. مثمر کاری و قدر دانی از نعمت خدا ✍مرضیه سادات حمیدی دیروز جمعه برای زیارت شهدا و اهل قبور رفتیم دارالرحمه ‎#شیراز. توجهم به نخل های سر به فلک کشیده راست قامت کنار مزار شهدا که بسیار زیبا بودند و‌ هم چنین درختان مثمر دیگری مثل توت نارنج وگل های یاس، عطا دوله و ... جلب شد خصوصا که نخل ها ثمر داده بودند. به خاطر مثمر کاری خیلی خوشحال شدم و خدا را شکر کردم هر چند کاج و‌ اوکالیپتوس ها برخی دیگر گیاهان خارجی مضر همچنان آزار دهنده در کنار آنها عرض اندام می کردند. اما چیزی که ناراحت کننده بود این بود که نخل ها نجیبانه کلی خرما داده بودند و با مهربانی از طرف شهدا به مردم تعارف می کردند، اما هیچ کس آنها را نمی چید. به یکی از مأموران بهداشت و نظافت دارالرحمه گفتم: چرا این خرماها چیده نمی شوند حیف است ؟ ایشان گفت :ما نمی توانیم هرکسی خواست بیاید بچیند. خواستم برای تبرک چند دانه از زیر درخت بردارم همه نوک زده شده بودند با توجه به اینکه کلاغ زیاد است ترسیدم نیم خورده کلاغ باشد لذا منصرف شدم. به هر جهت باید گفت مثمر کاری یک طرف قضیه است اما طرف دیگر قضیه قدر دانی از ثمر درختان و نعمت خداست. درست است که چیدن این نعمت های خدا سخت است و کسی هم اهمیت نمی دهد و شاید به خاطر مکان آن برخی دلزده شوند. اما این خرماهای کنار مزار شهدا تبرکی و‌ هدیه بهشتند، کاش قدرشان دانسته شود و فکری برای اسراف نشدن آنها شود.‌ @Bargsabz #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

‌ خانه، سکوی پرتاب یا قفس بلورین؟ ✍🏻 زهرا کبیری پور در فضای گفتمانی ما درباره‌ی زن و خانواده، همیشه خطر افتادن به دو سر طیف وجود دارد. از یک سو، زنانی که چنان در نقش‌های بیرونی غرق می‌شوند که از فرزندان و نقش تربیتی‌شان غافل می‌مانند، و از سوی دیگر، زنانی که به نام «مادری خوب بودن»، تمام ظرفیت‌های دیگر خود را معلق می‌گذارند. آنچه نگران‌کننده است، نه انتخاب آگاهانه‌ی ماندن در خانه، بلکه خانه‌نشینی منفعلانه‌ است؛ وقتی زن، با وجود داشتن استعداد، دانش و علاقه‌مندی‌های فراوان، به بهانه‌ی وظایف مادری، سال‌ها خود را از هر رشد شخصی و نقش اجتماعی کنار می‌کشد. اما آیا مادری الزاماً یعنی چشم‌پوشی از رشد ذهنی، علمی و اجتماعی؟ آیا خانواده‌داری مترادف است با حذف تدریجی زن از عرصه‌های اثرگذاری بیرونی؟ ما با نسل زنانی مواجه‌ایم که می‌توانند در مدارس، مراکز آموزشی، فضای رسانه و حتی حوزه‌های مدیریت فرهنگی حضور مؤثر داشته باشند، اما به بهانه «وظیفه مادری»، همچنان در خانه مانده‌اند؛ آن‌هم نه برای تربیت مستقیم فرزند، بلکه برای پرداختن به بی‌پایان‌ترین لیست کارهای قابل برون‌سپاری. خانه‌داری، اگر آگاهانه و با هدف تعالی خانواده باشد، ارزشمند است. اما اگر به بهانه‌ی آن، زن از «بودن برای خودش» غافل شود، به مرور فرسوده و خسته می‌شود؛ هم برای خودش، هم برای خانواده. چرا گمان می‌کنیم مطالعه‌ی روزانه، یادگیری یک مهارت جدید، شرکت در یک پروژه‌ی فرهنگی یا حضور در یک کلاس اندیشه، منافاتی با مادری دارد؟ چطور برای شرکت در کلاس دلبری و سیاست‌ همسرداری وقت داریم، اما برای رشد فکری و مسئولیت اجتماعی نه؟ زن مسلمان می‌تواند «در خانه» باشد اما «خانه‌نشین» نباشد. می‌تواند از مادر بودن، نردبانی بسازد برای رشد بیشتر، نه دیواری برای حبس خود. و البته روشن است که همیشه شرایط خانوادگی، همسر، اقتصاد و سلامت در انتخاب‌ها نقش دارند؛ اما در بسیاری موارد، مانع اصلی نه بیرون، که درون خود ماست: نوع نگاه ما به مادری، به خانه‌داری و به اولویت‌هایمان. مادری نباید توجیهی برای کنار گذاشتن سایر مسئولیت‌ها و توانمندی‌ها باشد. همان‌طور که اشتغال هم نباید بهانه‌ای برای رها کردن نقش تربیتی زن در خانواده شود. زن آگاه، زنی‌ست که می‌داند بین نقش‌ها باید تعادل برقرار کرد. زنِ امروز، اگر می‌خواهد در مسیر رشد فردی و ایفای مسئولیت‌های اجتماعی قدم بردارد، باید بداند که ممکن است گاهی خانواده هم سختی‌هایی را تجربه کند. اما مگر همه‌ی سختی‌ها بدند؟ گاهی همین دشواری‌های مقطعی، زمینه‌ساز پیشرفت‌های بزرگ‌تر و رضایت درونی عمیق‌تری می‌شوند. ما با زنانی روبه‌رو هستیم که نه فقط در خانه، بلکه در کلاس‌ها، مدارس، جلسات تربیتی، مراکز مشاوره و حتی در فضای مجازی می‌توانند منشأ تحول باشند، اگر بخواهند، اگر زمان‌شان را مدیریت کنند و اگر از پشت بعضی از بهانه‌های شیرین اما بازدارنده بیرون بیایند. مادری یک نقش مقدس است، اما زن بودن چیزی فراتر از یک نقش است. زن، اگر خودش را بشناسد و در مسیر رشد قرار بگیرد، خانواده‌اش هم رشد خواهد کرد. و جامعه‌ای که مادران اندیشمند داشته باشد، آینده‌ای روشن‌تر خواهد داشت. #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

🔻مجموعه رمان‌های تاریخی «بانوان مقدس» نوشته می‌شود انجمن علمی ادبیات تاریخی ساهور وابسته به دانشگاه باقرالعلوم(ع) پروژه‌ای منحصربه‌فرد را آغاز کرد؛ تألیف مجموعه رمان‌های تاریخی با عنوان «بانوان مقدس». این پروژه با همکاری دفتر نشر فرهنگ اسلامی و با حضور جمعی از بانوان نویسنده شکل گرفت. 🔗 متن کامل خبر 🔘@tasnimhowzeh | تسنیم حوزه

حرکت عمومی راهبرد رسیدن به تمدن اسلامی 📌طریق و تفکر و عاملی که موجب پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس شد، در سطحی بالاتر موجب ظهور حضرت حجة عج خواهد شد؛ دقیقاً همان فرمولی است که حضرت آقا در سخنرانی اول خرداد سال ۹۸ عرضه داشتند؛ که در حقیقت، راهبرد رسیدن به تمدن نوین اسلامی و ظهور حضرت ولیعصر عج است؛ ایشان راه رسیدن به آن آرمان را در حرکت عمومی می‌بینند؛ حرکتی که جلودار آن، جوانان متعهد انقلابی هستند. جوانان باید قیام الله کنند و‌ زمینه را برای طلوع خورشید ولایت عُظمی فراهم سازند... ان شالله . 🖊طاهره قادری https://eitaa.com/beheshteh_8487 سالگرد ۸ دفاع مقدس در برابر نظام سلطه مبارکباد🇮🇷 نگاهی به #بیانیه گام دوم. #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

🔖چقدر فرق می‌کند سنگ با سنگ ✍️زینب گودرزی از کوچه صدای سنگ می‌آمد! ناخودآگاه نگران شدم! بچه‌ها، تازه به کوچه رفته بودند، تا بازی کند. صدا زدم، گفتند:(می‌خواهند پل روی جوی وسط کوچه بسازند و یک راه سنگی هم برای بازیشان)! خاطرات کودکی، در ذهنم مرور شد! لی‌لی، هفت‌سنگ، ی قل دو قل و سنگ قلاب و...! صدای سنگ‌ها، مرا به جای دیگری هم برد! با فریاد کودکان فلسطینی، تلفیق شد! سنگ چقدر معنا دارد! اینجا؛ به معنای بازی و ساختن آرزوهای کودکانه‌ست و در دست کودکان فلسطینی به معنای، مقاومت، مبارزه، انتفاضه‌ست! این روز‌ها؛ نقش سنگ در غزه، فرش و بالش و بستن آن به شکم از فرط گرسنگی... کودکان بی‌پناه‌ست! دار و ندار کودک غزه این روزها سنگ‌ست برای حیات و دفاع! اما؛ پرسش‌هایی که باید مدافعان حقوق بشر، پاسخ بدهند! حقوق بشر برای کودک بی‌پناه غزه هم تعریف شده‌ است؟! چطور سنگ، در دستان بی‌رمق کودک فلسطینی، تهدیدی برای نابودی اسرائیل است، اما موشک‌ها، تسلیحات و تجهیزات آمریکایی و اروپاییِ اسرائیلی‌ها، که حیات را از کودکان و زنان فلسطینی می‌گیرد، تهدید نیست؟ آری؛ سنگ در کوچه‌های غزه، سند مظلومیت و مقاومت و نشانه‌ای برای رسوایی مدعیان حقوق بشر کذایی و سیاست‌های کثیف جهانی‌ آن‌هاست! #سیاسی #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. دلیرمردان سرزمین من ✍️نجمه صالحی سرزمین من لاله‌هایی همچو خورشید دارد؛ سرزمینی که خاکش بوی استقامت می‌‌دهد؛ سرزمین پاکیزه‌ای که هر تکه از خاکش هم قداست دارد! در سرزمین من می‌شود رد پای مردان خدا را در آسمان پیدا کرد! رد پای دلیران عاشق، گم‌نامان نام‌آوری که از آسمان سرفراز ایران کوچ می‌کردند و با رفتن‌شان سرافرازی را برای سرزمین‌شان به یادگار می‌گذاشتند. با همت، شور، شهادت و جانبازی‌شان؛ قدرت، صلابت، استقامت و پایداری را به ایرانیان هدیه می‌دادند. در جبهه‌ها، رقابت در پیشی گرفتن برای ورود به حریم عاشقی موج می‌زد! رزمنده‌ها با خطر رمل، مین، کمین، توفان ماسه، دریای مواج، خمپاره، گلوله و رد قناسه، دست و پنجه نرم می‌کردند و خون‌شان دشت را همچون #کربلا گلگون می‌کرد. دلیرمردان کربلای پنج، فتح المبین و والفجر هشت و...اسطوره‌های یقین بودند که با بالی رها به سوی دیار عاشقی پرواز کردند و تاریخ، رشادت‌هایشان را در خود ثبت کرد. 🥀روح همه‌ی شهدا شاد و یادشان گرامی🥀 #دفاع_مقدس #هفته_دفاع_مقدس #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI