🖊دشمنان علما و فقهای شیعه، از ایمان و تشیع خارج هستند. #قسمت‌اول عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عُمَرَ الْيَمَانِيِّ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ أَبَانِ بْنِ أَبِي عَيَّاشٍ عَنْ سُلَيْمِ بْنِ قَيْسٍ الْهِلَالِيِّ عَنْ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ قَالَ: «بُنِيَ الْكُفْرُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ الْفِسْقِ‌ وَ الْغُلُوِّ وَ الشَّكِّ وَ الشُّبْهَةِ وَ الْفِسْقُ عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى الْجَفَاءِ وَ الْعَمَى وَ الْغَفْلَةِ وَ الْعُتُوِّ فَمَنْ جَفَا احْتَقَرَ الْحَقَ‌ وَ مَقَتَ الْفُقَهَاءَ....» ترجمه: «حضرت امیرالمومنین(ع) فرمود: کفر بر چهار پایه استوار است؛ فسق، غلو، شک و شبهه. فسق چهار شاخه دارد؛ خشونت، کوردلی، غفلت و سرکشی. هر کس جفا و خشونت ورزد، حق را کوچک شمارد و با فقها دشمنی کند.» پی‌نوشت: بسیاری از کسانی که امروز با علما و فقهای شیعه دشمنی می‌ورزند، متاثر از ادعاهای عوام فریبانه برخی از لیدرهای نواخباری به این وادی گرفتار آمده‌اند. ایشان از جمله کسانی هستند که به دلیل جهل موضوعی، به این گناه عظیم مبتلا گشته‌اند و لذا نمی‌توان با استناد به روایات فوق الذکر ایشان را کافر دانست. اما این گروه باید این نکته را بدانند که دشمنی با علمای شیعه، نهایتاً ایشان را به مرحله کفر و خروج از ایمان خواهد کشاند. 📕منابع: الغارات، ج۱، ص۸۵. الکافی، ج۲، ص۳۹۱. الخصال، ج۱، ص۲۳۲. الشافی، ج۱، ص۴۸۱. الوافی، ج۴، ص۲۲۵. الفصول المهمه، ج۱، ص۵۳۶. منهاج البراعه، ج۲۱، ص۶۴. #سراب‌اخباری‌گری

🖊تشرفات مجتهدین و فقهای شیعه #قسمت‌اول: شیخ ابراهیم قطیفی یکی از فقها و مجتهدین بزرگ شیعه ابراهیم بن سلیمان القطیفی البحرانی است. عالم مورد بحث از علمای قرن دهم هجری است و علمای رجال و تراجم جملگی از علم و تقوای او ستایش‌های بلیغی کرده‌اند. از این فقیه عالیقدر کتب و رساله‌های فراوانی در علم فقه باقی مانده است. شیخ یوسف بحرانی از مهمترین و مشهورترین علمای اخباری تمام دوران‌ها، بعد از اینکه در کتاب خود به ستایش این مجتهد بزرگ می‌پردازد، حکایت لطیف تشرف ایشان را به محضر امام عصر عجّل‌الله‌‌تعالی‌فرجه نقل می‌کند. بیان ایشان بدین قرار است: «نقل ان الامام الحجة القائم (صلوات‌الله‌علیه) دخل عليه في صورة رجل كان يعرفه وسأله عن ابلغ آية في الموعظة. فقرأالشيخ قوله تعالى: (ان الذين يلحدون في آياتنا لا يخفون علينا) الآية فقال له الامام (عليه السلام): صدقت يا شيخ. ثم خرج فسأل عنه اهل بيته، فقالوا: مارأينا داخلا ولاخارجا.» #ترجمه: نقل شده است که امام زمان عجّل‌الله‌‌تعالی‌فرجه وارد شد بر او(بر شیخ) به چهره مردی که او را می‌شناخت. حضرت از شیخ پرسید که بلیغ ترین آیه در قرآن درباره موعظه چیست؟ شیخ گفت: «إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آيَاتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَا ۗ أَفَمَنْ يُلْقَىٰ فِي النَّارِ خَيْرٌ أَمْ مَنْ يَأْتِي آمِنًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ ۖ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ.» ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺩﺭ ﻓﻬﻢ ﺁﻳﻪ‌ﻫﺎ ﻭ ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﻫﺎی ﻣﺎ ﺑﻪ ﺑﻴﺮﺍﻫﻪ میﺭﻭﻧﺪ، ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﻣﺎ مخفی ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ. ﺁﻳﺎ ﺁﻥ‌ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ میﺷﻮﺩ، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ؟ ﻳﺎ ﺁﻥ‌ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﮥ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﺳﻮﺩﻩ‌ ﺧﺎﻃﺮ ﭘﺎ میﮔﺬﺍﺭﺩ؟! ﻫﺮ ﻛﺎﺭی میﺧﻮﺍﻫﻴﺪ، ﺑﻜﻨﻴﺪ. ﺧﺪﺍ ﻛﺎﺭﻫﺎﻳﺘﺎﻥ ﺭﺍ میﺑﻴﻨﺪ. (فصلت/۴۰) امام فرمودند: "درست گفتی ای شیخ." و بیرون رفتند. سپس شیخ از اهل خانه خود درباره او تفحص کرد (که آیا کسی چنین شخصی را دیده است؟) اهل خانه گفتند: که ما کسی را ندیدیم که داخل یا خارج گردد. ماجرای این تشرّف را علما و محدثین بزرگی مانند شیخ عباس قمی و میرزای نوری و بسیاری دیگر در کتب خود نقل کرده‌اند. 📓لولوه البحرین، ص۱۶۰. 📓خاتمه مستدرک، ج۲، ص۲۱۶. 📓روضات الجنات، ح۱، ص۲۶. 📓الکنی والالقاب، ج۳، ص۷۶.

🖊عرضه احادیث بر قرآن #قسمت‌اول همه علما، فقها و محدّثین تاریخ شیعه بر روی این مطلب اجماع و اتفاق نظر داشته‌اند که همه روایاتی که به معصومین علیهم‌السّلام نسبت داده شده است، لزوماً از ایشان صادر نگردیده است، بلکه در میان روایاتی که در مصادر و منابع معتبر و دست اول شیعه نیز نقل گردیده است نیز روایاتی وجود دارند که صدورشان از معصومین علیهم‌السّلام قطعی نیست. دلیل این مطلب نیز واضح و روشن است، چرا که نه راویان این احادیث، جملگی موثق، صادق، ضابط و صحیح العقیده بوده‌اند و نه صاحبین کتب حدیثی از عصمت الهی برخوردار بوده‌اند. لذا طبیعی است که روایاتی مجعول نیز وارد تراث حدیثی شیعه شده باشد. نکته حائز اهمیت این است که پیامبر و اهل‌بیت صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین نیز خود بر این معنا شهادت داده‌اند که روایات جعلی فراوانی به ایشان نسبت داده شده است. در همین راستا پیامبر و اهل‌بیت ایشان، راه‌هایی را برای تشخیص روایات مجعول به شیعیان خود آموخته‌اند. 🔴یکی از مهمترین راه‌های تشخیص روایات مجعول، که در کلمات معصومین نیز بدان تصریح شده است، بحث عرضه روایات بر آیات قرآن کریم است. ذکر این نکته ضروری است که روایات عرضه احادیث بر قرآن کریم، متواتر بوده و علما و محدثین بر این امر شهادت داده‌اند. نکته مهم دیگر این است که در روایات عرضه احادیث بر قرآن بر این مطلب تاکید شده است که احادیثی که با آیات قرآن در تعارض است، باطل و مجعول می‌باشد و باید انکار گردد و به دیوار کوبیده شود. البته ذکر این نکته هم ضروری است که فرآیند عرضه روایات بر قرآن کریم، یک فرآیند کاملا تخصصی و عالمانه است و باید توسط فقها و مجتهدین صورت پذیرد. چرا که لازمه این فعل، تسلط همزمان بر چندین رشته از رشته‌های علوم دینی مانند ادبیات عرب، تفسیر قرآن، فقه الحدیث و... است. ما در پست‌های آینده به این روایات به صورت تفصیلی خواهیم پرداخت. #سراب‌اخباری‌گری

اعترافات تاریخی و تکان دهنده علمای برجسته اهلسنت مبنی بر تولد امام زمان (عج) #قسمت‌اول یکی از ادعاهای همیشگی مخالفین این بوده است که امام زمان(ع) اساساً متولد نشده است و امام حسن عسکری(ع) هم هرگز فرزندی نداشته است. اما بر خلاف این ادعا، برخی از مهمترین و برجسته ترین شخصیت‌های عامه، اصل تولد امام عصر(عج) را پذیرفته‌اند و این فرزند را به امام حسن عسکری(ع) نیز نسبت داده‌اند. شمش الدین ذهبی(۶۷۳-۷۴۸) مهمترین شخصیت رجالی تاریخ اهل‌سنت است که در میان ایشان جایگاهی بس رفیع و بی نظیر دارد. به صورتی که می‌توان او را یکی از مهمترین شخصیت‌های علمی تاریخ اهل‌سنت دانست. از سوی دیگر گرایشات سلفی و همچنین نگاه متعصبانه و منفی او نسبت به شیعه از نکات بارز شخصیت او به حساب می‌آید. ذهبی همچنین شاگرد ابن تیمیه است و بسیار نیز از او تأثیر پذیرفته است. اما نظر ذهبی درباره تولد امام زمان(عج): الْحَسَن بْن عليّ بْن مُحَمَّد بْن عَلِيّ الرِّضا بْن مُوسَى بْن جعْفَر الصّادق: أَبُو محمد الهاشميّ الْحُسَيْنيّ أحد أئمّة الشَيعة الذين تدَّعى الشِّيعة عِصْمَتهم. ويقال لَهُ: الْحَسَن العسكريّ لكونه سكن سامرّاء، فإنها يقال لها: العسكر. وهو والد منتظَر الرّافضة. تُوُفّي إلى رضوان اللَّه بسامرّاء فِي ثامن ربيع الأول سنة ستّين، وله تسعٌ وعشرون سنة. ودُفِن إلى جانب والده. وأُمُّهُ أَمَةٌ. وأمّا ابنه محمد بْن الْحَسَن الَّذِي يدعوه الرّافضة القائم الخَلَف الحُجّة، فولد سنة ثمانٍ وخمسين، وقيل: سنة ستٍّ وخمسين. عاشَ بعد أَبِيهِ سنتين ثمّ عُدِم، ولم يُعلَم كيف مات. وأمُّهُ أمّ وُلِد. وهم يدَّعون بقاءه فِي السِّرْداب من أربعمائة وخمسين سنة، وأنّه صاحب الزّمان، وأنّه حيّ يعلم علم الأولين والآخرين، ويعترفون أن أحد لم يَرَه أبدًا، فنسأل اللَّه أنْ يثَبِّت علينا عقولنا وإيماننا.(تاریخ الاسلام ذهبی، ج۱۹، ص۷۹) ترجمه: حسن بن علی، يكي از ائمه شيعه است كه شیعیان اعتقاد به عصمت آنان دارند و به او حسن عسكري می‌گويند؛ چون در سامرا ساكن بوده و به سامرا عسكر می‌گويند، او (امام عسكري) پدر همان كسي است كه رافضه منتظر او هستند... . اما فرزندش محمد بن الحسن كه رافضي ها او را قائم، خلف و حجت مي نامند، در سال 258 به دنيا آمده است، برخي گفته‌اند كه در سال 256 به دنيا آمده است. او دو سال بعد از پدرش زنده بوده و سپس از دنيا رفته است؛ اما مشخص نيست كه چگونه وفات كرده است، مادر او كنيز بوده است. نکته: ذهبی علاوه بر اینکه به تولد امام زمان (عج) تصریح می‌کند و ایشان را نیز از نسل امام حسن عسکری(ع) می داند به نکته بسیار مهم و جالب دیگری نیز اشاره می‌کند. ذهبی به این موضوع اعتراف می‌کند که نحوه و چگونگی وفات امام زمان (عج) بر کسی روشن نشد. ذهبی با این کلام بدون اینکه خود بداند و بخواهد به زنده بودن ایشان اشاره کرده است. چرا که او اصل تولد امام عصر(عج) را قطعی دانسته اما از سرنوشت مبهم ایشان و معلوم نشدن نحوه وفات حضرت سخن گفته است. @darbareemamzaman