#Part_18 #لبخندی‌مملو‌ازعشق نگاهم به جعبه‌ی کوچک‌ِچوبی افتاد، درش رو برداشتم که یک ساعت بسیار خوشگل بهم چشمک زد... دایره‌ی بزرگی گه دورش طلایی و اکلیل های ریزی داره، با بند چرمی مشکی رنگ به دستم بستمش خیلی به دستم میاد و زیباست. ساعت رو از دستم باز کردم و روی میز درآور گذاشتم. * #دوروز‌بعد باصدای بابا چشم‌هام رو باز ‌می‌کنم. - پاشو نمازت رو بخون اسرا بلندشدم بعد گرفتن وضو به اتاقم برمی‌گردم و سجادم رو پهن می‌کنم. بعد سلام دادن نماز دعا کردم تا کنکورم رو خوب بدم، روی تختم دراز می‌کشم تا دوباره بخوابم... ولی خوابم نمیاد، یکم کتاب رو برمی‌دارم و می خونم. به ساعت نگاه ‌می‌کنم ساعت هفت و بیست و پنج دقیقه رو نشون میده از جام بلند میشم چون ساعت هست باید اونجا باشم. از روی تخت بلند میشم و به سمت کمد میرم، مانتو و شلوار مشکی رنگم رو برمی‌دارم با مقنعه سرمه ای کراواتی بعد پوشیدن لباسهام چادرمم سرم می‌کنم و از اتاق خارج میشم. قرآن کوچولو و شناسنامه و کارت ورود به جلسه رو که قبلا آماده کرده بودم رو از روی میز برمی‌دارم و داخل کیف سرمه‌ای رنگم می‌ذارم. مامان- بریم؟ -آره کفش راحتی می‌پوشم و با مامان سوار ماشین می‌شیم. بالاخره بعد از ده دقیقه که برام به اندازه یک قرن می‌گذره می رسیم‌، از ماشین پیاده میشم. مامان- اسراجان کاری نداری من برم؟ - نه مامان ممنون برام دعا کن یاعلی. - خدانگهدار ساعت مچیم رو نگاه می‌کنم تنها ده دقیقه تا ساعت هشت مونده، بعد رفتن مامان استرس شدیدی می‌گیرم و ضربان قلبم تند تند می زنه... بالاخره ساجده و کیانا اومدن، کیانا کنارم می‌نشینه و دست‌هام رو می‌گیره و بانگرانی میگه: - خوبی دختر؟ چرا انقدر دستات یخ زده؟ لبخند مصنوعی‌ای می‌زنم تا نگرانیش برطرف بشه و میگم: - چیزی نیست یکم استرس دارم ساجده- تو که کلی خوندی من گاهی تنبلی کردم ولی تو حتما رتبه‌ی خوبی میاری! - ان شا الله هممون قبول بشیم... به سمت سالن میریم راس ساعت هشت کنکور شروع شد. #ادامه‌دارد... #Part_19 هوف...هوف...بالاخره تموم شد حالا باید سه ماه منتظرباشم تا جوابش بیاد ولی مطمئنم عالی دادم... از بس فکر کردم سرگیجه دارم، میرم یکمی آب به دست و صورتم می‌زنم بعد خداحافظی از کیانا با ساجده می‌ریم خونه.... رسیدم خونه چادرم رو از سرم بر می‌دارم و پرتش می‌کنم رو مبل، مقنعه ام رو درمیارم اونم انداختم یک گوشه مانتوم وسط خونه می‌ندازم. اسما- هوی این چه وضعیه خونه رو کردی شهر فرنگ؟ مثل این بچه کلاس اولی ها خونه رو شلوغ کردی؟ لبخند دندون نمایی می زنم ومیگم: - شما حرص نخور پیر میشی لبش رو کج می‌کنه و میگه: - خیلی بی مزه ای، تفلک همسر آیندت - لوس، از خداشم باشه اسما- سقف ریخت به سمت آشپزخونه میرم و برای خودم یک شربت آلبالوی خنک درست می‌کنم و نوش جون جاتون خالی چسبید" * اوف کنکور و که دادم راحت شدم...یک هفته از کنکور دادنم می‌گذره تو این یک هفته کاری جز استراحت و تفریح نداشتم. امروز هم که قراره با کیانا و ساجده بریم درمانگاه مامان تا تو این تابستون بیشتر با شغلمون آشنا بشیم. یک شال آبی آسمانی می‌پوشم با مانتوی زرشکی و شلوار کرمی، چادرم رو می‌پوشم و بعد چک کردن دوباره کیفم از خونه خارج میشم. در ماشین رو باز می‌کنم که همون موقع ساجده هم می‌رسه و حرکت می‌کنیم. شیشه ماشین رو میدم پایین تا باد به صورتم بخوره و هنذفری رو توی گوشم می‌ذارم و آهنگ محمد حامد زمانی رو پلی می‌کنم. " محمد مقتدای اهل عالم. محمد مصطفی آل آدم. محمد رحمته العالمین است. رسول آسمانی بر زمین است." رسیدیم. هر سه از ماشین پیاده می‌شیم. @Banoyi_dameshgh

#Part_19 #بخش‌دو مامان رو به من و ساجده می‌کنه و میگه: - بیاین بریم پیش خانوم رضایی تا با محیط کار آشنابشید. که همون لحظه دستی روی شونم قرار می‌گیره نگاه می‌کنم " کیانا" هست. - دیر رسیدم؟ - نه بدو بریم پیش خانوم رضایی مامان ما سه نفر رو می‌سپره دست خانوم رضایی و به کار خودش می‌رسه... سرپرستار" خانوم رضایی"- دخترا زود لباس‌هاتون رو عوض کنید بریم کارمون رو شروع کنیم. ما سه تا- چشم و به سمت اتاقی که بهمون نشون داده حرکت می‌کنیم. در رو باز‌می‌کنم با صدای بدی باز شد، فکر کنم روغن کاری نیاز داره..‌. چندتا کمد داره و چندتاهم تخت، به سمت اولین کمد میرم که چند تا لباس پیدا می‌کنم. یکی رو برای ساجده دومی برای کیانا آخری هم واسه خودم بر می ‌دارم... - دخترا زود، الان فکر می‌کنند ما تنبلیم! ساجده- یعنی نیستیم؟ کیانا- هنوز نفهمیدن ماهم لو ندیم. و هرسه باهم می‌زنیم زیر خنده، که صدای خانوم رضایی بلند میشه: - زود باشید دخترا دوساعته منتظرتونم. @Banoyi_dameshgh