🔶جنبش چریکی به ویژه نوع مارکسیستی–لنینیستی آن در ایران هیچ گاه نتوانست به اهداف خود دست یابد. دلیل اصلی و عامل اساسی شکست مشی چریکی و حمایت نکردن مردم از شیوه ی مبارزه ی مسلحانه را باید در تعارض ایدئولوژیک آنها با ایدئولوژی عمومی جامعه جستجو کرد. ایدئولوژی منفور در نزد جامعه، هیچ گاه بنیان محکمی برای ایجاد جنبشی فراگیر نخواهد بود؛ سردمداران حرکت های مسلحانه، نه آن زمان و نه بعدها به این نقص بزرگ پی نبردند. 🔷در لایه ی سطحی تر تحلیل دلایل شکست استراتژی نبرد مسلحانه، می توان به دو دسته عوامل اشاره کرد: کاستی های ایدئولوژیک و خطاهای استراتژیک که بعضی از آنها از همان ابتدا از دید ناظران آگاه جامعه پنهان نبود، اما بعضی دیگر فقط پس از اجرای استراتژی نبرد مسلحانه مشخص و معین شد. 💢واقعیت هم این بود که نظریه پردازان این نوع نبرد و چریک های عمل گرا هیچ گاه نتوانستند این موانع را از سر راه بردارند و سرانجام، همین دلایل سبب شد مُهر «شکست مطلق» بر سرلوحه ی صفحات نبرد مسلحانه در دفتر تاریخ این سرزمین نقش بندد. 📖ماهنامه زمانه، سال هفتم، شماره 71، ص 62 #انقلاب #مارکسیسم #حزب_توده #سازمان_مجاهدین_خلق 📌@canoon_org