💢دنبال آدم باوجدان و مسئولیت پذیری هستیم که بپذیرد در جریان #مذاکرات و انعقاد #برجام اشتباه کرده است! و برای حاضران و آیندگان روشن کند که با چه کسانی در #نظام بین الملل طرف هستیم؟! بپذیرد که #اعتماد به #غرب یک #ملت را به چه روزی انداخته و می اندازد... بپذیرد که برجام یک نماد فاحش از #فساد بین‌المللی است ولاغیر! لذا هر گونه تزلزل کلامی و خوشبینی و استخاره و هر تعهد بین‌المللی یا هرگونه توافق با غرب ولو پوسته طلا داشته باشد مردود و مذموم است ۱۰۰٪📛 شهریور ۴۰۴ ط. قادری #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. «به تو مربوط نیست» ✍زهرا سبحانی هیچ خبری توی دنیا نیست. نه اینکه نیست مگر می‌شود این بشر توی دنیا باشد و خبری نباشد؛ اما ربط و عطفش مثل اخلاق مادر خدا بیامرزم شده! هر وقت خبری را خوش نداشت می‌گفت: این حرفا به ما مربوط نمیشه! مادر فکرش را نمی‌کرد که یک زمانی این خُلقش می‌شود استراتیژی دنیا؛ شاید اگر حالا زنده بود خودش این حرف‌ها را رد می‌کرد، فلسطین برایش مهم بود، آن وقت‌ها هم زیاد از فلسطین می‌گفت و حالا بعضی وقتها می‌گویم خوب شد که نیست و ببیند ما‌ها همین را نمی‌توانیم بگوییم چون دنیا نمی‌خواهد بشنود و مدام می‌گوید به ما مربوط نیست که توی غزه کودکانشان دارند ذره ذره جان می‌دهند و می‌میرند، هر بشری اجلش سر وقتش می‌رسد! دیگر می‌خواهد بچه باشد یا جوان، پیرها هم دیگر می‌خواهند چقدر عمر کنند؟! مثل آن دوستی که مدام می‌گفت از غزه و کودکان گرسنه‌اش که شده‌اند پوست و استخوان نگویید، باید فقط از کودکان کار ایران گفت که عیار انسانیت در این است و لاغیر. یمنی‌ها برای او دیوانه‌اند به عبارتش کاسه‌ی داغتر از آش‌اند، دلشان می‌خواهد آش بخورند به ما چه؟! حرف‌هایش تازگی ندارد مثل انواع دستور پخت آشی که توی کله‌هایمان وول می‌خورد و آخرسری ترجیح می‌دهیم نپزیم و فقط به طعمشان فکر کنیم! حالا حالاها هم جا داریم برای این فکرها و این آش‌ها! یکبار که خبر کشتی صمود را توی پیجم گذاشتم یکی آمد و گفت کشتی است یا قایق؟! چند وقت بعدش آمد گفت توی کشتی زن و مرد چه می‌کنند؟ اصلا اینها به ما چه ربطی دارد، بیایید از چیزهای خوب بگوییم، از صلح و صفا! شاید دارد راست می‌گوید، این تردید، تمام دلهره‌ی رسیدن و نرسیدن صمود را دود می‌کند می‌برد هوا! که اصلا برای چه من باید دنبال خبرشان باشم؟! خبر اسنپ بک که ظریف و عراقچی می‌گفتند نیست و حالا هم و غمشان شده که باید برایش کاری کرد هم علی القاعده به ما ربطی ندارد، ما علم سیاست نداریم هرچند خوب می‌فهمیم که به دیانتمان نمی‌خورد ولی چیزی نیست که درباره‌اش بخواهیم بشنویم و بگوییم. یک چیزی توی مایه‌های توافق با آژانس که از آن هم نباید خبردار بشویم. جزء اصرار است. مهم این است که گروسی تحت فشار نباشد ولو هزار و خورده‌ای هم آدم نخبه و غیر نخبه شهید بدهیم، فدای یک ترفند جاسوسی او! دیروز زن همسایه می‌گفت: دوتا دختر پسر، هم رفته‌اند پارک زده‌اند و رقصیده‌اند، آن وسط مسط کارهای دیگری هم کرده‌اند، خب که چی ؟! سرتان به کارتان باشد بگذارید جوان‌ها خوش باشند، از چیزهای دیگر بگویید! دوست دوران دبیرستانم هم همین را می‌گفت. مادرش کارمند بود، خودش باید بفکر شکمش می‌بود هر وقت که از وضعش می‌نالید و می‌‌خواستم کمک‌ش کنم می‌گفت بیا حرف دیگری بزنیم؛ شده قصه‌ی بعضی دخترهای حالا که باباهای مسئولشان بفکر میز و ریاست‌اند و خودشان باید بفکر سیر کردن روحشان باشند. زن همسایه می‌داند که چشم‌ها می‌بینند حتی اگر بهشان بگوییم به شما مربوط نیست! او از چشم‌های پسر کلاس اولش نمی‌گوید فقط از قیمت کیف کوله پشتی مدرسه‌اش می‌نالد؛ شده بود یک میلیون و دویست، یک کیف معمولی که سرش به تنش بیارزد. فروشنده گفته بود چون برادران افغانی را رد کرده‌اند سوی افغانستان اینطور شده و تاکید کرده بود که اجناسش ده درصد تخفیف دارد؟! ولی من خوب می‌دانم که گوشت و مرغ و برنج بی‌تخفیف ول شده‌اند توی بازار. به برادران افغانی هم مربوط نمی‌شود، دارد باورم می‌شود غذایی که یک روز سر سفره‌ی ما پایینی‌ها بود دیگر فقط غذای اعیان است، باید چیز دیگری بپزیم! البته حبوبات هم دیگر به سفره‌ی ما مربوط نمی‌شود. می‌گویند از این «به تو مربوط نیست» نباید گفت. فقط از خوشی بگویید و گشت و گذار، چون اگر بگویی اثرش ناامیدی‌ست. امید را طبق مبانی وفاق تعریف کرده‌اند؛ سکوت در برابر درد. من وفاق را نمی‌فهمم! بخواهم هم بفهمم بچه‌هایم نمی‌فهمند! نمی‌دانم عقل کداممان بیشتر می‌فهمد. من می‌فهمم که توی این کویر سوت و کوری که راه افتاده، هنوز انسانیت نبض دارد و قلمش حرف؛ هر بار هم با خودم تکرار می‌کنم که انسان مجموعه‌ای از دردها و خوشی‌هاست و اگر دردهایش را خفه کند، می‌میرد. درد چاره می‌خواهد نه سکوت! #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. مثمر کاری و قدر دانی از نعمت خدا ✍مرضیه سادات حمیدی دیروز جمعه برای زیارت شهدا و اهل قبور رفتیم دارالرحمه ‎#شیراز. توجهم به نخل های سر به فلک کشیده راست قامت کنار مزار شهدا که بسیار زیبا بودند و‌ هم چنین درختان مثمر دیگری مثل توت نارنج وگل های یاس، عطا دوله و ... جلب شد خصوصا که نخل ها ثمر داده بودند. به خاطر مثمر کاری خیلی خوشحال شدم و خدا را شکر کردم هر چند کاج و‌ اوکالیپتوس ها برخی دیگر گیاهان خارجی مضر همچنان آزار دهنده در کنار آنها عرض اندام می کردند. اما چیزی که ناراحت کننده بود این بود که نخل ها نجیبانه کلی خرما داده بودند و با مهربانی از طرف شهدا به مردم تعارف می کردند، اما هیچ کس آنها را نمی چید. به یکی از مأموران بهداشت و نظافت دارالرحمه گفتم: چرا این خرماها چیده نمی شوند حیف است ؟ ایشان گفت :ما نمی توانیم هرکسی خواست بیاید بچیند. خواستم برای تبرک چند دانه از زیر درخت بردارم همه نوک زده شده بودند با توجه به اینکه کلاغ زیاد است ترسیدم نیم خورده کلاغ باشد لذا منصرف شدم. به هر جهت باید گفت مثمر کاری یک طرف قضیه است اما طرف دیگر قضیه قدر دانی از ثمر درختان و نعمت خداست. درست است که چیدن این نعمت های خدا سخت است و کسی هم اهمیت نمی دهد و شاید به خاطر مکان آن برخی دلزده شوند. اما این خرماهای کنار مزار شهدا تبرکی و‌ هدیه بهشتند، کاش قدرشان دانسته شود و فکری برای اسراف نشدن آنها شود.‌ @Bargsabz #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

‌ خانه، سکوی پرتاب یا قفس بلورین؟ ✍🏻 زهرا کبیری پور در فضای گفتمانی ما درباره‌ی زن و خانواده، همیشه خطر افتادن به دو سر طیف وجود دارد. از یک سو، زنانی که چنان در نقش‌های بیرونی غرق می‌شوند که از فرزندان و نقش تربیتی‌شان غافل می‌مانند، و از سوی دیگر، زنانی که به نام «مادری خوب بودن»، تمام ظرفیت‌های دیگر خود را معلق می‌گذارند. آنچه نگران‌کننده است، نه انتخاب آگاهانه‌ی ماندن در خانه، بلکه خانه‌نشینی منفعلانه‌ است؛ وقتی زن، با وجود داشتن استعداد، دانش و علاقه‌مندی‌های فراوان، به بهانه‌ی وظایف مادری، سال‌ها خود را از هر رشد شخصی و نقش اجتماعی کنار می‌کشد. اما آیا مادری الزاماً یعنی چشم‌پوشی از رشد ذهنی، علمی و اجتماعی؟ آیا خانواده‌داری مترادف است با حذف تدریجی زن از عرصه‌های اثرگذاری بیرونی؟ ما با نسل زنانی مواجه‌ایم که می‌توانند در مدارس، مراکز آموزشی، فضای رسانه و حتی حوزه‌های مدیریت فرهنگی حضور مؤثر داشته باشند، اما به بهانه «وظیفه مادری»، همچنان در خانه مانده‌اند؛ آن‌هم نه برای تربیت مستقیم فرزند، بلکه برای پرداختن به بی‌پایان‌ترین لیست کارهای قابل برون‌سپاری. خانه‌داری، اگر آگاهانه و با هدف تعالی خانواده باشد، ارزشمند است. اما اگر به بهانه‌ی آن، زن از «بودن برای خودش» غافل شود، به مرور فرسوده و خسته می‌شود؛ هم برای خودش، هم برای خانواده. چرا گمان می‌کنیم مطالعه‌ی روزانه، یادگیری یک مهارت جدید، شرکت در یک پروژه‌ی فرهنگی یا حضور در یک کلاس اندیشه، منافاتی با مادری دارد؟ چطور برای شرکت در کلاس دلبری و سیاست‌ همسرداری وقت داریم، اما برای رشد فکری و مسئولیت اجتماعی نه؟ زن مسلمان می‌تواند «در خانه» باشد اما «خانه‌نشین» نباشد. می‌تواند از مادر بودن، نردبانی بسازد برای رشد بیشتر، نه دیواری برای حبس خود. و البته روشن است که همیشه شرایط خانوادگی، همسر، اقتصاد و سلامت در انتخاب‌ها نقش دارند؛ اما در بسیاری موارد، مانع اصلی نه بیرون، که درون خود ماست: نوع نگاه ما به مادری، به خانه‌داری و به اولویت‌هایمان. مادری نباید توجیهی برای کنار گذاشتن سایر مسئولیت‌ها و توانمندی‌ها باشد. همان‌طور که اشتغال هم نباید بهانه‌ای برای رها کردن نقش تربیتی زن در خانواده شود. زن آگاه، زنی‌ست که می‌داند بین نقش‌ها باید تعادل برقرار کرد. زنِ امروز، اگر می‌خواهد در مسیر رشد فردی و ایفای مسئولیت‌های اجتماعی قدم بردارد، باید بداند که ممکن است گاهی خانواده هم سختی‌هایی را تجربه کند. اما مگر همه‌ی سختی‌ها بدند؟ گاهی همین دشواری‌های مقطعی، زمینه‌ساز پیشرفت‌های بزرگ‌تر و رضایت درونی عمیق‌تری می‌شوند. ما با زنانی روبه‌رو هستیم که نه فقط در خانه، بلکه در کلاس‌ها، مدارس، جلسات تربیتی، مراکز مشاوره و حتی در فضای مجازی می‌توانند منشأ تحول باشند، اگر بخواهند، اگر زمان‌شان را مدیریت کنند و اگر از پشت بعضی از بهانه‌های شیرین اما بازدارنده بیرون بیایند. مادری یک نقش مقدس است، اما زن بودن چیزی فراتر از یک نقش است. زن، اگر خودش را بشناسد و در مسیر رشد قرار بگیرد، خانواده‌اش هم رشد خواهد کرد. و جامعه‌ای که مادران اندیشمند داشته باشد، آینده‌ای روشن‌تر خواهد داشت. #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

🔻مجموعه رمان‌های تاریخی «بانوان مقدس» نوشته می‌شود انجمن علمی ادبیات تاریخی ساهور وابسته به دانشگاه باقرالعلوم(ع) پروژه‌ای منحصربه‌فرد را آغاز کرد؛ تألیف مجموعه رمان‌های تاریخی با عنوان «بانوان مقدس». این پروژه با همکاری دفتر نشر فرهنگ اسلامی و با حضور جمعی از بانوان نویسنده شکل گرفت. 🔗 متن کامل خبر 🔘@tasnimhowzeh | تسنیم حوزه

حرکت عمومی راهبرد رسیدن به تمدن اسلامی 📌طریق و تفکر و عاملی که موجب پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس شد، در سطحی بالاتر موجب ظهور حضرت حجة عج خواهد شد؛ دقیقاً همان فرمولی است که حضرت آقا در سخنرانی اول خرداد سال ۹۸ عرضه داشتند؛ که در حقیقت، راهبرد رسیدن به تمدن نوین اسلامی و ظهور حضرت ولیعصر عج است؛ ایشان راه رسیدن به آن آرمان را در حرکت عمومی می‌بینند؛ حرکتی که جلودار آن، جوانان متعهد انقلابی هستند. جوانان باید قیام الله کنند و‌ زمینه را برای طلوع خورشید ولایت عُظمی فراهم سازند... ان شالله . 🖊طاهره قادری https://eitaa.com/beheshteh_8487 سالگرد ۸ دفاع مقدس در برابر نظام سلطه مبارکباد🇮🇷 نگاهی به #بیانیه گام دوم. #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI