🏴 اشعار #شب_عاشورا ======================== #امام_حسین آن روز بر تو آسمان هم گریه می کرد عیوق بلکه کهکشان هم گریه می کرد بر جسم زیر آفتابت ای برادر حیوان به زیر سایه بان هم گریه می کرد باید به خوشحالی ز تو می برد خاتم می رفت اما ساربان هم گریه می کرد ای برکت نانِ همه ، با ملک ری هم گندم به آب دیده ، نان هم گریه می کرد یوم علی صدر النبی ای من بمیرم بر سینه ات تیر و کمان هم گریه می کرد شلاق ها اشک حرم را در نیاورد تو گریه کردی ، کاروان هم گریه می کرد تر گشت چوب خیزران از خون و از اشک چونکه برایت خیزران هم گریه می کرد 🔸شاعر: #حامد_آقایی ===========================

🏴 اشعار #شب_عاشورا ======================== #امام_حسین رسید قصه به سر،هر سری که بود افتاد دوباره ماه به چشمان ِشب ،کبود افتاد دوباره سیلی نامردها به صورتِ گل شمیم ِعطر ِحسینی به روی عود افتاد چقدر سر که به تیزی نیزه ها تن داد چقدر دل که به سر نیزه ی حسود افتاد چه آتشی که بر اندوه مادران رقصید چه خار ها که به پاهای غنچه زود افتاد نه ابر بود و نه باران نه هق هق ِ آبی هزار خون ِگلو در دهانِ رود افتاد هزار مرثیه گویای یک محرم نیست هزار مرثیه  از آه ِدل فرود  افتاد همیشه آتشِ عشقِ حسین(ع) سوزان است کلاف قافیه ام ناگهان به دود افتاد 🔸شاعر: #صفیه_قومنجانی ===========================

چه رویی چه ماهی، چه نوری چه راهی چه شیری دلیری، چه امیرِ سپاهی ای ساقیِ لشکر حسین ای ثانیِ حیدر حسین ای تکیه گاه حرمِ نور آرامشِ خواهر حسین ای همه عالم فدای دستِ تو ای همه دنیا گدای دست تو کربلا اینقدر زیبایی نداشت بی تو و بی ماجرای دست تو چه غوقا شمیمی، چه ماه کریمی أخا یا ابالفضل، چه خطاب عظیمی ای جان به کف آمده به کف معیار آقایی و شرف سر حلقه‌ی حلقه‌ی وصال سرلشکر لشکر نجف ای شرافت مبتلای دست تو ای شفاعت خون بهای دست تو گره کور دلم را وا نکرد به خدا دستی سوای دست تو «ای همه عالم فدای دستِ تو ای همه دنیا گدای دست تو کربلا اینقدر زیبایی نداشت بی تو و بی ماجرای دست تو» چه دست شفیعی، چه خوان وسیعی چه لطف مدامی، چه امیرِ مطیعی ای منبع نور و نفحات شه زاده‌ی شاه عرسات ای رهنما در سفر عرش از عرشه‌ی کشتی نجات ای دو دنیا در ازای دست تو دل ما دولت سرای دست تو دست زهرا کرده از باقی سوا سینه‌زن‌ها را برای دست تو ای ساقیِ لشکر حسین ای ثانیِ حیدر حسین ای تکیه گاه حرمِ نور آرامشِ خواهر حسین ای همه عالم فدای دستِ تو ای همه دنیا گدای دست تو کربلا اینقدر زیبایی نداشت بی تو و بی ماجرای دست تو چه خشم مهیبی، چه مهر نجیبی چه خصم عدویی، چه حبیب حبیبی، (یا حبیبی) چه چشمی چه سحری، چه خشمی چه قهری چه بحر عمیقی، که رسیده به نهر نهر فرات و تبِ حرم سقایی صاحب علم ماهم همه تشنه‌ی توئیم به مادرت فاطمه قسم شده نازل آیه آیه دست تو روی سحرا ردّ پای دست تو فاطمه دیده در آن سحراحسین بوسه میزدبرکجای دست تو ای همه عالم فدای دستِ تو ای همه دنیا گدای دست تو کربلا اینقدر زیبایی نداشت بی تو و بی ماجرای دست تو

شبای پریشونی با چشمای بارونی مث چشمه ای اما بازم تشنه می مونی . برا اون که مرد مرداس حرمش شبیه دریاس علمش همیشه بالاس یا مولا یا مولا یا عباس . تو خونه ی کرمتم اباالفضل دیوونه ی حرمتم اباالفضل . بهونه ی کرم تو حسینه نشونی حرم تو حسینه . همه کس و کار منی علمدار ماه شب تار منی علمدار . وفامون اباالفضله صفامون اباالفضله . به اذن خود ارباب آقامون اباالفضله . پسر رشید مولاس سپر عزیز زهراس قمر تموم دنیاس یا مولا یا عیاس . ستاره شبای من ابالفضل همه نفسای من ابالفضل . تویی که حال دلم و میدونی تویی که پای عاشقا می مونی . میدونی که جای دیگه نمیرم آرزومه برای تو بمیرم . تو خونه ی کرمتم اباالفضل دیوونه ی حرمتم اباالفضل . بهونه ی کرم تو حسینه نشونی حرم تو حسینه . همه کس و کار منی علمدار ماه شب تار منی علمدار . دلی که گرفتاره نداره دیگه چاره کلید دل ارباب تو دست علمداره . لقبش امیر و سقاس آقای دلای شیداس یه نیگاش دوای درداس یا مولا یا عباس . سینه زن خواهرتم اباالفضل گدای برادرتم اباالفضل . همه آب و گل منی علمدار همه چی دل منی علمدار . دلی که شده دیوونه واویلا نوحه برا تو می خونه واویلا . تو خونه ی کرمتم اباالفضل دیوونه ی حرمتم اباالفضل . بهونه ی کرم تو حسینه نشونی حرم تو حسینه . همه کس و کار منی علمدار ماه شب تار منی علمدار #حضرت_اباالفضل

قمر آل الله سپر ثارالله پسر اسدالله فی امان الله با تو کویر دریا بی تو حسین تنها با تو حرم آروم بی تو حرم غوغا هنوز نرفته تموم بال و پرم ریخته هنوز نرفته غم دنیا تو دلم ریخته هنوز نرفته حرم آشوبه بهم ریخته بچّه هام سرگردون دست پر از میدون بیای ان شاءالله فی امان الله از صبح که هر خیمه چند تا شهید داده بعد از خدا دستات به ما امید داده هنوز نرفته یه لشکر فکر یه گهواره‌ان هنوز نرفته نگاه از ما برنمیدارن هنوز نرفته حسینو راحت نمیذارن بی کسی شد آوار توی این شام تار بی پناه شدم ای ماه فی امان الله تا خیمه ها عطر یاس کبود اومد وقتی عمود روی فرقت فرود اومد هنوز نرفته دارن میمیرن کبوترها هنوز نرفته دارن میترسن دخترها هنوز نرفته گره زد زینب به معجرها ای وای حسین با تو کویر دریا بی تو حسین تنها با تو حرم آروم بی تو حرم غوغا .

ای یار ای یار ای یار عباس یابن الکرار عباس یابن الکرار سید و سرداری میر و سپه داری قمر بنی هاشم وَه چه علمداری ای یار ای یار ای یار عباس یا بن الکرار عباس یابن الکرار سید و سرداری میر و سپه داری قمر بنی هاشم وَه چه علمداری شهیدامون مریداتن دم آخر رو دستاتن شهیدامون مریداتن دم آخر رو دستاتن بیاد ای کاش همون دم که سر ما رم تو برداری ای یار ای یار ای یار عباس یابن الکرار عباس یابن الکرار سید و سرداری میر و سپه داری قمر بنی هاشم وَه چه علمداری عاشق و مواجم عشق تو شد تاجم عاشق و مواجم عشق تو شد تاجم ای همه خوبی من به تو محتاجم همه دردا دوا میشن همه حاجت روا میشن با دست تو تو اون دنیا حسینی ها سوا میشن ای یار ای یار ای یار عباس یا بن الکرار عباس یابن الکرار سید و سرداری میر و سپه داری قمر بنی هاشم وَه چه علمداری زلف محنّایی قوس اغثنایی زلف محنّایی قوس اغثنایی اوج معانی عالم معنایی اباالفضلی دلش دریاس اباالفضلی سرش بالاس صدای قلب ما اینه سلام الله علی العباس ای یار ای یار ای یار عباس یا بن الکرار عباس یابن الکرار سید و سرداری میر و سپه داری قمر بنی هاشم وَه چه علمداری ای یار ای یار ای یار عباس یابن الکرار عباس یابن الکرار سید و سرداری میر و سپه داری قمر بنی هاشم وَه چه علمداری اباالفضل اباالفضل اباالفضل اباالفضل .

وقت جدایی رسید باد مخالف وزید از شرر داغ تو پشت برادر خمید پشت و پناهم شکست پشت سپاهم شکست فاطِمه در کربلاست علقمه در خون نشست (از جان خود سیرم ای خدا من بی او میمیرم ای خدا )۲ اهل حرَم، ناله کنان ،با مادرم تو هم رفتی، حالا که من،بی لشکرم (میر و علمدار من یوسف بازار من ماه سپاه حسین یار وفادار من)۲ اهل حرم بی قرار خسته و چشم انتظار ماه حرم در خسوف مانده در این شام تار (ای یل ام البنین گریه ی من را ببین من چه کنم تا که تو پا نکشی بر زمین)۲ دریای خون گشته علقمه دیدارت آمَده فاطمه در این غربت،سایه تو رفت از سرم تو هم رفتی،حالا که من بی لشکرم (میر و علمدار من یوسف بازار من ماه سپاه حسین یار وفادار من ۲) العطش کودکان هلهله دشمنان ولوله کاروان برلبم آورده جان وقت جسارت شده نوبت غارت شده خواهرت آماده بند اسارت شده جانم را آوردی بر لبم من فکرفردای حیدرم ای یاورم ، همسنگرم ،آب آورم تو هم رفتی، حالا که من بی لَشکرم میر و علمدارمن یوسف بازار من ماه سپاه حسین یار وفادار من ای یل ام البنین گریه من را ببین من چه کنم تا که تو پا نکشی بر زمین اهل حرم،ناله کنان،با مادرم تو هم رفتی،حالا که من،بی لشکرم میر و علمدار من یوسف بازار من ماه سپاه حسین یار وفادار من صلی الله علی الباکین علی الحسین #همایون #حضرت_اباالفضل

. #بحر_طویل شیر سرخ عربستان و وزیر شه خوبان پسر مظهر یزدان، که بُدى صاحب طبل و علم و بیرق و سَیف و حَشم و با رقم و با رمق اندر لقب او ماه بنى هاشم و عباس علمدار و سپه دار و جهانگیر و جهانبخش و دگر نایب و سقا دید کاندر حرم خسرو خوبان شده بس ناله و افغان و پر از شیون طفلان همه شان سینه زنان نوحه کنان موى پریشان دل بریان سوى عباس شتابان که عموجان چه شود جرعه آبى برسانى به لب سوختگان کز عطش آتش بگرفته گلوى ما *.....* (شه با وفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتى ابوالفضل) غضب آلود ز غیرت شد و عباس بشد موی تنش راست، زجا خواست، بخود گفت که عباس، تو اشجع به همه ناس، عجب از تو است که با این همه مردی و شجاعت، شود از صولت تو زهره ی شیر فلکی آب، عجب آسوده نشستی و روان شو بنما آب مهیا. شه باوفا ابوالفضل،  صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. *....* پس علم کرد قد سرو دل آرا، به سرش تاج زمِغفِر که زدی طعنه به قیصر، به تنش کرده زره چشمه ی او تنگتر از چشم حسودان بد اختر، به کمر بست یکی تیغ مهندس به میان سرو، دو پیکر، به سردوش یک اسپر به مثل گنبد مینا، شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل،        معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. *    *    * پس ز اصطبل برون کرد، یکی توسن صرصر تک و ، فرخ رخ و طاووس دم و یال پر انبوه به پیکر چو یکی کوه، خط و خال چو آهو، که از شیهه ی او گوش فلک کر شد و رفتی به ثریا. شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. *    *    * پس بیاویخت بدوش دگر خویش، یکی مشک چو مشکی که بدی خشک تر از لعل لب ماه مدینه، گل گلزار سکینه، به فغان گفت که یا بنت اخا، ناله مکن، ضجّه مزن، ز آنکه عموی تو نمرده روم الحال کنم بهر تو من آب مهیا، شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. *    *    * پور حیدر چو یکی مرغ سبک روح، مکان کرد روی عرشه ی زین، روح الامین، گفت که ای احسنت از آن مادر فرزانه، که آورد چو تو شیر دل و ناموری را که دو زانوش گذشتی ز سرو گوش فرس یکسره هی هی به تکاور زدی همچون علی عالی اعلی، شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. *    *    * پس به تعجیل سوی شط فرات آمده، مانند سکندر، زپی آب حیات آمده، آن شیر غضنفر، نظری کرد بر آن آب، که چون اشکم ماهی بزدی موج بفرمود که ای آب، عجب موج زنی، لیک نداری خبر از تشنگی عترت طاها،  شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. *    *    * پس به تکبیر بزد نعره، همان شیر به جولان شد و در صحنه ی میدان شد و پاشید زهم لشکر کفار، یکی گفت که ای قوم گریزید که این است ابوالغزه، تُهَمتَن، لقبش ماه بنی هاشم و باشد  پسر حیدر صفدر، شده منسوب به سقا، شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. *    *    * از چه ای آب، عجب می روی، اما خبرت نیست، سکینه، گل گلزار مدینه، رخ مهش بفسرده، زعطش غش بنموده، آخر ای آب تویی مهریه فاطمه اما پسرش شد ز تو محروم، همان             سید مظلوم، الهی که گل آلود شوی، تا به ابد (شوقی) غمدیده از این غم شده دیوانه و شیدا، شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. .