران چیزی جز تذکر به وعده الهی و عبرت از آنچه که قرآن ذکر می کند، نیست.)
و گرچه تاریخ اکنون ،هم ،جهانی است؛ اما این جهانی بودن ذیل غرب و تجدد کجا و جهانی شدن در ذیل تفکر قرآن کجا؟
تاریخ جهانی در ذیل تقدیر قرآن ،تاریخ حکومت اسمای الهی است و آدم در این تاریخ می تواند با شناخت اسماء الهی،خود مظهر اسمی از اسماء در آن زمان گردد.
وچگونه انسانِ غافلِ امروزی در #نسیان و #غفلت خود، می تواند به تاریخ و به اسماء الهی و حقیقت های زمان خود توجه نماید ؟
و این غفلت عمیق انسان ، که همان غفلت از سیر حوادث تاریخش است،
همان #بی_تاریخی است وچه بلایی است بی تاریخی؟؟!!
اکنون در تمنای آن نگاهی به قرآن هستیم که در آن بتوان تذکر و عبرت و تفکر را یافت.
تذکر به این که چه هستیم؟
مساله امروز ما در مواجهه با آینده چیست؟
راهمان به کدام سمت است؟
و به کجا منتهی می شود؟
و #هم_زبانی برای این تذکرها ضروری است و در این هم زبانی ، چه قدر به #زبان_مادری که زبان تفکر است اندیشیده ایم؟
ما در #انتظار ظهور #بانوان_صاحب_سخن برای طی راه آینده خود هستیم.
زنانی که خود #مانوس_با_قران هستند، فلذا هم زبان همه تاریخند.
💠@ziafat_andishe