آرزوی کربلا فتاده بر سرم امشب هوای کرب و بلا دوباره تنگ شد این دل برای کرب و بلا هوای دل شده ابری دوباره می بارد به داغ سینه پر ماجرای کرب و بلا دوباره مرغ خیالم گشوده بال و پری که تا طواف کند در فضای کرب و بلا اگر همیشه دم از عشق می زنم چه عجب ندا رسد به دل از نینوای کرب و بلا از آندمی که لبم ذکر کرد نام حسین شدم اسیر غم و مبتلای کرب و بلا ز فیض عشق شود کام تلخ من شیرین رسد به کامم اگر تلخ چای کرب و بلا دل شکسته و این جسم خسته و جانم فدای شاه شهید و فدای کرب و بلا مریض عشقم و در انتظار درمانم ز فیض تربت و دارالشفای کرب و بلا خوش است کرب بلا اربعین و زوارش شود دوباره جهان همصدای کرب بلا به شوق هر دو حرم بیقرار و مدهوشم گرفته تاب و قرارم صفای کرب وبلا # مدهوش

شور کربلا چه شوری برتر از این همچو نی غرق نوا باشی پیاده در مسیر عشق ، با دل همصدا باشی چه خوش باشد که مثل قطره ای با رود پیوندی روی آهسته آهسته ، به دریا و فنا باشی چه توفیقی است دل در نار حسرت شعله ور گردد برای نینوا رفتن، اسیر و بینوا باشی چو سیمرغی اگر قاف سعادت را طلب کردی ازل باید زقید و بند جان و تن رها باشی صراط المستقیم ما حرم تا به حرم باشد به لب ذکر خدا خوانی و در راه خدا باشی چه خوش باشد که روز اربعین همراه با جابر کنار مرقد ششگوشه و در کربلا باشی در این دنیا مقام و منصبی با این برابر نیست که مداح و خدوم و شاعر آلعبا باشی دگر جای شکایت نیست آن وقتی که دعوت نیست هر آنچه می رسد از دوست می باید رضا باشی اگر عمری به شوق دیدن جانان شدی مدهوش مخور غم ،صبر کن تا غرق در مهر و صفا باشی اربعین 1400

. عاشقانه اربعین بپای دل روم سوی دیاری که نگار آنجاست به شهری که تمام عاشقان را شهریار انجاست به هر سویی روانم طالب دیدار جانانم روم مجنون صفت صحرای عشقی را که یار انجاست بجایی می روم زیباترین نقش و نما دارد گل انجا ، غنچه انجا، باغ انجا و بهار انجاست مرا یکلحظه هم از فکر آن جنت رهایی نیست دلم چون مرغ دام افتاده ای لیل و نهار انجاست بجایی می روم آزادگان را کعبه عشق است هزاران عاشق شوریده دل بی اختیار انجاست به جایی می روم بر چشم عالم توتیا دارد شفا انجا، بلا انجا طبیب و دلفکار آنجاست به انجا می روم از هر طرف اب روان جاریست ولی لب تشنگان مشک خالی را مزار انجاست پیاده رفت باید در مسیری که صفا دارد ز خاکپای جانان عطر و بوی ماندگار انجاست چو ذکر کربلا اید به لب دل می شود مدهوش که هفتاد و دو تن ازحسن خلقت شاهکار انجاست

#نوحه_امام_حسین ( علیه السلام ) #کربلایی_پیام_کیانی بزرگترین سرمایه با حرَمِش همسایه بهِش میگن آقایِ اباعبدالله ، اباعبدالله وِلَم کُنه ، بیچارم همش میگم با یارم که من تو رو دوست دارم اباعبدالله ... آقای عزیز آقای اباعبدالله ( ما دوست داریم ) 3 رویامه ، رویامه ، رویامه کربلا آخرِ دنیامه حسینِ بنِ علی ، آقامه ابوفاضل ، دین و دنیامه ( آبروی دو عالَم ... ) تکرار

#نوحه_امام_حسین ( علیه السلام ) #حاج_عبدالرضا_هلالی بزرگترین سرمایه با حرَمِش همسایه بهِش میگن آقایِ اباعبدالله ، اباعبدالله وِلَم کُنه ، بیچارم همش میگم با یارم که من تو رو دوست دارم اباعبدالله ، اباعبدالله آقای عزیزِ ما آقای اباعبدالله ( ما ، دوست داریم ) 3 « تکرار بند اول » روزی ما ، دست تو میگن شفا ، دست تو تُربته یا دست تو توو دستای من ؟ حسین حسین ، شیرینه نوشتمت رو سینه خاصیت عشق ، اینه مسیحای من ، مسیحای من ، آقای عزیزِ ما آقای اباعبدالله ( ما ، دوست داریم ) 3

#کلیپ_امام_حسین #نوحه_امام_حسین ( علیه السلام ) #کربلایی_جواد_مقدم پای غمت ، گیرم حسین نوشته ی کتاب تقدیرم حسین از غیر تو ، سیرم حسین آخر ، یه شب توو روضه میمیرم حسین #ارباب هر شب باید ، مجنونت شم لیلا کیه ؟ لیلا تویی قربونت شم ... #ارباب بی سر و بی سامونت شم کاشکی یک شب کرب و بلا ، مهمونت شم

#روضه_امام_حسین ( علیه السلام ) #حاج_حسن_خلج توو اردبیل ، وسط روضه گفتم : « یارالی حسین » ... یه نفر اومد پیشم ، گفت میدونی « یارالی » یعنی چی ؟ شما فارس هستید ... گفتم : آره ، یعنی ای مجروح ، ای زخمی ... گفت ، نه ، معناش این نیست ، « یارالی » یه معنای وسیع تری داره ...گفت : « یارالی » یعنی ای مجروحِ توهین شده ، یعنی ای زخمیِ بی احترامی شده ... بمیرم برات آقا ...

#روضه_امام_حسین ( علیه السلام ) #حاج_حیدر_خمسه « يارالی » یعنی : همه جایِ بدنت زخمی بود ذره ذره ی تنت زخمی بود حتي كُنجِ دهنت زخمي بود آخرش كار رو به شمر مُحوَّل كردن يامظلوم ، يامظلوم تو رو با خنجرِ كُند مُعطَّل كردن يامظلوم ، يامظلوم ...

#روضه_امام_حسین ( علیه السلام ) #حاج_حیدر_خمسه « يارالی » یعنی : همه جایِ بدنت زخمی بود ذره ذره ی تنت زخمی بود حتي كُنجِ دهنت زخمي بود ( آی يارالی ... ) آخرش كار رو به شمر مُحوَّل كردن يامظلوم ، يامظلوم تو رو با خنجرِ كُند مُعطَّل كردن يامظلوم ، يامظلوم ... يارالی یعنی : نيزه رو نيزه زدن ، نامردا همه با هم اومدن ، نامردا همه با لگد زدن ، نامردا به تو پيشِ مادرت جسارت كردن يامظلوم ، يامظلوم به تو با ضربه ي پا جسارت كردن يامظلوم ، يامظلوم ( نمي دونم از كجا روضه بخونم ؟ شبِ عاشوراست ... ) داغ یعنی ، جوانِ رعنایت تشنه لب ، رویِ خاک جان بدهد نانجيبي ميانِ سينه ي او نيزه اش را تكان تكان بدهد ( حسيیین ... اگه راه داشت ، امشب و فردا ، یه صدقه برا امام زمان کنار بزارید ... ، به خدا قلبِ آقا در فشار است ، تو هم امشب نبايد ساكت باشي ، بايد بهم بريزي ... ) بدونِ آب بُريدن حنجرِ او را كِشانده اند به گودال مادرِ او را عصا زدن به او پيرمردها بلكه در آورن نَفَس هاي آخرِ او را بزار روضه بخونم : هلال ميگه اومدم دَمِ گودال ، ديدم صدای خس خسِ نفس هاش مياد ، سپرم رو آب كردم ، اومدم گودال ، ديدم شمر داره بيرون مياد ، سر تا پاش خونيه ، كجا ميري هلال ؟ آب مي برم براش ، يه لبخندِ بدي زد ، گفت : دير اومدي ... ، الان سيرابش كردم ، گفتم : تو كه كارِ خودت رو كردي ، چرا دست و پات ميلرزه، گفت : هلال ! داشتم مي بريدم ، صدايِ ناله ي زني رو شنيدم ، داد ميزد : " بُنَیَّ ! قَتَلُوکَ ، ذَبَحُوكَ وَ مِنْ الْمَاءِ مَنَعُوک‏" .... عرضم تمام ، شبِ آخرِ ، مُزدم رو بگيرم ... هر كي هرچي شد داره مي بَره يكي داره پيرُهَنِ پاره مي بَره زينب ميگه واي از دلِ رباب ، زيرِ عباش حرمله گهواره مي بَره مادرت بميره ، نبينه انگشتر نداري خودم رو رسوندم ، كسي نگه مادر نداري آه ! غريبِ مادرحسين دير اومد زينب ، تا به پيشِ تو افتاده بود توو پنجه هاي شمر، ريشِ تو ... كارِ دنيارو ، مي بيني داداش بايد ببوسم رگ هايِ ريش ريشِ تو گفتم كه بلند شو از رو سينه اش جواب نداد خدا خدا كردم رقيه از خيمه در نياد اگه يه دونه از شما نگران باشيد كه زن و بچه هاتون حال و اوضاعشون خوب نيست ، درنگ نمي كني ، بدو ميري ميگي به زن و بچه ام برسم ... شمرِ نانجيب داشت كارش رو مي كرد ، اباعبدالله حواسش به خيمه ها بود ، زير چشمي خيمه ها رو نگاه مي كرد ، يهو داد زد : نيا...مگه نگفتم : نيا...با سپر ميزدن زينب را... نگران کُشتنت ، عزیزِ دلم ... نگرانی که حال ِ خوبی نیست پیش چشمانِ داغ دیده ی تان موقعِ رقص و پايِ كوبي نيست همه ي مجلس ، دستات ، رو به آسمان ، صدات حرم برسه : حسين ...

. #حضرت_عباس ای نخله ی تناور اقلیم یاس ها سرو رشید خطه ی غیرت شناس ها از رود رد شدی و لبت تر نشد که ماه در آب هست و نیست تر از انعکاس ها بر دوش خود بگیر علم را و باز گرد پایان بده به دلهره ی التماس ها از ساحل فرات دوباره طلوع کن ماه خسوف دیده ی دور از قیاس ها وقتش رسیده خشم خدا را نشان دهی آتش زنی به باور این نا سپاس ها مثل علی که روز احد دفع فتنه کرد فرصت نده به غائله ی عمر و عاص ها وحشت نشسته در دل آلاله های وحی ای وای از پلیدی لبخند داس ها آه ای عمود خیمه عموی بدون دست بعد از تو دشت پر شده است هراس ها #شب_نهم_محرم #حسن_شیرزاد ✍ ‌

#نوحه_امام_حسین ( علیه السلام ) #کربلایی_پیام_کیانی بزرگترین سرمایه با حرَمِش همسایه بهِش میگن آقایِ اباعبدالله ، اباعبدالله وِلَم کُنه ، بیچارم همش میگم با یارم که من تو رو دوست دارم اباعبدالله ... آقای عزیز آقای اباعبدالله ( ما دوست داریم ) 3 رویامه ، رویامه ، رویامه کربلا آخرِ دنیامه حسینِ بنِ علی ، آقامه ابوفاضل ، دین و دنیامه ( آبروی دو عالَم ... ) تکرار

#نوحه_امام_حسین ( علیه السلام ) #حاج_عبدالرضا_هلالی بزرگترین سرمایه با حرَمِش همسایه بهِش میگن آقایِ اباعبدالله ، اباعبدالله وِلَم کُنه ، بیچارم همش میگم با یارم که من تو رو دوست دارم اباعبدالله ، اباعبدالله آقای عزیزِ ما آقای اباعبدالله ( ما ، دوست داریم ) 3 « تکرار بند اول » روزی ما ، دست تو میگن شفا ، دست تو تُربته یا دست تو توو دستای من ؟ حسین حسین ، شیرینه نوشتمت رو سینه خاصیت عشق ، اینه مسیحای من ، مسیحای من ، آقای عزیزِ ما آقای اباعبدالله ( ما ، دوست داریم ) 3