⭕️درحال برگزاری 🔹نشست بصورت برخط در دسترس عزیزان می باشد.

📢 International Webinar on: Teaching Islamic Rules آموزش احکام اسلامی 🔸 ویژه دانشجویان و محققان شیعی دانشگاه ها و مراکز علمی فرهنگی نیجریه 🔸از اساتید و دانشجویان نیز جهت شرکت در این کارگاه برخط دعوت به عمل می‌آید. 🔸 دوره به زبان انگلیسی برگزار می‌شود. زمان برگزاری: 1. . شنبه مورخ 1403/10/29 ساعت 13 2. یکشنبه مورخ 1403/10/30 ساعت 13 3. شنبه مورخ 1403/11/06 ساعت 13 4. یکشنبه مورخ 1403/11/07 ساعت 13 5. شنبه مورخ 1403/11/13 ساعت 13 6. یکشنبه مورخ 1403/11/14 ساعت 13 🔗 لینک نشست 🌏 International Affairs of Baqir al-Olum University امور بین‌الملل دانشگاه باقرالعلوم(ع) #حکمت_برای_زندگی #دانشگاه_باقرالعلوم #دانشگاه_پیشران_علوم_انسانی 🆔 @BouNews 🔹🔸💠🔸🔹

▪️به مناسبت رحلت جانسوز بی بی دو عالم حضرت زینب کبری(سلام الله علیها) مراسم قرائت پرفیض زیارت عاشورا برگزار می گردد. 👤سخنران: حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمدعلی رنجبر 🔔زمان: پنج شنبه1403/10/27ساعت: 8:10 🔸مکان: نمازخانه امور فرهنگی دانشگاه باقرالعلوم(ع) 📚https://eitaa.com/boucul #حکمت_برای_زندگی #دانشگاه_باقرالعلوم #دانشگاه_پیشران_علوم_انسانی 🆔 @BouNews 🔹🔸💠🔸🔹

📌تحلیل‌های سفر ونزوئلا #بخش_اول 🔴(نسبت اسلام و مارکسیسم در آمریکای لاتین) نوشته: دکتر احمد رهدار، عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) 🔻اسلام در آمریکای لاتین جریان نوظهور و نوپاست. در عین حال گوش‌ها برای شنیدن پیام اسلام در آن‌جا نیوشاست. از این جهت، متولیان و مبلغان اسلام در آمریکای لاتین رسالتی سترگ دارند؛ از سویی، از این فرصت تاریخی نباید غفلت نموده، بلکه برای پیش‌برد اسلام در آن‌جا لازم است اهتمام جدی داشت و از سویی، ریل‌های نخست اسلام در آن‌جا باید درست گذاشته شود. این درستی به این معناست که اولاً تنها قرائت از اسلام در آن‌جا نباید قرائت سلفی وهابی باشد و ثانیاً قرائت‌ مطلوب از اسلام لازم است توسط مبلغان فاضل و مجتهد صورت بگیرد. 🔹جریان شیعی در آمریکای لاتین از دو مسیر جلو می‌رود: از مسیر لبنانی‌های مقیم آن‌جا و از مسیر مراکز اسلامی وابسته به ایران. هر یک از این دو مسیر با مشکلاتی مواجه هستند. مشکل مسیر ایرانی این است که برای ورود به بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین با مشکل ویزا روبه‌رو می‌باشد. علاوه بر این، دوری جغرافیایی آمریکای لاتین از ایران باعث شده است که امکان‌های حضور ایرانیان در آن‌جا به دلیل استلزام هزینه‌های مالی بالا حداقلی باشد. مشکل مسیر لبنانی نیز بهره‌مندی حداقلی آنان از ظرفیت‌های دینی اجتهادی می‌باشد. علاوه بر این، مبلغان لبنانی اغلب در کلونی لبنانی‌ها دایره فعالیت خود را تعریف می‌کنند و تا اندازه‌ای به دلیل روحیه عربی خاص، به صورت آگاهانه از ارتباط با کلونی‌های غیرعربی پرهیز می‌کنند. 🔸بستر تاریخی اجتماعی نسبتاً متناسب با برخی از دغدغه‌ها و جهت‌گیری‌های اسلامی در آمریکای لاتین، بستر جریان‌های مارکسیستی کمونیستی می‌باشد. این بستر به دلیل طرح شعارهای عدالت‌طلبانه و ضد فاشیستی و نیز تجربه عملی مبارزه علیه استعمار آمریکا و اروپا، نزدیک‌ترین جریان به جریان اسلامی در آمریکای لاتین است. از همین رو، اسلام‌گرایان آمریکای لاتین در خصوص این جریان دو رویکرد دارند: برخی بر این باور هستند که همراه شدن جریان اسلامی با جریان مارکسیسم در آغاز مسیر، به معنی گره زدن آینده اسلام و مارکسیسم در این منطقه می‌باشد و این اشتباهی راهبردی خواهد بود. در مقابل، برخی دیگر معتقد هستند همراهی جریان اسلامی با جریان مارکسیسم در آمریکای لاتین ضمن این‌که گستره مخاطبان آن را افزایش می‌دهد، امکان‌های همراهی و در نهایت، تصرف در خود جریان مارکسیسم را نیز برای جریان اسلامی فراهم می‌آورد. 🔹در حالی که هر دو استدلال قابل تأمل و از جهتی درست می‌باشد، به نظر می‌رسد، اتخاذ موضع قاطع و درست ضرورتاً باید مسبوق به تأملات پژوهشی تفصیلی باشد که متأسفانه تاکنون صورت نگرفته است. از این روی، لازم است تیمی تحقیقاتی بر این مسأله متمرکز شده و با رویکردی آینده‌پژوهانه سناریوهای مختلف حضور اسلام در آمریکای لاتین را مورد تأمل قرار دهد. البته شخصاً رویکرد همراهی با جریان چپ در آمریکای لاتین را مناسب‌تر می‌دانم، هر چند در این مسیر، احتیاط‌های عملی مسبوق به پژوهش‌های تفصیلی را مورد توصیه می‌دانم. ادامه دارد... #حکمت_برای_زندگی #دانشگاه_باقرالعلوم #دانشگاه_پیشران_علوم_انسانی 🆔 @BouNews 🔹🔸💠🔸🔹

📣 💢 انجمن علمی سیاست و حکمرانی با همکاری اداره پژوهش دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام و پژوهشگاه فقه نظام برگزار می کند: #کرسی_ترویجی : شاخصه های پیشرفت سیاسی در نظام سیاسی اسلام 👤 ارائه دهنده: حجت الاسلام محسن زوّاری؛ دبیر ‎و پژوهشگر فقه نظام 👥 ناقدان: 1. حجت الاسلام دکتر غلامرضا بهروزی لک؛ عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام 2. حجت الاسلام علی صالحی منش؛ مدیر گروه فقه نظام سیاسی پژوهشگاه فقه نظام 👤 دبیر علمی: حجت الاسلام حسن وثوق زاده 📅 تاریخ: شنبه 29 دی ماه 1403 ⏰ زمان: ساعت 10/30 🏢 مکان: دانشگاه باقرالعلوم(ع)، ساختمان مرکزی، طبقه سوم، سالن جلسات شهید بهشتی 🔗پیوند پخش برخط: http://dte.bz/pg #انجمن_علمی #سیاست_و_حکمرانی #معاونت_آموزش_فرهنگی 🔰#حکمت_برای_زندگی —•—•—•—•—•—•—•—•—•— 🆔 @BouNews 🌐 http://www.bou.ac.ir

📌تحلیل‌های سفر ونزوئلا #بخش_دوم 🔴(نسبت جریان چپ آمریکای لاتین با جریان مقاومت اسلامی) نوشته: دکتر احمد رهدار، عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) 🔻علاوه بر ضرورت نسبت‌سنجی میان جریان اسلامی و جریان مارکسیسم در آمریکای لاتین، نسبت‌سنجی میان جریان چپ و گفتمان مقاومت در این منطقه نیز از ضرورت برخوردار می‌باشد. به‌ویژه این‌که تاریخ سده اخیر آمریکای لاتین آکنده از انقلاب‌ها و شورش‌های علیه جریان استعمار اروپایی آمریکایی می‌باشد، به‌گونه‌ای که می‌توان مقاومت علیه استعمار را بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت اجتماعی تاریخی ساکنان این منطقه دانست. از همین روی، شخصیت‌های هویت‌ساز سده‌های اخیر در این منطقه، از جمله، سیمون، بولیوار، ارنست چگوارا، فیدل کاسترو، هوگو چاوز، نیکلاس مادورو، و... همه از رهبران ضد استعمار می‌باشند. طرفه این‌که همه این شخصیت‌ها از روابطی حسنه با مسلمانان به‌ویژه رهبران ضد استعمار آن‌ها برخوردار بوده‌اند. دلیل مسأله هم این است که کشورهای آمریکای لاتین از تاریخی مشترک با کشورهای مسلمان برخوردار هستند و مهم‌ترین وجه اشتراک‌شان نیز در استعمارزدگی آن‌ها می‌باشد. این مسأله باعث شده تا به‌صورت پیشینی نوعی هم‌دلی حداکثری میان آن دو برقرار باشد. به‌ویژه این‌که حتی امروزه با تغییر پروژه استعمار کلاسیک نیز، هم‌چنان اغلب این کشورها با اغلب کشورهای مسلمان هم‌تاریخ می‌باشند؛ چون هر دو گروه هم‌چنان تحت استعمار آشکار و پنهان کشورهای استعماری قرار دارند. از همین روست که بیش‌ترین همراهی و دفاع از مظلومیت فلسطین در خارج از جهان اسلام، متعلق به کشورهای آمریکای لاتین می‌باشد. جالب این‌که، در اکثر موارد عمل‌کرد کشورهای استعماری در آمریکای لاتین و کشورهای مسلمان هم‌چنان یکسان می‌باشد؛ ترکیبی از تحریم، اشغال، مداخله حداکثری، نفوذ و... 🔹به نظر می‌رسد، مفهوم مشترکی که می‌تواند کشورهای آمریکای لاتین و کشورهای مسلمان را به‌نحو حداکثری در کنار یک‌دیگر قرار دهد مفهوم مقاومت می‌باشد، خوش‌بختانه از آن‌جا که ادبیات نظری مقاومت در جهان اسلام به مراتب بیش‌تر و حتی عمیق‌تر بسط یافته است، ارتباط کشورهای مسلمان با کشورهای آمریکای لاتین در بستر گفتمان مقاومت به نحو آشکاری می‌تواند به غلبه و تصرف فرهنگ اسلامی در فرهنگ آمریکای لاتین بینجامد. در عین حال، به‌دلیل مشکلات خاصی که کشورهای مسلمان به‌ویژه از جانب حکم‌رانان وابسته، کم‌غیرت کم‌عرضه و... خود دارد، بهتر است پروژه مقاومت در کشورهای آمریکای لاتین در لایه دیپلماسی شهروندی پیش رود. درست به این علت می‌باشد که جریان‌های مارکسیست در کشورهای آمریکای لاتین که اغلب، جریان‌هایی غیردولتی می‌باشند، اهمیت مضاعف پیدا می‌کنند. مشکل کار البته این است که فلش این همکاری و تعامل همواره از جانب مسلمانان به کشورهای آمریکای لاتین کشیده شده است و نه برعکس. به نظر می‌رسد، به‌منظور بهره‌مندی حداکثری از ظرفیت جریان‌های چپ در آمریکای لاتین، لازم است امکان‌های حضور شخصیت‌های مبارز چپ در گروه‌های مقاومت در عمق جهان اسلام به‌نحو حداکثری فراهم آید. به نظر می‌رسد، بهتر است جمهوری اسلامی ایران در این خصوص پیش‌گام شود و با فراهم کردن حضور جریان چپ آمریکای لاتین در ایران، ضمن تثبیت محوریت و رهبری ایران برای جریان مقاومت، حتی در خارج از جهان اسلام، قدرت نرم خود را به نمایش بگذارد. به‌عبارت دیگر؛ حضور یک‌طرفه ایرانیان در آمریکای لاتین و ارتباط آن‌ها با جریان چپ، این شائبه را تقویت می‌کند که حداقل در جغرافیای آمریکای لاتین، جریان اسلام مقاومتی در ذیل جریان چپ کنش می‌کند. در حالی که دوطرفه شدن فلش تعامل جریان چپ آمریکای لاتین و ایران، به‌راحتی می‌تواند این تحلیل را معکوس نماید و جریان چپ را به ذیل جریان مقاومت اسلامی بکشاند. 🔸تجربه مقاومت جمهوری اسلامی ایران نه تنها برای کشورهای مسلمان، بلکه حتی برای کشورها و جریان‌های چپ جهانی نیز الهام‌بخش می‌باشد. جریان چپ در برابر کلان‌برنامه‌های استعماری مقاومت می‌کند. آن‌ها نمونه‌ای تاریخی جلوی چشم خود دارند که در تمام سطوح نزدیک به نیم‌سده در برابر این برنامه‌ها ایستادگی کرده است. نفس بودن ایران، یعنی امکان مقاومت و شنا کردن در برابر جریان آب جهانی. به‌عبارت دیگر جریان‌های چپ ایران را به‌عنوان مسیری طی‌شده تلقی می‌کنند. از نظر آن‌ها آیت‌الله خامنه‌ای و جمهوری اسلامی‌ای که آن را رهبری می‌کند، تنها قدرتی هستند که توانسته‌اند مستقیماً اسرائیل را موشک‌باران کنند. آخرین باری که یک کشور آمریکای لاتین با رویکرد مقاومتی در بیرون از مرزهای خود برای مقاومت خون داده است، مربوط به حضور کوبا در آنگولا می‌باشد که سابقه آن به اواخر دهه قرن بیستم یعنی 36 سال قبل برمی‌گردد.

جمهوری اسلامی اما کشوری است که از ابتدای انقلاب اسلامی تا حال حاضر در بیرون از مرزهای خود برای گفتمان مقاومت، در حال جنگ و کشته دادن است. این نوع از پایداری و حضور مقاومتی برای همه کشورهای آمریکای لاتین، زنده و الهام‌بخش می‌باشد. در سطح تحلیل بین‌المللی، جریان‌های چپ به‌طور طبیعی مشکلات داخلی ایران را مبنای ارزیابی آن قرار نمی‌دهند. واقعیت این است که اینک تنها ایده‌ای که در وجه ساختار نظام سیاسی توانسته است در برابر جریان استعماری قد علم کند، ایده جمهوری اسلامی ایران است. ایده‌های مقاومت چپ، یا در سطح نظام سیاسی نتوانسته‌اند استقرار بیابند و یا در صورت استقرار در سطح نظام سیاسی از ایده مقاومت دست برداشته یا دوز آن را به شدت کاهش داده‌اند. ادامه دارد.... #بین_الملل #حکمت_برای_زندگی #دانشگاه_باقرالعلوم #دانشگاه_پیشران_علوم_انسانی 🆔 @BouNews 🔹🔸💠🔸🔹

📢 هر روز یک صفحه قرآن بخوانیم 🔹 امروز؛ صفحه دویست و هشتاد و شش قرآن کریم سوره مبارکه الإسراء ✏️ توصیه مهم حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: هر روز حتماً قرآن بخوانید حتّی روزی نیم صفحه، روزی یک صفحه بخوانید، امّا ترک نشود. در دنیای اسلام هیچ کس نباید پیدا بشود که یک روز بر او بگذرد و آیاتی از قرآن را تلاوت نکند. #حکمت_برای_زندگی #دانشگاه_باقرالعلوم #دانشگاه_پیشران_علوم_انسانی 🆔 @BouNews 🔹🔸💠🔸🔹

🎥گزارش تصویری روز دوم اعتکاف دانشجویان دانشگاه باقرالعلوم(ع) #اعتکاف۱۴۰۳ امور فرهنگی دانشگاه باقرالعلوم(ع) 📚https://eitaa.com/boucul #حکمت_برای_زندگی #دانشگاه_باقرالعلوم #دانشگاه_پیشران_علوم_انسانی 🆔 @BouNews 🔹🔸💠🔸🔹

📌تحلیل‌های سفر ونزوئلا #بخش_سوم 🔴 (امکان‌سنجی برگزاری فستیوال‌های مقاومت در جهان اسلام) یادداشت: دکتر احمد رهدار، عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) 🔻در فستیوال ضد فاشیستی ونزوئلا برنامه‌های اختصاصی مربوط به فلسطین به شکل متمایز و حتی مشبعی وجود داشت. به‌عنوان مثال؛ در برنامه فستیوال خیابانی، نه تنها جریان‌های چپ فلسطینی مثل جریان تحریر فلسطین (جورج حبش)، بلکه حتی بسیاری از غیرفلسطینیان نیز از چفیه فلسطینی استفاده می‌کردند. البته در خصوص پرچم، اکثر پرچم‌های فلسطینی در دست جریان‌های فلسطینی بود و تعداد کمی از آن‌ها در دست غیرفلسطینیان بود. حتی در شعارهایی که از تریبون داده می‌شد، شعارهای مربوط به فلسطین و غزه به‌لحاظ فراوانی بیش‌ترین موارد را به خود اختصاص می‌داد. آقای مادورو در سخنرانی خود نیز خیلی زود از فلسطین و رؤیای آزادی آن سخنران راند. در برنامه فستیوال سالنی، اهتمام به فلسطین حتی بیش‌تر از برنامه فستیوال خیابانی بود، تا جایی که دو مستند بلند درباره فلسطین از تلویزیون‌های سالن پخش شد. آن‌چه مایه تعجب و خوشحالی بود، این بود که اکثریت افراد شرکت‌کننده در فستیوال، مستندهای پخش‌شده را گوش می‌دادند. البته در تابلوهایی که تصویر قهرمانان ضد‌ استعماری را به‌صورت چرخشی به نمایش می‌گذاشت، تنها قهرمانان آمریکای لاتین مثل کاسترو، چگوارا، چاوز، مادورو و... را نمایش می‌داد. 🔹پررنگ بودن مسأله فلسطین در این فستیوالی که مدیریت و محوریت آن با مسیحیان و کمونیست‌ها بود، هرچند جای خوشحالی داشت با این همه، وقتی آن را با کنش سیاسی بسیاری از دولت‌مردان مسلمان و حتی برخی از جریان‌های توده‌ای مسلمان مقایسه می‌کنیم، غمی سنگین را در سینه انسان به جای می‌گذارد. واضح است فستیوالی که با محوریت مسیحیان و کمونیست‌ها بر پا می‌گردد به‌صورت پررنگی از نمادها و مؤلفه‌های فرهنگی آن‌ها که در مواردی با نظام ارزش‌های اسلامی در تضاد می‌باشند، متأثر می‌باشد و اساساً نباید این‌‌گونه فستیوال‌ها را بر پایه نظام ارزشی مطلق اسلامی ارزیابی نمود، اما می‌توان فستیوالی اسلامی در خصوص مسأله فلسطین را تصور و تمنا کرد. این‌که چرا در کشورهای اسلامی چنین فستیوال‌هایی برگزار نمی‌شود ضرورتاً به ناسازگاری‌های شکلی و محتوایی فستیوال و نظام ارزش اسلامی برنمی‌گردد. چه این‌که، برخی دیگر از الگوهای اجتماعی ناهمگون با نظام ارزش اسلامی به دلایلی در جهان اسلام محقق و گاه رایج شده است. احتمالاً مشکل اساسی در این خصوص به دولت‌های اسلامی برمی‌گردد. فستیوال‌های بزرگ که مستلزم حضور افراد زیادی از کشورهای دیگر در درون یک کشور می‌باشد، جز با همراهی و هماهنگی دولت‌ میزبان مقدور نیست و متأسفانه دولت‌های اسلامی در این خصوص با دو مشکل عمده روبه‌رو هستند: مشکل نخست این‌که رابطه میان برگزاری فستیوال و تحقق بسیاری از اهداف کشورهای اسلامی به ادراک دولت‌مردان مسلمان نرسیده است و از آن‌جایی که هزینه‌های فستیوال‌های بین‌المللی بسیار بالا می‌باشد، دولت‌های اسلامی به‌ویژه در فقدان ادراک مذکور ریسک چنین هزینه‌هایی را نمی‌پذیرند؛ و مشکل دوم این‌که اگر موضوع فستیوال، مقاومت یا فلسطین یا وحدت امت اسلامی و مفاهیم مشابه این‌ها باشد، بسیاری از دولت‌های اسلامی تحت لابی‌گری و مدیریت پنهان و آشکار اربابان غربی‌شان به این نتیجه نخواهند رسید. به‌عبارت دیگر؛ حتی اگر مشکل ادراکی پیش‌گفته وجود نداشته باشد و دولت‌های اسلامی ریسک هزینه‌های مالی فستیوال‌های بین‌المللی را به‌منظور نیل برخی از اهداف خودشان بپذیرند، ریسک دلالت‌ها، نتایج و پیامدهای این نوع فستیوال‌ها را که مستلزم بیداری امت اسلامی یا حداقل مستلزم کنش‌گری‌های اجتماعی خارج از نظارت فائقه آن‌ها می‌شود را نمی‌پذیرند.

🔸خوش‌بختانه برخلاف دولت‌های مسلمان، ملت‌های مسلمان در خصوص مسأله مقاومت به‌ویژه وقتی به‌طور مشخص مربوط به فلسطین می‌شود، از هم‌دلی و همراهی حداکثری برخوردار هستند. از این روی، می‌توان امیدوار بود که در درون امت اسلامی ظرفیتی برای برگزاری فستیوال‌های ین‌المللی در موضوع مقاومت و فلسطین ایجاد نمود. متأسفانه این ظرفیت به‌صورت بالفعل وجود ندارد و با مشکلاتی از جمله هماهنگی با دولت میزبان ـ حتی وقتی آن دولت، خود برگزار‌کننده فستیوال نیست - روبه‌رو می‌باشد. در بدترین شرایط اما می‌توان ریل‌های شیب‌دهنده در این خصوص ایجاد کرد؛ بدین‌معنی که در آغاز می‌توان فستیوال‌هایی با موضوعاتی غیرسیاسی و کم‌هزینه برای دولت‌های اسلامی اما روی دوش امت اسلامی برگزار نمود و پس از رویه‌شدن این‌گونه فستیوال‌ها، کم‌کم به سوی موضوعات سیاسی و مقاومتی گام برداشت. حتی می‌توان این مهم را ابتدا در کشورهایی مثل ایران ـ که دولت آن با موضوع مقاومت و فلسطین همراهی حداکثری دارد و خود از بازیگران محوری این موضوع می‌باشد ـ شروع کرد. 🔹تحقق این آرزو و پروژه از آن رو مهم به نظر می‌رسد که ظرفیت دیپلماسی شهروندی (مردمی) را به ظرفیت دیپلماسی‌های رسمی و عمومی اضافه می‌کند و باعث می‌شود مسأله مقاومت و فلسطین از سطح سیاسی به سطح فرهنگی، هم در جهان اسلام و هم در خارج از آن، ارتقاء و تعمیم یابد. ادامه دارد... #بین_الملل #حکمت_برای_زندگی #دانشگاه_باقرالعلوم #دانشگاه_پیشران_علوم_انسانی 🆔 @BouNews 🔹🔸💠🔸🔹

📌تحلیل‌های سفر ونزوئلا #بخش_چهارم 🔴(مقایسه شرایط مقاومت در ایران و ونزوئلا) 📝یادداشت: دکتر احمد رهدار، عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) 🔻در مقایسه شرایط مقاومت در دو الگوی ایرانی و ونزوئلایی حداقل چند نکته را می‌توان برجسته نمود: 1️⃣نکته اول این‌که به‌دلیل نزدیکی جغرافیایی و حتی قرابت فرهنگی میان الگوی زیست آمریکای لاتین و آمریکای شمالی، برنامه‌های فرهنگی استعمار آمریکا با سهولت و کمیت بیش‌تر در اختیار مردم ونزوئلا قرار می‌گیرد و این مسأله می‌تواند از شدت و کمیت مقاومت در آن بکاهد. از همین روی، حسب برخی گزارش‌ها گفته می‌شود حدود نیمی از مردم ونزوئلا نه به‌دلیل و لحاظ سیاسی، بلکه‌ به‌دلیل‌ و لحاظ فرهنگی در جبهه مقاومت قرار ندارند. واقعیت این است که یک گفتمان زمانی پایدار می‌شود که در بنیادی‌ترین لایه‌های فرهنگی یک جامعه ـ که نمود آن در الگوی زیست اجتماعی آن هویدا می‌گردد ـ جای گرفته و رسوب نماید. بر این اساس، نهادینه کردن مقاومت در جامعه ونزوئلا که الگوی زیست اجتماعی آن همچنان از هماهنگی حداکثری با الگوی زیست اجتماعی آمریکا برخوردار است، سخت بوده و راه دور و درازی را خواهد داشت؛ زیرا مجموعه امکانات و مقدورات جامعه ونزوئلا برای مقابله با مؤلفه‌های معرفتی فرهنگی آمریکا در درون خودش بسیار حداقلی و کم می‌باشد. 2️⃣نکته دوم این‌که جریان مقاومت در ونزوئلا در سطح ساختاری و نهادی متکی بر یک حزب سیاسی قوی و منسجم می‌باشد و منطق کنش‌گری در ساختار حزب سیاسی تا اندازه‌ای کنش مقاومتی آن‌ها را ضمانت می‌کند؛ به‌ویژه زمانی که هویت وجودی و نه عارضی حزب با نوعی از مقاومت مثل مقاومت سلبی (سلب و نفی آمریکا) گره خورده باشد. این در حالی است که در ایران، مقاومت در اساس نه به‌مثابه یک سیاست برآمده از حزب یا احزابی خاص، بلکه یک فرهنگ است. از همین روی، برخی از مردم ایران، نه به‌دلیل و لحاظ فرهنگی، بلکه به‌دلیل و لحاظ سیاسی در جبهه مقاومت قرار نمی‌گیرند. به‌عبارت دیگر؛ آمریکا طرفداران ضد مقاومتی خود در ونزوئلا را در ساحت فرهنگ و در ایران در ساحت سیاست صید می‌کند. در نتیجه، در حالی که بسیاری از مخالفان گفتمان مقاومت در ایران، جاسوس و نفوذی آمریکا می‌باشند، مخالفان گفتمان مقاومت در ونزوئلا به‌لحاظ فرهنگی به آن تعلق ندارند. 3️⃣نکته سوم این‌که به‌طور کلی، یکی از تمایزات برجسته گفتمان مقاومت اسلامی با گفتمان مقاومت جریان‌های چپ در آمریکای لاتین، به ظرفیت‌های تاریخی اسلام و کمونیسم باز می‌گردد؛ بدین‌معنی که گفتمان مقاومت اسلامی می‌تواند قهرمانان خود را از حال حاضر تا آغاز تاریخش یعنی صدر اسلام به‌صورت بافتاری در یک خط تاریخی بچیند و در ابن بازه طولانی با فقر شخصیت روبه‌رو نباشد. به‌عنوان مثال؛ هر یک از قهرمانان مقاومت اسلامی مثل حضرت امام خمینی، مقام معظم رهبری، شهید نصرالله، شهید سلیمانی و... نه فقط در تاریخ صدر اسلام مابأزاء و مشابه دارند، بلکه در میانه تاریخ صدر اسلام و اکنون نیز این سلسله و خط مشابه‌ها هیچ‌گاه قطع نشده است. این در حالی است که گفتمان مقاومت چپ کمونیستی به‌دلیل تاریخ و تبار کوتاه آن که حدود یک قرن می‌باشد، تنها محدود به قهرمانان اکنون خود می‌باشد و برای این‌که بتواند بهره حداکثری از ظرفیت‌های گفتمان خود ببرد، ناگزیر از تمسک به نمادهایی می‌باشد که خود باید آن‌ها را بسازد. از آن‌جا که هر دوره تاریخی ظرفیت‌های محدودی برای قهرمان‌پروری و نمادسازی دارد جریان مقاومت چپ کمونیستی یا باید به این محدودیت تن دهد و یا باید به نمادهایی مصنوعی و کم‌ارتباط با گفتمان مقاومت راضی شود. منظور از مصادیق و نمادهای کم‌ارتباط با گفتمان مقاومت، مواردی هستند که از جهتی مقاومتی و از جهتی ضد مقاومتی محسوب می‌شوند. در مقابل، تجربه تاریخی طولانی مقاومت اسلامی چنان مصادیق شخصیتی، رخدادی و نمادی در حوزه مقاومت در اختیار طرفداران خود قرار می‌دهد که امکان ارزیابی و گزینش را برای آن‌ها فراهم می‌نماید. این امکان باعث می‌شود تا گزینه‌های حداقلی مقاومت به‌عنوان نماد معرفی نشوند و نتیجه آن، این شود که قهرمانان مقاومت اسلامی از جهات متفاوت می‌توانند برای پیروان و معتقدان به خود الگو باشند نه این‌که در حوزه مقاومت الگو باشند اما در دیگر حوزه‌ها از جمله حوزه‌های اخلاقی، علمی، مدیریتی و... چنین قابلیتی نداشته باشند. البته واضح است که ظرفیت قهرمانان مقاومت در همه عرصه‌های مذکور یکسان نخواهد بود.