|⇦•شامیان من در مدینه... #روضه و توسل به راوی دشت کربلا امام سجاد علیه السلام اجرا شده به نفسِ حاج مهدی سماواتی

. #شریفه_بنت_الحسن #بی‌بی_شریفه #زمزمه منو بردن اسیری کوفه، اما دلم با یاد عاشورا گرفته خودم دیدم داداشم توی مقتل رو سینه ی عموجون جا گرفته چقد از حرمله طعنه شنیدم منم مثله رباب قامت خمیدم کنار مادرم با نوعروسش سر قاسم رو روی نیزه دیدم همه جای تنش از خون حنا شد بمیرم که عروسیشم عزا شد شنیدم که هنوزم زنده بود و تنش پا مال سم اسبها شد نمیگم از خیام و از جسارت نمیگم که چی دید چشم تر من عجب دردی داره نعلای تازه عجب بلایی اومد بر سر من به دست و پای من سلسله بستن نمیدونم گناه من چی بوده مثه دختر عمو جونم رقیه همه جای تن من هم کبوده #مرتضی_کربلایی✍ #بی_بی_شریفه .👇

. #شریفه_بنت_الحسن #بی‌بی_شریفه #شور حبیبه‌ی اهل بیت ، سیدتی شریفه طبیبه‌ی اهل بیت ، سیدتی شریفه بسوی بارِگاهت نگاه مستمندان حریمِ تو پناه و امیدِ نا امیدان سیدتی شریفه...مولاتی شریفه... کریم زاده‌ای و ، خودت کریمه بانو زده فرشته پیشَت ، به حُرمت تو زانو ارث کَرَم برده‌ای از پدرت مجتبی فدای تو دخترِ کریم آل عبا تو دیده‌ای شد علی ، اکبر ارباً اربا به خیمه آمد ولی ، تنش میانِ عبا خون علی اکبر از عبا سرازیر شد کنار جسمِ جوان عموی تو پیر شد تو دیده‌ای کربلا ، خیام را غم گرفت فاطمه بنت الحسین ، به خیمه ماتم گرفت برادرت بین خون عروسی‌اش عزا شد خونِ تن قاسمت به پیکرش حنا شد تو دیده‌ای علقمه ، وا شده از هم جبین بگو که سقا فتاد ، به صورتش بر زمین لشکری از هر طرف نیزه‌ بر آن تن زدند «به فرق نورانیَش عمود آهن زدند» کنار عمه زینب ، به روی تل رفته‌ای دست به سر زدی و ، واعَلِیا گفته‌ای «حسین را میزدند به گودیِ قتلگاه فِرقَةٌ بالسیوف و فِرقَةٌ بالرماح» رنجِ سفر دیده‌ای ، به کوفه از کربلا دویده‌ای روی خار ، شراره‌ شد تا به پا دیده‌ای عمه زینب از این جهان سیر شد بازوی اهل حرم بسته به زنجیر شد کوفه‌ی شوم دیده‌ای ، شام ندیدی ولی آتش و خاکستر از ، بام ندیدی ولی میان بازار شام کار حرم زار شد میان نامحرمان عمه گرفتار شد #محمدعلی_انصاری ✍ #بی_بی_شریفه .👇

. #بی‌بی_شریفه #حضرت_شریفه امید قلب زار من بی‌بی شریفه کریمه آل حسن بی‌بی شریفه اِبنُ‌الفقیرم من ؛ بِنتُ الکریمی تو خاتون و بانویِ  ؛ بِیتُ الکریمی تو یا شریفه خاتون ؛ یا شریفه خاتون ...... تو نور دیده امام مجتبایی با دست بسته ات گره گشای مایی با آنکه بر دردِ ؛ عالم طبیبی تو مانند بابایت ؛ خیلی غریبی تو یا شریفه خاتون ؛ یا شریفه خاتون ........ سلام ما بر تو و قلبِ خسته تو به پیکرِ زخمی و دست بسته تو پرده نشین بودی ؛ آواره ات کردند در کوچه و بازار ؛ بیچاره ات کردند یا شریفه خاتون ؛ یا شریفه خاتون ........ یک دختر و این همه رنج و درد و محنت شریکه الرّقیه ای تو در اسارت از بس کتک خوردی ؛ از ناله افتادی در نیمه این راه ؛ از غصه جان دادی یا شریفه خاتون ؛ یا شریفه خاتون #عبدالحسین ✍ #بی_بی_شریفه 👇

حرمت گلشن ناز است اباعبدالله تربتت مهر نماز است اباعبدالله ازخطوط سفر کرب وبلا فهمیدم خط تو خط تراز است اباعبدالله وطنت خاک عراق و وطن ما ایران راه ما دور ودراز است اباعبدالله تو کریم ابن کریمی به همه می بخشی در کرم دست تو باز است اباعبدالله اربعین پای پیاده به حرم دعوت کن در یدت برگ جواز است اباعبدالله روی دوش همه زوار تو درمشایه پرچمی رو به فراز است اباعبدالله آن علم خاطره ساقی عطشان تواست یادی از ماه حجاز است اباعبدالله دید عباس تو بر طفل لب عطشان رباب جرعه ای آب نیاز است اباعبدالله زیرلب گفت دراین العطش اخیامت دادن دست مجاز است اباعبدالله ‌ کف العباس دگر مرکز جانبازی شد جلوه اش خاطره ساز است اباعبدالله بعد عباس برای سپه پرکینه نوبت تاخت وتاز است اباعبدالله بی ابالفضل اگر زینب تو برگردد مقصدش سوز وگداز است اباعبدالله می‌رود بعد تو تا شام بدون محرم ناقه خالی زجهاز است اباعبدالله پس کجا مانده علمدار وامید خواهر او که مسئول حفاظ است اباعبدالله میبردقافله را شمر وسنان وخولی این سفر حادثه ساز است اباعبدالله چون حرم شعرکیان را تو به زینب بسپار خواهرت بنده نواز است اباعبدالله هرکجا درد وگرفتاری وحاجت داریم زینبت محرم راز است اباعبدالله شعر:حجت مرتضایی، کیان

#امام_حسن__ع__روضه هزار حیف که خاموش شد صدای حسن چه شد قرائت قرآن چه شد دعای حسن؟ بـه غربتش چـه بگویـم، رسـول اکـرم گفت که ماهیان همه گرینـد در عزای حسن بـه حشـر بـا گـل لبخنـد می شـود محشور خوشا کسی که بگرید به غصه های حسن گمـان نبـود نمـک ناشناس ها بـه ستـم کنند خنجـر خود را فرو به پای حسن میان طشت عیان شد ز پاره های جگر که بود خون جگر سال ها غذای حسن تمام عمر دلش بود خون، نبود انصاف که باز زهر هلاهل شود جزای حسن هنـوز بـر بـدنش زخـم تیرها پیداست هنوز شهر مدینـه است کربلای حسن اگر چه از شرر زهر پاره شد جگرش دگر نگشت بریده، سر از قفای حسن کسی که فاطمـه را کشت قاتل حسن است به روز حشر شهادت دهد خدای حسن غـریبِ شهـر مدینه، غـریب رفت بـه خاک غریب تر حرم و صحن باصفـای حسن نه مهلتی که توقف کنند در حرمش نه جرأتی که بگرید کسی برای حسن از آن زمان که خـدا خلق کـرد «میثم» را دل شکستـۀ او بود آشنـای حسـن استاد حاج غلامرضا سازگار امام حسن (ع) روضه

|⇦•قطره قطره اشکام.. #سینه_زنی و توسل به راوی دشت کربلا امام سجاد علیه اسلام اجرا شده به نفسِ حاج محمود کریمی •✾• ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ *از قول امام سجاد نوحه بخون...* قطره قطره اشکام یارلحظه هامه، همدم چشامه دونه دونه زخمام یادگار شامه عمریه باهامه بعد تو من و غم ها، همه روزام، همه شبهام کلُ یومٌ عاشورا بیا من رو ببر بابا «یا حسین مظلوم.... » خسته و شکسته هم سفر شدم با قاتل تو بابا من با دست بسته بین نیزه دارا بین دشت و صحرا اون همه سرِ پرپر سر قاسم سرِ اکبر پیش چشمای مادر روی نیزه علی اصغر «ای حسین مظلوم » مونده یادگاری روی این پر و بال داغ این چهل سال یادته کنارت رفته بودم از حال روی خاک گودال بین بوریا بودی تو آغوش خدا بودی غرق زخم و غرق خون روی خاک کربلا بودی «ای حسین مظلوم » #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج #روضه_امام_سجاد_علیه_السلام #حاج_محمود_کریمی ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅

|⇦•قطره قطره اشکام... #سینه_زنی و توسل به راوی دشت کربلا امام سجاد علیه السلام اجرا شده به نفسِ حاج محمود کریمی•✾•

. #دیر_راهب نقل است که سوی #شام روانه شدند، در راه به دیری رسیدند، فرود آمدند تا بخوابند، نوشته‌ای بر دیوار دیر بدیدند: اترجوا امة البیت... راهب را پرسیدند از آن خط و نویسنده آن؛ گفت: این خط پانصد سال پیش از آن که پیغمبر شما مبعوث شود اینجا نوشته بود. سبط ابن جوزی مسندا روایت کرد از ابی محمد عبدالملک بن هشام نحوی بصری در ضمن حدیثی که چون آن مردم در منزلی فرود آمدند سر را از صندوقی که برای آن ساخته بودند بیرون آوردندی و بر نیزه نصب کردندی و همه شب پاس او را داشتندی تا وقت رحیل باز آن را در صندوق می نهادند. پس در منزلی فرود آمدند دیر راهبی بود سر را به عادت بیرون آوردند و بر نیزه نصب کردند و پاسبانان پاس می دادند و نیزه را به دیر تکیه دادند نیمه شب #راهب نوری دید از آن جا که تا به آسمان کشیده و بر آن قوم مشرف گشت و گفت: شما کیستید؟ گفتند: اصحاب ابن زیاد. پرسید: این سر کیست؟ گفتند: سر حسین بن علی بن ابی طالب و فاطمه دختر رسول خدا... پرسید: پیغمبر خودتان؟! گفتند: آری... گفت: چه بد مردمی هستید، اگر #مسیح را فرزندی بود ما او را در چشم خویش جای میدادیم... آنگاه گفت: شما می‌توانید کاری کنید؟! گفتند: چه کار؟ گفت: من ده هزار دینار دارم، آن را بستانید و سر را به من دهید، تاامشب نزد من باشد و چون خواستید روانه شوید آن را بگیرید... پذیرفتند، #سر را را به او دادند و پول ها را بگرفتند راهب #سر را برداشت و بشست و خوشبوی کرد و روی زانو گذاشت و همه شب بگریست تا سپیده صبح بدمید. گفت: ای سر من غیر خویشتن چیزی ندارم و شهادت می دهم به یگانگی خدا و این که جد تو پیغمبر او بود و شهادت می دهم که من خود بنده توأم، آن گاه از #دیر بیرون آمد و اهل بیت را خدمت می کرد. ابن هشام در سیره گفت: #سر را برداشتند و روانه شدند چون نزدیک #دمشق رسیدند با یکدیگر گفتند: آن مال را زودتر میان خویش قسمت کنیم مبادا یزید بر آن واقف شود و از ما بستاند، پس کیسه ها را آوردند و گشودند و آن زرها سفال شده بود و بر یک سوی آن نگاشته: ( و لا تحسبن الله غافلا عما یفعل الظالمون ) و بر روی دیگر ( و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون ) پس آن ها را در بردی ریختند. شیخ راوندی در خرائج این خبر را به تفصیل آورده است و در آن کتاب گوید: #راهب چون سر شریف را به آن ها بازگردانید، از دیر فرود آمد و در کوهی تنها به عبادت پروردگار پرداخت و هم در آن کتاب گوید: که رئیس آن جماعت عمر سعد بود و او آن مال را از راهب بگرفت و چون دید سفال شده است غلامان خود را فرمود در نهر ریختند. 📕 دمع‌السجوم، فصل یازده 📕 نفس‌المهموم 🏷 #المصیبة_الراتبة .