❣﷽❣ ◼️#سینه_زنی #ورودیه ◼️#سبک : یا فاطمه من عقده دل … شد کاروان لاله ها کرببلایی می آید از این سرزمین بوی جدایی در دشت غمها با قلب پر تب خیمه به پا کرد سالار زینب ◼️مظلوم حسین جان گرچه تمام سینه ها غرق عذاب است خون خدا دلواپس حال رباب است شش ماهه ی او سیراب آب است بر دوش عباس آرام خواب است ◼️مظلوم حسین جان زینب رسیده کربلا با قلب بی تاب پا می گذارد بر زمین در بین اصحاب وای از غروبی که بی حبیب است در پیش چشمش شیب الخضیب است ◼️مظلوم حسین جان .

❣﷽❣ 🥀#ورودیه #ترکی #سینه_زنی گینه ای شیعه‌لر ایلیون آه و نوا نصب ایدون هریره پرچم ماه عزا عرض ائدون یکسره- تسلیت حیدره 🥀یا حسین جان - یا حسین جان کربلا عشقینه دایر ایدون هیئتی آغلیون صدقیلن پاک ایلیون نیتی سعی ایدون دائماً حفظ ایلیون وحدتی ایستوسوز گرحسین دردوزه ایتسون دوا عرض ایدون یکسره تسلیت حیدره 🥀یا حسین جان یا حسین جان آغلیون بی‌ریا عترت پیغمبره فاطمه آدوزی ثبت ایلسون دفتره ایستوسوزشادمان عزم ایده‌سوزمحشره قویمیون خوار اولا نهضت کرب و بلا عرض ایدون یکسره تسلیت حیدره 🥀یا حسین جان یا حسین جان کربلا عاشقی حامی اولار مکتبه فخر ایدر فاطمه بذل ایلین منصبه قلبینون سرّینی فاش ایلیر زینبه چوخ مریضه خانم لطف ایلیوبدور شفا سائله یوخ دیمز- ناامید ایلمز 🥀یا حسین جان- یا حسین جان او خانم غم چکوب اگمدی باش ذلَّته قویمادی دشمنی ضربه ویرا نهضته بیر یانان خیمه‌ده بانی اولوب هیئته اوّلین شخصیدی خیمیه چکدی قرا قوردی بیر هیئتی- ساخلادی نهضتی 🥀یا حسین جان- یا حسین جان ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈

❣﷽❣ 💠#سینه_زنی ⚪️ #ورودیه💠 ▫️#سبک : یاران چه غریبانه مهمان ز حجاز آمد با عزّت و ناز آمد کوتاه کن این قصّه کز راه دراز آمد 🥀🥀🥀 روح حرمین آمد🥀 🥀🥀🥀 یعنی که حسین آمد🥀 شد موسم مهمانی امّا به بیابانی لبّیک به لب آیند هفتاد و دو قربانی 🥀🥀🥀 آیند غریبانه شمع و گل و پروانه هم پیر و جوان دارند هم کودک و دردانه 🥀🥀🥀 ای کرببلا! امشب خوش باش از این مطلب بر خاک تو پا بگذاشت ناموس خدا زینب 🥀🥀🥀 این کوه منای ماست میثاق خدای ماست ما اهل بلا هستیم این کرببلای ماست 🥀🥀🥀 #جواد_هاشمی_تربت ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈

💢#زمزمه #ورودیه ⬛️ #پیشواز_محرم 🌾#حاج_منصور_ارضی سوره ی غم می رسد ، آیات مریم می رسد عطر سیب و بوی اسپند محرم می رسد دست خود را روی سینه می گذارم با ادب آه دارد مادری با قامت خم می رسد میزبان زهرا که باشد من خیالم راحت است چون که الطافش به مهمان ها دمادم می رسد انبیا پشت سر هم یک به یک صف بسته اند حضرت خاتم برای خیر مقدم می رسد بار عام است و ضیافت خانه ی هیئت شروع نامه های دعوت از عرش معظم می رسد زیر و رو کردن فقط کار حسین بن علی ست در محرم ارمنی هم زیر پرچم می رسد چایی روضه دوای درد بی درمان ماست بین این دارالشفا پیوسته مرهم می رسد با لباس مشکی اَم از قبر می آیم بُرون یک نخ این پیرهن فردا به دادم می رسد  جبرئیل عرش خدا را آب و جارو می کند کاروان کربلا از راه کم کم می رسد 🔆.

❣﷽❣ 🔳 #ورودیه 🔳 #شور #سینه_زنی گوشواره (فریاد یا محمدا ) حسین رسید به کربلا  زینب رسید به کربلا  حسن رسید به کربلا  احمد رسید به کربلا  عباس رسید به کربلا  علم رسید به کربلا  مادر رسید به کربلا  زینب رسید به کربلا  اکبر رسید به کربلا  اصغر رسید به کربلا  رباب رسید به کربلا  --- اعوذ بالله من الکرببلا کرببلا کرببلا حسین حسین حسین حسین 🌹

#نوحه #ورودیه #شب_دوم_محرم مولی حسین وارد کربلا شد واویلا واویلا زینب ز غم در شور و در نوا شد واویلا واویلا گوید حسین خواهر شوی پریشان واویلا واویلا اهل حرم با دیده های گریان واویلا واویلا اصحاب من با تیغ و تیر و پیکان واویلا واویلا جان می دهند در راه عهد و پیمان واویلا واویلا این جا همه اصحاب من شهیدند واویلا واویلا در نزد زهرا همه روسپیدند واویلا واویلا این جا شود گل های باغ حیدر واویلا واویلا از ظلم دشمنان ز کینه پرپر واویلا واویلا این جا شود اکبر به خون شناور واویلا واویلا صد پاره گردد اشبه پیمبر واویلا واویلا این جا شود طفلم علی اصغر واویلا واویلا با دست حرمله بریده حنجر واویلا واویلا این جا شود پرپر ز کین گل یاس واویلا واویلا از تن جدا گردد دو دست عباس واویلا واویلا این جا شوی ای زینبم پریشان واویلا واویلا بینی تو جسم پاره ی شهیدان واویلا واویلا این جا شود جبین من شکسته واویلا واویلا بینی که شمر بر سینه ام نشسته واویلا واویلا این جا ببینی آتش به خیمه واویلا واویلا سرهای پاک شهدا به نیزه واویلا واویلا این جا شود قامت تو خمیده واویلا واویلا بر نیزه بینی تو سر بریده واویلا واویلا این جا ببینی همه ی شهیدان واویلا واویلا جسم برادر پایمال اسبان واویلا واویلا این جا شود ظلم عدویم افزون واویلا واویلا بعد از شهادتم شود دلت خون واویلا واویلا خواهر که در صبوری بی نظیری واویلا واویلا بعد از حسین تو می روی اسیری واویلا واویلا #سبک_طفل_یتیمی_ز_حسین_گمشده #ورود_کاروان_امام_حسین_ع_به_کربلا

۲۱ #نوحه #ورودیه #شب_دوم_محرم #سبک: _زینب_زینب_زینب ای نور دل زینب(قلبم شده پر محنت)۲ با دیده ی گریانم(سوزم ز غم و غربت)۲ این زمین بوی غم دارد سراسر بوی جدایی می دهد برادر واویلا واویلا آه و واویلا۲ از چه گل من زینب(چشم همه گریان است)۲ ای خواهر مظلومم(این جای شهیدان است)۲ گل هایم در این جا می گردد پرپر قاسم و اصغر و علی اکبر واویلا واویلا آه و واویلا۲ بنگر تو برادرجان(چشمم شده دریایی)۲ ترسم که بمانم من(در غربت و تنهایی)۲ غمگین و نگرانم در این صحرا روزم سیه شود یوسف زهرا واویلا واویلا آه و واویلا۲ ای خواهر مظلومم(بنگر تو به گفتارم)۲ تو صبر و تحمل کن(ای محرم اسرارم)۲ این جا می شوی تو قامت خمیده بر روی نی بینی رأس بریده واویلا واویلا آه و واویلا۲ تا بر تو نظر کردم(بر من نظر افکندی)۲ با دیده ی گریانت(بر دل شرر افکندی)۲ ترسم من در این جا خونجگر گردم از ظلم دشمن بی برادر گردم واویلا واویلا آه و واویلا۲ ای خواهر مظلومم(تو رنج و محن بینی)۲ در مقتل خون من(صد پاره بدن بینی)۲ صبوری کن ای دخت پاک زهرا در مصایب باید باشی شکیبا واویلا واویلا آه و واویلا۲ ترسم که اباالفضل(من نقش زمین گردد)۲ با حیله ی دشمن ها(بشکسته جبین گردد)۲ در شور و شینم و غرق احساسم نگران برادرم عباسم واویلا واویلا آه و واویلا۲ عباس من ای خواهر(سقای حرم گردد)۲ در علقمه بی دست و(بی مشک و علم گردد)۲ زین مصیبت خواهر هر دم بسوزم با داغ عباسم شب شود روزم واویلا واویلا آه واویلا

‍ #ورودیه امام حسین (ع) به کربلا کربلا خود را مهیا کن که می آید حسین از جفا خود را مبرا کن که می آید حسین ذره ذره خاک خود را شستشو کن در فرات چون حرم آغوش خود وا کن که می آید حسین همره او هست زینب با زنان و کودکان خیمه ای از غشق بر پا کن که می آید حسین او ز مکه تا به اینجا طی منزل کرده است با قدوم او مدارا کن که می آید حسین من گمانم در سفر از تشنگی آزرده است جامی از آب گوارا کن که می آید حسین شبه پیغمبر علی اکبرش با او بود دیده را محو تماشا کن که می آید حسین می کند سقایی این کاروان عباس او آب را اهدا به سقا کن که می آید حسین او بود باب مراد و او بود بحر کرم حاجت خود را تقاضا کن که می آید حسین کودکی دارد که نازکتر بود از برگ گل بسترش از برگ گلها کن که می آید حسین #شب دوم محرم

امام زمان(عج)-#مناجات شب دوم محرم# به سویِ ما اگر از سویتان نگاهی هست برایِ گریه ی مان حالِ روبراهی هست "تنت به نازِ طبیبان نیاز مند و مباد" تو گریه می کنی آنقدر که نگاهی هست به تکیه آمده ام تا به عرش تکیه کنم همینکه بیرقتان هست تکیه گاهی هست لباس مشکیِ مان رو سفیدمان کرده گذشت عُمر و غمی نیست این سیاهی هست چه داشتیم که ما را خرید مادرتان در این بساط کمی اشک هست و آهی هست به سوی کرببلا ایستاده می میرم هزار شکر که در سینه قبله گاهی هست حسین گفتم و زینب حرم به ما بخشید همیشه لطفِ شما هست و سر پناهی هست گَهی به سویِ مدینه گَهی به کربُبلا ببین که محملِ زینب سرِ دو راهی هست "بیا مدینه رویم" بهانه اش این بود میانِ قافله ام طفلِ بی گناهی هست

#ورودیه #شب_دوم_محرم #اشعار_محرم #غزل لحظهء پر زدن ما به نظر نزدیک است راه عرش از دل صحرا چقَدَر نزدیک است در دل خیمهء بیایید همه جمع شوید همه را سیر ببینم که سفر نزدیک است مادرم زودتر از ما زده خیمه اینجا چقَدَر بوی گل یاس پدر نزدیک است تا سری هست به سجده بگذارید امروز لحظهء بال درآوردن سر نزدیک است تا توانید به ششماههء من بوسه زنید بوسه های لب یک تیر سه پر نزدیک است گریه ای کرد و غریبانه به زینب فرمود: دخترم پیش تو باشد که خطر نزدیک است گفت آسوده بخوابید همین شبها را وقت بیداری شب تا به سحر نزدیک است گریه کرد و به علمدار اشاره فرمود: که فدای تو شوم درد کمر نزدیک است بر سر و روی یتیمان حسن دست کشید گفت قاسم که: عمو مرگ مگر نزدیک است قد و بالای جوانش جگرش را سوزاند ای خدا صبر بده داغ پسر نزدیک است #مجتبی_شکریان

#ورودیه محرم امام زمان# نام مرثیه: صاحب عزا کجایی# ................................................... صاحب عزا کجایی،ای داد از این جدایی گویا به کربلایی،مهدی بگو کجایی ماه عزا رسیده،غم بر دل ولا شد خورشید آل طاها،آقا بگو کجایی خاک عزا به سر شد،فاطمه بی پسر شد در ماتمش تمام،عالم،بگو کجایی ای یادگار زهرا،دیگر بس است جدایی پس رخ نمی نمایی،مولای من کجایی صبح ظهورت آقا،پایان ماتم ماست ای منتقم به زهرا،دلدار ما کجایی در کربلا چه غوغاست،یک سر به روی نیزه یک خواهر پریشان،گوید اخا کجایی مشگی فتاد و دل رفت،شرم عمو نمایان شد قطعه قطعه اعضا،سقا بگو کجایی روز عزای جد،مظلومتان رسیده ای خاتم امامت،بر گو شما کجایی ثارالله است حسین و خونش بقای اسلام فرزند و یاورانش،گشته فدا کجایی ساقی دو چشم بر راه،شال عزا به گردن در مجلس حسین است،ای روضه خوان کجایی گریه کنان به گریه،سینه زنان به شور اند ای روضه خوان غم ها،مهدی بگو کجایی .......................

چشمان شیعه، چشمه‌ای است برای حسین(ع) و اهل‌بیت‌اش... این شریعه را با گُناه نخُشکانیم! 🆔https://eitaa.com/Arbabhosyn

ان شالله که خیمه نمیشه غارت محاله خواهرت بره اسارت من می گم اینا هرچی ام که باشن کاری ندارن با لباس پارت میون غافله توی این بیابون شده ولوله دستای دخترت خیلی کوچیکه واسه سلسله همسفرم نکن با شمر و حرمله .. بلند میشه از تویِ سینه م آهم به حنجره که می خوره نگاهم داداش از اون لحظه ای که رسیدیم خیره به این گودیِ قتلگاهم شلوغ که شد دور و برت چی میشه سر بریدن سرت چی میشه کشته منو که زیر سم اسب ها نمی دونم که پیکرت چی میشه بمیره زینبت می اُفتی وقتی از رو مرکبت تموم سنگاشون می خوره صاف به خشکی لبت کجا نشسته شمر آخ بمیره خواهرت حسین ... ↫

#روضه و توسل ویژۀ ورود خاندان آل لله به سرزمین کربلا اجرا شده شب دوم محرم به نفس سید مجید بنی فاطمه •✾ ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ ابداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ *این آقا با همۀ آقاهای عالم فرق داره با حلقوم بریده جوابِ خواهرشُ داد .. سلام مستحب جواب سلام واجب ، هرجا صدای منو میشنوی* اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ ای انتهایِ توبۀ آدم حسین جان ای ابتدایِ سورۀ مریم حسین جان این روزها شبیه پدر مادرت شدیم با این لباس مشکی ماتم حسین جان ما با بهشت کار نداریم تا که هست شش گوشه ات میان دو عالم حسین جان آنجا بهشت هست که زهرا نشسته است پس کنج هیئتیم از این دم حسین جان ما دل خوشیم با تو و شالِ عزایِ تو هر آنچه غیر تو به جهنم حسین جان تا مرهم جراحت لب هایِ تو شویم آورده ایم اینهمه زمزم حسین جان خرج تو میکنیم تمام گلویِ خویش تا جان دهیم ماه محرم حسین جان با هر هزار و نهصد و پنجاه زخم تو فریاد میزنیم دمادم حسین جان در هم بخر تمامیِ ما را شنیده ایم دَرهم شدی بخاطر دِرهم حسین جان کاروانِ سلاله هایِ خدا کاروانِ امام عاشورا کاروانِ بهشتیان زمین کاروانِ فرشتگان سماء یکی از نوکرانشان جبرئیل یکی از چاکرانشان حورا گوشه ای از صدایشان داوود نفسی از دعایشان عیسی نوجوانانشان چو اسماعیل پیرمردانشان خلیل الله زائر اشک هایشان باران تشنۀ مشک هایشان دریا همه آیاتِ سورۀ مریم همه چون کاف و حاف و یا و الی یوسفانِ عشیرۀ حیدر مریمانِ قبیلۀ زهرا کعبه میبیند و طواف ملک چشم تا کار میکند اینجا کشتگان حوادث امروز صاحبان شفاعت فردا تا به حالا ندیده هیچ کسی این همه آفتاب در یک جا هر دلی با دلی گره خورده است همه مجنون صفت همه لیلا دارد این کاروان صحرایی دختران عفیفه و نوپا همه با احترام و با معجر همه در پرده های حجب و حیا پرده را از مقابل محمل باد حتی نمیبرد بالا دور تا دورشان بنی هاشم تحت فرمان حضرت سقا پای اولیا مخدره زینب روی زانوی اکبر لیلا از غروب مدینه می آیند در زمینی به نام کرببلا میرسیدند و یاد میکردند از سر و تشت و حضرت یحیی *بعضیا شب دومه مات و مبهوتن میدونم هی به خودت میگی الحمدلله محرمِ دیدم .. شب دومه فردا حسین میرسه کربلا ..حق نگهدار اینهمه مجنون .. حق نگهدار اینهمه لیلا .. هی میگفت عمه مگه نگفتی میخوای مهمونی بریم اینجا کجاست عمه؟.. بار بگشایید اینجا کربلاست تاریخ میگه هفت تا مرکب ابی‌عبدالله عوض کرد دید حرکت نمیکنه خدا اینجا کجاست؟.. پیرمردی تو غافله بود گفتن اینجارو میشناسی اسم اینجا چیه؟.. عرض کرد آقاجان به اینجا نینوا میگن رنگ حسین عوض شد به اینجا قادسیه میگن همچین که گفت آقاجان به اینجا کربلا میگن فرمود اینجا همون جاییه که جدم فرموده .. صدا زد عباس جان خیمه هارو برپا کنید اینجا همون جاییه که جدم خیلی براش گریه کرد انبیاء اومدن تو این سرزمین براش گریه کردن مادرم زهرا براش گریه کرد بابام علی براش گریه کرد بگم چیشد یه وقت دیدن زینب اومد گفت حسین جان اینجا کجاس بیا برگردیم داداش از اون لحظه ای که پامون تو این سرزمین اومده دلشورم بیشتر شده نکنه تورو ازم بگیرن ..دختر بچه ها دور عمه رو گرفتن ... زینب چهار سالش بود بین در و دیوار مادرشو کشتن نیمه های شب وقتی میخواستن برن سر قبر مادر حسنین دور زینب بودن زینب چهارساله رو علی میفرمود روشنایی ها رو کم کن نمیخوام چشمی قد و بالای زینبُ ببینه نمیخوام کسی چشمی به چادر زینب بیفته با یه عظمتی فردا روز رسیدن کربلا .. اول کسی که دوید جلو محمل زینب عباسِ .. زانو میزنه تا زینب پاهاشو روی زانوی عباس قرص کنه یه دست دیگشو علی اکبر میگیره یه دست دیگه رو قاسم .. جوونا کوچه باز میکنن مراقبن چشمی قد و بالای عمه رو نبینه .. با یه عظمتی تو کربلا از محمل پایین آمد با یه بیچارگی زینب و.... ان شاءالله با ناموست وسط نامحرما گیر نکنی .. ربابُ سوار کرد زین العابدینُ سوار کرد .. یه وقت دید دورش کسی نیست کمکش کنه یه نگاه کرد گفت کجایی عباس با غیرت نامحرما دورمو گرفتن ... انگاری تویِ دلِ من آتیشه بگو کنارم می مونی همیشه اینجا کجاست دلشوره دارم اما می گم ان شالله که چیزی نمیشه ان شالله که دعایِ من می گیره سر تو رویِ نیزه ها نمیره ان شالله که نمیزاره اباالفضل چادرِ خواهرش آتیش بگیره چه سختته باورش ، اینا تو رو می کشن آخرش ان شالله اصغرت نمیشه پاره پاره حنجرش نمیره روی نی جلوی مادرش .. ان شالله دل خونۀ غم نمیشه یه مو هم از سر ما کم نمیشه همش می گم غمت نباشه زینب هیچ کسی وارد حرم نمیشه

«صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین» ارباب صدایِ قدمت می آید... ما باشیم و نباشیم مادرت بر تو روضه می گیرد ....

|⇦• #روضه و توسل ویژه ورود خاندان آل الله به سرزمین کربلا مثلِ فردایی کاروان رسید به زمین طف دیدۀ کربلا .. اویلِ مهر بود ولی هوا گرم بود تصریح مورخانِ ؛ ولی مناطقِ گرم سیر مهر ماه هم گرمِ هنوز . این کاروان چند روزه تو راهه؟! از هشتِ ذی الحجه راه افتاده .. (اجازه بدید اینطور بگم که مطلب جا بیافته : یه سفر با ماشین ، کولر روشن دو سه نفری که ماشین پر هم نباشه بری مشهد ببین چقدر خسته میشی .. چقدر تو راهی؟ یه روز حداکثر ، دوازده ساعت ..) هشت ذی الحجه کجا دوم محرم کجا .. یعنی بیست و چهار روز ... بیست و چهار روزِ این بچه کوچیکا تو راهن .. یه وقت آدم میگه میریم سفر ، میریم زیارت ، میریم تفریح .. یه وقتی هم دیگه ای اینا خسته شانزده ، هفده روزِم که تو راهن ؛ تازه خبره شهادت مسلم رسیده اینا اضطراب پیدا کردن کوفه هم سقوط کرده . داغ دیده اند ، مسلم سفیر سیدالشهدا و شوهر خواهر امامِ یه چند روزی ام هست که هی اینطرفُ و اون طرف میرن .. خیلی این بچه ها خسته اند .. ببینید چقدر رفتنِ به زیارت مخصوصا زمینی که بخوای چقدر آسون تره تا برگشت ، برگشت که امیدِ زیارت نیست حالا شما جایی داری میری که هر لحظه احساس میکنی ممکنه امام حسین رو از دست بدی .. امام صادق فرمود سخت ترین لحظه برا بچه های سیدالشهدا و مادرای شهدا اون لحظه ای بود که میخواستن امام حسینُ از دست بدن .. دیگه رو زمین از پنج تن دیگه کسی باقی نیست .. داری به یه سمتی میره میگه نکنه برا سیدالشهدا خطری ایجاد بشه .. مسیرتم معلوم نیست ، بیست و چهار روزِ تو راهی دیگه این روزای آخرم اجازه استراحت درستی بهت ندادن .. چند روز تو سفر .. شما همین مسیرِ نجف به کربلا که انقدرم ازتون پذیرایی میکنن به جای چهار روز فکر کنید بیست روز تو راه بودید تازه هیچ ترس نداری ، ناموست به خطر نیفتاده .. این کاروان دیگه دلشون خوش نیست .. مهترین نگرانی اینه که حسین ابن علی جانش در خطره .. آمدن ، حضرت نگه داشت اینها رو .. سوال کرد اینجا کجاست ؟! تا گفتن کربلا ؛ فرمودن اعوذ بالله من الکرب و البلا .. انا لله و انا الیه الراجعون .. ببینید چه غلغله ای شد تو کاروان ... بزارید من از یه مسیرِ دیگه ای روضه بخوانم .. شما ببینید این بچه ها چه حالی داشتن .. تقریبا بیست و پنج ساله قبل از این امیرالمومنین از صفین داشت برمیگشت ، میگه با امیرالمومنین اومدین حضرت مسیرُ کج کرد از اسب پیاده شد ، خاک رو برداشت بو کرد ، گریه کرد .. فرمود تِلْكَ مصارع العُشَّاقِ .. اینجا یه عده عشاق خدا به زمین می افتن .. بعد یه نگاهی کرد فرمود ها هنا مناخ ركابهم اونجا اسب ها رو میبندن .. و هاهنا موضع رحالهم اونجاها خیمه میزنن .. بعد اشکش بیشتر شد ، فرمود و هاهنا مهراق دمائهم .. دید .. (این خبر رسیده بود به بچه های سیدالشهدا ..) ببینید چه حالی شدن وقتی اومدن اینجا قرار گرفتن سیدالشهدا صلوات الله علیه آیه استرجاع خواند .. وقت کمه عرضم رو کوتاه کنم .. یا امیر المومنین ، فرمودید هاهنا مَسْفَکُ دِمائِنا .. اونجا خونشون رو میریزن ؟! احاطه داشتی ولی نبودی ببینی اونجا خار بود .. دختر بچه هاشُ رو خار دواندن .. یا امیرالمومنین نبودی ، دختر بچه ها زیرِ اسب .. یا امیرالمومنین نبودی ببینی شیخ مفید گفت اینجا چادر از سرهاشون میکشن .. ↫

|⇦• #روضه و توسل ویژه ورود کاروان آل الله به سرزمین کربلا اجرا شده شب دوم محرم ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅ السلام علیک یا مظلوم ، یا غریب ، یا وحید ‌، یا اباعبدالله .. اگر که عمر زیادم دهد خدایِ حسین هزار سال بسوزم فقط برایِ حسین حسینی ام! به دو عالم چه کار دارم من! گذشته ام ز دو عالم به اتکایِ حسین حسین روح‌ نماز است و پنج‌ نوبت را … سر نماز می افتم به دست و پای حسین براش سینه زدم سینه ام حسینیه شد نوشته روی دلم مجلس عزایِ حسین همیشه مادر دلخسته ام به من‌ می گفت مباد خرده بگیری به روضه های حسین رفیق! کرببلا دعوتی ست! پولی نیست برات کرببلا چیست؟ یک دعای حسین نیابتاً ز حسن کربلا برو امسال ببر سلام حسن را به کربلای حسین هنوز فاطمه در عرش روضه می خواند تنور خانه ی خولی نبود جایِ حسین دیده‌ام بر نینوا افتاد ، دلواپس شدم بارها از ناقه تا افتاد ، دلواپس شدم نام این صحرا حسین با قلب زینب آشنا‌ست بر لبانت کربلا افتاد دلواپس شدم خاکِ سرخ این بیابان بویِ کوچه می‌دهد گوئیا مادر زِ پا افتاد دلواپس شدم من کنارِ تو نباشم زود می‌میرم حسین تا عمودِ خیمه جا افتاد ، دلواپس شدم این دلم از کودکی بر گیسویت حساس بود باد در موی شما افتاد دلواپس شدم *"عصر روز دهم نانجیب اومد موهای حسینُ کشید ..." یادش بخیر موی تو را شانه میزدم افتاده دستِ شمر چرا خاطرات من * حنجر تو معجرِ من ، هر دو پاره می‌شود؟ حرفِ بین ما دو تا افتاد دلواپس شدم حنجرت را بازیِ دستان این و آن نکن چشم من بر نیزه‌ها افتاد ، دلواپس شدم حرمله زانو زده ، ای وای بیچاره رباب صحبت شش ماهه تا افتاد دلواپس شدم دردِ گوشِ پاره کمتر از شکافِ نیزه نیست دیده‌ام بر بچه‌ها افتاد ، دلواپس شدم *مثل فردایی کاروان رسید کربلا .. تا رسیدن ابی عبدالله سوال کرد به من بگو پیر مرد نام این وادی چیه؟ گفت آقاجان قاضریه ، نینوا .. همه اسم هارو برد حضرت فرمود نام دیگه ای هم داره این سرزمین؟! عرضه داشت آقا یه زمینی اینجا هست از خیلی قدیما بهش میگن کربلا ... ای حسین ... خوش اومدی حسین .. حسین جان آقا مواظب رقیه ات باش .. حسین جان قربون زن و بچه ات برم ‌.. پناه میبرم از نفس خود به سوی حسین .. ↫

متن اشعار و نوحه های شب سوم توسل به حضرت رقیه سلام الله علیها 👇👇👇👇👇👇

🏴 اشعار #شب_سوم_محرم ============================== #حضرت_رقیه #مرثیه_حضرت_رقیه زان یارِ دلنوازم شُکریست با شکایت گر نکته دانِ عشقی بشنو تو این حکایت بی مزد بود و مِنَّت هر خدمتی که کردم یا رب مباد کس را مخدومِ بی عنایت رندانِ تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت در زلفِ چون کمندش ای دل مپیچ کانجا سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی جانا روا نباشد خونریز را حمایت در این شبِ سیاهم گم گشت راهِ مقصود از گوشه‌ای برون آی ای کوکبِ هدایت از هر طرف که رفتم جز وحشتم نَیَفزود زِنهار از این بیابان وین راهِ بی‌نهایت ای آفتابِ خوبان می‌جوشد اندرونم یک ساعتم بِگُنجان در سایهٔ عنایت این راه را نهایت صورت کجا توان بست؟ کِش صد هزار منزل بیش است در بِدایت هر چند بردی آبم، روی از دَرَت نَتابم جور از حبیب خوشتر کز مُدَّعی رعایت عشقت رِسَد به فریاد ار خود به سانِ حافظ قرآن ز بَر بخوانی در چاردَه روایت 🔸شاعر: لسان الغیب #حافظ_شیرازی ============================= 🔹

🏴 اشعار #شب_سوم_محرم ============================== #حضرت_رقیه #مرثیه_حضرت_رقیه من یتیمم که فلک خانه خرابم کرده نیمه جان شمعیم و هجر تو آبم کرده غارت و آتش معجر سر جایش باقی داغی ضربۀ سیلی چه کبابم کرده با اشاره ز ورم های تنم خون ریزد ضربه ها در یم غمها چو حبابم کرده درد زانو به کجا داده مجالم بر خواب یاد رویای تو آرام به خوابم کرده کو علمدار سپاهت که ببیند دشمن این چنین ملعبۀ بزم شرابم کرده خسته ام بس که عدو همره هر ضرب لگد خارجی خوانده مرا، برده خطابم کرده کف پا تا به سرم بس که تورم دارد زن غسالۀ این شهر جوابم کرده 🔸شاعر: #قاسم_نعمتی =============================

🏴 اشعار #شب_سوم_محرم ============================== #حضرت_رقیه #مرثیه_حضرت_رقیه چرا دیر اومدی پیشم؟ دخترت رو دوست نداری؟ انتظارشو نداشتم که بری و جام بذاری چرا اینقدر پریشونی؟ الهی دورت بگردم کاشکی دستام کمی جون داشت موهاتو شونه می کردم از همون وقتی که رفتی دل دخترت کبابه چرا تا رسیدی بابا بوی نون گرفت خرابه؟ من غذا نخواسته بودم بس که از زندگی سیرم بغلم‌ ‌نکردی؟…باشه من تو رو بغل می گیرم نمیگی که دخترت رو چرا با خودت نبردی؟ لااقل بگو بابایی منو دست کی سپردی؟ چادرم تو صحرا گم شد اما روسریم نیفتاد گوشوارم رو پس می گیرم عمه قولشو بهم داد روسریم یخورده سوخته غم نخور عیبی نداره عموم از سفر که برگشت یدونه نوش رو میاره چی میشه بازم بخندی؟ دلم از غصه رها شه دندونم شکسته…اما شیریه غمت نباشه شب خرابه سرده، اما هرجوری شده می‌خوابم خاکی ام؟ عیبی نداره نوه ی ابوترابم اینا چیزی نیس بابایی همشون میگذره میره ولی چند روزه ‌کلافم زبونم‌ همش میگیره دخترت شیرین زبون‌ بود بود ولی از این به بعد نیست بخدا جواب اشکام خنده های ابن سعد نیست تا زمانی که تو شامم حال و روز من همینه یا پیشم بمون بابایی یا که باز بریم مدینه نه دیگه…طاقت ندارم بعیده این گره وا شه دخترت میخواد بمیره دعا کن حاجت روا شه 🔸شاعر: #سید_جعفر_حیدری =============================

🏴 اشعار #شب_سوم_محرم ============================== #حضرت_رقیه #مرثیه_حضرت_رقیه دخترت بعد تو پیش چه کسی ناز کند ؟ او چگونه لب مجروح خودش باز کند؟ سعی بسیار کند تا سر تو بردارد با چه زجری سرت اندر بغل خود آرد خاک و خون از دهن بسته ی تو باز کند زیر لب شکوه زدست همه آغاز کند اشکش افتاد به رخ چهره ی زخمیش بسوخت دیده ی بسته ی خود بر لب زخمیت بدوخت راه دیدن چو ندارد لب تو دست کشید زخم خود کرده فراموش جراحات تو دید دید قاری ِ نوکِ نیزه لبش پاره شده جای چوبی به لبش دیده و بیچاره شده گفت کی بر لب تو چوب فرود آورده ؟ قد از غم خم من را به سجود آورده؟ تار شد دیده من یا که تو خاکی شده ای میهمان کنج تنور حرم کی شده ای ؟ خاک بر چهره ی تو از ره دور آمده ای من بمیرم مگر ازکنج تنور آمده ای ؟ رد سنگی که به سر جای شده بوسیدم تو مرا بخش اگر آب کمی نوشیدم فکر کردم که رساندند به لعلت آبی که بدون تو نمودم لب خود تر گاهی بعد تو ما هدف سنگ در اینجا شده ایم ما که از داغ غم تو همگی تا شده ایم باب بی سر شده ام چهره و رویم دیدی؟ جای آن آتش افتاده به مویم دیدی ؟ جای دستی که نشسته به رخم میسوزد عمه بر موی سفیدم نگهش میدوزد بعد تو پاره ی نان پیش من انداخته اند کوچه پس کوچه ی این شهر مرا تاخته اند فکر پای ِ پر از آبله ام را نکنند فکر سنگینی این سلسله ام را نکنند سنگها بر سر ما از همه سو می آمد از همه نغمه ی " عباس عمو ..!" می آمد بعد تو حرمت اهل حرمت کم شده است قامت خواهر غم دیده ی تو خم شده است ماه ِ بر نیزه به هنگام خسوف آمده ای مثل خورشید که در حال کسوف آمده ی در دل طشت طلا پیش زمین گیر رسید یوسف نیزه نشین از بر ِ تعبیر رسید خون لبهای پدر را به لبش پاک نمود بوسه بر روی لبان ِ پر ِ از چاک نمود کم کم افتاد دگر از نفس و چشمش بست او به همراه پدر رفت وازآن سلسله رست عمه را با همه غمهای خودش کرد رها همسفر با پدرش رفت دگر پیش خدا 🔸شاعر: #وحید_مصلحی =============================

روضه و توسل به حضرت رقیه سلام الله علیها اجرا شده شبِ سوم محرم به نفس سیدرضا نریمانی اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّه اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْن وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن وقتی ندارم سرپناهی غیر از اینجا من دستم به دامانت نکش از دستِ من دامن شأنی برای خویش قائل نیستم اصلاً خوب، نوکران بهتر از من داری اما من پیدا نخواهم کرد بهتر از تو آقایی تنها تو را دارم حسین! از دارِ دنیا من خوب و بدِ عالم به زیرِ پرچمت جمع هستم میانِ گریه کن های تو حتی من مانند حُر که عاقبت او را بغل کردی وا میکنی آغوش خود را میرسم تا من *همه ی مارو حسین بغل گرفته، خبر نداریم، عجب آغوشِ گرمی، حسرت این آغوش به دلِ سه ساله موند، گفت: بابا! حالا که اومدی با سر اومدی...* از دوستی با غیر تو خیری نمی بینم تنها تو هستی که رفاقت میکنی با من سرمایه ای دارم اگر قطعاً خودت هستی اصلاً که را دارم به جز اولاد زهرا من کی رو زدم، چیزی طلب کردم به جز اینکه سالی فقط یک کربلا دارم تمنا من امشب برایت دخترت مرثیه میخواند آزرده شد روحم همانند تو بابا من آنکه سرش پی در پی افتاد از نوک نی تو آنکه کنارِ نیزه ات افتاده از پا من ماهِ کبودِ من، بیا تا صبح بشماری تو بیشتر از شمر سیلی خورده ای یا من قصه ی ناقه و آن نیمه ی شب یادت هست به زمین خوردم و دیدم کمرم زخم شده زجر هم مثل مغیره چه قدَر بد می زد! زیر شلّاق و لگد، بال و پرم زخم شده گفت: حالا که آمدی بابا! یا مرا با خودت ببر یا باش راستی دختری که آن کوچه است کتک سیر خوردم از باباش چگونه شد مویم این مثالِ ناگهانی را کمانِ اَبرویِ من خوشحال کردی قد کمانی را چگونه یافتی مارا در این ویران سرا امشب گرفتی از صدایِ گریه ام شاید نشانی را سرت را از طبق برداشتم با یاریِ عمه چهل منزل تحمل کرده ام این ناتوانی را حلالم کن که اشکم را به استقبال آوردم پدر از یاد بُردم شیوه ی شیرین زبانی را خبر دارم شبی کنجِ تنوری میهمان بودی بجا آورده کوفه خوب حقِ میزبانی را به قولِ تازیانه من یتیمی دردسر سازم معطل میکنم با زخم پاهایم کاروانی را لبت را قاریِ قرآن هزاران بار می بوسم که طشت زر ببیند راه و رسمِ قدر دانی را اگرچه دختران شام تحویلم نمی گیرن نیاوُردم به رویِ خویش این نامهربانی را دلِ آسمان میلِ دارد ببارد که ویران نشینیِ ما گریه دارد سَرانگشتِ مشکل گشایم ضعیف است که خار از کفِ پایِ من دربیارد بیا تا تماشاچیانم نگویند که این طفلِ آواره بابا ندارد بیا تا که همسایه يِ این خرابه برایم دگر نان و خرما نیارد عجب روزگارِ عجیب و غریبی ست! یهودی مرا خارجی می شمارد اَلا خیزران خورده يِ مجلس طشت غم تو گلوی مرا میفشارد تا رفته ام از حال گوشواره خلخال گم کردم اینا چیزی نیست بابا تو گودال گم کردم با صورتم چیکار کنم فقط بگید کدوم طرف فرار کنم چجوری دست به موم زدن منو درست جلو سر عموم زدن خشکِ حلقومم گفتم مظلومم، بدتر زد بعد از هق هق هام تا دید آرومم، بدتر زد یه جوری زد، که جون بدم یه روز بیا زجر رو بهت نشون بدم همون که قد بلندتره یه ساعت هم از زدنم نمیگذره این پهلو ناقص این بازو بی حس، ای بابا! مارو چرخوندن مجلس به مجلس، ای بابا! یه شهری رو شریک کنن فقط میخواستن عمه مو کوچیک کنن چطور بگم که پیر نشد این خونواده مَردِش هم اسیر نشد بند اومد راهها دستِ بد خواهها سنگین بود هرکی سنگم زد باریک الله ها سنگین بود یتیم و با طناب زدن سرِ تو رو تو بغل رباب زدن برا یه زن بدِ غمش زمین که میخوره نباشه مَحرمش عمه! من از عمو عباس توقع دارم چند وقت است کز او هم خبری نیست که نیست *اینقدر بابا بابا کرد، همین جور که نشسته بود زانوهاش رو بغل گرفته بود، یهو دید یه بویی داره میاد، عمه! خبری شده؟ عمه این چیه؟ یه طبقی واردِ خرابه شد، بی بی دوید جلویِ دَرِ خرابه، گفت: نمیذارم سر رو ببرید براش، بچه ببینه دق میکنه، خودم قول میدم آرومش میکنم، اول زینب رو با تازیانه توی خرابه زدن، بعد سر رو گذاشتن جلوی این بچه، بعد از چند لحظه دیدن دیگه صدایِ این بچه نمیآد، یه مرتبه دیدن سر از توی دستای این بچه یهو افتاد رو زمین، بچه یه طرفه، سَرِ بابا هم یه طرف، پشت خرابه دخترکی کج نشسته بود می خواست تا ادای مرا در بیارود زخانه ها همه بوی طعام می آمد ولی به جانِ تو بابا گرسنه خوابیدم به جرم اینکه ندارم پدر، زدند مرا شبیه مادرِ در پشتِ در، زدند مرا نهادی سر به زانوی عُبیدالله و خوش خفتی! نگفتی دختری داری که آن هم شانه ای دارد داره موهام یواش یواش، شبیه مادرت سفید میشه بیا که داره از همه رقیه نا امید میشه اون زخمی که تو گلومِ، زخم رو سَرِ عمومِ امشب تا سحر بابا جون، کارم تمومِ .