معجزه‌ی عشق ✍مرضیه رمضان‌قاسم عشق می‌تواند متولد و متحول کند؛ همانگونه که حُر، زهیر و هزاران هزار دیگر را تغییر داد و عمری دوباره بخشید. نگاه امام مقلب القلوب است عقربه‌‌ی دل را از ظلمت به سمت نور سوق می‌دهد. خدایا ممنونم که ما را محّب حسین‌ات کردی، می‌شد ما در دنیا باشیم اما عاشق حسین‌ات نباشیم و عشق‌‌اش را فریاد نزنیم؛ اما چه خوب که اگر محبتش را حتی بر زبان هم جاری نسازیم در عوض چشمان‌مان عشقش را فریاد می‌زند، آری عشق را می‌توانیم در چشمان دلدادگان ثار‌الله نظاره کنیم. حسین جان! اشک بر تو عاشقانت را رسوای خاص و عام کرده‌است؛ گویی مادرت مهریه‌اش را به چشمان ما بخشیده تا تطهیرمان کند. نمی‌دانم شاید مادرت مهرش را حلال کرده تا جان ما را آزاد کند. اگر چه کوفیان از آب بر حجت خدا مضایقه کردند در عوض چشم‌ها در عزایت چاه زمزم می‌شود و آیه‌‌ی عشق می‌بارد. خدای مهربانم حال که حسینی خلق‌مان کردی، پس زیست حسینی را نیز به ما بیاموز تا حسینی بمانیم و حسینی بمیریم. اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَماتى مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ #شب_عاشورا #الگوی_قیام_حسینی_در_جنگ_تحمیلی #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

بسم الله‌الرحمن‌الرحیم 🔖خورشید لقا عباس ✍️زینب گودرزی اهل آسمان؛ با صدای کوبش ضربه‌های شمشیرها، و جدال نابرابر سپاه کفر، با محافظان حق، به اضطرار و همدلی، با خاندان آل‌الله نشسته‌اند! تا چشم کار می‌کند؛ نیزه شکسته و گرد و غبار رزمگاه است، خون، آه و درد! برادر که داشته باشی؛ اگر همه‌ی دنیا با تمام نامردی‌هایش در طرفی، و تو با برادرت تنها یک طرف باشی، هیچ غمت نیست! آن هم برادر زیباروی و سیرت نکویی چون عباس (علیه‌السلام)؛ سلطان ادب و وفا! ولایتمداری بصیر؛ که در بِزنگاهِ پشت پا زدن به دنیا، و عزت در پیشگاه معشوق، پیشانی‌اش به نور حق تابنده شد. آنگاه که پذیرفتن امان نامه؛ مساوی بود با شکستن سبوی امید اهل حرم، مساوی با یک شریعه و بی‌تابی اهل خیام" آل‌الله"، و رها کردن امام معصوم در بین نامردان. "عباس(ع)"، شکست سبوی طاغوتی یزیدیان را، و نشان داد تا غیرت الهی است، جایی برای معامله با جنود شیطان نمی‌ماند. چه برسد به جدایی از مولا و امامش، به بهای خریدن جان! هرگز! علمدار سپاه حق؛ که تا پای جان عَلم بر زمین نگذاشت با صدای "العطش العطش" دخترکان مظلوم خیام، صبر از کف داد، و با اذن برادر، بر دل سپاه یزیدیان حمله‌ور، و شریعه را شرمنده ساخت. آب؛ تمنای فرونشاندن عطش عباس‌(ع) کرد، اما وفایش، او را از نوشیدن جرعه‌ای بازداشت. "یا اَخَا اَدرِک اَخَا" را، با نثار همه‌ی وجود، تقدیم اربابش کرد، و مولایش "الان انکسر ظهری و.‌.."سر داد، حسین(علیه‌السلام) پشتش بعداز شهادت "عباسش" شکست. #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله #شب_عاشورا #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI