#ایام_مسلمیه #مرثیه_مسلم_بن_عقیل - آی مردم!کسی میان شما رحم و انصاف در دلش مانده؟ غیر از این است نامه های شما حضرت عشق را فراخوانده؟ - پس چه شد اشتیاقتان به حسین؟ چه شد آن نامه های دلتنگی؟ اینهمه نفرت از کجا آمد؟ که شده کینه جای دلتنگی - یک نفر مرد در میان شما هست نامه دهد به آقایم؟ که بگوید نیا تورا به خدا که بگوید خجل ز مولایم - بشکند دست من که باعث شد حجّ ارباب نیمه کاره شود ترس دارم که روز عاشورا گلوی شیر خواره پاره شود - بنویسد که کوفیان آقا حرف ناموس مرتضی زده اند به هرآنچه خیال می کردیم اعتنا نه…پشت پا زده اند - بنویسد تورا به جان علی معجری بهر دخترت بردار حرمله…حرمله…چه گویم من فکر قنداقه اصغرت بردار - بنویسد که شمر آماده ست خشکیِ حنجرت بسوزاند خنجرش را نداده او صیقل که دل مادرت بسوزاند 🔸شاعر: #آرمان_صائمی ===========================

#ایام_مسلمیه #مرثیه_مسلم_بن_عقیل همراه خود نیاور ای شاه زیورآلات  این‌ها به خانواده دادند قول سوغات شب تا سحر نشستم زانو بغل گرفتم  اى واى از این خیالات، اى واى از این خیالات ...کوفه میا حسین جان... کوفه وفا ندارد می‌سوخت نامه‌ی من از سوز این عبارات   ...هجده هزار نامه... هجده هزار نیزه تفریط پشت تفریط، افراط پشت افراط نامسلمین کوفه، با مسلمت چه کردند خوب است تازه اینجا... وای از بلاد شامات ای وای از زنی که در ازدحام باشد  من رد شدم خلاصه از کوچه با مکافات با عفت رباب و حجب و حیای زینب دارند کوچه‌ها و بازارها منافات با دست بسته وقتی افتادم از بلندی  گفتم عزیز زهرا، قربان قد و بالات برعکس از قناره...، عکس مرا کشیدند  طفلان شهر کوفه در دفتر مجازات باشد قرار بعدی دروازه‌ی همین شهر آنجا که رأس ما با هم می‌کند ملاقات 🔸شاعر: #گروه_یا_مظلوم ===========================

🏴 اشعار #شب_اول_محرم ======================= #امام_حسین #مرثیه_مسلم_بن_عقیل خِیری نبود اینجا به غیر از بی وفایی بر هر دری میشد زدم ، تا  تو نیایی در کوچه ها پای غم تو سنگ خوردم غصه چقدر از کوچه های تنگ خوردم این آسمان شهر کوفه بی ستارست دستان خالی در خیال گوشوارست طوعه پناهم داد تا از پا نیفتم در خانه اش تا صبح جز یارب نگفتم در خانه ی او غیرِ نور اصلا ندیدم نان داد  اما  من تنور  اصلا ندیدم گفتم به طوعه که به پشت در نیاید یک زن میان اینهمه لشگر نیاید پشت دری گفتم، مدینه یادم امد آن روضه ی مسمارو سینه یادم آمد هرچند اینجا جز به گریه سر نکردم هرچند آخر لب ز آبی تر نکردم تنهای تنها  پای عشقت ایستادم درس وفاداری به اهل کوفه دادم از من بیفتد  سر  زتو  یک ‌پَر نیفتد مسلم بمیرد  معجری از سر نیفتد از بام می افتم به تاب و تب نیفتی تو پیش چشم خواهرت زینب نیفتی جانان من از غم خبر داری نداری زینب کجا و کوفه و ناقه سواری من غصه دارم غصه طفل حسن را من دیدم اینجا نعل بر مرکب زدن را 🔸شاعر: #محمد_جواد_مطیع_ها

🏴 اشعار #شب_اول_محرم ======================= #امام_حسین #مرثیه_مسلم_بن_عقیل به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم به غیر دربه‌دری‌ها پناهگاه ندارم شب گذشته به هر خانه جای بود مرا، لیک به هیچ خانه در این شام تیره راه ندارم ز خستگی‌ست به دیوار طوعه تکیه زدم من و گرنه جز به خداوند تکیه‌گاه ندارم کِشَند جانب دارالاماره با چه گناهم عزیز فاطمه جز عشق تو گناه ندارم به زیر تیغم و بالای بام وقت شهادت حسین از تو جز امید یک نگاه ندارم به راه عشق تو سر می‌دهم که وای به حالم اگر که حرمت عشق تو را نگاه ندارم به اشتباه سوی کوفه خواندمت که بیایی دریغ مهلت جبران اشتباه ندارم غم تو کرده سیه روز من که در همه عمرم قسم به خال تو یک نقطۀ سیاه ندارم سلام بر تو دهم لیک با زبان اشارت نگاه من به تو و طاقت نگاه ندارم... 🔸شاعر: #استاد_سید_رضا_مؤید ===========================

#مناجات و توسل به امام زمان روحی له الفدا اجرا شده شبِ اول محرم ●•┄༻↷◈↶༺┄•● محرمی که نباشی در آن محرم نیست بدون تو ضربان زمین منظم نیست چقدر ساده گرفتیم بی تو بودن را هزار سال بدون تو زندگی کم نیست خودت بخواه که دست از گناه بردارم *اونی که اهل ناله‌س فرقی نداره چجوری تو جلسه بشینه با فاصله بشینه ماسک بزنه ..* خودت بخواه که دست از گناه بردارم که عهدهای منِ رو سیاه محکم نیست هزار بار خودت را به ما نشان دادی ولی چه فایده چشمان ما که محرم نیست خودم به چشم خودم دیدم که در روضه حلاوتی است که در هیچ جای عالم نیست *با هر سختی شده ما روضۀ ارباب رو میگیریم .. خدا به همتون خیر بده .. همه دنبال این بودیم که این خیمه رو پا بشه .. نگن که حالا این بیماری اومد جا زدن نه!! برای ارباب جا نمیزنیم* حوائجم همه در بین روضه یادم رفت غمت چه کرده غم روزگار یادم نیست *آقاجان شب اولِ .. اجازه بدید بدونِ مقدمه بگم :* بیا و روضۀ گودال را بخوان آقا محرمی که نباشی در آن محرم نیست بازم لباس مشکی پوشیدم رویِ دیوارا پرچم کوبیدم آقا چقده دلشوره داشتم بازم سیاهیاتُ من دیدم یک سال، پُر از غمتم که منتظرِ محرمتم شکر خدا که برات نفس میزنم تو ماه عزات آقا بمیرم برات .. قلبم شبایِ جمعه بی تابه بی تاب، برا ضریحِ اربابه بازم به یا طفلی معصومم طفلی، که توی خیمه بی تابه لالا میخونه رباب میگرده برا یه قطرۀ آب بی تاب برای علی سیاهی میره، چشمای علی لای لای، لالایی علی .. مظلوم رو خاک صحرا افتادی مجروح میون دست صیادی تشنه به زیر چَکمَش بی تابی مذبوح تو ته گودال جون دادی آقا، تنت به زمین سرت روی نی، با چشم حزین آقا، صداتُ شنید پیش مادرت سرت رو برید آقا بمیرم برات .. سخت در غربتِ این شهر شدم مضطرتان خنجرِ کوفه گرفته ست نشان حنجرتان وای از این شهرِ طلبکار که راضی نشود جز به اعضاء مقطع شدۀ پیکرتان ریختند از همه سو بال و پرم را کندند کاش مقراض نریزد سر بال و پرتان کوفه شمشیرُ سنان، سنگُ عصا می آرد بِبَرَد جوشن و عمامه و انگشترتان *ماسکم زدی پشت این ماسکا میخوای ناله بزنی حتماً یاد میکنی از بچه های حضرت زهرا(س) .. آستین به دهان میگرفتن ناله میزدن حالا این یه بیتُ خوب گوش بده، حقشو ادا کن ..* مرد بودم منو در کوچه ای گیر افتادم آه در کوچه چه آمد به سر مادرتان حرمله در دهنم زد که نگویم برگرد دو سه دندان من اُفتاد فدایِ سرتان *با این بیت مادرش حضرتِ رُباب امشب ضجه میزنه* قصد شومیست پسِ تیرِ سه پر ساختنش نکند غبغب ناز علیِ اصغرتان ... فقط از آمدنِ کوفه حذر کن بلکه سر بازار تماشا نشود خواهرتان حاضرم دختر من را به کنیزی ببرند نکند دستی اشاره به سویِ دخترتان هرچه در قافله مشک است پُر از آب کنید خواهشم را برسانید به آب آورتان عذرِ تقصیر که بازویِ مرا هم بستند همۀ هستی من پیشکش محضرتان *هی دست روی دست میزدُ اشک میریخت .. بعضی وقتا زخم طعنه، زخم زبان از زخم شمشیر کاری تره .. بیشتر آدمُ اذیت میکنه .. از همۀ وجودش داره خون میریزه مسلم .. اما برای این حرف خیلی آزرده شد یه نفر گفت مسلم به توام میگن سفیر حسین نایب حسین؟.. آبروی یارای حسین و بردی حالا که گرفتار شدی اینطور داری گریه میکنی اشک میریزی از مرگ ترسیدی .. یه وقت صدا زد نانجیب، گریۀ من برای خودم نیست .. آخه برا آقام نوشتم بیاد به سمت کوفه .. گفتم دست زن و بچه تم بگیر بیا .. همۀ اینا آمادۀ مهمون نوازی هستن .. داره رقیه رو میاره .. داره شیرخواره رو میاره .. مهمان نوازیتونُ دیدم .. از آب هم مضایقه کردند کوفیان خوش داشتند حرمت مهمان کربلا ظرف آب طلب کرد براش، نتونست بخوره .. سه بار آوردن ظرف غرق خون شد .. دندان شکسته لب پاره پاره است .. گفت بهره ای از این آب ندارم .. مسلم آب طلب کردی حداقل برات آوردن .. بمیرم برای اون آقایی که هرچه میگفت آه جگرم داره میسوزه ...* ↫

#روضه و توسل اجرا شده شبِ اول محرم ●•┄༻↷◈↶༺┄•● «اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ» اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ.. از سرِ شب، غربت و دلشوره‌ام بسیار شد غصۀ یک عمر، بین سینه‌ام انبار شد خواب بودم، غافل از احوالِ خود، تا ناگهان با صدای ناله‌ای محزون، دلم بیدار شد ناله می‌فرمود:« یا عَطشان... بُنیَّ یاحسین» از همین ناله، دو چشم عرشیان خونبار شد چشم وا کردم لباسِ غرق خون دیدم به عرش تا نظر کردم بر آن، از گریه چشمم تار شد شاعر: #محمدجواد_شیرازی *هر کسی سفر میره یه سوغاتی میاره .. همچین که کاروان رسید مدینه هر کسی سفر میره یه سوغاتی میاره .. یه مرتبه دیدن بی بی شتابان رفت بالا سرِ قبرِ رسول الله .. دیدن یه بقچه در آورد .. از تو بقچه یه پیراهن غرق در خون و پاره پاره رو درآورد .. بعضیا تعجب کردن این چیه بی بی از تو ساروق بقچه درآورد یه مرتبه پیراهنُ رو دست گرفت .. این پیراهنِ داداشمِ .. اینا جای نیزه و شمشیر و نعل اسباست که رو بدنِ داداشم تازوندن .. نه امروز و دیروز دلتنگتم که دل خیلی وقته پر از غم شده من از شام عاشورای سال قبل دلم تنگ ماه محرم شده یه سال همه فکر و ذکرم اینه محرم شه، روضه بگیرم برات یه ساله دارم روز و شب می‌شمارم که تا روز سوم، بمیرم برات هزارون هزار بار شکرت خدا رسوندیم به ماه عزای حسین حالا تنها چیزی که می‌خوام اینه بذاریم بمیرم برای حسین شب اوله، اشک چشمم بده بذار خون ببارم به حال خودم دوباره زدم زیر قولم ولی دوباره نذارم به حال خودم چقدر حرف دارم، کجاشو بگم؟ که از درد و غصه پُرم یاحسین چیه این بلائی که نازل شده؟ از این فاصله دلخورم یاحسین دلم تنگه واسه همون روزایی که زانو به زانو، نفس توو نفس صدامونو توو هم گره می‌زدیم با هم می‌پریدم از توو قفس یه عمره که باهم برات سوختیم جدایی حالا واسه‌مون مشکله نذاری که فردای محشر دیگه میون ماها باشه این فاصله توی خلوت روضه، کِز می‌کنم شلوغیه باب‌الحسین و می‌خوام دلم لک زده واسه اینکه بازم پیاده مسیر حرم رو بیام خودت میدونی قصۀ اربعین روی قلب زارم چه داغی شده ببین خسته‌م از کار دنیا چقدر دلم تنگه چای عراقی شده دلم تنگه عکس شهدائیه که رو هر ستون خیره بودیم به هم شهیدا هم الان شهادت میدن چه اندازه دلتنگه حاج قاسمم آهای مردم شهر باور کنید که از هرچی گفتید دل می‌کَنَم ولی روضه‌ها رو نگیرید ازم که والله بی‌روضه، دق می‌کنم آقامون به خاک و به خون میکِشَن مگه میشه روضه نگیرم براش مگه میشه از غربت مادرش نخونم، نسوزم، نمیرم براش الهی شما غم نبینید ولی دل ما که از دست دنیا پره الهی نبینید هیچ مادری جلو چشم بچش کتک می‌خوره الهی نبینید مردی غریب با چشمای گریون تماشا کنه که زخم روی بازوی خانمش توی غسل دادن دهن وا کنه چجوری نمیرم برای علیم که زهراش و داره کفن میکنه حسینش رو می‌گیره آروم کنه چه فکری برای حسن می‌کنه؟ تو کوفه آهِ غربتم پیچید اما کسی فریادم و نشنید سنگم زده اونیکه تا دیروز سنگِ تو رو به سینه می‌کوبید تنها که موندم یه چیزایی دیدم جز ناسزا هیچ چیزی نشنیدم تو کوچه‌ها اون حال زهرا رو سیلی که خوردم تازه فهمیدم راه منو توو کوچه‌ها بستن دستامو مثل مرتضی بستن اما دلیل اشکام اینه که کمر به کشتن شما بستن «مظلوم کربلا حسین جانم غریب کربلا حسین جانم» دردای بی‌اندازه می‌بینم هر روز یه درد تازه می‌بینم توو کوچه بازارا که می‌گردم تیرایی مثل نیزه می‌بینم دیگه دلم از کوفه بیزاره هر کس برات یه فکرایی داره از توو چشای خولی می‌بینم دست از سرِ تو برنمی‌داره حال دلم، حالم پریشونه ،چشمام گریون از حرفاشون، میشه دلم پر خون به دختراشون قول گوشواره قول کنیز میدن به زن‌هاشون هرجوری میتونی میگم برگرد با این لبِ خونی میگم برگرد من تشنه جون میدم میدونم که لب تشنه می‌مونی میگم برگرد حرف از خرید خنجره، برگرد حرف از گلو و حنجره، برگرد تیری که دست حرمله دیدم از نیزه‌ها هم بدتره، برگرد تو کوفه زینب میشه پیر برگرد مخدرات میشن اسیر، برگرد اینجا کسی هم بازی اون نیست دست رقیه‌ت بگیر برگرد «مظلوم کربلا حسین جانم غریب کربلا حسین جانم» شاعر: #داوود_رحیمی .