eitaa logo
بصیرت و تشکیلات اسلامی
505 دنبال‌کننده
436 عکس
779 ویدیو
130 فایل
ارائه محتوای تشکیلاتی و مباحث مهدوی... 🏷🏷🏷🏷🏷 #امام_زمان (ارواحنافداه) #تشکیلات_اسلامی #تربیت_اسلامی سایت رسمی: 🌐 ziaossalehin.ir #️⃣ کانال و صفحه ویراستی: @ziaossalehin @sardabir313
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️ مربی هوشیار پا به پای تحریک احساسات و شهوات - که کار این روزهای ابلیس است - با تحریک عقول بینش ایجاد می کند. 👁 نقش چشم #در تربیت آن هم در روزگار ما قابل کتمان نیست. 👀 با بهره بردن از کلمات نورانی اهل تربیت علیهم السلام از بینش دهی نسبت به این موضوع غافل نشوید. قال امیرالمومنین علی علیه السلام: ☀️ در بدن هیچ عضوى كم سپاستر از چشم نيست، در پى خواست آن نرويد كه شما را از ياد خداوند عزّ و جلّ باز می دارد. 📕 غرر الحكم و درر الكلم، ص : ۵۶۰ #مربی #مربی_محور #تربیت
🚨 مربی باید بداند... مربی باید این نکات را درباره متربی بداند: 🔵 يک خجول، لجوج و گوشه‌گير كه در خانه‌اى خشن و محدود كننده و سخت‌گير و سرزنش‌كننده پرورش يابد، ممكن است با رويارويى با یک و سرگروه فهميده و محيط گرم حلقه به صورتى سرزنده و خوشحال و خلاق در آيد. بنابراين، تغيير محيط، در وضعيت روحى و روانى متربی تأثير مهمى دارد؛ برعكس، تجارب نامطلوب محيط مدرسه و يا كوچه و خيابان و همسايگان نيز ممكن است این آثار مثبت را تضعيف نمايد. 🔵 برخورد با موقعيت‌هاى تازه، به‌خصوص در روابط اجتماعى، در صورت جذاب و مثبت بودن، به تجديد سازمان شخصيت متربی مى‌انجامد. 🔵 كودكانی كه با محروميت‌ها و ناكامی‌هاى زندگى، همچون محروميت‌هاى خانوادگى و ناملايمات و سخت‌گيرى‌هاى محيط آموزشى و محدوديت‌هاى فضاى بازى و عدم وجود وسايل و امكانات تفريحى و سرگرمى و... روبه‌رو مى‌شوند، در اكثر اوقات، واكنش‌هاى پرخاشگرانه و انزواطلبانه‌اى از خود، نشان خواهند داد پس لازم است مربی و سرگروه از این احوالات متربی باخبر باشد. 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir
🚨 چگونه می‌توان برای همه مربی بود؟ 🔻 چطور می‌شود برای همه بود و همه اوقات را به تربیت گذراند در حالی‌که یک مربی نیز زندگی شخصی خود و گرفتاری‌های روزمره خویش را داراست!؟ پاسخ این سؤال بسیار راحت است؛ فقط کمی درد دین داشتن و عشق به تعلیم و هدایت را نیاز دارد. 🔹 یقیناً کسی توقع ندارد یک مربی، با افراد خانواده، دوستان قدیمی، کسبه محل و یا راننده تاکسی و اتوبوس همان برخوردی را داشته باشد که با افراد گروه یا شاگردان کلاس دارد. 🔹 در مرحله اول، باید نیازها و ظرفیت‌های افراد را تشخصی داد و بعد با توجه به ظرفیت خود، از بیت آنها اولویت‌بندی نمود و نوع برخورد و شیوه تربیتی را مشخص کرد. به‌عنوان مثال، مربی هرگز نمی‌تواند مقدار زمانی که برای تربیت یک دانش‌آموز یا نوجوان عضو گروهش صرف می‌کند را برای مغازه‌دار نزدیک محل زندگی‌اش نیز صرف کند و اصلاً نیاز این مغازه‌دار هم به اندازه نیاز آن نوجوان نخواهد بود. مثلاً نمی‌شود برای مغازه‌دار هم اردویی برگزار کرد یا او را مجبور به شرکت در کلاس خاصی نمود یا یک سلسله مباحث را برای او مطرح کرد. 🔹 بلکه مربی می‌تواند با شناخت ظرفیت و نیاز افراد پیرامون خویش، تشخیص دهد که برای مغازه‌دار سر کوچه نیز از نگاه تربیتی کافی است که هنگام خرید یا عبور از مغازه او با لحنی صمیمی سلام کرده و سری تکان دهد. همین کار کوچک، بی‌هزینه و به‌ظاهر بی‌اهمیت می‌تواند پیام‌های تربیتی مناسبی را دربرداشته باشد. 🔹 در بررسی سیره تبلیغی پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله و سلّم) دیده می‌شود که ایشان از هر بهانه و فرصت برای هدایت، روشن‌گری و تبلیغ استفاده کرده و شیوه‌های متعدد تبلیغی را با توجه به فهم، گروه سنی، میزان استعداد، موقعیت اجتماعی و موقعیت زمانی و مکانی به کار می‌بستند. 🔹 گاهی با ، گاهی با تندی، گاهی در قالب یک مثل و حکایت، برخی موارد با اشک و گریه، با خنده و شوخی، با توبیخ و تنبیه، با مناظرات علمی و صحبت‌های منطقی، با سفره انداختن و میهمان کردن افراد و حتی با نمایش‌های عملی و… 🔹 یک مربی مؤفق کسی است که از هر فرصتی برای پیام دادن به شیوه‌های گوناگون استفاده می‌کند، شیوه‌ها و موقعیت‌هایی مانند: «کلاس‌های علمی، همایش‌ها، نمایش فیلم، سخنرانی در ضمن روشه و توسل، هنگام ابراز محبت‌های خصوصی، تک‌جمله‌های بی ربط در لحظات سکوت، در حین برنامه‌های ورزشی، در غالب مشاوره راجع مشکلات، جلسات پرسش و پاسخ، در ابتدای دیدار، هنگام خداحافظی، نمایش تئاتر، اردوها، برنامه‌های زیارتی، گپ‌های دوستانه و دسته‌جمعی، معرفی کتاب، معرفی سایت، هدیه دادن نرم‌افزارها و یا سی‌دی‌های مناسب، تذکرهای جدی و توبیخی، روزنامه دیواری، نشریه، مقاله، جشن‌ها و اعیاد، خوب عمل کردن و تقید خود به ارزش‌ها و…» 🔹 هر کسی قصد تربیت داشته باشد چه مربی باشد، چه مدیر و یا حتی پدر و مادر، ناگزیر است از استفاده هوشمندانه فرصت‌ها و به‌کارگیری ابراز مختلف تربیتی… 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir
🚨 مدیر مجموعه، پیامبر مجموعه است! 🔻 به یقین بر طبق روایات اسلامی حضور در هر مجموعه ای ضروری است، چرا که در بعضی روایات سفارش شده است که حتی در هنگام سفرهای کوتاه دو نفره نیز یکی از خود را به عنوان تصمیم‌گیرنده انتخاب کنید. به این معنا که در هر مجموعه‌ای حضور یک نفر مدیر به منظور اتخاذ تصمیمات نهایی ضروری است. 🔹 از طرفی ضرورت حضور حجت خدا بر زمین نیز این دیدگاه را تائید می‌کند که مدیر نمی‌تواند وجود نداشته باشد. البته مدیر یک تشکل باید از ویژگیهای خاصی هم برخوردار باشد به این معنا که علاوه بر علم مدیریت، چگونگی اتصال به خدا را نیز بلد باشد و بیشتر از دیگران خود را ملزم به ارتباط باعالم معنا بداند، همان‌گونه که نماز شب برای رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) واجب بود. چون حضرت وظیفه تربیتی داشتند. 🔸 اما جدای از این مطالب، بحث دیگری که در مدیریت تشکیلاتی مطرح می‌شود، چگونگی تربیت کردن به نحوی است که در نبود مدیر، مسیر او هم‌چنان روشن بماند. برای تحقق این مهم نیز مدیر به صبر و تعامل احتیاج دارد. صبر و تعاملی که در نهایت او را به تکلیف مداری خواهد رساند. روشن است که رسیدن به این مرحله بسیار سخت خواهد بود چرا که این تکلیف مداری به نوعی کار پیغمبری است. 🔺 بنابراین به می‌فهماند که نباید در او، ، تشکل و در هیچ کس و چیز دیگری باقی بماند، چون همه این‌ها در خدمت تو و برای توست. در این رویکرد، در تشکل مدیر و مربی و متربی برادر یکدیگرند و مثل برادر در کنار یکدیگرند. روشن است که در این شرایط مرید و مرادی شکل نخواهد گرفت، چون کسی داناتر و بالاتر از دیگری نیست. در واقع ایجاد رابطه‌های زیبا بر مبنای منطق و معنویت و شریعت است که باعث می‌شود دوستی‌ها و حرکت‌های تربیتی الی‌الابد طراحی شوند و به سمت جلو پیش بروند و این پیامبرگونه حرکت کردن است. 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir
🚨 مربی، رفیق متربی نیست... ↩️ مرزهای ارتباط با مربی 🔻 باید توجه داشته باشیم که هیچکدام از ما رفیق متربی نیستیم بلکه مربی دلسوز و ناصحی هستیم که برای هدایت از در دوستی با او وارد می شویم و درست به همین دلیل است که باید مواظب باشیم هیچگاه رابطه عاطفی ما و متربی به مرحله وابستگی عاطفی تنزل پیدا نکند. نوجوان تا وقتی در عالم فیلم های هندی سیر می کند، کل رفاقت را در این می داند که "یک دوست" حتی حاضر باشد جانش را فدای دیگری نماید. اما کار تربیت یعنی خروج از دنیای تخیل و آرزوهای بی پایه و اساس و ورود به دنیای واقعیت ها. در دنیای تربیت، دوستی برای دوستی معنا ندارد بلکه در این وادی، هدف از دوستی رشد، تعالی و هدایت انسان هاست. مربی باید در دایره ارتباط کلامی خود با متربی به مرور زمان، انتظارات، هنجارها و ارزش های گروه را به متربی انتقال دهد تا او را از سردرگمی و بلاتکلیفی خارج نموده و با اهداف گروه آشنا نماید. در ارتباط شناختی هم هنر به آن است که در روح و روان متربی نفوذ کند و ضعف ها و توانمندی های او را بشناسد تا بتواند برای هرکس نسخه ای منحصر به فرد و مناسب روحیات وتوانمندی های او را تدوین کند. وبالاخره از آنجا که تشویق، تقویت کننده رفتار مثبت در متربی است مربی به ناچار با اعضای گروه ارتباط تشویقی و تنبیهی نیز دارد. تشویق می تواند در گروه با بذل توجه به فرد صورت پذیرد. اما یادمان باشد که مرز ارتباط تشویقی با افراد آن است که آنان را دچار توهم خود برتر بینی نسبت به سایرین نکند. برای امور پیش پا افتاده، ابتدایی و تکراری صورت نپذیرد و به گفتار و رفتار نسبت داده شود و نه شخصیت او. همچنین برای موفقیت در بکارگیری ابزار تشویق باید مراقب بود که در دام "خطای هاله ای" گرفتار نشویم یعنی دلیل ما برای تشویق فرد، داشتن صدای خوب، صورت نیکو، هوش سرشار، خانواده متدین و موفق و توان مالی و از این دست نباشد. به هر حال اگر تاکنون نتوانسته اید رفتار مورد نظر خاصی را در فرد نهادینه نمایید و در رفتار سازی موفق نبوده اید حتماً برای یک بار هم که شده تشویق فرد در حضور جمع را تجربه کنید. ✍️ م.انصاری 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir