((سبک:همه جا کربلا...)) 😭😭😭😭😭 نوحه ی شب هفت امام از سماواتیان ، میرسد این پیام تشنه لب کشته شد سبط خیرالانام این ندا میرسد شب هفت امام یابن الزهرا حسین السلام السلام یاحسین یاحسین (2) شب هفت امام بر سر و سینه زن بهر خون خدا آن شه بی کفن اوفتـاده به خاک لاله و یاسمن از زمین و زمان میرسد این پیام یابن الزهرا حسین السلام السلام یاحسین یاحسین (2) شب هفت امام آید این زمزمه ساقی افتاده است تشنه درعلقمه میرسد از جنان حضرت فاطمه با دل پر ز خون برلبش این سلام یابن الزهرا حسین السلام السلام یاحسین یاحسین (2) ای خدا حاجت ما همه کن روا باهمین اشک و آه با همین نوحه ها اربعین اربعین دست جمع کربلا بر لب ما بود روز و شب این کلام یابن الزهرا حسین، السلام السلام یاحسین یاحسین(2) یوسف حق پرست اشتهاردی (غریب)

سینه_زنی وتوسل به راوی دشت کربلا امام سجاد علیه السلام به نفسِ حاج محمود کریمی •✾• ای وای قلب سجاد بی قرار می خونه با اضطرار عَلَیکُنَّ بِالفِرار ای وای تو قلب این شامِ تار از بین صدها سوار عَلَیکُنَّ بِالفِرار «عمه جان عَلَیکُنَّ بِالفِرار» «عمه جانم، عمه جانِ قد کمانم» ای وای ای دلهای داغدار مضطر و با حال زار عَلَیکُنَّ بِالفِرار ای وای دشمنامون بی شمار با حال زار و نزار عَلَیکُنَّ بِالفِرار ای وای شرق و غرب آتیش گرفت دار الحرب آتیش گرفت عَلَیکُنَّ بِالفِرار ای وای شعله پیش پیکرا مشعل ها پیش سرا عَلَیکُنَّ بِالفِرار ای وای دخترهای بی پناه از آتیش خیمه گاه عَلَیکُنَّ بِالفِرار ای وای ناله میاد از حرم وای عمه وای معجرم عَلَیکُنَّ بِالفِرار ای وای شد روزِ عالم سیاه زهرا بین قتلگاه عَلَیکُنَّ بِالفِرار ای وای عمه پیش مادرِ تازیونه میخوره عَلَیکُنَّ بِالفِرار «عمه جان عَلَیکُنَّ بِالفِرار» عمه جانم، عمه جانم عمه جانم. ای عمو جان ای عمو جان ای عمو جان *روضه ی امام زمان این روزا اینه..* عمه جانم عمه جانم عمه جان قد کمانم ای حسینم ای حسینم ای حسینم خیلی دلم گرفته برای محرمَت *از الان دلم برا دهه اول محرمت تنگ شده* یک مصرع است حاصل عمری که داشتم یار آمد و گرفت و به بندم کشید و گفت حسین ...

↻ در کوچه پس کوچه‌های جوانی‌ام نجوای دعای توست که می‌جوشد و میل رویش را در تمام وجودم ایجاد می‌کند برای سبز شدن و جوانه زدن لابه لای صحیفه‌ات آشیانه می‌کنم

روضه وتوسل به راوی دشت کربلا امام سجاد علیه السلام به نفسِ سید مهدی حسینی بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ آنقدر داغ بود از تب که آب اگر بود بر لبش می‌سوخت احتیاجی نبود بر آتش خیمه هم داشت از تبش می‌سوخت درد را چاره‌ای اگر بکند چه کند با غمِ پریشانیش نیست آبی که دستمالی خیس بگذارند روی پیشانیش خویش را می‌خورَد ، ندارد جان قوَتی نیست جز تقّلا حیف یک به یک می‌روند یاران و چاره‌ای نیست جز تماشا حیف بارها شد به دست بی جانش پرده‌ی خیمه را به بالا زد شاهدِ مقتل همه ، هربار به سرِ خویش دستِ خود را زد دید از خمیه روی یک نقطه لشکری را که بی هوا می‌ریخت دید در بین راه تا به حرم چقدر اکبر از عبا می‌ریخت بین بستر نشست در خیمه زد به سر با دو دست در خیمه تا صدای برادرش آمد کمرِ او شکست در خیمه باز هم پرده را کناری زد قاسمش بود و سنگ باران بود یک یتیم و هزارها می‌دید لحظه‌ی پایکوبیِ سواران بود ناله‌ی دختران به او فهماند دستهایی میان راه اُفتاد دید از خیمه خواهرش غَش کرد مادری بینِ خیمه‌گاه اُفتاد پرده را زد کنار و گفت: ای وای حرمله آمده گلو بزند او خجالت کشید وقتی دید پدرش رفته است رو بزند بی برادر شدن چه حسی داشت کمرش را دو مرتبه خَم کرد تشنه‌ای بود یک سپاهی که هرچه آورده بود دَرهَم کرد چند باری فقط برای وداع پدرش بوسه‌اش زد و برگشت دید در قتلگاه خولی را سمت گودال آمد و برگشت او گرفت از عصا که برخیزد تا پدر تکیه داد بر نیزه او زمین خورد تا حسین اُفتاد داد می‌زد بجای سرنیزه گرد و خاکی بلند شد فهمید آخرش شمر با سنان آمد غم ناموس دارد او یعنی عمه‌اش هم نفس زنان آمد عمه فریاد می‌زند که نزن چکمه بردار، احترامش کن چقدر طول میدهی نامرد زیر و رویش نکن تمامش کن #شاعر: حسن لطفی *خواهر که رسید توی گودال، چشماش رو بست، گفت: دوباره یادِ روزِ دوشنبه افتادم، روزی که توی مدینه به مادرم جسارت کردن...چه جوری مگه کارِ حسین رو تموم کردن؟ زیارت ناحیه مقدسه اینجوری میگه:...* دارن زنده زنده ترا دفن میکنند برجسم نیمه جان تو رحمی نمی کنند *اومد خدمت امام صادق، آقاجان چرا اینقدر برا مصیبت جدتون گریه می کنید؟ شما خانواده ی شهادت هستید... آقا فرمودن: همه ی گریه ما برا اون ساعتی بود که حسین هنوز داشت با خواهرش حرف میزد" یَا أُختَاه! إِرجِعِی إِلَی الفُسطَاط" خواهرم برگرد به خیمه ها...نانجیب تا دید زینب داره میاد بدن رو برگردوند، سر رو از قفا جدا گرد... ناله بزن بگو: یا حسین...

. شاهدِ مقتل همه ، هربار به سرِ خویش دستِ خود را زد دید از خمیه روی یک نقطه لشکری را که بی هوا می‌ریخت

|⇦•چون آسمان‌ کند... #روضه وتوسل به راوی دشت کربلا امام سجاد علیه السلام اجرا شده به نفسِ حاج محمود کریمی •✾• ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ چون آسمان کند کمر کینه استوار کشتی نوح بشکند از موجهٔ بحار خون شفق ز پنجه ی خورشید می‌چکد از بس گلوی تشنه لبان را دهد فشار روزگار در چاه سرنگون فکنَد ماهِ مصر را یعقوب را سفید کند چشم انتظار پور ابوتراب جگر گوشه ی رسول طفلی که بود گیسوی پیغمبرش مهار *بچه ی خردسال رو وقتی بغلش میکنی برای اینکه خودشو نگه داره موی شما رو میگیره..* روزی که پا به دایره ی کربلا نهاد بشنو چه ها کشید ز چرخ ستم شعار از زخم تیر بر بدن نازنین او صد روزن از بهشت برین گشت آشکار اول(تنها) لبی که بوسه گهِ جبرئیل بود بی آب شد ز سنگدلی های روزگار رنگین ز خون شده است ز بی رویی سپهر رویی که می‌گذاشت بر او مصطفی عُذار طفلی که ناقة الله او بود مصطفی خصم سیاه دل شده بر سینه اش سوار *و الشمر جالس علی صدره، الان دارن از کربلا میرن اما از دیروز تا حالا بدن رو زمينه..* عیسی در آسمان چهارم گرفت گوش پیچید بس که نوحه در این نیلگون حصار نتوان سپهر را به سرانگشت برگرفت چون نیزه برگرفت سر آن بزرگوار از بس که طائران هوا خون گریستند از ماتم تو روی زمین گشت لاله زار خضر و مسیح را به نفس زنده می‌کند آنها که در رکاب تو کردند جان نثار چون خاک کربلا نشود سجده گاه عرش خون حسین ریخت بر آن خاک مُشکبار روزی که شد به نیزه سر آن بزرگوار خورشید سر برهنه برآمد ز کوهسار موجی به جنبش آمد و برخاست کوه کوه ابری به بارش آمد و بگریست زار زار جمعی که پاسِ محمل شان داشت جبرئیل گشتند بی امانی و محمل شترسوار آن خیمه ای که گیسوی حورش طناب بود شد سرنگون ز باد مخالف حباب وار *امام شما رو امروز یه جوری سوار ناقه ی عریان کردن، شبِ امام سجاده، زمان حرکت آلُ الله از کربلاست، یک زن و این همه زن و بچه، امان از دل زینب.. همه رو سوار کرد، تا اومدن جلو خانم یه تَشر حیدری زد کنار برید خودم سوار میکنم همه رو، دونه دونه ناقه ها رو مینشوند، سوار میکرد، بلند میشدن، با دست بسته هم سوار میشدن... آخرین نفر موند، فقط خانم زینب موند و رباب، اصلا دیگه روضه عاشورایی نیست، فقط ناله ست، چون دیگه خود بچه ها هم رمق ندارن، سینه زن ها هم رمق ندارن، دیروز بود همه مویه می‌کردن و موی میکَندن، الان انقده بچه ها کتک خوردن...حسین....

چون خاک کربلا نشود سجده گاه عرش خون حسین ریخت بر آن خاک مُشکبار روزی که شد به نیزه سر آن بزرگوار خورشید سر برهنه برآمد ز کوهسار

﷽ ای یادگار کشته‌ی مظلوم کربلا چشمان توست مقتل منظوم کربلا آن‌دیده‌ها چه‌دیده؟ که‌خون گریه‌کرده‌است یک‌عمر بر مصیبت مظلوم کربلا غمگین مباش، فتح تو در شام‌وکوفه است ای مرد از مبارزه محروم کربلا #محرم #شعر (مجتبی خرسندی) #امام_سجاد_علیه_السلام