#یادداشت_راهبردی از انرژی‌های پراکنده تا پیکره‌ی واحد: مهندسیِ «هماهنگی» در میدان ✍️ #پژوهشکده_لبیک چرا گاهی با وجود نیت‌های خالص و تلاش‌های بی‌وقفه، یک مجموعه درجا می‌زند و حرکتش به هم‌افزایی نمی‌رسد؟ کلیدواژه‌ی گم‌شده، «هماهنگی» است. اما هماهنگی چیست؟ یک دستورالعملِ مدیریتی نیست؛ «هماهنگی، وصفِ برایند اراده‌‌ها است». یک مجموعه هماهنگ است، اگر و تنها اگر، اراده‌های افرادش «کوک» شده باشند. این «اراده»، یک حقیقتِ یکپارچه با سه «حیث» (وجه) جدانشدنی است: ۱. حیثِ روحی: آیا قلب‌ها و تعلقاتِ ما به یک مبدأ واحد گره خورده است؟ این، سوختِ محوری اراده است. ۲. حیثِ ذهنی: آیا نگاه و تفکر ما برای فهمِ میدان و طراحیِ مسیر، از یک «عقلانیتِ واحد» سیراب می‌شود؟ این، نقشه‌ی راهِ اراده است. ۳. حیثِ عینی: آیا ابزارها، مهارت‌ها و قدرتِ تصرفِ ما در میدان، مکمل یکدیگرند؟ این، دست و بازویِ اراده است. منشأ هر ناهماهنگی، آفتی در یکی از همین سه حیثِ اراده است. ظاهر کردنِ «باطن» با «ساختار» برایندِ اراده‌های ما باید حول یک مرکز به هماهنگی برسد و آن مرکز، «ولایت» است. ولایت، آن حقیقتِ باطنی و آن خورشیدی است که به تمام اراده‌ها جهت و گرما می‌بخشد. اما این حقیقتِ باطنی، خودبه‌خود در میدانِ عمل، ظاهر نمی‌شود. این تکلیفِ ابدیِ ماست: ما موظفیم آن «ولایتِ باطنی» را با «ساختارسازی» از پس پرده غیبت در بیاوریم. وظیفه‌ی ما، کنار زدنِ آن ابر «ساختارهایِ اجتماعیِ» مزاحم از مقابلِ «خورشیدِ ولایت» است تا نورِ آن بر پیکره‌ی جامعه بتابد. «ساختار»، کانالی است که آن حقیقتِ باطنی را در عالمِ واقع، جاری می‌کند. نتیجه‌گیری: یک سرپرستِ حکیم، صرفاً به «توصیه به وحدت» بسنده نمی‌کند؛ او یک «معمارِ ساختارهایِ هماهنگ‌کننده» است. او نمی‌گوید «همدل باشید»، بلکه «میدانی» طراحی می‌کند که در آن، اخوت و همدلی، تنها راهِ پیروزی است. او نمی‌گوید «مثل هم فکر کنید»، بلکه «بستری برای تفکر» می‌سازد تا عقلانیتِ حرکت، در افراد «شکل» بگیرد. او نمی‌گوید «با هم کار کنید»، بلکه «فرآیندی» را مهندسی می‌کند که در آن، توانمندی‌های فردی، در کنار یکدیگر تکمیل می‌شوند. رسالتِ ما، نه تلاش برای تغییر مستقیمِ باطنِ افراد، که «معماریِ هوشمندانه‌ی ساختارهایی» است که بسترِ جاری شدنِ آن باطنِ نورانی در ظاهرِ حرکت باشد. #فقه_حرکت #مهندسی_اراده #ظهور_ولایت_در_ساختار @andisheyelabbayk ─┅ঊ🍃🌹🍃ঊ┅─ #نزدیک‌قله‌ایم  #أنابقیةالله 🤲#اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ #یدالله_فوق_ایدیهم  #توسل #امید #ایران_قوی #the_end_of_israeil #ظهور_نزدیک_است 👇 @zohoore_ghaem

#یادداشت_راهبردی از انرژی‌های پراکنده تا پیکره‌ی واحد: مهندسیِ «هماهنگی» در میدان ✍️ #پژوهشکده_لبیک چرا گاهی با وجود نیت‌های خالص و تلاش‌های بی‌وقفه، یک مجموعه درجا می‌زند و حرکتش به هم‌افزایی نمی‌رسد؟ کلیدواژه‌ی گم‌شده، «هماهنگی» است. اما هماهنگی چیست؟ یک دستورالعملِ مدیریتی نیست؛ «هماهنگی، وصفِ برایند اراده‌‌ها است». یک مجموعه هماهنگ است، اگر و تنها اگر، اراده‌های افرادش «کوک» شده باشند. این «اراده»، یک حقیقتِ یکپارچه با سه «حیث» (وجه) جدانشدنی است: ۱. حیثِ روحی: آیا قلب‌ها و تعلقاتِ ما به یک مبدأ واحد گره خورده است؟ این، سوختِ محوری اراده است. ۲. حیثِ ذهنی: آیا نگاه و تفکر ما برای فهمِ میدان و طراحیِ مسیر، از یک «عقلانیتِ واحد» سیراب می‌شود؟ این، نقشه‌ی راهِ اراده است. ۳. حیثِ عینی: آیا ابزارها، مهارت‌ها و قدرتِ تصرفِ ما در میدان، مکمل یکدیگرند؟ این، دست و بازویِ اراده است. منشأ هر ناهماهنگی، آفتی در یکی از همین سه حیثِ اراده است. ظاهر کردنِ «باطن» با «ساختار» برایندِ اراده‌های ما باید حول یک مرکز به هماهنگی برسد و آن مرکز، «ولایت» است. ولایت، آن حقیقتِ باطنی و آن خورشیدی است که به تمام اراده‌ها جهت و گرما می‌بخشد. اما این حقیقتِ باطنی، خودبه‌خود در میدانِ عمل، ظاهر نمی‌شود. این تکلیفِ ابدیِ ماست: ما موظفیم آن «ولایتِ باطنی» را با «ساختارسازی» از پس پرده غیبت در بیاوریم. وظیفه‌ی ما، کنار زدنِ آن ابر «ساختارهایِ اجتماعیِ» مزاحم از مقابلِ «خورشیدِ ولایت» است تا نورِ آن بر پیکره‌ی جامعه بتابد. «ساختار»، کانالی است که آن حقیقتِ باطنی را در عالمِ واقع، جاری می‌کند. نتیجه‌گیری: یک سرپرستِ حکیم، صرفاً به «توصیه به وحدت» بسنده نمی‌کند؛ او یک «معمارِ ساختارهایِ هماهنگ‌کننده» است. او نمی‌گوید «همدل باشید»، بلکه «میدانی» طراحی می‌کند که در آن، اخوت و همدلی، تنها راهِ پیروزی است. او نمی‌گوید «مثل هم فکر کنید»، بلکه «بستری برای تفکر» می‌سازد تا عقلانیتِ حرکت، در افراد «شکل» بگیرد. او نمی‌گوید «با هم کار کنید»، بلکه «فرآیندی» را مهندسی می‌کند که در آن، توانمندی‌های فردی، در کنار یکدیگر تکمیل می‌شوند. رسالتِ ما، نه تلاش برای تغییر مستقیمِ باطنِ افراد، که «معماریِ هوشمندانه‌ی ساختارهایی» است که بسترِ جاری شدنِ آن باطنِ نورانی در ظاهرِ حرکت باشد. #فقه_حرکت #مهندسی_اراده #ظهور_ولایت_در_ساختار 🌐 @andisheyelabbayk | پژوهشکده لبیک