eitaa logo
آیات و روایات اجتماعی
1.3هزار دنبال‌کننده
88 عکس
14 ویدیو
0 فایل
آیات و روایات با رویکرد اجتماعی ارتباط با حقیر/سوالات، اشکالات و نقدها: @yahadi71 گلچینی از فهرست مطالب کانال: https://eitaa.com/AyatRevayatEjtemai/72
مشاهده در ایتا
دانلود
4️⃣ (ع): 🔺«إِيَّاكَ أَنْ تَمْنَعَ فِي طَاعَةِ اللَّهِ فَتُنْفِقُ مِثْلَيْهِ فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ» [تحف العقول ص408] 🔺از خرج كردن در مسیر دريغ مكن كه لاجرم و دو برابر آن را در راه خرج خواهى كرد. 5️⃣ (ع): 🔺«مَنْ مَنَعَ حَقّاً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْفَقَ فِي بَاطِلٍ مِثْلَيْه‏» [کافی ج3 ص506] 🔺هر كه از خرج کردن یک حق در مسیر دريغ ورزد، قاعدتا دو برابر آن را در مسیر و خرج خواهد کرد. 6️⃣ (ع): 🔺«مَا مِنْ عَبْدٍ يَمْتَنِعُ مِنْ مَعُونَةِ أَخِيهِ الْمُسْلِمِ وَ السَّعْيِ لَهُ فِي حَاجَتِهِ قُضِيَتْ أَوْ لَمْ تُقْضَ إِلَّا ابْتُلِيَ بِالسَّعْيِ فِي حَاجَةِ مَنْ يَأْثَمُ عَلَيْهِ وَ لَا يُؤْجَرُ ▫️و مَا مِنْ عَبْدٍ يَبْخَلُ بِنَفَقَةٍ يُنْفِقُهَا فِيمَا يُرْضِي اللَّهُ إِلَّا ابْتُلِيَ بِأَنْ يُنْفِقَ أَضْعَافَهَا فِيمَا أَسْخَطَ اللَّهَ.» [تحف العقول ص293] 🔺اگر بنده ای از کمک به دریغ ورزد و تلاش برای او نکند، قطعا گرفتار رفع نیاز کسی خواهد شد که باعث بر او میشود و برای او نیز نخواهد داشت. ▫️و هيچ بنده‌اى نيست كه از خرج كردن چيزى در مسیر و بخل ورزد، مگر اينكه به خرج كردن دو چندانِ آن در مسیر مجبور خواهد شد. 📍آیات و روایات اجتماعی | عضو شوید📍
📌 پ.ن: این دسته روایات، حاکی از یک است، اگر خودت را خرج پیشبرد نکنی، قاعدتا خرج پیشبرد خواهی شد. این یکی از است. 🔺اگر اهل در مسیر طاعت الهی و امام جامعه نشویم و سختی و رنج های این مسیر را تحمل نکنیم و حاضر نشویم از جان و مال خود برای این آرمان ها بگذریم، سنت الهی چنین است که مجبور خواهیم شد همین هزینه ها بلکه چند برابر بیشتر از آن را در مسیر اراده و طاعت شیطان و باطل بپردازیم، تازه بدون هیچ اجر و مزدی. یعنی عملا به و مواجب دشمنِ خدا تبدیل خواهیم شد و این است که خدا در این دنیا می‌تواند بر سر کسی بیاورد. 🔺اگر وقت و داشته های خود را خرج پیشبرد اراده نکنیم، قطعاً یک قسمتی از آن، بسیجی‌وار خرج پیشبرد اراده دشمن امام جامعه خواهد شد. البته این اتفاق به مرور خواهد افتاد و از یک جایی به بعد دیگر کل هستی‌ شخص خرج غیرخدا یا دشمن خدا میشود. مثل مردم کوفه که هستی‌شان را خرج حسین(ع) نکردند و عملا شدند اراده یزید و بعد هم کارشان افتاد به دست جنایتکاران سفاکی مثل ! چرا؟ 🔺خطای چه بود که مجبور شدند مقابل امام حسین(ع) بایستند؟ جُرمشان این بود که برخی جاها پای رکاب امیرالمؤمنین(ع) و امام حسن مجتبی(ع) از جان و مال و وقت خود مایه نگذاشتند. این کار را نکردند یا کم‌گذاشتند؛ تا حدی که امام حسن(ع) وادار به شد و امیرالمؤمنین(ع) به آنها فرمود: «یَا أَشْبَاهَ‏ الرِّجَالِ‏ وَ لَا رِجَال‏...»(نهج البلاغه/خطبه27) 🔺قاعده و این است که سزای چنین مردمی این بشود که مجبور شوند پای رکاب دشمن خدا یعنی و ، امام خود یعنی حسین بن علی(ع) را به شهادت برسانند و دچار ننگ و نکبت ابدی شوند. این یکی از عجیب‌ترین است. 🔺 منظور از داشته ها همه داشته هاست، همه نعمت هایی که خدا به ما داده، ، ، ، و... . اگر کسی آبروی خودش را برای ولیّ خدا خرج نکند، خدا مبتلایش می‌کند به اینکه آبرویش را صرف دشمن خدا بکند. ما در جامعۀ خودمان از این افراد، کم نداشته‌ایم. فقط کافی است کمی تاریخ بخوانیم. 🔺بدانیم که اگر و آنکه او دستور داده نباشیم، قطعا و حتما خواهیم شد. و اگر در مقابل خدا و آنکه او دستور داده، خاضع نشویم، قطعا و حتما مقابل شیطان سر فرود آورده و خاضع خواهیم شد. 🔺 : اگر امروز خود را خرج نکنیم، در این مسیر اهل جهاد نباشیم، نتیجه آن سنت الهی چه خواهد شد؟ اگر امروز در نبرد با و کوتاهی کنیم، نتیجه آن سنت الهی چه خواهد شد؟ 📍آیات و روایات اجتماعی | عضو شوید📍
💠 عقلانیت دینی، تعاملی چند بُعدی و پیچیده 🔸در تفسیر منسوب به (ع) ص586 روایتی بسیار مهم نقل شده که (ع) فرمودند: دو نفر از اصحاب (ع) که يكى از آنها را گزیده بود و دیگری را نیز نیش زده بود، درحالی که هر دو از درد و ناراحتی گریه میکردند، محضر حضرت آمدند که مثلا حضرت کاری برایشان بکند. 🔸حضرت فرمود: این بلا هنوز تمام نشده و ادامه دارد. لذا آن دو را به منزلشان بردند و هر دو تا دو ماه همچنان درگیر این مریضی و ناراحتی بودند. پس از دو ماه، حضرت امیر به دنبال آنها فرستاد. در مسیر که آن دو را می آوردند، اینگونه گمان میشد که اینها از شدت درد و ناراحتی حتما خواهند مرد، از بس درد داشتند. 🔸حضرت به آنها فرمود: حال شما چطور است؟ گفتند: بسيار درد شدیدی داریم. حضرت فرمود: كنيد از گناهى كه موجب اين ناراحتى و درد براى شما شد و به خدا پناه ببريد از آنچه موجب از بين رفتن اجرتان و شدت برايتان گرديد و اين ناراحتى فقط‍‌ بواسطه گناهى بود كه مرتكب شديد. 🔸به حضرت گفتند ماجرا چیست؟ حضرت به یکی از آنها رو کرد و فرمود: ▫️فلانی يادت مى‌آيد فلان روز كه فلان كس به ، چون ما را ميداشت، زخم زبان و طعنه زد ولى تو هیچ به او نگفتی و از سلمان دفاع نکردی، درحالیکه آن روز و وظیفه تو دفاع از سلمان بود ▫️چون اگر دفاع میکردی، آن شخص و آن افرادی که آنجا بودند، نه میتوانستند به خودت آسیب و ضرری بزنند و نه به خانواده و فرزندانت، و نه به مالت. اما تو بيشتر ملاحظه آن شخص را کردی و به خاطر ای که داشتی هیچ به او نگفتی و همین باعث شد گرفتار این درد شوی. 🔸بعد حضرت ادامه میدهند که اگر ميخواهى خداوند ناراحتى و درد تو را از بين ببرد، تصميم بگير که از این به بعد هر شخصی، دوستى از ما را مورد طعنه قرار داد، در صورتى كه بتوانى او را كمك كنى، كمك نمایى و کوتاهی نکنی، مگر اینکه بترسی بر خود و خانواده و فرزند و مالت آسیبی برسد. 🔸حضرت به شخص دیگری نیز رو کرد و فرمود: تو ميدانى چرا دچار چنين درد و ناراحتى شدى؟ گفت: خیر. حضرت به او گفت: ▫️يادت هست وقتى خادم من آمد و تو پيش فلان ستمگر ايستاده بودى و تو برای احترام به قنبر از جاى خود بلند شدی و این حرکت تو به خاطر احترام به ما بود اما آن شخص ستمگر به تو اعتراض كرد كه چرا پيش من برای قنبر بلند شدی و تو به او گفتی چرا بلند نشوم براى كسى كه ملائكه پر و بال خود را زير پايش ميگسترانند. ▫️اين حرف تو باعث شد که آن شخص ستمگر بلند شود و قنبر را بزند و بدهد و او را و آزار بدهد و مرا نیز و مجبور بکند که بر این اتفاق صبر کنم. لذا این کار تو باعث شد گرفتار این درد و ناراحتی بشوی. 🔸بعد حضرت به او میگویند: اگر میخواهی خدا به تو بخشد، تصميم بگير از امروز نسبت به ما و هر يك از دوستان ما، كارى در مقابل دشمنانمان انجام ندهى كه موجب اذيت و آزار آنها با ما شود. 🔸بعد حضرت به عنوان نمونه اشاره به اکرم میکنند و میفرمایند: پيامبر اكرم با اينكه مرا بر همه مقدم ميداشت اما وقتی من در مجلسی وارد میشدم، آنگونه که جلوی پای دیگران بلند میشد، جلوی پای من بلند نمیشد، درحالی که آنها قابل مقايسه با من نبودند، چرا که پيامبر اكرم ميدانست اين كار، دشمنان را وادار ميكند عكس العملى انجام دهند كه موجب غم و ناراحتى او و من و مؤمنين شود. 📎: «يَوْمَ غَمَزَ عَلَى سَلْمَانَ الْفَارِسِيِّ فُلَانٌ وَ طَعَنَ عَلَيْهِ لِمُوَالاتِه‏» 📌پ.ن: این روایت اشاره به های تعاملات اجتماعی سیاسی دارد. همانطور که دفاع نکردن از مؤمن در جایی که ضرر به انسان نمی‌رسد، گناه است، تعریف بی موقع از مؤمن که موجب اذیت او می‌شود، هم گناه است. و وظیفه دینی، یک امر بسیط و یک خطی نیست بلکه نسبت به موقعیت های مختلف، متفاوت میشود. تشخیص صحیح این مسئله، است. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | 👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
💠 الگویی به نام مُفَضَّل بن عُمَر 🔺 نماينده (ع) در شهر بود. او از طرف امام موظف بود به مشكلات دينى، مالى و اجتماعى مردم كوفه رسيدگى كند. لذا او برای اینکه تواند مدیریت صحیحی داشته باشد، ارتباط گسترده ای با مردم و خصوصا گرفته بود. 🔺علی القاعده در این ارتباط، همه افراد شبیه هم نیستند، برخی دارای بیشترند و برخی دارای ایمان کمتر. پس متفاوت است لذا ناچار است ارتباط صمیمانه ای با گروه های مختلف مردم گرفته تا بتواند آنها را به سمت مقصد و هدایت کند. 🔺عده ای از افراد که متوجه مواجهه و کنش جناب مفضل نبودند و شروع کردند به او با و ، نزد امام و نزد مردم. 🔺به این بهانه که او با ، ، ، و... رفت و آمد دارد و این مدل افراد و لااُبالی دور و بر او میچرخند. ادامه👇👇👇 📍آیات و روایات اجتماعی | عضو شوید📍
🔰 وقتى اين به اوج رسيد، گروهى از مومنان و مقدسان كوفه به محضر امام صادق‌(ع) در نامه ای نوشتند: « با افراد رذل، ، و حتی نشست و برخواست دارد لذا شايسته است در نامه ای به او دستور دهيد اين افراد را از خود دور سازد.» (إِنَّ الْمُفَضَّلَ يُجَالِسُ الشِّطَارَ وَ أَصْحَابَ الْحَمَّامِ وَ قَوْماً يَشْرَبُونَ الشَّرَابَ، فَيَنْبَغِي أَنْ تَكْتُبَ إِلَيْهِ وَ تَأْمُرَهُ أَلَّا يُجَالِسَهُم‏) 🔺حضرت بدون اين كه با آنان در اين باره سخن بگويد، نامه‌اى براى مفضل نوشته، مُهر كرد و به آن سپرد و تاکید کردند که نامه را به دست خود مفضل برسانند. 🔺آنان به كوفه برگشته و نامه حضرت را به دست مفضل دادند. حالا این گروه معترضین چه افرادی هستند؟ بزرگانی مانند ، ، ، و . مفضل نامه را باز و قرائت كرد. حضرت به مفضل دستور داده بود كه: یک سری وسائلی بخرد و به محضر ایشان ارسال كند. 🔺در اين نامه اصلا هیچ اشاره‌اى به آن شايعات نشده بود. بعد مفضل نامه را به دست تک تک حاضران داد تا بخوانند. بعد مفضل از آنان پرسيد: خب اكنون چه بايد كرد؟ گفتند: خریدن این وسائل، نیاز به پول زیادی دارد که ما نداریم لذا بايد بنشينيم، تبادل نظر كنيم و از شيعيان يارى بجوييم تا این پول جمع شود. 🔺در واقع آنها تصمیم به بازگشت داشتند و میخواستند خانه مفضل را ترك كنند. مفضل گفت: تقاضا مى‌كنم براى صرف غذا در اينجا بمانيد. آنان به انتظار غذا نشستند. مفضل افرادى را به سراغ همان جوانانى كه از آن‌ها بدگويى شده و به كارهاى ناروا متهم شده بودند فرستاد و آنان را احضار كرد. 🔺وقتى آن جوانان آمدند، مفضل نامه حضرت و درخواست ایشان را با آنها مطرح کرد. آن ها، با شنيدن كلام حضرت، براى انجام فرمان ایشان از خانه خارج شدند و پس از مدت كوتاهى بازگشتند. هر كدام به اندازه وُسع خويش، پولی روى هم نهاده و در مجموع ۲ هزار دينار و ده هزار درهم در برابر مفضل نهادند. 🔺آن گاه مفضل به آن گروه معترض که از بزرگان بودند و هنوز از خوردن غذا فارغ نشده بودند، نگريست و گفت: شما مى‌گویيد اين را از پیش خود کنم؟ گمان مى‌كنيد خدا به نماز و روزه شما محتاج است؟! (تَأْمُرُونِّي أَنْ أَطْرُدَ هَؤُلَاءِ مِنْ عِنْدِي؟ تَظُنُّونَ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى يَحْتَاجُ إِلَى صَلَاتِكُمْ وَ صَوْمِكُمْ؟) مطالعه گزارش دیگری با همین مضمون از جناب کشی 📍آیات و روایات اجتماعی | عضو شوید📍
💠 حکمت و فلسفه برخی واجبات در نگاه فاطمه زهرا(س) 1. ايمان = پاكی از آلودگى شرك (فَرَضَ اللّٰهُ الإِيمانَ تَطهيراً مِنَ الشِّرك) 2. نماز = دوری از كِبر (وَ الصَّلاةَ تَنزيهاً عَنِ الكِبر) 3. زكات = افزایش رزق و روزى (وَ الزَّكاةَ زِيادَةً فِي الرِّزق) 4. روزه = آشكار شدن اخلاص (وَ الصِّيامَ تَبييناً لِلإِخلاص) 5. حج = شُكوه دين (وَ الحَجَّ تَسنِيَةً لِلدّين) 6. عدالت = آرامش دل‌ها (وَ العَدلَ تَسكيناً لِلقُلوب) 7. فرمانبُردارى و اطاعت = انتظام یافتن آيين و امور مردم (وَ الطّاعَةَ نِظاماً لِلمِلَّة) 8. امامت = جلوگيرى از تفرقه (وَ الإِمامَةَ لَمّاً مِنَ الفُرقَة) 9. جهاد = عزّت اسلام (وَ الجِهادَ عِزّاً لِلإِسلام) 10. صبر = كمكی برای رسيدن به نتيجه و هدف (وَ الصَّبرَ مَعونَةً عَلَى الِاستيجاب) 11. امر به معروف = اصلاح عمومى و مصلحت امت (وَ الأَمرَ بِالمَعروفِ مَصلَحَةً لِلعامَّة) 12. نيكى كردن به پدر و مادر = جلوگیری از خشم الهی (و بِرَّ الوالِدَينِ وِقايَةً عَنِ السَّخَط) 13. صلۀ ارحام = افزونى تعداد جمعيت مسلمانان (و صِلَةَ الأَرحامِ مَنماةً لِلعَدَد) 14. قصاص = حفظ خون‌ها و جلوگیری از خون ریزی (وَ القِصاصَ حَقناً لِلدِّماء) 15. وفاى به نذر = قرار گرفتن در معرض آمرزش و مغفرت الهی (وَ الوَفاءَ بِالنَّذرِ تَعرِيضاً لِلمَغفِرَة) 16. پُر كردن پيمانه‌ها و دقت در ترازوها = جلوگیری از زشتی در كم فروشى (و تَوفِيَةَ المَكاييلِ وَ المَوازينِ تَعيِيراً لِلبَخسَة) 17. حرمت تهمت زدن به زنان پاكدامن = مانعى براى لعنت و دور شدن از رحمت الهی (و قَذفَ‌ المُحصَناتِ حَجباً عَنِ اللَّعنَة) 18. دزدى نكردن = مايۀ عفت و پاكى (و تَركَ السَّرِقَةِ إيجاباً لِلعِفَّة) 19. نخوردن مال يتيم = جلوگيرى از ظلم (و أكلِ‌ أموالِ اليَتامىٰ إجارَةً مِنَ الظُّلم) 20. عدالت در داورى‌ها = آرامش مردم (وَ العَدلَ فِي الأَحكامِ إيناساً لِلرَّعِيَّة) 21. حرمت شرك = خالص گردانيدن مردم در ربوبيت او (و حَرَّمَ‌اللّٰهُ الشِّركَ إخلاصاً لَهُ بِالرُّبوبِيَّة) 📚 من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج3، 567. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | 👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 قیام کنندگان به حق و امر الهی، محبوب ترین افراد ▪️محبوب ترین افراد نزد من، من است. (أَحَبُّ الْخَلْقِ إِلَيَّ الْقَوَّامُونَ‏ بِحَقِّي) ▪️که برترين مصداق آنها نزد من، ابتدا و پس از ایشان، است. (وَ أَفْضَلُهُمْ لَدَيَّ وَ أَكْرَمُهُمْ عَلَيَّ سَيِّدُ الْوَرَى وَ أَكْرَمُهُمْ وَ أَفْضَلُهُمْ بَعْدَهُ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع أَخُو الْمُصْطَفَى الْمُرْتَضَى) ▪️و پس از آنها، قيام ‏كنندگان به عدل از قرار دارند. (ثُمَّ مِنْ بَعْدِهِ الْقَوَّامُونَ بِالْقِسْطِ مِنْ أَئِمَّةِ الْحَقِّ) ▪️و برترين مردم پس از آنها، كسى است كه آنها را به حقشان يارى و دهد (وَ أَفْضَلُ النَّاسِ بَعْدَهُمْ مَنْ أَعَانَهُمْ عَلَى حَقِّهِمْ) ▪️و محبوب ترین افراد پس از آنها، کسی است که آنها را دوست داشته باشد و نسبت به دشمنانشان، دشمن باشد، هرچند معرفت آنها ممکن نباشد. (وَ أَحَبُّ الْخَلْقِ إِلَيَّ بَعْدَهُمْ مَنْ أَحَبَّهُمْ وَ أَبْغَضَ أَعْدَاءَهُمْ لَمْ يُمْكِنْهُ مَعْرِفَتُهُمْ) 📚 التفسير المنسوب إلى الإمام العسکري(ع)، جلد ۱ ، ص۴۲ 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | 👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
💠 فرمول نصرت الهی 🔸مقاومت + تقوای الهی = نصرت الهی 🔺قرآن کریم می فرماید: ▫️«بَلىٰ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ يَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هٰذٰا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلاٰفٍ مِنَ الْمَلاٰئِكَةِ مُسَوِّمِين» ▫️آرى، اگر اهل شكيبايى، و باشید و با همين جوش و خروش بر شما بتازند، آنجاست که پروردگارتان شما را با پنج هزار فرشتۀ نشاندار، يارى خواهد كرد. 🔺اگر جامعه ای واقعا مسلمان باشد و ارزش های الهی برای او ملاک باشد، آنگاه که بر او میتازند، اگر اهل صبر و استقاومت باشد، این است که نصرت خود را شامل حال آنها خواهد کرد. اما اگر جامعه ای اهل ، و شد، آنگاه نباید توقع نصرت الهی داشت. 🔺اگر در جامعه ای یا گروهی، این دو شرط محقق شد، نصرت هم خواهد آمد. چه اینکه قرآن کریم نیز میفرماید: ▫️«يٰا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتٰالِ إِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ عِشْرُونَ صٰابِرُونَ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ وَ إِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ مِائَةٌ يَغْلِبُوا أَلْفاً مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاٰ يَفْقَهُون» ▫️اى پيامبر! مؤمنان را به برانگيز. اگر از ميان شما، بيست تن شكيبا و اهل استقامت باشند، بر دويست تن چيره مى‌شوند، و اگر از شما يكصد تن باشند، بر هزار تن از كافرانْ پيروز مى‌گردند؛ چرا كه آنان قومى‌اند كه نمى‌فهمند. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | 👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
💠 چند کلمه ای درباره جنگ «موته» و عبرت های آن 👇👇👇