#ریلز | حال خوب زائر خردسال در چایخانه حضرت و خادم آقا #نقاره‌خانه، حنجر سبز تو بود و لالایی ام را خوانده ای از کودکی... تو #محمد_عابدی قم المقدسه 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15

بنیاد فرهنگی امامت برگزار می کند؛ ╭─┅≈≈≈◽️≈≈≈┅─╮ اولین محفل مداحان نوجوان مداح امیر ╰─┅≈≈≈◽️≈≈≈┅─╯ 🔸سخنرانی 🔸 شعرخوانی 🔸دکلمه خوانی 🔸مدح خوانی 🔸همخوانی 🔹با هنرنمایی شاعر خوشنویس جناب آقای رضا یزدانی صابونی 🔷 خانوادگی دعوت هستید 🗓زمان: پنجشنبه ۱۴۰۳/۷/۵ 🕰 ساعت: ۱۶ 🏢 مکان: قم، بلوار سمیه، تقاطع بلوار پیامبر اعظم، خیابان شهیدین، بنیاد فرهنگی امامت 🆔 @Bonyad_Emamat 🆔 @emamateradat

به بهانه این غزل چند توضیح کوتاه👇🏻 نکته اول: ۲۳ ربیع الاول، #سالروز_ورود_حضرت_معصومه_سلام‌الله‌علیها به شهر قم است و این روز به نام #قم نیز نامگذاری شده لذا از شعرا و نویسندگان محترم دعوت می کنم که برای این بانوی بزرگوار، دست به قلم شوند و سنگ تمام بگذارند چون وجود پربرکت ایشون، همواره با معجزاتی همراه بوده که بنده به عنوان همسایه ایشون از کودکی، بارها و بارها در مورد خودم و زائرین و مجاورینشون می تونم مثال های زیادی بیارم. مضافا که ایشون با نام بامسمایی که دارند برای ما مادری کردند و همواره یادآور #حضرت_فاطمه_زهرا_سلام‌الله‌علیها بودند و حال و هوای #مدینه را در ما زنده کرده اند نکته دوم: همونطور که اشاره کردم بنده متولد و ساکن قم هستم هرچند سال ها نیز در تهران و چندین شهر دیگر به کسب و کار پرداختم و این شعر، زبان حالی ست از بسیاری از زائرین و مسافرینی که نمک گیر خاک قم شدند و پس از مدتی همجوار ایشون (حالا در این شعر، هموطنی از گتوند خوزستان آمده) به پیشنهاد یکی از عزیزان، #زیست‌شعری از خود نیز در کانال بارگذاری میکنم که یکی از بزرگواران در مصاحبه با بنده، تهیه و تدوین کرده تا رفع سوءتفاهم بشه امیدوارم مورد توجه قرار بگیره🙏🏻🌷

«بسم الله العلی العظیم» 🔰 زیست شعر #محمد_عابدی محمد عابدی، زاده ی شهر خون و قیام (قم) است که در سوم بهمن سال ۱۴۰۲ از سی و هفتمین زمستان سخت زندگی اش عبور کرد. (تولد ۱۳۶۵/۱۱/۰۳ - شهادت: انشالله به زودی) او که همیشه جزء سه نفر برتر کلاس در طول تحصیل بود به همراه ۶۰ نفر از برترین های استان قم در دبیرستان نمونه دولتی شهید فهمیده، سال اول تحصیلش را گذراند و در یکی از زنگ های کسل کننده ریاضی، اولین شعرش را در ۱۵ سالگی و روی ترانه افغانستانیِ معروف آن زمان «سرزمین من، دردمند بی دوایی» اثر «داود سرخوش» سرود. آنقدر این ملودی و نوشتن برای او جذاب بود و مورد تشویق دوستانش (که یکی از آنها به نام میثم فروتن بعدها خود شاعر شد) قرار گرفت که او را بطور جدی دست به قلم کرد و همه او را در خلوت یا در حین کار با یک مداد و کاغذ می دیدند. اوایل، یک شعر را چندین بار پاک می کرد و می نوشت؛ بعدها جرأت کرد و خودکار به دست گرفت اما این بار به جای کلمات، کاغذ را مچاله می کرد و کل شعر را دور می انداخت. آنقدر بر این کار ممارست کرد تا توانست به استحکام ادبی برسد و در دانشگاه دولتی قم، در رشته زبان و ادبیات فارسی تحصیل کند. او خاطرنشان می کند گاهی نوع آموزش و رفتار یک شخص، آنقدر اثرگذار است که می تواند مسیر فردی را تغییر دهد یا او را در انتخاب خود مصمم تر کند. اسماعیل آقاجانی یکی از آموزگاران تاثیرگذار در دوره پیش دانشگاهی بود که با نحوه آموزش متفاوت به ویژه در موضوع عروض و قافیه، لذت ادبیات را برای او دوچندان کرد بطوریکه مدتی را به عنوان فروشنده در بوتیک بچگانه ایشان مشغول به فعالیت می شود تا بتواند دانش و تجربه بیشتری از او بیاموزد. در این سال ها، نباید از تأثیر جلسات مذهبی و هیئت در شاعرانگی او غافل شد چراکه او نه تنها در دستگاه اباعبدالله الحسین علیه السلام، مستمعی حرفه ای بود بلکه در کنار سرودنِ شعرهای نیمه حرفه ای به مداحی نیز می پرداخت. همین موضوع باعث شده بود او از سطح مطالعاتی بالایی برخوردار باشد چنانکه در خاطراتش می گوید: روزهایی بود که پول های تو جیبی و انعام های کاری ام را که با سختی به دست می آوردم و باید خرج تفریح و لذت می کردم صرف خرید کتاب می کردم؛ اگرچه گاهی برای مدیریت بهتر هزینه ها، ساعت ها در طول روز و به طور متوالی در کتابخانه تخصصی ادبیات (میدان رسالت قم) و کتابخانه برخی آیات عظام در قم مشغول یادگیری بودم. او همچنین می گوید: چندین بار در حین اثاث کشی، پدر و مادرش از او گله کردند که چرا اینقدر کتاب می خرد و او نیز در جوابشان می گفته: عزیزانم خوبه که با پول هایم سیگار بخرم و دود کنم!؟ او شب هایی را به خاطر دارد که تا سحرگاه مشغول مطالعه و نوشتن بود و نزدیک به ظهر در حالی از خواب بیدار می شد که خودکار در دستش بود و دفترش پایین تخت افتاده بود؛ ارتباط او با دفتر شعرش درست مثل ارتباطی است که اینروزها مردم با تلفن همراهشان دارند. او هنوز دفترهای شعری اش را پس از ۲۰ سال در اختیار دارد؛ اما تنها حسرتش این است که چرا برای اشعارش تاریخ و ساعت دقیق و دلیل و حس و حال شاعرانگیِ آن زمان را ننوشته است. پس از کنکور که تنها سه ماه برای آن وقت گذاشت با رتبه ۶۰۰۰ در دانشگاه دولتی قم پذیرفته شد و در آنجا با تاریخ ادبیات و صنایع ادبی بطور تخصصی آشنا شد و بطور جدی تر به نوشتن پرداخت اما به گفته ی خود او گام دوم شاعری برای او از زمانی آغاز شد که با انجمن شعر استان قم آشنا شد و در جلسات نقد، حضور موثر و مداوم داشت. در این میان اساتیدی چون استاد مجاهدی (پدر شعر آیینی)، سید مهدی حسینی و دکتر یحیی کاردگر و از قدما شاعرانی چون حافظ، سعدی، مولوی، خیام، صائب و از معاصران شاعرانی چون حسین منزوی، قیصر امین پور، سلمان هراتی، محمد علی بهمنی، فاضل نظری، غلامرضا طریقی، سعید میرزایی، مهدی فرجی، علیرضا بدیع، شهرام میرزایی، سیدمهدی موسوی، حامد ابراهیم پور و همچنین عزیزانی چون سیدحمیدرضا برقعی، سیدجواد شرافت، امیر اکبرزاده، مهدی جوکار، حسین هدایتی، صدرالدین انصاریان، علی شهیب زادگان، سید احمد میرقیصری، میثم داودی و... بطور مستقیم و غیرمستقیم در رشد و تعالی وی نیز اثرگذار بودند. ادامه👇🏻

ادامه👆🏻 با توجه به فضای بسته قم در دهه ۸۰ و ۹۰، او اقدام به راه اندازی «پاتوق یاکریم» نمود تا در فضای خانگی و به دور از ملاحظات خاص ادارات و حوزه هنری، نه تنها شعرا راحت تر به خوانش اشعار خودشان بپردازند بلکه بچه های موسیقی و فیلم و ادبیات داستانی و تئاتر نیز در آن حضور داشته باشند که هریک از جهان خود به موضوعات مختلف نگاه کنند و تبادل نظر و اندیشه و زبان صورت بگیرد و ماحصل آن هم خلق آثار متفاوتی از حاضرین در جلسه بود و تالیف رمان نیمه تمامی به نام «علامت سوال» از خود ایشان. محمد عابدی آثار متعددی در حوزه شعر عاشقانه و اجتماعی و طنز کلاسیک و نو، هایکو و نیز شعر آیینی دارد و در حال تدوین و تألیف چندین مجموعه شعری با موضوعات مختلف است. او که دکترای مدیریت کسب و کار (DBA) و نیز کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دارد بیشتر خود را یک بیزینسمن می داند تا شاعر و همواره می گوید: «شعر، سوپاپ اطمینان زندگی من است و بهترین رفیقم که در سختی ها به او پناه می برم!» او پس از دو دهه شاعرانگی، خلوت را بیشتر برگزیده تا جلوت به ویژه در شعر آیینی و بااینکه در حوزه مشاوره فردی و شغلی و برندینگ فعال است و به عنوان سخنران و‌ مجری، همایش های زیادی را برگزار کرده و به رسانه و ظرافت های آن آشنایی کامل دارد اما هیچگاه برای شهرت، هنرفروشی نکرده و قطعا (با احترام به شرکت کنندگان و برگزیدگان محافل ادبی) یکی از دلایل او برای عدم شرکت در کنگره های ادبی همین بوده است! «و مِن الله التوفیق» 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15

🤦🏻✋🏻 برای #حضرت_معصومه (س) #باده ................... باید بشویی از #ریا، سجاده ها را بیرون بیاور از عبایت #باده ها را باید بریزد #آبرویت ای مسلمان تا که بفهمی حال ما افتاده ها را اینجا #قم است و #ساقی این شهر، بانوست حوضش همان #جام است و ما دلداده ها را... #تسبیح ما بر گردن است و دست بی بی وا می کند با #ذکر، این قلاده ها را ما آسمان آبیِ بی ادعاییم تحویل می گیرد #خدا، ما ساده ها را! #ریحانه بودن را نمی فهمد زمستان! طاقت ندارد برگ گُل، سمباده ها را دست خزان بر صورت #معصومه گُل کرد بر آینه گویا دهانی داده... ها را او که #انار_ساوه بود و دید در باغ داغ برادرها، برادرزاده ها را ای #زینب_ثانی به دنبال که بودی که اینچنین دیوانه کردی جاده ها را با #باده ی آباد خود کردی خرابم بر هم زدی بازارِ ما آباده ها را سروی بلندی... در کویرِ شوره زارم #گلدسته ات جان می دهد آزاده ها را #محمد_عابدی قم المقدسه #سالروز_ورود_حضرت_معصومه_س 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15