🔶یکی از ویژگی های نظریه علمی از منظر برخی فیلسوفان علم مانند #کارل_پوپر، قدرت پیش بینی است؛ به عبارت دیگر، در علم به مدد روش فرضی #استنتاجی می توان از یک نظریه، نتایجی خاص استنتاج کرد و سپس دید که آیا آن نتایج به وقوع می پیوندد یا خیر. 🔷اما با #نظریه_انتخاب_طبیعی نمی توان چنین کرد. فارغ از اینکه چه عاملی به آن قابلیت بقا می بخشد یا بتوان پیش بینی کرد که کدام تغییرات، بقای آن را بهتر تضمین می کند و چون این نظریه با هر واقعه ای سازگار است، قدرت پیش بینی ندارد؛ در نتیجه انتخاب طبیعی به عنوان یک پارادایم مفسر می تواند با داده های #بیولوژیک سازگار شود. 💢سازگاری مذکور، به نظریه انتخاب طبیعی قدرت تبیین و پیش بینی پذیری نمی دهد. یک نظریه، زمانی به عنوان #نظریه_علمی پذیرفته می شود که واجد این توانایی باشد. امروزه زیست‌شناسان سعی می کنند در سطح خُرد و به عبارتی میکروارگانیسم ها به پیش بینی هایی از طریق اصول #نظریه_فرگشتی دست یابند؛ اما در سطح کلان و ماکروارگانیسمها همچنان این مسئله ناممکن باقی مانده است. 📖کتاب #برهان_نظم_و_چالش_های_الحاد_جدید به قلم #حمیدرضا_شاکرین #علم #تجربی #فلسفه_علم 📌@canoon_org