🔶یقین از موضوعات مهم در حوزه #معرفت_شناسی است که #کارل_پوپر براساس اصول نقدگرایانه نظریه اش، نقش آن را مورد تحلیل قرار داده است. پوپر در تحلیل مسئله #یقین، دو مقام را از هم جدا می کند: یکی مقام زندگی عادی و عرفی ما و دیگری مقام معرفتی و معرفت شناختی. 🔷وی معتقد است که #یقین_مطلق وجود ندارد چرا که معرفت های ما همواره حدسی اند. از این رو، به صحت و اعتبار آن ها نمی توان قطع و یقین داشت. این مربوط به جنبه #معرفت_شناختی است اگرچه مربوط به زندگی عملی ماست و برای گذران امور کفایت می کند ولی ارزش معرفت شناختی ندارد. 💢#پوپر هیچ ارزشی برای یقین قائل نیست و آن را امری #روان_شناختی می داند و می گوید: تجربه های درونی یا احساس یقین، هرگز نمی تواند هیچ گزاره علمی را تصویب کند و در #علم، منزلتی ندارد جز آنکه موضوع پژوهش روان شناختی قرار گیرد. احساس یقین هر اندازه هم شدید باشد، نمی تواند هیچ گزاره ای را تصویب کند. او در پایان کتاب #منطق_اکتشافات_علمی، یقین را مانع پیشرفت علم دانسته و همگان را در مسیر حقیقت، به سوی بی نهایت فرا می خواند. 📖کتاب #علم_شناسی_پوپر به قلم #سید_عبدالحمید_ابطحی #معرفت #حقیقت 📌@canoon_org

🔶 یقین ذاتی، #اعتقاد یا باوری است که شخصی به قضیه یا گزاره ای پیدا می‌کند؛ یعنی شخص درباره صدق محتوای گزاره ی مورد نظر، به یک اطمینان روانی و ذهنی می رسد و فرقی نمی‌کند که این اطمینان یا اعتقاد از چه طریقی به دست آمده باشد. 🔷 ممکن است این باور، زاده ی قراین و شواهد حسی باشد یا کشف و #شهود در ایجاد آن نقش داشته باشد. یقین واژه‌ای است که هم می‌ تواند حالتی ذهنی یا روانی را وصف کند و هم به گزاره ها و باورها نسبت داده شود. ⭕️ در یقین #روانشناختی، #یقین، وصف حالت درونی شخص است و این نوع یقین، قابل تشکیک بوده و دارای مراتب است. در یقین روانشناختی صرفاً طمانینه ی نفس کافیست. به همین دلیل در تعریف آن آمده است: یقین از لحاظ روانشناختی همان اطمینان خاطر نسبت به حکمی است که آن را حق می انگارد. 💢 معیار این یقین، حالت نفسانی است نه مطابقت با واقع. هر چند راه تحقق آن، روش منطقی هم نباشد ولی انسان از هر راهی که به این حالت برسد، یقین اطلاق می شود. 📖 کتاب #مفهوم_شناسی_علم_و_یقین به کوشش #رمضان_علی_فیروز_جائی #معرفی_کتاب #آموزش_مفاهیم 📌@canoon_org