eitaa logo
الحقنی بالصالحین«یرتجی»
2.7هزار دنبال‌کننده
18.2هزار عکس
8.2هزار ویدیو
231 فایل
انس با شهداء برای همنشینی با امام زمان«ع» ومرافقةالشهداء من خلصائک اَللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفِیقَ الشَّهادَةِ فِی سَبِیلِکَ تَحْتَ رایَةِ وَلِیِّکَ الْمَهْدِیّ(عجل الله) السلام علیک یا من بزیارته ثواب زیارت سیدالشهداء یرتجی
مشاهده در ایتا
دانلود
یک یک مى گويند تقوا از تخصص لازم تر است! آنرا مى پذيرم، اما مى گويم؛ آنكس كه تخصص ندارد و كارى را مى پذيرد، بى تقواست!
از مبارزه خسته نشو ✔️رهبر معظم انقلاب: امام رضا "عليه‌السلام" به همه ما اين است: ای مسلمان! از خسته نشو. ۶۳/۹/۳
🔴 توصیه اکید رتبه ۱ کنکور تجربی به مردم 💠 مادرش میگوید: یکی از دوستان احمدرضا از شمال با منزل همسایه مان تماس گرفت، احمدرضا رفت و بعد از چند دقیقه برگشت. پرسیدم احمدرضا کی بود؟! گفت: یکی از دوستانم بود. پرسیدم: چکار داشت؟! گفت: هیچی، خبر قبول شدنم رو در دانشگاه داد گفتم: چی؟ گفت: میگه رتبه اول کنکور رو کسب کرده ای من و پدرش با ذوق زدگی گفتیم: رتبه اول؟ پس چرا خوشحال نیستی؟! احمدرضا گفت: حالا اتفاق خاصی نیفتاده که بخوام خوشحال بشم! در همان حال آستینها را بالا زد وضو گرفت و رفت مسجد! کنکور۶۴ 🔻دانشجوی نمونهٔ 💠 قسمتی از آخرین دست نوشته این شهیدبزرگوار قبل از شهادت: «چه کسي مي تواند اين معادله را حل کند؟ هواپيمايي با يک و نيم برابر سرعت صوت از ارتفاع ده متري سطح زمين، ماشين لندکروزي را که با سرعت در جاده مهران–دهلران حرکت ميکند، مورد اصابت موشک قرار ميدهد؛ اگر از مقاومت هوا صرفنظر شود، معلوم کنيد کدام تن ميسوزد؟ کدام سر مي پرد؟ چگونه بايد اجساد را از درون اين آهن پاره ی له شده بيرون کشيد؟ چگونه بايد آنها را غسل داد؟ چگونه بخنديم و نگاه آن عزيزان را فراموش کنيم؟ چگونه میتوانيم در شهرمان بمانيم و فقط بخوانيم؟ کدام مسئله را حل میکنى؟ براي کدام امتحان درس میخوانى؟! به چه اميد نفس مى کشى؟ برای لقب شامخ دکتر؟ شهید احمدرضا احدی وصیت خود را در چند جمله کوتاه خطاب به مردم و مسئولین اینگونه خلاصه کرد: «بسم الله الرحمن الرحیم فقط نگذارید حرف امام ولی فقیه روی زمین بماند! همین
🔺الگو برداری از شهداء 📣 روايتى از شهيد مدافع حرم مهندس سيد ميلاد مصطفوى شهیدی که دواعش دست و پا و سرش را از هم جدا کردند در روز تاسوعای حسینی94 🔴«مراقبه و محاسبه نفس» 🌷بسم رب الشهداء و الصديقين🌷 🔻سيد اهل و بود. از خود مراقبت مى‌كرد و از خودش مى‌كشيد. اما اين مسائل در زندگى او هيچ نمودى نداشت. يعنى در مقابل ديگران و در كنار دوستان، بسيار و ظاهر مى‌شد. مى‌گفت، شوخى مى‌كرد، مى‌خنديد. بى‌رياى بود. بايد با سيد رفت و آمد مى‌كرديد تا متوجه در و محاسبه و مراقبه او مى‌شديد. 🔸این از پاى و سخنران‌هاى هيئت و ارتباط قوى با بدست آمده بود. او مرتب به مى‌رفت و از بزرگان استفاده مى‌نمود. 🔹يكبار همراه سيد و چند نفر از دوستان، رفتيم سراغ يكى از شهر. مغازه محقرى داشت. داخل مغازه مشغول كارش بود. سلام داديم و در مقابلش ايستاديم. با حرص و ولع، مشتاقانه دو زانو نشستيم پاى اين پير فرزانه. ايشان تك‌تك بچه‌ها را مى‌كرد. نوبت به من كه رسيد جمله بسيار زيبايى گفت. همه‌مان شديم. رو كرد به ما و گفت: «جوانان عزيز نكنيد، نكنيد!!» جمله‌اى كه فرمود مثل پتكى بر سر ما فرود آمد. من خيلى شدم. بعد از نصيحت‌هاى آن همگى از محضرش خداحافظى كرديم و برگشتيم. براى سيد يك كافى بود كه راهش را پيدا كند و همين‌طور هم شد. 🔺يك روز ديدم سيد دستش كمى و شده! گفتم سيد دستت چى شده؟! گفت چيز مهمى نيست. مطمئن بودم كه حتماً اتفاق خاصى براى سيد افتاده، اما هر چه‌قدر كردم چيزى نگفت. شصتم خبر داد چى شده!! بعدها از دوستان شنيدم كه براى خودش اين كار را كرده. برخى مسائل چيزى بود بين خودش و خداى خودش كه ما متوجه نشديم. همين مراقبت‌ها بود كه سيد را كرد. 📚 برشى از كتاب مهمان شام، زندگى‌نامه و خاطرات شهيد مدافع حرم مهندس سيد ميلاد مصطفوى