eitaa logo
📚 داستان های آموزنده 📚
69.8هزار دنبال‌کننده
7.8هزار عکس
2.5هزار ویدیو
67 فایل
﷽ 🔹تبادل و تبلیغ ⬅️ کانون تبلیغاتی قاصدک @ghaasedak 🔴تبادل نظر
مشاهده در ایتا
دانلود
✨﷽✨ ✍هر نیت و ذکری از انسان بر دو نوع است: ذکر آشکار که بر زبان جاری می‌شود و ذکر درونی یا خامل که بر زبان جاری نمی‌شود و جز خدا و انسان کسی آن را نمی‌داند، که این ذکر هفتاد برابر بیشتر از ذکر زبانی نزد خداوند اجر دارد. جاری کردن نیت بر زبان در هر امری عبادی واجب نیست، و گاهی اگر نیت در درون انسان باشد اجر و قرب‌اش بیشتر است. اما در مواردی جاری کردن آن بر زبان واجب و نیز در مواردی لازم است. مثال، چند نفر در یک جا جمع شده‌اند و برای نیازمندان طعام می‌پزند و به نوعی کاری جهادی می‌کنند، اگر کسی در آن جمع نیت خویش بر زبان بیاورد که دیگران هم بشنوند برای آموزش آنان واجب است‌. به عنوان مثال بگوید؛ «خدایا! به اذن و رضایت تو امروز این کار نیک بر ما توفیق دادی، پس نیت ما را برای خود خالص گردان!» در مواردی بر زبان آوردن نیت لازم است و آن زمانی است که انسان از طریق خواطر شیطانی در مورد نیت‌اش مورد آزار است. مثال، کسی که برای اطعام نیازمندان بر سر دیگ غذاست شیطان به او خواطر می‌زند و می‌گوید: خوش به حال تو الان کسانی که تو را می‌بینند، می‌شناسند که چه انسان مؤمنی هستی..... اینجا چون شیطان از صدای درون و ذکر خامل ما آگاه نیست باید نیت را بر زبان بیاوریم که بشنود و مدد الهی دور شود و باید بگوییم: «خدایا! از شرّ شیطان به تو پناه می‌برم و تمام اعمال‌ام به یاری تو و فقط برای رضایِ توست» •✾📚 @Dastan 📚✾•
✨﷽✨ ✍معمولاً کسانی که با طمع و درگیری نفس و امور دنیوی زندگی خود می‌گذرانند در سنّ پیری استعداد بسیار زیادی برای خواطر شیطانی دارند و با پیر شدن حریص‌تر می‌گردند. این افراد تندخو، بسیار مال‌دوست و خسیس، خرده‌گیر، اهل غُرزدن، گلایه‌ کردن، پُرتوقع، غیرمنطقی و اهل تجسس، فراری از تنهایی و نیز به نوعی کم احساس نزدیک به بی‌احساسی هستند. چون این افراد با افزایش سن، حسّ ناتوانی می‌کنند پس سعی دارند با چنین خصوصیاتی به خود القاء کنند که هنوز جوان هستند و ناتوان نشده‌اند. ولی کسانی که با معنویت و دوری از محبت دنیا زندگی می‌کنند در سنّ پیری انسان‌های با ملاطفت، بی‌حاشیه و بی‌گلایه، دست و دل باز و کم توقع و خونسرد و خوش‌اخلاقی می‌شوند. کوتاه سخن آن که با بالا رفتن سن، خصوصیات جوانی هر فرد شدت و رنگ بیشتری می‌گیرد و ترک کردن شاکله جوانی در سن پیری تا حدود زیادی غیرممکن می‌گردد، چون در سن پیری هر تغییری که انسان بخواهد در رفتار و عقاید خود بدهد نوعی خط بطلان کشیدن بر عمری از کارهای گذشته اوست که با حسّ ندامت و سنگینی از ترسِ عدم جبران خسارت همراه است و کار هرکسی نیست. برای همین در سنّ پیری هر نوع تغییر نزدیک به محال است. به همین دلیل انسان در سنّ پیری از نصیحت شدن گریزان است و دوست ندارد کسی نصیحت‌اش کند و اگر کسی نصیحت‌اش کند، می‌گوید: "تو جای بچه من هستی....." پذیرش خطا در سنّ پیری بسیار سخت است، چرا که دیگر فرصتی برای جبرانِ خطاها و مافات نیست. •✾📚 @Dastan 📚✾•
✨﷽✨ ✍در مکارم الأخلاق از نبی مکرم اسلام (ص) آمده است: ای انسان! از مال خود برای آخرت خویش بهره گیر. بدان آنچه از مال خود بجای گذاری وارثان‌ات برای آن تو را نخواهند ستود، و در جایی که بعد از مرگ می‌روی به بهانه گرفتاری‌ات در دنیا در دست فرزندان، تو را معذور نخواهند کرد. یاد دارم در ایام نوجوانی باغ مرد ثروتمندی گیلاس جمع می‌کردیم، که آن باغ ارث پدرزنش بود؛ به ناگاه ابرهای سیاه در آسمان پیدا شد و تگرگی گیلاس‌ها را زخمی نمود. آن مرد خسیس سریع خود را به باغ رساند در حالی که خشمگین بود، شاخه درختان را می‌شکست و می‌گفت: «خدا حاج اکبر را لعنت کند، مردم برای فرزندان خود شمش طلا به ارث می‌گذارند و او برای من باغ گیلاسی گذاشته است که تگرگ شاخه‌های آن را از بین می‌برد.» مصداق حدیث، این خاطره را ذکر کردم که بدانیم داماد او به خاطر آن مال، او را نه تنها نستود بلکه مورد سرزنش و لعن و نفرین قرار داد، در حالی که آن داماد غافل بود اگر آن باغ را می‌خواست می‌توانست بفروشد و تبدیل به شمش طلا کند. •✾📚 @Dastan 📚✾•
✨﷽✨ ✍در حدیث نبوی از نبی مکرم اسلام (ص) آمده است: ابلیس گفت: من زحمت زیادی می‌کشم تا بنی آدم را به گناهی تشویق و عامل‌ می‌کنم، و سپس او را می‌بینم که گناه بودن کار خود را چون می‌داند توبه و استغفار می‌کند، و خدای او طبق وعده‌اش به راحتی توبه او می‌پذیرد و می‌بخشد؛ آن گاه زحمات خود بر باد رفته می‌بینم و ناله می‌کنم. مرا راهی دیگر باید یافت و آن، این است بنی آدم را در اموری مورد معصیت و نافرمانی خالق‌شان قرار می‌دهم که نسبت به گناه بودن این امور جاهل باشند و پیوسته نافرمانی خدای خود کنند و ندانند گناه می‌کنند تا توبه هم نتوانند بکنند. بدانیم که معنای گمراهی و اغواء این است و بدعت‌ها نمونه بارز این ترفند شیطان هستند. پس این دعا را همیشه بخوانیم و از خدا طلب کنیم: 💫ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا اَلَّتِي جَاهِلٌ بِذَنْبِهَا وَ جَعَلْنَا عَالِماً بِذُنُوبِنَا مِن فَضْلِکَ یَا أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ خدایا! ببخش بر ما گناهان‌مان را که به گناه بودن آن جاهلیم و ما را از فضل و کرم‌ات آگاه به گناهان‌مان فرما، ای مهربان‌ترین مهربانان! •✾📚 @Dastan 📚✾•
✍️دوستی نقل می‌کرد زمانی پایتخت که بودم به خاطر شغل‌ام برخی مردم برای امورشان نیاز شدید به من داشتند. برخی را می‌دیدم که برای دریافت و جلب نظر من، با این که نمی توانستند ولی سعی داشتند به زور با من تُرکی سخن بگویند و بر من نزدیک شوند. این مسئله همیشه آزارم می‌داد چون برخی از همین افراد را اگر یک نیازمند فقیری با آنان به سخن‌ می‌گفت، آن‌ها فارسی جوابش را می‌دادند. روزی جوانی با من تُرکی سخن گفت که من اصلا متوجه منظورش نمی‌شدم؛ پرسیدم تُرک کجا هستید؟ چون گمان می‌کردم او هم برای گره‌گشایی از کارش به اکراه و زور تُرکی سخن می‌گوید. جوان گفت: ما تُرک قشقایی هستیم و زبان‌مان تُرک است... از صحبت‌های تُرکی او لذت بردم نه بخاطر این که تُرک بودم و تعصب داشتم، بلکه به این خاطر، با این که زبان‌اش را سخت‌تر از مرکز نشین‌ها متوجه می‌شدم ولی او بود، خودش.... همیشه سعی کنیم همه جا خودمان باشیم، خودمان!!! و برای بهبود کارمان نکنیم. ✾📚 @Dastan 📚✾
گاهی در جملات خود اگر دقت کنیم به روشنی درمی‌یابیم که هر کجا سخن از کار نیک و آخرت باشد شیطان بر زبان ما جملات زیبایی قرار می‌دهد. مردان وقتی سیگار می‌کشند نمی‌گویند حق اهل و عیال‌مان را دود می‌کنیم، اما وقتی که می‌خواهند مبلغی در راه خدا و برای نیازمندان بدهند، می‌گویند: «حق زن و فرزند ماست، حق ما نیست»؛ حق تعالی می‌فرماید: با من تجارت کنید و یقین کنید که ضرر نخواهید کرد. وقتی کلام از تجارت با خدا با مال است، هیچ انسانی ریسک و خطر نمی‌کند. هرچند راه تجارت با خدا خطری ندارد که هیچ، بلکه سرشار از سود است. ولی وقتی کسی می‌خواهد در یک شرکت هرمی که سودش و حتی تکلیف سرمایه‌اش مشخص نیست سرمایه‌گذاری کند، می‌گوید: «من این مبلغ را خطر کردم ترس ندارم حتی همه‌اش را بخورند و محو کنند...» بدرستی که نفس و شیطان اجازه نمی‌دهند انسان بداند تجارت راستین و واقعی کدام است 👳 @mollanasreddin 👳
✍️در عین الحیات(علامه مجلسی) از امام صادق آمده است: حق تعالی هیچ درختی را خلق نکرده بود مگر آن که میوه‌ای داشت، چون مردم گفتند خداوند (معاذ الله) بر خود فرزندی گرفت، میوه‌ها درخت‌شان زایل شد و بر برخی خار پدید آمد. ‼️اگر دقت کرده باشیم اکنون اکثر درختانی که میوه ندارند و برای الوار کاشته می‌شوند، اگر آنان میوه هم داشتند هیچ چیزی از حق تعالی کم نمی‌شد و ضرری در آفرینش وارد نمی‌کرد. پس اکنون که تغییرات آب و هوایی هم که نعمت بزرگی را از دست ما می‌رباید بی‌تردید به خاطر نافرمانی‌های بشر است. ✾📚 @Dastan 📚✾