📌 #تحول_علوم_انسانی_با_جدی_گرفتن_نوشتار 💢 یکی از موانع جدی در شکل‌گیری علوم در ایران، به‌ویژه #علوم_انسانی، همین مساله‌ی فرم نوشتن پایان‌نامه‌ها است که بسیار کلیشه‌ای شده است: بیان مسئله، پرسش‌های تحقیق، داده‌های تحقیق چارچوب نظری، چارچوب مفهومی، روش پژوهش و ... از این کلیشه‌ای‌تر نمی‌شود تا که ذهن دانشجو را به بند کشید! اما من نمی‌دانم چرا هیچ‌کس درباره این تصلب فکری چیزی نمی‌گوید. از آن بدتر، فرم #پروپوزال است. به‌هرحال دانشجو ایده‌ای دارد که باید بتواند سر تا ته آن را در ده یا پانزده صفحه بیان کند و فصل‌های آن را توضیح دهد. این فرم تشریح است، اما دانشجو باید بتواند جستار یا پاره فکرهای جدی خود را نیز بنویسد؛ اما آنچه باید بدان توجه جدی کرد، این است که بساط امتحان تست محور و امتحان‌های پرسش [و پاسخ کوتاه یا پرسش‌هایی با پاسخ مشخص مفصل] جمع شود. ⭕️ دانشجوی #علوم_انسانی باید بتواند متن بنویسد و استادان این متن را به‌دقت تصحیح کنند؛ اما آنچه در مورد پایان‌نامه باید جدی گرفته شود، این نکته است که استاد راهنما باید برای نمره دادن ده صفحه بنویسد، راهنمای دوم هم همین حدود و روز دفاع هم باید تمام گفت‌وشنودها پروتکل شود و همراه پایان‌نامه در دانشگاه محفوظ بماند تا معلوم شود استاد با چه معیاری‌هایی پایان‌نامه را ارزیابی می‌کند. من در بسیاری موارد مشاهده کرده‌ام که هیچ‌کدام از استادان، یعنی راهنما و مشاور، به‌طور دقیق پایان‌نامه را نخوانده‌اند. این‌ مسائل مستلزم این نکته است که نوشتن امری جدی در دانشگاه‌های ایران شود. بدون توجه به این مسئله، به نظرم تحول در علوم انسانی شروع نمی‌شود. تازه این به قول شما در چارچوب فراروش تحلیلی است، حال‌آنکه فرا روش‌های دیگر هم باید فرصت ظهور داشته باشند؛ اما دانشجو وقتی‌که فارغ‌التحصیل می‌شود باید تا اندازه‌ای در همه فرم توانایی داشته و ورزیده شده باشد. ⚠️ تقلیدی که #حوزه‌ی_علمیه را به بی راهه می برد!! لینک کانال #علوم_انسانی_اسلامی ↙️↙️ 🆔 @olum_ensani_eslami