🔶جهانی شدن فرهنگی، جنبه هایی از جهانی شدن است که ارتباط مستقیمی با اندیشه و حس ملی گرایی، همفکری فرهنگی، همبستگی و وفاق سیاسی، وحدت ملی و هویت ملی دارند. این جنبه ی مناقشه آمیز جهانی شدن که از دهه های پایانی قرن بیستم، اهمیت روزافزونی یافته، کمتر از امور اقتصادی و سیاسی، ملموس و آشکار است.
🔷پیدایی مفاهیمی همچون مرگ جغرافیا، فشردگی زمان-مکان، جامعة اطلاعات محور، جامعه شبکه ای، تجدد رفلکسيو، مرحله عالی تجدد و تشدید آگاهی جهانی در نظریه های فرهنگی، از تغییراتی ژرف و بنیانی در پویش ها و مناسبات فرهنگی در عصر جهانی شدن خبر می دهد که سیاستگذاران و برنامه ریزان را، به ویژه در کشورهای غیرغربی، به چاره اندیشی درباره مشکلات پیش روی موضوع های فرهنگی، مانند هویت ملی، فرهنگ بومی، دینداری فردی و اجتماعی واداشته است.
💢در کل، جهانی شدن فرهنگی، بعدی از فرآیند کلی جهانی شدن و دربرگیرنده ی هرگونه تحول و رویدادی است که حد و مرزهای گوناگون موجود در جهان را نفوذپذیرتر و مردم دنیا را در فضای اجتماعی واحد جهانی، ادغام می کند.
📖ماهنامه زمانه، شماره 4 و 5 ، ص 35
#فرهنگ
#گلوبالیسم
#جهانی_سازی
#آموزش_مفاهیم
📌@canoon_org
🔶 هم #شرق_شناسی و هم مفاهيمي مانند #جهانی_شدن يا #جهانی_سازی از شئونات عالم مدرن است. به عبارت ديگر شما تمايز چنداني به لحاظ روح جاری در مبادي شرقشناسی و جهانيشدن يا جهانی سازی نبايد ببينيد. اين ها از اين جهت كه از اندیشه و نگاه خاصی به عالم نشأت گرفتهاند نسبت مستقيمی با يكديگر دارند.
🔷 درواقع جهانی شدن يا جهانی سازی با نگاه شرقشناسی تقويت و توجيه می شود؛ يعنی آن شرقی كه شرقشناسان توليد ميكنند نيازمند آن است كه در فرايند جهانی سازی قرار گيرد؛ چون در جهانی سازی يا جهانی شدن، عالم بهسان يك مركز و پيرامون فرض ميشود؛ در مركز عالم غرب قرار دارد و پيرامون آن، غير غرب است.
💢 اين مركز بايد پيرامون خودش را كه عبارت است از غير خودش، يعني همان شرق را تغذيه كند و به نوعي آموزش دهد. در واقع نه تنها بايد فرآوردهها و محصولات خودش را به آنجا صادر نماید، بلكه بايد بتواند آنها را به #آدميت و آدم شدن و مدنيت رهنمون كند.
📖 ماهنامه #زمانه، شماره ۷
#معرفی_کتاب
#کانون_اندیشه_جوان
📌@canoon_org