🎙اللّهم أحینا حیاة الحسین🎙 🔰 کربلایی سید مهدی حسینی #صوت #سینه_زنی #سید_مهدی_حسینی @Arshiv_Gholam

🎙خونت آباد که شدم خونه خرابت🎙 🔰 کربلایی امیرعبّاس حیدری #صوت #سینه_زنی #امیرعباس_حیدری @Arshiv_Gholam

🎙منکر بیعت نشو🎙 🔰 حاج محمّدرضا بذری #صوت #سینه_زنی #محمد_رضا_بذری @Arshiv_Gholam

برای خواندن اوّل یاد می‌گیرند الفبا را الفبا یافتم در متن قرآن نام زهرا را خدا از خلق عالم بیت زهرا بود مقصودش بنا کرد از اضافات همان گِل، کهکشان‌ها را ستون خانه را تا عرش بالا برد و نادان‌ها بنا کردند پای آن بنا، دیوار حاشا را چه می‌فهمد کسی این در برای شخص پیغمبر تداعی می‌کند دروازۀ عرش معلّا را اگر توحیدشان را با حضور قلب می‌خواندند نمی‌انداختند امروز پشت گوش «اَسری» را اگر یکبار می‌خواندند کوثر را چه می‌دیدند؟ مقام حضرت زهرا (سلام‌اللّه‌علیها) را اگر روی لب گلدسته حرفی جز علی باشد به مسجد می‌دهم ترجیح، معبد را، کلیسا را چه می‌بینم خدا! وا شد به جایی پای بعضی‌ها که بی‌رخصت محمّد هم به آن نگذاشته پا را دری را با لگد وا می‌کنند اکنون که جبرائیل بر ایوانش نوشته آیۀ «اِنّا فَتَحنا» را دری را با لگد وا می‌کنند اکنون که میکائیل از آن در می‌برد هر روز و هر شب رزق دنیا را دری را با لگد وا می‌کنند اکنون که عزرائیل بر آن با نیّت قربت کشیده بال و پرها را اگر در بشکند شاید بفهمند اهل این کوچه که در یک تُنگ جا داده‌ست پیغمبر دو دریا را اگر بیرون بیاید از غلاف صبرِ حیدر، تیغ حریفی نیست بین جمعیت این مرد تنها را ولی مولا شدن تنها به تیغ و زورِ بازو نیست خدا این بار می‌خواهد بسنجد صبر مولا را نگردید ای جماعت! قبر زهرا را نمی‌یابید! علی تنها درون سینه جا می‌داد غم‌ها را «محمد حسین ملکیان» #شعر #مدح_و_روضه #حضرت_زهرا @Arshiv_Gholam

🎥آقای امام حسین...ما به دردت می‌خوریم؟🎥 🔰 خادمة دربار شاه #فیلم #اربعین @Arshiv_Gholam

یه گوشه خواب بودم خیلی آروم ولی پیچید تو گوشم صداشون نمی‌بردن اگه گوشواره‌هامو خودم می‌بخشیدم به دختراشون گذشت و گم شدم توی بیابون آخه از قافله جا مونده بودم یکی اومد برم‌گردوند بابا ولی کاشکی همونجا مونده بودم بد اخلاقن چقد مردای شامی به جای قلب سنگه تووو دلاشون با این دستای سنگینی که دارن دلم می‌سوزه واسه بچّه هاشون یه جوری زد چشام تاره هنوزم یه جوری زد قدم از درد خم موند جای دستش یه کم بهتر شد أمّا جای انگشترش رو صورتم موند تو روی نیزه و من روی ناقه تو چشمات باز و من دستام بسته چقد شکل همیم بابا نگا کن منم مثل تو دندونام شکسته النگوهامو تو بازار فروختن دیگه فرقی به حال من نداره ولی ای کاش اینجوری نمونن آخه مال یتیم خوردن نداره «حامد تجری» #شعر #روضه #حضرت_رقیه @Arshiv_Gholam

عَنْهُ عَنِ الْحَجَّالِ عَنْ غَالِبِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) فِي قَوْلِ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) «إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ»، قَالَ: 🔸قَنْطَرَةٌ عَلَى الصِّرَاطِ لَا يَجُوزُهَا عَبْدٌ بِمَظْلِمَةٍ. 🔹و از امام صادق (عليه السّلام) حديث شده كه در (تفسير) گفتار خداى (عزّ و جلّ) «و بدرستى كه پروردگارت در كمينگاه است»، فرمود: (كه آن كمين‌گاه) پلى است بر صراط كه از آن نگذرد بنده‌ای كه بدهكار (به ديگران) است (و حقوق مردم بر گردن اوست). 📜الكافي، ج‏2، ص 331 #حدیث #الکافی #امام_صادق @Arshiv_Gholam

🎙عمّه بذار برم🎙 🔰 کربلایی سید مهدی حسینی #صوت #سینه_زنی #سید_مهدی_حسینی @Arshiv_Gholam

🎙السّلام علی ساکن کربلاء🎙 🔰 کربلایی علیرضا شریفی #صوت #سینه_زنی #علیرضا_شریفی @Arshiv_Gholam

🎥داری حواله میدهی ما را به غیرت🎥 🔰 کربلایی امین قدیم #فیلم #مناجات_و_روضه #امین_قدیم @Arshiv_Gholam

زنی از خاک، ‌از خورشید، از دریا،‌ قدیمی‌تر زنی از هاجر و آسیه و حوا قدیمی‌تر زنی از خویشتن حتّی، از أعطینا، قدیمی‌تر زنی از نیّت پیدایِش دنیا، قدیمی‌تر که قبل از قصّۀ ‌«قالوا بلی» این زن بلی گفته‌ست نخستین زن که با پروردگارش یا علی گفته‌ست ملائک در طواف چادرش، پروانه پروانه به سوی جانمازش می‌رود سلّانه سلّانه شبی در عرش از تسبیح او افتاد یک دانه از آن دانه بهشت آغاز شد، ریحانه ریحانه نشاند آن دانه را در آسمان با گریه آبش داد زمین خاکستری بود، اشک او رنگ و لعابش داد زنی آن‌سان که خورشید است سرگرم مصابیحش که باران نام او را می‌ستاید در تواشیحش جهان آرایه دارد از شگفتی‌های تلمیحش جهان این شاه‌مقصودی که روشن شد ز تسبیحش ازل مبهوت فردایش، ازل حیران دیروزش ندانم‌های عالم ثبت شد در لوح محفوظش چه بنویسم از آن بی‌ابتدا، بی‌انتها، زهرا أزل زهرا، أبد زهرا، قدر زهرا، قضا زهرا شگفتا فاطمه! یا للعجب! واحیرتا! زهرا چه می‌فهمم من از زهرا و ما أدراک ما زهرا! مرا در سایۀ خود بُرد و جوهر ریخت در شعرم رفوی چادرش مضمون دیگر ریخت در شعرم مدام او وصله می‌زد، وصلۀ دیگر بر آن چادر که جبرائیل می‌بندد دخیل پر بر آن چادر ستون آسمان‌ها می‌گذارد سر بر آن چادر تیمّم می‌کند هر روز پیغمبر بر آن چادر همان چادر که مأوای علی در کوچه‌ها بوده‌ست کمی از گرد و خاکش رستخیز کربلا بوده‌ست غمی در جان زهرا می‌شود تکرار در تکرار صدای گریه می‌آید به گوشش از در و دیوار تمام آسمان‌ها می‌شود روی سرش آوار که دارد در وجودش روضه می‌خواند کسی انگار برایش روضه می‌خواند صدایی در دل باران که یا أمّاه! أنا المظلوم، أنا المقتول، أنا العطشان خدا را ناگهان در جلوه‌ای دیگر نشان دادند که خوبِ آفرینش را به زهرا ارمغان دادند صدای کودکش آمد، تمام عرش جان دادند ملائک یک به یک گهوارۀ او را تکان دادند صدای گریه آمد، مادرم می‌سوخت در باران برای کودک خود پیرُهن می‌دوخت در باران وصیّت کرد مادر، آسمان بی‌وقفه می‌بارید حسینم هر کجا خُفته، قدم آرام بردارید! تن او را به دست ابری از آغوش بسپارید جهان تشنه‌ست، بالای سر او آب بگذارید زمان رفتنش فرمود می‌بخشید مادر را کفن‌هایم یکی کم بود، می‌بخشید مادر را بمیرم بسته می‌شد آن نگاه آهسته آهسته به چشم ما جهان می‌شد سیاه آهسته آهسته صدای روضه می‌افتد به راه آهسته آهسته زنی آمد به سوی قتلگاه آهسته آهسته بُنَّیَ تشنه‌ای مادر برایت آب آورده... «سید حمیدرضا برقعی» #شعر #مدح_و_روضه #حضرت_زهرا @Arshiv_Gholam