#ظهر_عاشورا #شب_عاشورا #ایام_محرم سبک #شور #حاج_نریمان_پناهی سپردمت به خدا و به ریگ های بیابان سپردمت به غبار و به خار های مغیلان سپردمت به وحوش و به شیر های درنده به مردمان دهاتی به آهوان پریشان به گوش خاک سپردم بنشیند روی جسمت بد است این که بماند تن شریف تو عریان به باد گفتم اگر شد مرتبت بنماید که پاره پاره نبیند تن تو مادر گریان سپردمت به هر انچه كه هست،ولی تو برادر سپرديم به كه رفتي!؟به دلغكان به كنيزان سپردی ام به که رفتی به شامیان حرامی به مردمان یهود و به ناکسان و به عدوان حسین........... حسین وای حسین رو سرت ریختن یک لشکرو سوزوندن قلب پیغمبرو با پا برگردوندن پیکرو وای حسین نیزه با بغض حیدر زدن با تیر و سنگ و خنجر زدن گریه میکردن بیشتر زدن وای حسین چقدر نامرد ریخته رو سرت تو شلوغی گودال گم شد پیکرت چقدر شمشیر چقدر خنجر چقدر تیر و نیزه روی یک پیکر ای حسین جانم دیدی چشمای گریونمو زخماتو دادی نشونمو روی تل گرفتی جونمو وای حسین دیدم افتادی از صدر زین دیدم میلرزه عرش برین میکوبی پا رو خاک زمین وای حسین از عطش رفتی چند دفعه از حال زیر و رو شد بدنت ته این گودال از خدا دیگه مرگمو میخوام پا رو صورتت گذاشتن جلوی چشمام ای حسین جانم🔃🔃 نصف روز بی چارم کردن و دزدیدن زندگی منو عبا عمامه پیراهنو وای حسین بردن از گوشا گوشواره رو آواره کردن یک مادرو غارت کردن تا گهواره رو وای حسین بی کفن موندی تن صد پاره دنبال سر رو نی شدم آواره طعنه و دشنام دلمو آزرد دشمنت خواهرتو به اسارت برد ای حسین جانم نریمانی

#⃣ #روضه_دفتری #⃣ #فیش_روضه_حضرت_مسلم #⃣ #روضه_مسلم_ابن_عقیل #⃣ #شهادت_حضرت_مسلم #⃣ #روز_عرفه #⃣ #شب_اول_محرم #⃣ #ایام_محرم .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... "اللّهمّ صلّ علی فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها و السّرّ المستودع فیها بعدد ما أحاط به علمک" اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً حَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا تنگ غروب عرفه غم تو دلم پا می گیره دلم هوایی می شه و سراغ آقا می گیره این روزایی كه دَم به دَم غریبی رو حس می كنم با گریه یاد غربتِ عزیز نرگس می كنم *یا صاحب الزمان! مجلس ما قابلِ تو رو نداره آقاجان! امروز خیلی ها منتظرِ تو هستن، امروز خیلی جاها سر میزنی، ای حاجیِ فاطمه! یه گوشه نگاهی هم به مجلس ما بنداز...* تا كه بیای تو از سفر تا كه ببینی حالمو نذر نگاهت می كنم این اشكای زلالمو میون طوفان غمت شكسته بال و پر من كاشكی بیای پا بذاری به رویِ چشم تر من كاشكی بیای و سوغاتی برام بیاری بوی سیب یا كه یه مُهر و تسبیح از تربت اربابِ غریب كاشكی بیای برامون از تشنگی و آب بخونی بیای رو منبر بشینی روضۀ ارباب بخونی *روزِ زیارتیِ امام حسینِ، روایت داریم خدا امروز اول به زائرایِ امام حسین نگاه میکنه...* مُسلمیه دم بگیری با گریه و شور و نوا بیای و با هم بخونیم "حسینِ من كوفه نیا" كوفه نیا كه اینجاها قحطی آبه به خدا حرمله چشمِ انتظار طفل ربابه به خدا *کوفه نیا، حرمله داره سه شعبه آماده میکنه، کوفه نیا، همه بازار آهنگرا رفتن...* اینجا تموم مردمش تشنۀ خون لاله اند با كعب نی منتظرِ رقیۀ سه ساله اند همه با فكر انتقام روز می كنن شباشونو نعلای تازه می زنن تمومِ مركباشونو ✍ #یوسف_رحیمی *عصر عرفه اي همه دارن ميگن: يا صاحب الزمان بيا، آقا بيا، پسر فاطمه رو دعوت مي كنيم، اما امروز يه نفر بالاي دارالاماره مي گفت: پسرِ فاطمه نيا، نيا... آخه شنيدم زينب رو هم داري ميآري، آخه شنيدم طفل شيرخوار داري ميآري، آخه شنيدم دخترِ شيرين زبونت رو داري ميآري، نيا، نيا...* كوفه ميا كه مي بينم بر نيزه ها گلوي تو نامه نوشتم اي آقا، شرمنده ام ز رويِ تو توي اين شهر غريبم ندارم پناه شده دارالاماره برام قتلگاه ديگه معلوم شده كربلا نيستمُ اَينَ مُسلم؟ مي خوني شه بي سپاه *آخه اون لحظات آخر ابي عبدالله تكيه داده بود به نيزه غريبي هي صدا ميزد: " اَينَ مُسلم؟ اَينَ زُهير؟ هَل مِن ناصر یَنصُرُنى؟"...* راهي داره امشب برگرد آقا جانِ زينب برگرد ميري زيرِ مركب برگرد كوفه ميا يتيمارو راه نميدن تو بازيشون رفتم يه سر تا بازارش شلوغه نيزه سازيشون دستمو بستن اما نه پيشِ حرم سر مي بُرن منو اما نيست خواهرم بچه هامو سپردم به تو راحتم تو دلم نيست غم معجرِ دخترم تو خواب ديدم معجر، برگرد بالايِ تل خواهر، برگرد اصغر تشنه مادر، برگرد كوفه ميا كه مي باره سنگِ غم از رو باماشون بويِ علي نميادش عوض شده اماماشون سَرِ دِرهم ميخوان تنت رو دَر هم كنن كنارِ نهر علقمه ميخوان قدتو خم كنن كوفيايي كه من ديدم اينجا ميخوان سايه ات رو از سر خواهرت كم كنن اينجا ياري غيرِ من نيست حرفي از باغ و گلشن نيست بازار رفتن جايِ زن نيست *آي مسلم! امروز دستات رو بستن، از بالايِ دارالاماره مردم ديدن يه تنِ بي سر زمين افتاد، يه عده دست ميزدن، يه عده گريه مي كردن، هياهويي شد، يه وقت ديدن يه پيرزن جمعيت رو كنار زد، اومد جلو، يه نگاه به مسلم كرد، صدا زد: آيا تو مهمان من هستي؟ آيا تو مسلمِ من هستي؟ مسلم رو شناخت، سر نه، از روي پيروهنش شناخت، اما بميرم نامردا پيرهن حسين رو هم بردن، زينب اومد توي گودال هي صدا مي زد:" أَ أَنْتَ أَخِي؟" آيا تو برادر من هستي؟ آيا تو حسين من هستي؟ اي حسين...* خدایا به اشک چشم گریه کن های ابی عبدالله،فرج امام زمانمان برسان..... .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ...... ✓

#⃣ #روضه_دفتری #⃣ #فیش_روضه_طفلان_زینب #⃣ #روضه_طفلان_حضرت_زینب #⃣ #شب_چهارم_محرم #⃣ #ایام_محرم .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... اللهم صل علی محمد و عجل فرجهم لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِک وَ سَلامٌ عَلى قَلبِ زَينَبَ الصَّبور... امشب از بچه هاي بي بي زينب بخونيم، از زينبي كه هم دخترِ شهيدِ، هم خواهر شهيدِ، و هم كربلا مادرِ شهيد شد، اونم دوتا شهيد... زینبی که دو تا شاهزاده اشو داد در راه ابی عبدالله خم به ابرو نیاورد. بیاین امشب بجای اون مادری که تو خیمه ها نشست. نکنه ابی عبدالله چشمش بهش بیفته بخواد از زینب خجالت بکشه اشك بريزيم. امام زمان عجل الله در اون تشرفاتشون تاكيد داشتن كه وقتي براي عمه ام زينب گريه مي كنيد، براي فرج و ظهور من هم دعا كنيد، توي گريه هاتون برا عمه ام زينب، برا منم دعا كنيد...* بهترین بنده ی خدا زینب هَل اَتی زینب، اِنّما زینب ریشه ی صبرِ انبیا زینب تا ابد در دلِ بلا زينب بانی روضه های غم زینب تا ابد مبتلای غم زینب   *هر مصيبتي رو كه ورق مي زنيم، يه طرفش زينبِ، بي خود نيست ميگن: " اُمُّ المَصائب زينب " توي مدينه كنار مادر و دَرِ سوخته، كنار فرق شكافته، كنار جگر پاره پاره، توي كربلا هم زينبِ... و چه بچه هايي داشت زينب، يكي از بچه هاش قاري قرآن بود، صدايِ خوشي داشت، وقتي اومد تو ميدون، قرآن ميخوند دشمن رو نصيحت مي كرد، اينا هم نوه هاي اميرالمؤمنين بودن و هم نوه هاي جعفرِ طيار... از اين جا به بعد از زبانِ زينب كبري است: گفت ای مصطفای عاشورا ای فدای تو زینب کبری *داداش!..* تو علی هستی و منم زهرا همه دار و ندارم از دنيا سر خواهر فدای این سر تو بچه هايم فدای اکبر تو *تا دید برا برادرش دیگه یاور نمونده، اومد خیمه، آقازاده هاش رو فرمود برید امام زمانتون رو یاری کنید، اگه ابي عبدالله اجازه ميدان بهتون نداد دایی رو به حق مادر پهلو شکسته اش قسم بدید اجازه ميده...  من هوای تو را به سر دارم به هوای تو بال و پر دارم از غریبیِ تو خبر دارم دو پسر نه، دو تا سپر دارم در دل خیمه خسته اند این دو دل به لطف تو بسته اند این دو ای فدایت تمامی سرها سر چه باشد به پای دلبرها از چه در اشتیاقِ خواهرها تو نظر می کنی به دیگرها آخرش یا اجازه می گیرم یا همین کنج خیمه می میرم *اومدن هر جوري بود از داييشون اجازه گرفتن برن ميدون، رفتن ميدان مثل يل صف شكن، آخه نوه هاي اميرالمؤمنينن... جنگ نماياني هم كردن، اما بذار از اون ساعتي بگم كه اين دوتا برادر رو زمين افتادن، وقتی  دو تا بچه‌های حضرت زینب تو میدان افتادن زمین خبر شهادتشون رسید به خیمه‌ها.. زینب پاشو از خیمه‌ها بیرون نذاشت. اما علی اکبر که افتاد رو زمین اولین نفر زینب از خیمه ها دوید بیرون... بعدِ كربلا حضرت زينب سلام الله عليها رسيد مدينه، همسرش عبدالله بن جعفر وقتي بی بی رو شناخت گفت بی بی جان،یه سئوالی اگر ازت نپرسم آروم نمی گیرم،چرا بالا سر بچه هامون نرفتی؟چرا گذاشتی بچه هام غریب جون بدن؟یه نگاه كرد به عبدالله فرمود: چه توقعی از من داشتی عبدالله، والله ترسیدم حسین نگاهش به من بیوفته،از من خجالت بكشه، اما داداشم حسین برا من تلافی كرد عبدالله، وقتی رفتیم كربلا ،اربعین رسیدم كنار قبر حسینم، گفتم:حسین! حالا روز تلافی كردن توست، اگه می خوای زینب خجالت نكشه، سراغ رقیه رو از من نگیر، اي حسين....  با زینب ناله بزن...حسین.... اشك هات رو روی دست بگیر ،دست گدایی رو بالا ببر، بگو خدا: به اشكهای زینب ِ كبری سلام الله علیها، فرج امام زمان ما برسان، رهبرمان در پناهش حفظ بفرما شرّ اسرائیل و آمریکا به خودشون برگردون... مردم مظلوم لبنان و فلسطین یاری بفرما...مرگ مارا شهادت قرار بده... .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ......

#⃣ #روضه_دفتری #⃣ #فیش_روضه_حضرت_قاسم #⃣ #قاسم_بن_الحسن #⃣ #روضه_حضرت_قاسم #⃣ #شب_ششم_محرم #⃣ #ایام_محرم .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... "لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم  حسبنا الله و نعم الوکیل و نعم المولی و نعم النصیر..." اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِی أَیُّها الْمُجْتَبَی وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ "السَّلَامُ عَلَى الْقَاسِمِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْمَضْرُوبِ‏ عَلَى‏ هَامَتِهِ‏"یعنی سلام به قاسمی که شمشیر به فرقش خورد دیگه نتونست رو مرکب دووم بیاره. *شب ششم ماه محرم، شب قاسم بن الحسنه، شبِ آقازاده امام حسن، شب سيزده ساله ي كربلا... به یاد اون بچه هایی که سیزده، چهارده، پونزده ساله بودن، گفتن میريم تا انتقام سیلی زهرا بگیريم، یاد کنیم همه اشون رو، پدر مادرای شهدا رو هم یاد کنیم. به نام نامی شیر جمل به نام حسن  ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌قیام کرده شجاعت به احترام حسن رسیده پرتو نوری ز اوج بامِ حسن کشیده باده ی خود را به سمت جام حسن در این پیاله شرافت به جوش می آید  صدای غیرت قاسم به گوش می آید اومد جلو خیمه، صدا زد عموجان اجازه میدی برم میدان؟ یادتون باشه تنها کسی که ابی عبدالله زودی فرمود برو میدان فقط علی اکبر بود. وقتی قاسم گفت: عموجان اجازه میدی؟ حضرت فرمود: تو یادگار برادر منی عزیزم، برگرد قربونت برم. حسین جان! امروز هم ما اومدیم بگیم حسین جان ما هم هستیم. حضرت وقتی اجازه نداد دلش گرفت اومد تو خیمه، زانوها رو بغل گرفت، یه مرتبه مادرش نجمه خاتون صدا زد.. عزیزم سرتو بالا بیار، بابات حسن فکر این شب ها و روزها رو کرده، نامه ای نوشته، فرمود: همچین روزی بده دست قاسم ببره خدمت برادرم، انقدر خوشحال شد نامه رو گرفت، «تو غربت دیدی یه بچه محل رو از دور میبینی اصلا زنده میشی» همچین که اومد مقابل عمو گفت عموجان این نامه ی بابامه، ابی عبدالله همچین که باز کرد دید دستخط داداش حسنشه انقدر گریه کرد. حسن جان دلم برات تنگ شده داداش، کجایی ببینی حسینتو غریب گیر آوردن، تو اونجا سفارش کرده، امامه امام حسینه، حسین جان روز عاشورا من نیستم یاریت کنم، بذار قاسمم عوض من شمشیر بزنه.. زره به پیکر ابن الکرم عبایش شد طنین سبز حسن جان نوای نایش شد لباس رزم تنش نشد، با کفن، عمه ها دورشو گرفتن، سوار شد رفت زد تو دل دشمن.. خروش رزم علی بانگ ربّنایش شد بلای ازرق شامی و بچه هایش شد دوباره زنده نموده است یاد حیدر را به چهار ضربه به هم ریخت چهار پيکر را هُرم غرّش قاسم گلو به وجد آمد ز آب چشم تر او وضو به وجد آمد ز شربت عسل او سبو به وجد آمد ز رزم بی مثل او عمو به وجد آمد همان دمی که دم تیغ او به ازرق خورد حسین وقت تماشای او چه حظّی برد گفتن این کیه؟ شروع کرد خودشو معرفی کردن، من نوه ی علی ام، من نوه ی فاطمه ام، من پسر امام حسنم، یه نانجیبی گفت: داغشو به دل مادرش میذارم.اما نتونستن، یک جوری شمشیر زد همه متحیر شدن، برا همین بود یه وقت دیدن ابی عبدالله جلو خیمه دست رو سر گذاشت. آخ دور قاسمو گرفتن، انقدر شمشیر به بدنش زدن، یه وقت دیدن این آقازاده رو زمین افتاد، همونجا صدا زد عموجان! به دادم برس. فقط همینقدر بهتون بگم پاهای قاسم وقتي ميخواست بره ميدون به رکاب نمیرسید. ابی عبدالله وقتی اومد کنار بدن قاسم، دید یه نانجیبی کاکلشو گرفته، حضرت با ضربه ای انداختش کنار، قاسمشو بغل گرفت.... پا بر زمین نکوب عمو در کنار توست این سرو قد خمیده که دار و ندار توست ای ماه سیزده شبه ی دشت کربلا  ماه شب چهاردهم بی قرار توست دل بردن از امام و سراپا عسل شدن این کار، کار بی هنران نیست کار توست ای جان فدای نغمه ی اِن تَنکُرونی ات هر کس شهید عشق شود از تبار توست حتی به بند کفش تو باید دخیل بست این بندِ بازمانده گره یادگار توست دارد زره به قامت تو گریه می‌کند  حتی کلاهخودِ تو هم داغدار توست قاسم شدی که روی زمین قِسمَتَت کنند این تکّه های تن، سند افتخار توست *شیخ جعفر شوشتری رحمة الله عليه، یه گریزی داره، شیخ جعفر شوشتری میگه: پاهاش به رکاب نمی‌رسید اما ابی عبدالله هر کی روی زمین افتاد بغلش کرد، آورد سمت خیمه، وقتی قاسمو بغل کرد بچه ای که پاش به رکاب نمی‌رسید پاهاش رو زمین کشیده میشد، شیخ جعفر میگه: دو تا حالت داره، یا انقدر مصیبت سنگین بود امام حسین با قد خمیده قاسمو برگردوند، یا انقدر بدن زیر سم اسب ها بود کوبیده شد... بلند همه بگيد: حسين!... اللهم عجل لوليك الفرج. .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ......

#⃣ #روضه_دفتری #⃣ #فیش_روضه_حضرت_قاسم #⃣ #قاسم_بن_الحسن #⃣ #روضه_حضرت_قاسم #⃣ #شب_ششم_محرم #⃣ #ایام_محرم .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... اللهم صل علی فاطمة و ابیها و امها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک السلام علیک یا أباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک.... اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلیّک...  عزای اشرف اولاد آدم است بیا عزیز فاطمه ماه محرم است بیا هلال ماه عزا میدهد ندا به فلک که ماهِ گریه و اندوه و ماتم است بیا  لوای سرخ حسینی ندا دهند همه دَم که غیر تو چه کسی صاحب دَم است بیا *شبِ ششم ماهِ محرمِ، شبِ يتيم امام حسن ،قاسمِ... *   هم پریشانِ حسینم،هم پریشانِ حسن ای به قربانِ حسین و ای به قربانِ حسن هر شبی که فاطمه بر روضه هامان می رسد هست گریانِ حسین و هست گریانِ حسن   هر کجا رفتم دیدم کار دستِ مجتباست بشکند دستم نباشد گر به دامانِ حسن قاسمش وقتی به میدان زد، حسین آهسته گفت می رود جانِ حسین و می رود جانِ حسن   پیش زهرا آبرو داری کنیم و آوریم هی گلاب و دسته گُل، یادِ یتیمانِ حسن شب عاشورا هرکسی یک سوالی می پرسید، این آقا هم سوال کرد: عموجان! من هم فردا شهید می شم یا نه؟ تا عمو فرمود شهادت نزدِ تو چگونه ست؟! درنگ نکرد،صدا زد: احلی من العسل .. از عسل شیرین‌ترِ عمو... اینقدر روزِ عاشورا قاسم بن الحسن نگران بود، از صبح نگران بود، منتظرِ یه خبری بود، رویِ پایِ خودش بند نمیشد، یکی یکی شهدا که میرفتن به میدان، قاسم همش می گفت: نوبتِ من کی میشه؟ آخه عموم به من گفت: قاسمم تو هم شهید میشی، به بلایِ عظیمی هم دچار میشی..پس کو؟ چرا خبری نمیشه؟ مادرش اومد دید پشتِ خیمه ها زانوهاش رو بغل گرفته،عزیزِ دلم چی شده چرا ناراحتی؟ گفت: مادرجان! رفتم اذنِ میدان بگیرم عموم به من اجازه نمیده، چیکار کنم؟ گفت: من راهش رو بلدم، برا روزِ مبادا دست خطی از بابات حسن نگه داشتم،صندوقچه رو باز کرد،نامه یا بازوبندی داد گفت بردار ببر، رمز رفتنت همینه، با عجله اومد گرفت دوید سمتِ عمو، تا این نامه رو داد دستِ عمو، عمو نامه رو باز کرد، چشمش به خط برادر افتاد، رو چشمش گذاشت، هی نامه رو بو می کرد، می گفت: بویِ حسنم رو میده.. شروع کرد گریه کردن قاسم  رو بغل کرد .. سه بار ابی عبدالله قاسم رو بغل کرده تو کربلا .. بارِ اول تو خیمۀ دارالحرب کنارِ بدن علی اکبر .. قاسم دید عمو داره بلند بلند گریه میکنه .. اومد کنارِ عمو شروع کرد ناله زدن عمو من هستم نکنه تنها بری، حضرت بغلش کرد .. بار دوم زمانی بود که اذن میدان میخواست بگیره، نامۀ پدر رو داد، اینجا نوشتن عمو و برادر زاده انقدر گریه کردن هر دو به حالتِ بیهوشی افتادن .. بعد اجازۀ میدان داد... اما چه میدان رفتنی .. یه جمله بگم کنایه فهما صدا ناله‌شون بلند شه، هرکاری کردن یه زره اندازۀ قاسم نشد .. یه لباس و سپر اندازه ش نشد، یه کلاه‌ خود اندازه‌ش نشد، لذا ابی عبدالله لباس سفید تنش کرد، یه روبند بست سوارِ اسبش شد .. یا الله اهلِ روضه جلوتر از من برن.. اينقدر این نوجوان بدنش نحیف بود نوشتن پاش به رکابِ اسب نرسید .. حالا نوۀ علی اومده وسط میدان، عباس داره نگاه میکنه، این بزرگ شده دستِ عباسِ .. شروع کرد رجز خواندن "إن تَنکرونی فأنا ابنُ الحَسَن" .. همه مات و متحیرن کیه این نوجوان اومده وسط میدان، ازرق شامی چهار تا از پسراشُ فرستاد اما این سمتِ میدان نوۀ علیِ .. پسرِ جنگ آورِ جملِ .. چشم بهم زدنی چهارتا پسرش رو به درک واصل کرد .. ازرق دید خیلی آبروریزی شد، خودش اومد میدان گفت داغتو به دلِ عموت میزارم ..اون ملعون رو هم قاسم به درك فرستاد عباس داره میبینه زیرِ لب میگه الله اکبر .. دیدن حریفش نمیشن، امام زمان من معذرت میخوام .. الله اکبر .. بگم و داد بزنن مادرا .. یه نانجیبی گفت اینطور فایده نداره دورش حلقه بزنید سنگ بارانش کنید .. دورِ قاسم حلقه زدن سنگ باران کردن .. انقد سنگ زدن از بالای اسب .. یه مرتبه ابی عبدالله شنید یه صدای ضعیفی میگه "وا اماه" اینجا نوشتن ابی عبدالله خودش رو به سرعت رسوند بالا سرِ قاسم .. یه نگاه کرد به بدن: دید پاهاشو داره رو زمین میکشه .. اولِ روضه گفتم سه بار عاشورا قاسم رو بغل کرد .. یه بار بالاسرِ علی اکبر تو خیمه .. یه بار لحظۀ میدان رفتن .. بارِ سومم اینجا بود .. قاسمُ بغل کرد .. سینه رو سینه چسباند .. دوبارِ اول با بارِ سوم فرق داره .. یه فرقشُ بگم : هر دوبارِ اول سینۀ این نوجوانُ به سینه چسباند پاهاش از زمین کنده شد.. اما بارِ سوم سینه رو به سینه چسبوند پاهاش رو زمین کشیده میشد .. حسین … حالا دستت رو بيار بالا به نيت فرج امام زمان سه مرتبه: يا حسين،ياحسين،ياحسين .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ......

#شب_هفتم_محرم الحرام 🏴 #ایام_محرم سبک #واحد #کربلایی_محسن_عراقی بمیره مادر که بی حالی لبای خشکت ترک داره خدا را شکر چشماتو بستی نبینی بارون نمیباره فدات مادر رمق نداره دستات فدات مادر تکون نخورده پاهات فدات مادر کبود زیر چشمات قدر یک قطره آبم که باشه یه ذره جون میگیری نمیگم زنده میمونی اما یکم توون میگیری لالا لالا لالا لالا 🔃🔃 خسته شدی از نخوابیدن خنده زهرا رو میخواستی تو بغلم گریه میکردی بغل بابا رو میخواستی صدای تیر به گوش من رسیده میگن حلقُ از گوش تا گوش بریده همینه که رنگ بابات پریده تا زنده ام بعد تو واسه من آب خنک عذابه پشت خیمه ها قبری رو کنده این خونه ربابه لالا لالا لالا لالا #کانال_نوحه_یازینب_سلام_الله_علیها

#⃣ #روضه_دفتری #⃣ #فیش_روضه_حضرت_عباس #⃣ #روضه_حضرت_عباس #⃣ #روضه_حضرت_اباالفضل #⃣ #شب_نهم_محرم #⃣ #حضرت_عباس #⃣ #تاسوعا #⃣ #ایام_محرم .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ... "السلام علیکَ یا قمر العشیره و یا کفیل الزینب یا أخَ الحسین، یا اباالفضل العباس..."  یا كاشِفَ الْكَرْبِ عَنْ وَجْهِ الْحُسَیْنِ اِكْشِفْ كَرْبى بِحَقِ اَخْیكَ الْحُسَیْن. همیشه میخونی "یا کاشف الکرب عن وجه الحسین." ای آقایی که وقتی ابی عبدالله به صورتت نگاه میکرد، غم و غصه از ارباب ما دور میشد. اما توی علقمه وقتی ابی عبدالله این بدنو دید نوشتن حسین کنار بدن پیر شد. بان الإنکسار فی وجه الحسین... شب نهم محرم،شب تاسوعا، شبی است که نه فقط مسلمونا و شیعه‌ها میان در خونه ی اباالفضل عرض ارادت میکنن و حاجت میگیرن بلکه تمام عالم میان، مخصوصا ارمنی‌ها میان در خونه ی اباالفضل‌ خرج میکنن، احترام میکنن حاجت میگیرن... باب الحوائج است و مشکل‌گشا اباالفضل شد دستگیر ما با، دست جدا اباالفضل در محضرش ندیدم شرمنده سائلی را خیرات می‌کند چون بی سرصدا اباالفضل *گرفتارا! اونایی که میگن مریض مون رو دکتر ها جواب کردن. دیگه امیدی بهشون نیست...* گرچه مریض ما را دکتر جواب کرده دلواپسی نداریم، داریم تا اباالفضل بردار حاجتت را با خود حرم بیاور عرض توسل از تو باقیش با اباالفضل *همه اموات و شهدا رو مخصوصا شهدای حادثه جنگ تحمیلی اخیر رو مد نظر بیار تو این یه بیت...* دارم به لب دوباره یاد تمام اموات درد آشنا اباالفضل، ای باوفا اباالفضل از دشمنش زده سر، پیش حرم سرش خم رزمش بجا اباالفضل، شرمش بجا اباالفضل یک کوفه دست میزد در علقمه همینکه دست مبارکش شد از تن جدا اباالفضل *دست راستشو قطع کردن مشک به شانه چپ داد دست چپش رو هم قطع کردن به زحمت بند مشک را به دندان گرفت، یه وقت دیدند.. "فوقف عباس متحیرا " دیگه حرکت نمی‌کنه، مات و متحیر ایستاده، تیر به مشک زدن داره آب رو زمین می‌ریزه...* داغش کمر شکست از آقای هر دو عالم آن لحظه که صدا زد «ادرک اخا» اباالفضل *يه جوري زدن از اسب رو زمين افتاد، يه مرتبه حسين شنيد يه صدايي داره مياد: "یا اَخا اَدرک اَخاک" ابي عبدالله اومد، ابي عبدالله برا هر شهيدي به سرعت مي اومد، برا علي اكبر به سرعت اومد، برا قاسم به سرعت اومد، اما نوشتن برا عباس آروم آروم اومد، ميديدن هي مياد، هي خيمه رو نگاه ميكنه، نگرانِ زينبِ، زينب مَحرم نداره، زن و بچه ام چي ميشن؟ نشست بالا سَرِ عباس، نوشتن: ابي عبدالله كنارِ بدنِ اباالفضل، "صَرَخَ الحسين" حسين داد ميزد، هي ميگفت: داداش پاشو... بلند بگو: حسين! به صورتی که از آن غم می زدود غم داد با صورت از بلندی افتاد تا اباالفضل کو آن قد بلندش؟ پاشیده بند بندش با نیزه بسکه جسمش، شد جابجا اباالفضل هم دست داده از دست هم پا شده بریده در علقمه چگونه زد دست و پا اباالفضل؟ * میگن کنار بدن اباالفضل، یه نانجیبی از یه گوشه داد میزد، به زخم زبون می‌گفت: آی سید هاشمی! به علمدارت می نازیدی؟ ببین نه تنها دستاشو، پاهاشم قطع کردیم. یکی داد میزد هرکی میخواد بره سمت خیمه ها بره. علمدارش رو زمین افتاد. پاسبان خیمه هاش افتاد...* باید حسین میرفت چون خیمه در خطر بود میزد به سینه میگفت: آه آی خدا ! اباالفضل چون‌ بود شاه تشنه، بعد از شهادتش آب از کوثر او ننوشید.. ای مرحبا اباالفضل در محضر عقیله، جز بر فراز نیزه بالا نبرد سر را، ای با حیا اباالفضل *بي بي زینب یه وقت دید حسین داره میاد، امام زمانش داره میاد، یه دست به عنان ذوالجناح گرفته با آستین داره اشکاشو پاک‌ میکنه، وقتی خانم این صحنه رو دید دیگه نرفت جلو دوید تو خیمه صدا زد: رقیه جان بیا عمه.. چیه عمه جان؟ گفت برو از بابات سؤال کن ببین چرا عمو عباس برنگشته؟ بی بی رقیه اومد، نشست روی پای بابا اول با گوشهٔ چارقدش این خون وعرقهارو از صورت بابا پاک کرد. آروم دم گوش بابا صدا زد.."أبتا أین عمی العباس؟"حسین یه نگاه بهش کرد این بچه رو بوسید گذاشتش رو زمین، چه گذشت برحسین یه وقت دیدن رقیه داره خاک به سر میریزه، چرا؟ باباش رفت کنار خیمه عباس دیدند عمودخیمه رو پایین کشید.. ای حسین... به آبروی اباالفضل به دستاي قلم شده اباالفضل، این دو دستت رو بیار بالا، زن و مرد حاجت دارید، کاردارید، مریض دارید، فرج امام زمان، سلامتی مقام معظم رهبری، عاقبت به خیری جَوونا، حفظ نظام و کشورمون از بلایا همه با مادرش اُم البنین ناله بزنید: یا اباالفضل... ...

#⃣ #روضه_دفتری #⃣ #فیش_روضه_شام_غریبان #⃣ #روضه_شام_غریبان #⃣ #شهادت_امام_حسین #⃣ #شب_یازدهم_محرم #⃣ #شام_غریبان #⃣ #ایام_محرم .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ.....   اللهم صل علی فاطمة و ابیها و امها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک السلام علیک یا أباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک...   اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلیّک...  مُلُك وجود گم شده در جستجوي تو خالي مباد  محفلي از گفتگوي تو گر رو نما دهند هر دو جهان را چه قابل است در پيش يك نگاه خيالي به روي تو *آقا شب يازدهم شد،هر شب اومدم صدات زدم ايجا،آقاجان،امشبم توقعي ندارم كه جوابم رو بدي،چر اين حرف رو ميزنيم؟اگه كسي وارد مجلس عزايي بشه،نگاه ميكنه به صاحب عزا از يه راه ديگه اي ميره،ميگه اذيتش نكنم،گرفتاره،آقاجان كجايي الان ؟كنار گودالي؟ كنار خيمه هاي سوخته اي آقا؟...* بي تو نظام عالم هستي خورد به هم كُل وجود بسته به يك تار موي تو گودال قتلگاه زچشمت فُرات اشك صحراي كربلاست پُر از عطر و بوي تو *شبِ شامِ غريبانِ،تو این شب ها که اومدیم جلسه،چقدر بعدِ جلسه منتظر بچه و خانواده ات بودی؟ بخدا من نشنیدم که کسی بچه اش گم شده باشه، بعضی شب ها روضه ها گریه داره، بعضی شب ها روضه ها داد داره، امشب روضه ای که میخوام بخونم اگه میتونی براش داد بزن… الهی برات بمیرم بي بي جان زینب، امشب زینب تک و تنها تویِ بیابون میگرده، دونه دونه بچه هارو پیدا میکنه، یکی زخمی شده، یکی گوشواره اش رو کشیدن، یکی خلخال از پاش درآوُردن... راوی نوشته است غروبی غریب بود سرها به نیزه رفت، طلوعی عجیب بود راوی نوشته است که آتش زبانه زد در خیمه گاه گشت و، فقط تازیانه زد زن ها و بچه ها که گناهی نداشتند جز بوته های خار، پناهی نداشتند مسافرت بری، هر اتفاقی هم برات بیوفته، ماشینت یه وقت خراب میشه یه چیزی میشه، یه آشنا پیدا میکنی میگی: زن و بچه ام رو برسون، اول خیالت از خانواده ات راحت بشه، ناموست سر پناهی داشته باشه، الهی قربونت برم حسین جان! که زن و بچه ات پناهی نداشتن… همه رو بی بی زینب يه جوري آروم کرد، یکی میگفت ببین عمه تو روخدا گوشوارمو کندن گوشم پرخون شده..یکی میگفت عمه! دامنم آتیش گرفت بدنم سوخت، یکی میگفت عمه! معجرم رو بردن، هر کی یه جور گریه میکرد، همه رو بی بی هر طور بود آرام کرد.همه آروم شدن، اما یه وقت دیدن یه صدای ناله و ضجه اي بلند شده، بی بی زینب اومد پشت خیمه دید بی بی رباب کنار یه تل خاک نشسته.هی ميگه: مادر قربونت بره..بی بی دست گذاشت رو شونه رباب..رباب! اینجا امن نیست بیا بریم تو خیمه.. من به زور بچه ها رو آروم کردم..اگه میخوای گریه کنی بیا تو خیمه گریه کن..سرشو آروم گرفت بالا دید صورت رباب غرق اشکه..صدا زد زینب جان! الان وقت شیر خوردنشه امروز غروب اشتباه کردم آب خوردم الان شیر دارم شیرخواره ندارم...حسین* باز چشمش به که افتاد رباب غش کرده باز هم آمده این حرمله  ي وا مانده   برسانید خبر را به علمدار حرم چادر زینبِ تو زیر لگدها مانده  دور تا دور خیمه ها رو خندق کنده بودن، راه ورود به سمت خیمه ها محدود بود، این نامردا با اسباشون سمت خیمه ها می اومدن وقتی خیمه ها رو سوزوندن بچه هام باید از همین راه فرار میکردن..به خدا بعضی از این بچه ها زیر پای این اسبا جون دادن همه فرار کرده بودن تو این بیابون عمر سعد دستور داد همه این بچه هایی که فرار کردن یه جا جمع کنید مقتل نوشته بیست وسه تا بچه رو جمع کردن یکی صدا زد عمر سعد اگه میخوای این بچه ها رو سالم به شام برسونی الان دارن از تشنگی هلاک میشن یه کم بهشون آب برسون.. یه مشک آبو انداخت وسط بچه ها آب ریختن تو ظرف دادن به اولی نگاه کرد و نخورد..داد به بغل دستیش اونم نخورد  اونم داد به بغل دستیش نخورد سر آخر ظرف آب رسید به رقیه.. دیدن آبو گرفت رفت سمت گودال قتلگاه..گفتن کجا داری  میری؟ گفت یه مقدار به حلقوم بابام آب برسونم..مگه من تشنگی بابامو فراموش میکنم..اون موقعی که  صورت من رو  بوسید صورتم سوخت. صحاب رحمت اين روضه رو آوُرده: ديدن رقيه ي سه ساله نيست، زينب عمه اش اومد، چقدر دنبال اين بچه گشت، نزديك گودال شد، ديد صداي اين بچه از گودال ميآد، هي ميگه: " اَبَتاه!..." بچه رو برداشت از رويِ بدنِ بابا، داره بر ميگرده، دَمِ گوشش گفت: عزيزِ دلم! رقيه جانم! اين بدن رو چطور شناختي؟ من متحير بودم امروز توي گودال بدن رو نشناختم، صدا زد: عمه! داشتم بابامو صدا مي زدم، ميگفتم:" اَبَتاه!..." بابا! ديدم صداش داره مياد: جونم! دخترم! از حلقومِ بريده صِدام ميزد... صداي ناله ات رو آزاد كن، هر چي كار داري با اربابت، ان شاءالله اربعين اسمت رو بنويسه، بلند بگو:حسين!.. ..

#⃣ #روضه_دفتری #⃣ #فیش_روضه_حضرت_رقیه #⃣ #روضه_حضرت_رقیه #⃣ #شب_سوم_محرم #⃣ #ایام_محرم .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... " اللهم صل علی فاطمة و ابیها و امها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک" السلام علیک یا أباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک علیکم منی جمیعا سلام الله أبدا مابقیت وبقی اللیل والنهار ولاجعله الله آخر العهد منی لزیارتکم السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی أولاد الحسین و علی أصحاب الحسین... اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلیّک...  دلگیرم از تمامی دنیا شتاب کن مجنونم و بخاطر لیلا شتاب کن   در انتظار آمدنت روزها گذشت ای وعده ی قدیمی دنیا شتاب کن ای وارث عدالت و صبر و غم علی با ذوالفقار حضرت مولا شتاب کن وقتش رسیده صبح ظهورت فرا رسد پایان بده بر این شب یلدا شتاب کن جانم به لب رسیده از این روزگار پست آقا به جان حضرت زهرا شتاب کن بر آن تنی که زخمی و صد پاره گشته بود بر آن سری که رفت به نِی ها شتاب کن جان سه ساله دخترکی که گرفته بود بر روی دامنش سرِ بابا شتاب کن یا صاحب الزمان!... *امشب شبِ رقیه است،اصلاً برا این دختر، خود به خود اشکا جاری میشه...قلب آدم میسوزه...تو روضه ی رقیه آدم پیر میشه... به خدا هر چی برات بگم از روضۀ سه ساله کم گفتم .. هر چی برات بگم ، تازه خیلی از روضه ها جا می مونه.. یه جوری صدا زد، نصف شب بابا رو کشوند خرابه، زینب کبری دید داره درِ خرابه وا میشه،  گفت: عمه! همه رو بگو بلند شن، چی شده عزیز دلم؟ عمه! بابام داره میاد خرابه، همه بلند شدن، یهو دیدن چند نفر درِ خرابه رو وا کردن، زینب سریع بلند شد، اومد جلو، صدا زد: تو رو خدا کاری باهاش نداشته باشین، قول میدم ساکتش کنم، نانجیب اومد جلو، داد زد سر بچه، چیه این وقت شبی شهر رو به هم ریختی؟ چته هی داد میزنی؟ بچه یه ذره خودش رو جمع کرد، صدا زد: بابامو میخوام، گفت: باشه باباشو بهش بدین، یه جوری سر باباشو کنارش زمین زدن ...حسين! با این دستای کوچیک سر رو بلند کرد .. مراقب بود سر از رو دستاش نیفته .. سر رو به سینه چسبانید .. شروع کرد به درد و دل كردن با بابا...*  بابایی .. به هم خورده وضعم پریشونمُ سوخته موهام منو مسخره کردنم از بس که کهنه ست لباسام واویلا … منو میزدن بی بهونه بابایی .. روی صورتم رد خونِ بابایی .. تو این مدتی که نبودی می خوردم به جایِ غذا تازیونه بابایی .. بابایی .. فضایِ خرابه برایِ رقیه ت عذابه یه گوشه زمین گیرم و گریه هام بی جوابه واویلا … بابایی .. تموم تنم زخمیِ زیر چشمام کبوده اینا یادگاری از اون کوچه هایِ یهوده واویلا … شکستن تو بازار سرم رو بابایی لگد می زدن پیکرم رو بابایی همونی که گوشواره مو کندُ با خنده می گفت کشید از سرم معجرم رو بابایی *یه وقت همه دیدن رقيه رو زمین افتاد ... جلو اومدن دیدن سر یه طرف افتادِ  رقيه جان داده...شبِ حضرت رقیه ، همۀ شهدایِ مدافعِ حرم و یاد کنیم ، الان جاشون خالیِ ... همه شون رو سهیم کنید ، صدات برسه به خرابه ...یا حسین ....* ..

#⃣ #روضه_دفتری #⃣ #فیش_روضه_حضرت_رقیه #⃣ #روضه_حضرت_رقیه #⃣ #شب_سوم_محرم #⃣ #ایام_محرم .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... بِسمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيم "يَا أَيُّهَا الْعزِيزُ مَسنَا وَأَهلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُزجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا إِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِين" "يا رَبَّ الرُّقیه، بِحق الرُّقیه، اِشف صَدر الرُّقیه، بظهورِ الحُجُّة ، يا رب الحُجُّة، بحق الحُجُّة، اشف صدر الحُجُّة، بظهور الحُجُّة " شب شهادت حضرت رقیه سلام الله علیهاست، سه ساله ای که اینقدر امام زمانش رو با اشک و ناله صدا زد، امام زمانش با سر اومد توی خرابه به دیدنش، بعد برا امام زمانش جون داد، امشب اونایی که میخوان اربعین برن کربلا هنوز براتشون امضا نشده بسم الله، اونایی که هنوز کربلا رو ندیدن بسم الله، اونایی که مریض دارن، گرفتارن بسم الله، دیدید دَرِ خونه ای رو می‌زنید اول بچه کوچیکا میآن در رو باز میکنن، امشب هم دَرِ خونه ی ابي عبدالله رو بزنیم دختر کوچولوی ابي عبدالله رقیه در رو باز میکنه میگه بابا یه مشت گدا اومدن دَرِ خونه، کربلا میخوان، مریض دارن، گرفتارن، حتما ابي عبدالله به خاطر دختر سه ساله اش دست همه ی ماهارو میگیره... حالا با این دل شکسته است بریم خرابه ی شام، انشالله با اشک چشم و ناله تون یتیم نوازی کنید... گریه کرد،گریه کرد تا بالاخره رقیه به مراد دلش رسید یه وقت دید سر باباش جلو‌ چشماشه.. سر بریده رو آوردن خرابه انداختن جلوی این دخترِ سه ساله، دیدن شروع کرده با باباش درد و دل کردن، با زبان حال و با زبان شعر برات بخونم: حالا که اومدی پیشم بازم آغوشتو‌ واکن بغل کن بغضمُ بازم، غریبیمو‌ تماشا کن حالا که اومدی پیشم بذار خلوت کنم باتو بذار تعریف کنم بعدش، ببین من پیر شدم یا تو تو‌ وقتی اومدی گفتم‌که تقصیرِ دل من بود تو‌ که دیدی بابات خوابه چه وقته گریه کردن بود ببخش حرفای تعریفیم، دیگه حرفای خوبی نیست ببخش واسه پذیرایی، خرابه جای خوبی نیست خرابه بِسترش خاکه، خرابه بالشش خِشته تو خیلی خاکیی اما، برای دخترت زشته برای دخترت زشته که خونه اش این طوری باشه بزار چیزی نگم شایدتو حرفام دلخوری باشه کدوم خانوم با این حالش، پیش مهمون معذب نیست ببخش از راه طولانی، سر و وضعم مرتب نیست اگه مهمون داری باید، براش با جون مهیّا شی خجالت می کشی وقتی، نتونی از زمین پاشی نگی من بی ادب بودم نگی این دختر عاشق نیست نمی تونم پاشم از جام پاهام پاهای سابق نیست «بس که دوید عقب قافله واویلا واویلا پای من از ره شده پر آبله واویلا واویلا» حالا چشمای کم سومو به هر چی جز تو می بندم به زورم باشه پا میشم به زورم باشه می خندم *بابا! یه نگاه کن به دخترت چرا چشاتو بستی؟یه نگاه کرد به باباش گفت..* مگه تو صورتم امشب، بغیر از خنده چی دیدی که از وقتی پیشم هستی، یه بار حتی نخندیدی ✍ #هادی_جان_فدا *گفت:بابا! هر کجایی فکر میکردم ببینمت الّا کاخ یزید..نمیتونستم باور کنم اون سری که دست اون بی حیا است سر مقدس بابای منه. هی رو‌پنجه های پا بلند میشدم هی عمه ام جلو‌ چشمم رو‌ می گرفت. هی دستای کوچولومو اشاره کردم عمه اون سر آشناست بگو‌ نزنه اون لبارو‌ نرنه ..‌بابا هرچی از عمه ام سؤال کردم گفتم عمه اون سر، سر کیه ؟ جوابمو نداد حالا جوابم رو‌گرفتم... از باب بغداد بری به سمت بیرون کربلا جاده ی حِلّه، یه مسجد مانندیه بالاش تابلو زده "هذا مَقام‌ٌ مُنسَلَخٍ الحُسینی"میدونی اینجا کجاست؟ اینجا همون‌ جایی که خولی سر بریده رو برد. چیکار کرد با سر؟ وقتی سر و برد برا عُبیدالله بن زیاد تا سر و‌ دید تعجب کرد گفت :چیکار کردید با سرِ حسین!؟ اِبن زیاد تعجب کرد، عقب عقب رفت. ابن زیاد مردِ، جنگاور بوده، از سر ترسید جا خورد.حالا یه دختر سه ساله دید رگارو بریدن، صورت سوخته، دندونا شکسته، جای سالم نداشت ..حسین ..... کاری نتونست بکنه زبونش بند اومد. صدا زد بابا!: کی من رو یتیم‌کرده؟ کی رگاتو بریده؟ کی محاسنت رو‌ خضاب کرده؟ یه وقت لباش رو گذاشت رو لبهای خونی و چوب خورده ی بابا، یه وقت دیدن رقیه دیگه نفس نمیکشه! "فَلَمّا حَرَّکوها"تکونش دادن... "فَاذا بِها قد فارَقَتِ الدُّنیا"دیدند رقیه از دنیا رفته...اهل خرابه همه نوحه میخوندند می گفتن: سلام ما رو به بابای غریبمون برسون.بگو بینِ کوفه تا شام خیلی سخت بود.بگو سرت رو وسط تشت طلا دیدیم،خیلی برامون سخت بود. رَحِمَ الله مَنْ ناداه یا حسین... خدایا فَرَج امام زمان برسان..رهبرمان حفظ بفرما، دستایی که به سویت بلند شده خالی بر نگردان...سلامتی و تعجیل در ظهور حجت ابن الحسن صلوات بلند بفرستید....* .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ......

#⃣ #روضه_دفتری #⃣ #روضه_کوتاه #⃣ #فیش_روضه_حضرت_رقیه #⃣ #روضه_حضرت_رقیه #⃣ #شب_سوم_محرم #⃣ #ایام_محرم .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ "اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلَى الْاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنائکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ وَ لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَولادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ" شب شهادت حضرت رقیه سلام الله علیهاست، امشب مجلسمون با شبهای دیگه فرق داره، امشب حضرت رقیه سلام الله سفره داره ... امشب شهدای مدافع حرم هم میان... امشب پای درد دلهای این خانوم بسوز .. گفت:بابا!...* هم نا ندارم هم بس که دنبالت دویدم پا ندارم با این همه زخم دستِ کمی از مادرت زهرا ندارم بابا! گفتی مادرتون فاطمه صورتش کبود بوده ببین صورت من هم کبوده اصلا صورت من تمامش کبوده، دست زجر از صورت من بزرگتر بود بابا!، گفتی مادرتون فاطمه قدش خمیده موهاش سفید شده، بابا قد منم خمیده، موهای من هم سفید شده، اما بابا! من با مادرتون فاطمه یه فرقی دارم...چی؟ اگه که دیدی میخونم نافله نگو که من مادرتم آخه زده پای من آبله... بابایی پاهام از بس رو خارهای بیابون دویدم پر از آبله شده... ای حسین...* تنها نشستم حتی به قولِ دختران بابا ندارم داری می آیی باید که چادر سر کنم اما ندارم شرمنده بابا غیر از خرابه من برایت جا ندارم اما دلت قرص یک لحظه هم ترس از حرامی ها ندارم دیدی خمیدم اینقدر سیلی زد که جایی را ندیدم بعد از تو بابا با دامن آتش گرفته می دویدم من مثل عمه وقتی که قاتل می برید و می بریدم با خنده می گفت با دست خود از پشت سر،سر را بریدم جای تو خالی با حرمله با شمر چه زجری کشیدم رنگین کمانم بازو کبود و روی زرد و مو سفیدم کنجِ خرابه خوابیده بودم، با لگد از جا پریدم بازار شامُ حرف کنیزیُ و نمی گویم چه دیدم قربانِ لبهات من پیرِ چوب خیزرانیِ یزیدم آماده هستم عمه حلالم کن که دیگر سر رسیدم *خواب بود بچه،تو خواب دید بغل باباست،تا چشماش رو باز کرد دید خرابه است،بابا نیست...بهونه ی بابا رو گرفت.... نانجیبا می خواستن آرومش کنن،سر باباش رو گذاشتن تو یه طبق،تا از در خرابه وارد کردن، عمه ی سادات که فهمید چه خبرِ، بلند شد،دوید رفت جلوشون رو گرفت...چیکار می کنید؟ نبرید این سر رو، می کُشید این بچه رو، خودم هر جوری شده آرومش می کنم،برگردونید این طبق رو...آی حسینا! عمه سادات رو با تازیانه زدن...بی بی رو کنار زدن،این طبق رو بردن جلوی رقیه... حسین... می دونید علت شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها چی بوده؟ امشب رفتی خونه به این فكر كن،مگه میشه با كتك كه نیست،مگه میشه بچه با كتك بمیره،حاج منصور ارضی ایشون می فرمودند:خیلی كنجكاو شدم،تماس گرفتم با یك دكتر متخصص كودكان،نصف شب گفتم:آقا دلیل مرگ حضرت رقیه سلام الله علیها چی بوده؟گفت:نصف شبی من و از خواب بیدار كردی،گفتم:نگی من امشب دیوونه می شم،گفت:حاج آقا من تحقیق می كنم،خبرش رو بهت میدم،روز بعد  زنگ زد به من،گفت:حاج آقا،بچه اگه زیاد بترسه،فشار خون ،بالا و پایین میشه، رگ های قلب پاره می شه، تا روپوش رو كنار زد… توی اون تاریکی شب، سر بریده ی باباش.. موهای سر سوخته، لب و دندون ها خونی... ای حسین... گفت: دیدم کنار ضریح‌ حضرت رقیه سلام الله علیها، پیر زنی یه چیزی رو تو دستش گرفته بود،گریه می کرد،هی نشون میده به ضریح...بلند شد بره... گفتم:مادرجان! من داشتم نگاه می کردم،می تونم ازت بپرسم این چی بود؟یا چی می گفتی؟ شروع کرد گریه کردن،گفت:پسرم ما از عشایرِ ایرانیم،تو بیابون و دشتیم،خیلی وقت ها در اثر راه رفتن،پاهامون زخم میشه...کفِ پاهامون آبله میزنه،از گیاهان دارویی،چربی حیوانات،یه پماد داریم،میزنیم خوب میشیم.... گفت:وقتی داشتم می اومدم اینجا، شنیدم این دخترکوچولو پاهاش آبله داره، از همون پماد آوردم، داشتم می گفتم:قربونت بشم،پات خوب شده؟... عزیزم! آبله های پات خوب شده، الهی برات بمیرم خانوم!... بس که دویدم عقبه قافله واویلا واویلا پای من از ره شده پر آبله واویلا واویلا.. ان شاءالله تو حرمش باشیم،همون حرمی که هنوز احساس می کنیم داره میگه: بابا!.... خدایا به سوزِ دل رقیه، به اشک چشمش، به دل داغ دیده اش، به پاهای پر آبله اش، به بدن تازیانه خورده‌اش، فرج امام زمانمان را برسان، موانع فرجش برطرف بفرما... .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ......

#⃣ #روضه_دفتری #⃣ #روضه_کوتاه #⃣ #فیش_روضه_حضرت_رقیه #⃣ #روضه_حضرت_رقیه #⃣ #شب_سوم_محرم #⃣ #ایام_محرم .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا أَهْلَ بَیْتِ النُّبُوَّةِ بمُوالاتِكُمْ تُقْبَلُ الطّاعَةُ الْمُفْتَرَضَةُ ، وَ لَكُمُ الْمَوَدَّةُ الْواجِبَةُ وَ الدَّرَجاتُ الرَّفيعَةُ وَ الْمَقامُ الْمَحْمُودُ وَ الْمَكانُ الْمَعْلُومُ عِنْدَ اللّهِ عز و جل وَ الْجاهُ الْعَظيمُ وَ الشَّأْنُ الكَبيرُ وَ الشَّفاعَةُ الْمَقْبُولَه شب شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها، امشب یه دلت کنار حرمش باشه .. یه دلت تو حرم ابی عبدالله باشه .. بابا خیلی دوستش داره .. اگر دوستش نداشت با سر بریده دیدنش نمیامد .. امشب اونهایی که دخترِ سه چهار ساله همراهشونه .. یه خواهش ازتون دارم .. اگر دختر بچه روی زانوت نشسته یا کنارت نشسته .. آهسته این دستت رو روی صورتش بگذار .. ببین دستت بزرگتر از صورت دخترت هست! یا نه!؟ حالاببینید این سیلی چه کرد‌ با صورت رقیه... وقتی سر باباش رو جلوش گذاشتن شروع کرد با سر بریده درد و دل کردن...بابا!..* خوش آمدی تو از سفر بابا تو رو خدا منو ببر بابا کجا یهو تو بی خبر بابا گذاشتی رفتی .. *دیدی دختر سه ساله چطوری میگه بابا ... مخصوصا اگه سیلی خورده باشه ... مخصوصا اگه از ناقه افتاده باشه ...* دیگه تموم گریه و زاریم تموم این شبایِ بیداریم آخه نگفتی دختری داری گذاشتی رفتی .. نذار بازم بهم جسارت شه همین لباس پاره غارت شه منو ببر که عمه راحت شه بابا بابایی .. بیابونا نمیره از یادم بابا تو راهِ کوفه جون دادم تو خواب من از رو ناقه افتادم بابا بابایی .. *معالی السبطین نوشته: این دختر سه ساله روی ناقه هی بابا بابا میکرد، هی باباشو صدا میزد. نانجیبِ حروم زاده ای صدا زد: ساکت شو صدات اذیتم می کنه ... دوباره دیدن این بچه آروم نمیشه، این دفعه گفت "اُسكتي يا بِنتَ الخارِجي" گفت بابا ببین کارشون به کجا رسیده به من میگن دخترِ خارجی یه مرتبه نانجیب دست برد ازبالایِ ناقه این بچه رو پرتش کرد .... همچین که افتاد، دختر بچه ها با پسر بچه ها فرقای زیادی دارن، پسر بچه بخوره زمین زود بلند میشه، اما دختر زمین بخوره بلند نمیشه، اینقدر صبر میکنه تا باباش بیاد، گفت : بابا یه نصف شب، از ناقه افتادم ... هر چی صدات زدم نیومدی ... هر چی منتظر شدم، گفتم چشمام نمی بینه، گوشام که میشنوه ، آخه هر وقت می گفتم بابا! تو می گفتی: جانم! ... شنیدم صدای قدمی میآد، گفتم که بابام اینجور تند تند راه نمی رفت، بابام هیچ وقت با عجله قدم بر نمیداشت، همچین که دستم رو سرم بود حس کردم دستی موهام رو گرفت ... یه ضربه زد ....* نبودی از همه کتک خوردم یه جوری زد که عمه گفت مُردم به خاطرِ تو طاقت آوردم بابا بابایی .. *يه روایت داریم که حضرت زینب سلام الله علیها تا شنید یکی از بچه ها از قافله جامونده برگشت دنبال بچه ، اما یه روایت دیگه میگه: نذاشتن زینب برگرده، زجر ملعون برگشت، بچه نیمه شب داره مثل بید میلرزه ... دید یه سیاهی داره نزدیک میشه، اول فکر کرد عمه اش زینبِ، اما جلو که اومد تا اومد سلام کنه ...بی هوا .... سیلی خورد ...* نبودی از همه کتک خوردم یه جوری زد که عمه گفت مُردم به خاطرِ تو طاقت آوردم بابا بابایی .. سه ساله تُ چقدر دادن آزار گوشایِ خونیمو دیدی انگار بزار بگم چی شد تویِ بازار بابا بابایی .. ما رو به همدیگه نشون میدن به زور گوشواره هامو دزدیدن به مجلس مِی ما رو کشیدن بابا بابایی .. *یه وقت دیدن رقيه داره با اشاره رو لبایِ بابا دست میکشه .. دیدن اشک میریزه لب هارو دست میکشه .. آروم بغل کرد سرُ .. لبها رو گذاشت رو لب هایِ بریده بریده شدۀ بابا .. بابا از مدینه تا حالا منو بوسیدی؟ نه والله .. بابا من کارمُ تموم کردم .. دعاکن من پیش تو برگردم .. آخه بابا! دیگه خیلی ناراحتِ عمه ام زینبم .. از وقتی که از ناقه افتادم دیگه نمیتونم راه برم عمه منو بغل میگرفت آروم ميذاشت زمین دوباره بغل میکرد .. بابا! اینقدر عمه ام به خاطر من اذیت شد...بابا!...* از ضرب کعب نی، بدنم درد می کند از مشت، استخوانِ سرم درد می کند اوباش ناز کردنشان جورِ دیگر است دارد هنوز مویِ سرم درد می کند .. نصفه شب که بچه از دنیا رفت ، حکومت زنِ غساله فرستاد .. پیراهنِ بچه رو که درآورد گفت من غسل نمیدم ..! _چرا ؟!.. گفت من خیلی بچه غسل دادم ، اما بچه ای که از گردن تا نوک پا سیاه شده باشه ندیدم .. چش شده این بچه ؟!.. گفتن: آی زنِ غساله این بچه هیچ عیبی نداره، این کبودیا جای تازیانه است، جای سیلیِ... ای حسین... فرج امام زمان ناله بزن:حسین! .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ......