#امروز_سه‌شنبه ۹۸/۲/۲۴ ⬅️ ۸رمضان۱۴۴۰ 🌸🌸🌸🌸 ✨ حکمتی از نهج‌البلاغه حضرت علی«ع» 📖 موضوع: #امدادهای_الهی_و_حفظ_انسان. ▫▫▫ وَ قالَ عَلیه‌السَّلام : إِنَّ مَعَ كُلِّ إِنْسَان مَلَكَيْنِ يَحْفَظَانِهِ، فَإِذَا جَاءَ الْقَدَرُ خَلَّيَا بَيْنَهُ وَبَيْنَهُ،وَإِنَّ الاَْجَلَ جُنَّةٌ حَصِينَةٌ. ⭕ امام علیه‌السلام فرمودند: ⬅ با هر #انسانی دو فرشته است که او را حفظ می‌کنند، و چون #تقدیر_الهی فرا رسد، تنهایش می‌گذارند، که همانا زمان #عمر انسان، سِپری نگهدارنده است . ▫▫▫ ‼ نکات : ✅ از مجموع #آيات_قرآن و #روايات_اسلامى به خوبى استفاده مى شود كه انسان داراى #دو_اجل و سرآمد عمر است:  1⃣ يكى #اجل_معلق يا مشروط كه اگر در برابر آن دقت شود مى توان از آن پرهيز كرد، #مانند انواع بيمارى هاى قابل علاج، خطرات رانندگى كه بر اثر بى احتياطى پيش مى آيد، خطرات زلزله ها و طوفان ها كه بر اثر سستى ساختمان خانه ها دامن انسان را مى گيرد . ➖تمام اينها از امورى است كه ممكن است به زندگى انسان پايان دهد ولى در عين حال #قابل_اجتناب است. ✅ #حديث معروفى از اميرمؤمنان«ع» مى خوانيم : كه در زير ديوار كجى نشسته بود. هنگامى كه چشمش به وضع ديوار افتاد از زير آن ديوار بلند شد و در جاى #امنى نشست. كسى عرض كرد: «يا أميرَالْمُؤمِنِينَ تَفِرُّ مِنْ قَضاءِ اللهِ؟; از قضاى الهى فرار مى كنى؟» امام«ع» فرمود: «أفِرُّ مِنْ قَضاءِ اللهِ إلى قَدَرِ اللهِ; من از قضاى الهى به قدر الهى فرار مى كنم». ➖اشاره به اين كه قضاى الهى در اينجا مشروط به اين است كه من در زير اين ديوار بمانم ولى قدر و اندازه گيرى ها به من مى گويد: نمان. در واقع اين يك #قضاى_مشروط بود كه امام«ع» با تقدير دادن شرط آن قضا را منتفى كرد. 2⃣ ولى #اجل_حتمى سرآمدى است كه قابل اجتناب نيست و خواه ناخواه دامن انسان را مى گيرد; ➖مثلاً مى دانيم قلب و عروق و مغز يك انسان توان محدودى دارند، هرچند تمام دستورات #حفظ_الصحة را رعايت كند زمانى كه به آخر برسد اين چراغ خاموش مى شود و زندگى پايان مى گيرد ➖و يا اين كه خداوند مقرر كرده است فلان قوم و جمعيت بر اثر كارهايشان به فلان #بلا مبتلا شوند در اينجا به مصداق (فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لاَ يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلاَ يَسْتَقْدِمُونَ) مرگشان #حتمى است. ➖تاثیر نداشتن #شفاعت حضرت ابراهیم«ع»، برای قومش در مقابل گناهانشان؛ و به فرمان خدا آنها گرفتار #عذاب شدند. ✅ از آيات قرآن متوجه می‌شویم، فرشتگانى هستند كه به فرمان خداوند #خطرات را از انسان #دفع مى كنند (لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللهِ) و به راستى اگر آنها نباشند انسان از زمان كودكى آماج انواع بلاها و خطرات است ولى عنايت پروردگار او را حفظ مى كند; ◀ #روایتی از امام محمدباقر«ع» : ( دو فرشته اند كه انسان را در #شب حفظ مى‌كنند ، و دو فرشته كه در #روز به طور متناوب اين وظيفه را انجام مى دهند ). ولى هنگامى كه اجل حتمى انسان فرا رسد اين فرشتگان او را #رها مى سازند و كلام امام(عليه السلام) در واقع از اين آيه برگرفته شده است.  ⛔ با اين حال اقدام ما براى #پرهيز از خطر تنها اجل معلق را از ما دور مى سازد و اگر اجل حتمى فرا رسيده باشد هيچ راه #فرارى ندارد تا آن اجل فرا نرسيده انسان محفوظ است و هنگامى كه آن فرا رسيد #دفاع از آن امكان پذير نيست. 📚 حکمت ۲۰۱ _ (اعتقادی، معنوی) ترجمه مرحوم استاد محمد دشتی. کانال بصیرت،پاسخ به شبهات وشایعات جهت عضویت @Antishobhe 👈👈👈