🚨 حرکت در لبۀ تیغ؛ انس گیری یا محبت؟؟؟ 🔷🔹حد و اندازۀ دوستی در جذب 🔻 در نحوۀ چگونگی ارتباط با یک نوجوان باید در نظر داشته باشیم که هیچگاه به او پیشنهاد مستقیم جذب را ندهیم. او را باید با احتیاط و مراقبت وارد فضای مجموعه کرد. اما در چگونگی ارتباط با او باید بدانیم نوجوان منتظر سلام ماست، بهتر بگویم غرور نوجوانی به او اجازه نمی‌دهد که او اول جلو بیاید و گاهی اوقات ممکن است غرور با چاشنی خجالت آمیخته شود و در مجموع یک نوجوان به همین راحتی مهمان یک شبۀ مرکز یا مجموعه باشد. همه چیز در همان دیدار اول رقم خواهد خورد. اگر چهره تان را عبوس و عصبانی نشان دهید او از شما یک آدم عصبانی می سازد و اگر با چهره ای خندان و مهربانانه با او رفتار کنید او از شما یک چهرۀ جذاب میسازد. در ارتباط با نوجوان همیشه باید با لبخند سخن گفت و او را با روی خوش همیشه پذیرفت؛ بهتر بگویم باید او را دریابیم. نکته ای مهم در جذب وجود دارد که اکثر مسئولین جذب و مربیان از او غافل اند. گاهی فراموش میشود نوجوان باید جذب مرکز یا مجموعه شود نه جذب یک مربی ... این نکته بسیار حائز اهمیت است. اگر کسی جذب مربی یا مسول جذب شد، دیگر احساسی نسبت به مجموعه ندارد و فقط تمرکز و الگویش میشود مسئول جذب. حال اگر فرد، جذب مربی شد باز جای تأمل دارد چرا که او مربی اش است و ممکن است سالیان درازی با او ارتباط داشته باشد و همین هم باید با احتیاط رفتار شود ولی به هیچ عنوان نباید مسئول جذب، نوجوان را مجذوب خود کند. در جذب نوجوان باید دانست که او به شدت دل می بندد و سریع انس میگیرد. انس و حب دو تعریف مجزا دارد. حب در معنای کلمه یعنی ایجاد دوستی کردن است، مربی و مسئول جذب باید نسبت به نوجوان حب داشته باشد. اگر این حب تبدیل به انس شد به سه چیز ضرر وارد خواهد شد. اولین قربانی انس گیری، نوجوان است. نوجوانی که با احساس رئوف و عاری از هرگونه تظاهر دل می بندد و آنچنان دل باخته میشود که همه چیز را فراموش خواهد کرد. در این ارتباط به هر حال نوجوان به طور طبیعی جدا میشود چرا که مسئول جذب یا مربی گروه مشغله های خود را دارند و گاهی از مرکز جدا خواهند شد. حال نوجوان میماند و فراق یارش... جدایی ممکن است ضربه ای به نوجوان وارد کند که او را خانه نشین کند. ضربه ای که درمان روحی اش از یک دوره درمان بیماری جسمی سخت تر است. شخص دوم که آسیب می بیند مسئول جذب یا مربی است. به هر حال باید پذیرفت که مربی هم دلبستۀ متربی یا نوجوان خواهد. بستری در مرکز به وجود آمده که این دو نفر بهم وابسته و با هم انس گرفته اند. بستری که مانند سنگری میماند در برابر تهمت ها و هر صحبت دیگری ... اما آیا شخصی که انس گرفته است و وابسته شده است فقط به ارتباط در جلسات هفتگی اکتفا میکند؟؟؟ خیر او دوست دارد متربی یا نوجوان را همه جا با خود ببرد و فراموش میکند متربی هم محدودیت دارد، محدودیت های سنگین تر نسبت به مربی... و فراموش میکند که او یک محدودیت هایی دارد. محدودیت زمانی و یا حتی مکانی... و حتی مربی وظیفۀ اصلی خود را فراموش خواهد کرد. وظیفه اش انس گیری با یک شخص نبود، او وظیفه داشت نوجوان را با فضای مرکز آشنا کند و به او بفهماند که مرکز جای امنی است برای دوستی... اینجاست که یک مربی یا مسئول جذب ضربه میخورد. او پیش خود فکر میکند که رفیق یا هم صحبتی برای خود یافته اما غافل از این که متربی یا نوجوان دیر یا زود از پیش او جدا میشود و اینجا هم ضربه ای به مربی یا مسئول جذب وارد میشود. و اما سومین جایی که ضربه می خورد برند مرکز یا مجموعه است. واضح تر آن است که یک مجموعه برای ادامه کار در بحث تربیت احتیاج به اعتماد دارد. اگر این اتفاقات بیفتد قطعاً مسکوت نخواهد ماند و به بیرون درز خواهد کرد. آن وقت است که صلاحیت و اعتماد مردم به آن مجموعه خدشه دار خواهد شد. ممکن است این لکه برای مدت طولانی بر روی اسم مرکز بماند و یا سریع از بین برود ولی اثر خود را خود به خود بگذارد. پس نتیجۀ بحثمان به آنجا رسید که همیشه حواسمان به ارتباطات باشد. حالا ممکن است این ارتباط و این انس گیری بین دو نوجوان اتفاق بیفتد که در مطالب قبلی کانال توضیح داده شد. بحث تربیت و مخصوصاً ارتباط گیری در تربیت شاهرگ حیاتی یک مجموعه است. اگر این شاهرگ بسته شود و یا حتی بریده شود، به طور قطع در روند مجموعه دچار معضل خواهیم شد. در اینجا مسئول جذب و مربی منظور همان دو نفری است که ارتباط مستقیم با متربی یا نوجوان دارند، و ممکن است در مرکزی این اسامی نباشد و یا با اسم دیگری باشند. مهم یک ارتباط پایدار است، ارتباطی که بر پایه عقل و منطق پیش برود و نه احساسات... ✍️مصطفی کریمی #جذب #آسیبهای_مرحله_جذب #اصول_کار_تربیتی 🏷 #امام_زمان #کار_جمعی #تشکیلات #تشکیلات_اسلامی #بصیرت_و_تشکیلات_اسلامی 👇 🆔 @ziaossalehin_ir