#داستان_واقعی #روایت_انسان #قسمت_صد_پنجم🎬: مردم قوم عاد دور تا دور کعبه را گرفتند و دست هایشان را به آسمان بالا بردند و همه باهم در حالیکه گرداگرد کعبه طواف می کردند فریاد می زدند: ای خدای کعبه، شما را به ایشتار بزرگ قسم می دهیم که خشکسالی را از سرزمین ما ببر و باران های نیرو بخش و با طراوت را به سرزمین ما نازل کن... طبق توصیه کاهنان، قوم عاد چندین شبانه روز خدای کعبه را به یاری خواستند و سپس عزم سفر به آکاد نمودند. کاروان از سمت بکه به آکاد در صحرا حرکت می کرد و بالای سرشان هم ابرهای سیاه و بزرگ و عظیمی همراه آنها حرکت می کردند، مردم با خوشحالی ابرها را به یکدیگر نشان میدادند و میگفتند: ببینید که کاهنان چه راست می گفتند و خدای کعبه که ایشتار را عزیز می داشت درخواست آنان را پذیرفت و ابرهای باران زا را به همراه آنان به سمت شهر آکاد فرستاد. کاروان به شهر نزدیک و نزدیک تر میشد تا اینکه به شهر رسیدند، جمعی از کاهنان معبد و سربازان پادشاه به استقبال آنان آمدند، آنها با دیدن ابرهای سیاه شادی کنان به سمت خانه حضرت هود راه افتادند، سردسته کاروان به اشاره یکی از کاهنان درب خانه هود را زد، حضرت هود بیرون آمد کاهن نگاهی از سر تکبر و افتخار به هود انداخت و سپس ابرهای سیاهی که آسمان شهر را پوشیده بودند به نبی خدا نشان داد و گفت: حالا فهمیدی که خدایگان ما بسیار نیرومند است و این از معجزه خدای ماست که درخواستمان را پذیرفت و ابرها را به سمت شهر ما فرستاد. حضرت هود نگاهی به آسمان انداخت و در حالیکه چهره اش از ناراحتی در هم شده بود رو به مردم کرد و فرمود: ای مردم! بدانید که این ابرها نوید باران را به شما نمی دهد و آنها پیام آور شروع عذاب الهی برای شما هستند، همان عذابی که حضرت نوح وعده اش را به قومش داد و به گوش شما هم رسیده، اما بدانید ای مردم، هنوز وقت توبه و بازگشت به درگاه خداوند هست، تا وقت دارید توبه کنید و به سوی خداوند بازگردید. مردم غافل، سخنان هود را نیشخند کردند و از دور او پراکنده شدند و حضرت هود سریعا به تمام پیروانش پیغام داد که به دنبال او از شهر خارج شوند و در کمتر از چند ساعت حضرت هود و چهارهزار از یارانش که با او بیعت کرده بودند از شهر بیرون رفتند و در باغی که پشت دیوارهای سر به فلک کشیده شهر آکاد به همین منظور بنا شده بود جمع شدند. با خارج شدن هود و یارانش از شهر، بادی سوزنده و ویرانگر که او را باد صرصر می نامیدند شروع به وزیدن کرد. چون قوم عاد به بناهای مستحکم و برج و باروهای بلند و عظیمشان غرّه بودند و خداوند اراده کرد تا فقط با یک باد ، کل بناها و تفاخر آنها را خوار و خفیف کند تا بدانند قدرت اصلی در دستان کیست در روایت است که این باد آنچنان ویران کننده بود که به هر کدام از مردم شهر آکاد که به بلندی درختان نخل بودند برخورد می کرد، آنها را از جا می کند و محکم بر زمین می کوبید و در یک چشم بهم زدن آنها را پودر می کرد. هفت شبانه روز این باد در شهر آکاد وزید، یاران هود با چشم خویش شاهد نابودی شهر پر از برج و باروی آکاد بودند، این باد زمانی که به هود و یارانش می رسید همچون نسیمی مفرح و روح افزا میشد و اینچنین بود که مردم طغیان گر قوم عاد از بین رفتند و مومنینی از این قوم برجا ماندند تا تمدن قوم عاد را به نسل دیگر منتقل کنند ادامه دارد 📝به قلم:ط_حسینی 🌕✨🌕✨🌕✨🌕✨ #بچه_حزب_اللهی @BACHE_HEZBOLLAHi