🕊🌷🇮🇷🌷🕊 #به_وقت_رمان #عاشقانه‌های_شهدایی💞 ❣#از_روزی_که_رفتی 🖊به قلم : سنیه منصوری 9⃣1⃣ قسمت ۱۹ :🔻 +شوهرم...!؟ _آره دیگه، کشک بادمجون 🍆منو برداشت برد و خورد. یکی نیست بگه تو که هر روز برات غذا درست میکنه، عین منِ بدبخت نیستی که مامانش از بوی غذا بدش☹️ میاد و غذا نمیپزه! +کم پشت سر مادرت حرف بزن احسان خان! _چشم پدر من؟! +بیا بریم دیگه! مامانت الان عصبانی😠 میشه ها! احسان👦 از میز پایین پرید و مقابل #رها ایستاد، دستش🤝 را گرفت و به سمت خود کشید... رها روی زانو مقابل او نشست. _تو خیلی خوبی رهایی، مامان میگه عمو صدرا #حیف شد؛ اما تو خیلی خوبی! من خیلی دوستت 🥰دارم، میشه با من دوست بشی؟! رها احسان را در آغوش 🫂کشید: _مگه میشه که نشه عزیز دل رها؟ احسان در #آغوش رها بود که صدای #صدرا آمد: _تو که هنوز اینجایی، برو پیش مامانت تا #جیغ‌جیغش شروع نشده! احسان نگاهی🧐 به صدرا کرد: _خب رهایی رو دوست💕 دارم، رهایی هم منو دوست داره! احسان رفت... #رها بلند شد و خود را مشغول کار کرد، #صدرا رفت...نمیدانست چرا بی‌تاب است؛ نمیدانست چرا پاهایش 👣گاه به این سمت کشیده میشود! صدای زنی را از پشت سرش شنید... شب🌘 سختی برای #رها بود و انگار این سختی بی‌پایان شده بود: -پس رها تویی؟ تو صدرا رو از من گرفتی؟ تو آرزوهای منو خراب کردی! تو با این #چادر_گل‌گلی! تو #اُمل_عقب_مونده! تو لیاقت هم‌صحبتی با خانواده‌ی ما رو هم نداری رها هیچ نگفت🤫...خوب میدانست که باید سکوت کند. سکوت کردن را از مادرش یاد گرفته بود. _دوست ندارم جلوی چشم👀 صدرا باشی،البته دخترایی مثل تو به چشم اون نمیان! از خانواده‌ی قاتل 🥷 برادرشی! توی این خونه🏡 هیچی نیستی؛ اما بازم دوست ندارم دور و برش بچرخی...! ⏪ ادامه دارد... 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید