🔆مادری،موهبت الهی ✍️مریم زارعی، عضو تحریریه مجتهده امین «وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَىٰ وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ»/ «و ما به هر انسانی سفارش کردیم که در حقّ پدر و مادر خود نیکی کن خصوص مادر که چون بار حمل فرزند برداشته و تا مدّت دو سال که طفل را از شیر باز گرفته (هر روز) بر رنج و ناتوانیش افزوده است، (و فرمودیم که) شکر من و شکر پدر و مادرت بجای آور، که بازگشت (خلق) به سوی من خواهد بود.» سوره مبارکه لقمان آیه ۱۴ همیشه جنس زن بودن را موهبت الهی می‌دانسته‌ام. درست از اولین روزی که متوجه می‌شوی موجودی در وجودت در حال رشد است! دیگر خودت را نمی‌بینی. از لحظه‌ای که می‌فهمی قلبی دیگر در درونت می‌تپد، نگرانی به سراغت می‌آید. تمام تلاش و همّ و غمّت می‌شود نوزادی که در درونت نمو می‌یابد. چه بخوری تا بهتر رشد کند!؟ چه نخوری تا رشد او را مختل نکند؟! حس اینکه در درونت دو قلب می‌تپد وصف ناشدنی است! وقتی که درد داری ولی دلت به حرکت‌های ریز و نرمش دل‌خوش است. زمانی که می‌خواهد متولد شود. در میان آن همه درد تنها دل خوشی‌ات این است که روی ماه نوزادت را ببینی! شب تا صبح را درد داری ولی انگار خودت مهم نیستی و اولویت‌ تو فرزندت است. تا یکی دو سال شب‌ها و روزها خوابت نصف و نیمه است. شاید گاهی غر بزنی اما راضی هستی از اینکه واسطه‌ی روزی رساندن به مخلوق خدایی! حاضری خودت در رنج و سختی باشی اما کوچک‌ترین آسیبی به دردانه‌ات نرسد. اگر خدایی نکرده روزی بیمار شود و درد داشته باشد، تو با تک تک سلول‌های بدنت بیشتر از او درد می‌کشی. ذره ذره از توانایی تو کم می‌شود و به توانایی فرزند اضافه! حاضری فانی شوی تا باقی بماند! اگر غایت آدمی را در فنا شدن ببینیم، مگر مادری چیزی جز تمرین فنا شدن است؟! #مادری_را_با_همه_سختیهایش_دوست_دارم #مادرم_با_افتخار #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

لطیفِ خبیر ✍🏻مریم زارعی نوزادها لطیفند و انسان ها در برخورد با نوزادان لطیف میشوند. این را زمانی فهمیدم که نوزاد در بغلم بود و از هر گوشه و کناری رد میشدم صدای عزیزم ، جانم و قربان شوم به گوش میرسید. وقتی که بارها به کتابخانه رفتم اما زمانی به من نان و چای و خرما دادند که بچه همراهم بود. یا همان زمان که بچه گریه میکرد و هر کسی سعی میکرد ترفندی را اجرا کند تا او آرام شود. خداوند هم لطیف است. همان طور که در قرآن میخوانیم ان الله لطیف خبیر خداوند در همه ابعاد سعی دارد مارا به خود نزدیک کند تا زمینه ی رشد و سعادت ما را فراهم سازد.او می خواهد با نوزاد و با نگهداری و مراقبت از نوزاد مارا لطیف کند تا خبیرمان سازد. درست همانند خودش و از جنس خودش. وقتی می گویند فرزند داری عبادت است می تواند از همین جهت باشد. مگر عبادت جز برای تقرب است؟! پروردگارا لطیف‌مان ساز تا خبیر شویم. #مادری_را_با_همه_سختیهایش_دوست_دارم #الحمدلله_علی_کل_حال #پویش_نوشتن #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. عروسک حال خوب کن! ✍🏻مریم زارعی عروسکی که حالمان را خوب کرد. من نزدیک به یک سال است که اغلب روز ها این راه را با اسنپ یا تاکسی یا اتوبوس به همراه بچه ها طی میکنم. و اولین روزی بود که در راه از گریه و بی تابی بچه ها خسته نشدم. حواس هر دو به این عروسک کوچک بود. وقتی گفته می شود که جامعه باید شرایط را برای مادری کردن فراهم کند. همه دنبال کارهای شاذ و ندر میگردند و آخر سر هم کاری نمی‌کنند. باید بگویم درست است که ما نیازمند به قوانین محکم و آینده دار برای مادر و فرزند هستیم ولی گاهی یک کار پیش پا افتاده باعث نشاط فرزند و خسته نشدن مادر می شود. و حضور مادر در اجتماع را آسان تر می‌کند. مثل همین عروسک کوچک که در اسنپ امروز بود. یا نصب پوسترهای بچگانه در اتوبوس ها یا ایجاد فضاهای کوچک در بین راه برای استراحت کوتاه مدت مادری که چند فرزند دارد و... #مادری_را_با_همه_سختیهایش_دوست_دارم @AFKAREHOWZAVI

«میراث مادرانه» ✍مریم زارعی درست لحظه ای که می خواستم به صحبت های سخنران با توجه گوش فرادهم یکی از فرزندانم به سمت من آمد و درخواستی داشت، دیگری حرفی داشت. آن یکی آمد و آن یکی رفت و این روال ادامه داشت، دل خوش به این بودم که با خوراکی های همراهم که هنوز به رؤیت بچه ها نرسیده بود به روضه گوش دهم. اما گوش سپردن به روضه هم میسر نشد و سینه زنی نیز هم آن‌چنان که شایسته بود اتفاق نیافت. به شدت از این مسئله ناراحت بودم، اما بعد از اندکی فکر کردن، به ذهنم آمد‌ که اگر مادر من از بچگی من را به هیئت نبرده بود، چگونه محبت اهل بیت علیهم السلام در دل من پرورش می یافت؟ اصلا اگر در این مجالس بزرگ نشده بودم حب حسین چگونه بر دلم جا می گرفت؟ اگر مادرم تحمل کودکی های من را نکرده بود، آیا کنون من، گریه کن حسین(ع) بودم؟ به راستی که، فرزندان از والدین ارث می برند! چه بهتر که حب علی و آل علی (ع) باشد، قطعا اجر این ارث، اگر بیشتر از روضه نباشد کمتر هم نیست! خداوندا مرا اولاد بسیاری عطا فرما که در راه حسینت لشگری از خون من باشد. #مادری_را_با_همه_سختیهایش_دوست_دارم #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI